ตอนที่ 2 [Zhang Yong]-บทนำที่ 2

Zi Xuan talk

ชีวิตวัยเด็กของซีซวน

ชีวิตของฉันตั้งแต่เด็กจนถึงวัยรุ่น ฉันแทบไม่ได้ก้าวเท้าออกนอกบ้านอย่างลำพังเลย ไม่ว่าจะไปไหนมาไหน ต้องมีลูกน้องของป๊าคอยตามติดอยู่ตลอดเวลา แม้กระทั่งเรียน...ฉันก็ยังต้องเรียนในบ้าน ป๊ากับม๊าจ้างครูมาสอนฉันกับพี่ชายที่บ้าน และเมื่อฉันอายุสิบสามปี ซึ่งอยู่ช่วง High School พอดี ฉันก็ได้ออกไปเรียนที่โรงเรียนเหมือนเด็กทั่วไป แต่...ก็ยังมีลูกน้องป๊าคอยรับส่งตามเวลาเหมือนเดิม

พอฉันเข้าเรียนมหาวิทยาลัย ฉันก็ได้ไปเรียนถึงประเทศอังกฤษ ซึ่งก็เป็นบ้านเกิดของม๊าอีก และก็เหมือนเดิม...ขนาดฉันว่าฉันโตแล้ว ม๊าก็ยังให้ลูกน้องคอยรับส่งฉันเช่นเดิม ชีวิตของฉันไม่เคยได้สัมผัสคำว่าอิสระแต่อย่างใด

แม้ฉันจะรู้สึกน้อยใจในโชคชะตา ก็ยังมีเรื่องมาซ้ำเติมให้ฉันรู้สึกเหมือนนกในกรงทองมากขึ้นไปอีก เมื่อการแต่งงาน...ฉันไม่ได้เป็นคนเลือกคู่ครองเอง ฉันถูกจับคู่ตั้งแต่ยังเด็ก โดยว่าที่สามีของฉันไม่ได้อยู่ในมาเก๊า แต่เขาอยู่ในประเทศจีน ซึ่งเขาเป็นบุตรชายคนเล็กของ หวัง จางฉวน มาเฟียจีนที่มีธุรกิจมากมาย ร่ำรวยเป็นอันดับต้นๆ ของโลก

หวัง จางฉวน มีบุตรชายสามคน แต่คู่หมั้นหมายของฉันคือบุตรชายคนเล็กของเขา ซึ่งมีนามว่า หวัง จางหย่ง ฉันไม่เคยแม้แต่จะเห็นหน้าหรือเห็นรูปภาพเขา อาจเป็นเพราะฉันเองไม่ได้มีความอยากใคร่รู้ ฉันโดนบังคับให้ทำนู่นทำนี่ตั้งแต่ยังเล็ก ฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะได้ถาม หรือออกความคิดเห็นอะไรมากนัก ดังนั้นการถูกจับคู่ มันไม่ได้ทำให้ฉันอยากรู้ว่าคู่หมั้นคู่หมายของฉันมีรูปร่างหน้าตาเป็นอย่างไร

จนวันที่ฉันเรียนจบปริญญาตรีที่อังกฤษ ฉันอายุยี่สิบสองปี ฉันก็เดินทางกลับมาเก๊าและได้เรียนรู้ธุรกิจโรงแรมของที่บ้านอยู่สักพักหนึ่ง จากนั้นฉันก็ได้ไปเที่ยวประเทศไทย และทำให้ฉันได้รู้จักผู้ชายคนหนึ่งที่ชื่อว่านักรบ เรียกว่าเป็นรักแรกของฉันก็ว่าได้ แต่มันก็จบลงตรงที่เราสองคนได้แค่มอบความรู้สึกดีดีให้กัน มันไม่มีอะไรมากกว่านั้นหรือสามารถพัฒนาความสัมพันธ์อะไรต่อได้เลย

แม้ฉันจะรู้สึกอึดอัดกับการถูกที่บ้านบังคับมาตลอด แต่ฉันก็ไม่เคยคิดแหกกฎหรือเดินออกนอกกรอบที่ถูกวางไว้ หลังจากที่ฉันกลับจากเที่ยวหัวหินที่ประเทศไทย เพียงแค่ห้าวันหลังจากนั้นเท่านั้น ฉันก็ถูกส่งตัวเข้าพิธีแต่งงานในประเทศจีนกับบุตรชายคนเล็กแห่งตระกูลหวังทันที

ชายที่ฉันไม่เคยคุย ไม่เคยเห็นหน้า ไม่เคยรู้จักนิสัยใจคอ และฉันก็ไม่รู้เลยว่า จริงๆ แล้ว...เขาจะโหดเหี้ยมเพียงใด ฉันเองก็มิอาจล่วงรู้ได้ แต่ฉันก็ยังต้องแต่งงานกับเขา เพื่อเชื่อมสัมพันธ์ธุรกิจของสองตระกูลเข้าไว้ด้วยกัน

___________________________