ตอนที่ 8 กระชับรัก NC

กระทั่งความเป็นชายเข้าร่องจนหมดสิ้น เอวหนาใหญ่ค่อยๆ ขยับเขยื้อนออกจังหวะอย่างช้าๆ ภายในใจก็กลัวว่า...หากเขากระแทกเธอแรงเกินไป จะไปรบกวนลูกหรือเปล่า เขาจึงต้องยั้งตัวเองไว้แต่รู้หรือไม่...มันช่างทรมานกับการยับยั้งความสุขครั้งนี้

“จูน...ต้นอยากทำแรงๆ แต่ต้นกลัว...กลัวร่างกายจูนจะรับไม่ไหวครับ”

“ต้นลองทำมาก่อนก็ได้ค่ะ ถ้าจูนเจ็บ จะบอกเองค่ะ”

“อ่า...ครับ”

สิ้นคำอนุญาตของเธอ สามีเปลี่ยนจังหวะการกระแทกให้เร็วขึ้นและแรงขึ้น แรงสับสะโพกรัวสะบัดเคลื่อนไหวราวเครื่องจักรก็ไม่ปาน

“อ้า...ต้น...จูนเสียวค่ะ”

“ต้นก็เสียวครับ อ่า”

เพราะห่างการทำรักมาหลายเดือน ความเสียวซ่านเข้าจู่โจมซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนแทบทานทนต่อไม่ไหว เมื่อการรัวกระทั้นกระแทก ส่งผลให้ความสุขใกล้จวนเจียนพุ่งระเบิดออกมา แต่แล้วสาวเจ้าเป็นฝ่ายแตะเส้นชัยเสียก่อน เธอปลดปล่อยความสุขออกมาราวกับเขื่อนแตก เมื่อแก่นกายใหญ่ผลุบเข้าผลุบออกตรงจุดกระสันซ้ำไปซ้ำมา ร่องสาวภายในบีบตอดรัดลำกายใหญ่เป็นจังหวะกระชั้นถี่

“อ๊ายยยยยยย”

“อ่า....”

ไม่นานนักเมื่อภรรยาไปถึงที่หมาย ฝ่ายสามีก็ตามไปติดๆ ทั้งตู่ต่างจับมือพากันขึ้นสวรรค์ และนี่คือบทรักที่แม้ไม่ได้ออกท่าทางหลากหลาย ก็สามารถทำให้คนรักไปถึงฝั่งฝันได้อย่างสุขสม

“เฮ่อ...เฮ่อ...เฮ่อ” ทั้งคู่หอบหายใจเหนื่อย กอบโกยอ๊อกซิเจนเข้าปอด

ใบหน้าหล่อเหลาโน้มต่ำลงเพื่อประทับจูบที่แสนหวานให้แก่เธอ และคืนนี้สองสามีภรรยาก็นอนหลับไปด้วยกันอย่างมีความสุข...

วันเวลาเดินผ่านไปเรื่อยๆ จวบจนเข้าสู่ไตรมาสที่สาม ท้องของจูนเริ่มใหญ่ขึ้น เธอใช้ชีวิตไปอย่างปกติ ตื่นเช้า ไปทำงาน กลับบ้าน และเข้านอน แต่แล้ววันนี้กับแตกต่างไปจากทุกวัน เมื่อเธอนั่งทำงานไปได้ราวสองชั่วโมง ก็เริ่มรู้สึกปวดท้องหน่วงๆ ขึ้นมา เธอเดินเข้าไปยังห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัว

กระทั่งทุกอย่างเสร็จสิ้น เธอกำลังลุกขึ้นยืน...สายตาก็เหลือบไปเห็นน้ำสีแดงฉานในชักโครก

ความกลัว ความตกใจเริ่มปะดังปะเดเข้ามา เธอรีบยิบมือถือออกมาและกดเบอร์โทรหาสามีทันที

ตื๊ด...ตื๊ด...ติ๊ด

สามีกดตัดสาย และส่งข้อความมาทางไลน์แทน

[ต้นประชุมกับลูกค้าอยู่ครับ จูนมีอะไรหรือเปล่า]

[ต้น...ช่วยจูนด้วย จูนเลือดไหล]

หัวใจสามีเต้นระส่ำด้วยความตกใจ เขาจะขอตัวลุกออกไปตอนนี้ก็ไม่เหมาะ เพราะลูกค้าผู้ใหญ่ร่วมสิบคนนั่งประชุมพร้อมหน้าในที่นี้ จะทำอย่างไรดีเมื่อเกิดเรื่องกับภรรยาเขาเช่นกัน

[จูน รีบโทรหาพ่อของต้นก่อนเลย เดี๋ยวประชุมเสร็จ ต้นจะรีบตามไปหาครับ]

[ค่ะๆ]

ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก พ่อสามีรีบพาลูกสะใภ้ไปยังโรงพยาบาล หมอประจำที่ดูแลอยู่ พาเธอเข้าห้องฉุกเฉินเพื่อตรวจเช็คร่างกายอย่างละเอียด กระทั่งผลออกมาว่า...จูนมีโอกาสคลอดก่อนกำหนด ซึ่งมันไม่ควรเกิดขึ้นในเวลานี้ เพราะเธอท้องเดือนที่เจ็ดเท่านั้น หมอให้เธอนอนพักที่ห้องฉุกเฉินและใส่เครื่องนับการดิ้นของเด็ก เพื่อให้เธอกดนับการดิ้นของลูกบนปุ่มของเครื่องนั้น ทุกครั้งที่หน้าท้องเกิดการสั่นกระเพื่อม จูนต้องกดปุ่มทันที

ขณะที่นอนนับการดิ้นของลูก น้ำตาใสๆ ก็ไหลออกมาจากดวงตาทั้งสองข้าง เธอกลัวมากๆ กลัวจะเกิดเรื่องไม่ดีกับลูกของเธอ กระทั่งต้นเสร็จจากการประชุมก็รีบตรงมายังโรงพยาบาล เขากึ่งเดินกึ่งวิ่งตรงมาที่ห้องฉุกเฉิน เมื่อสายตากวาดมองไปรอบๆ ก็ได้เห็นภรรยาสาวสวยนอนอยู่บนเตียงหนึ่ง เขารีบมุ่งตรงมาหาเธอ สองมือใหญ่ยื่นไปจับมือภรรยาไว้แนบแน่น

“จูน...ต้นมาแล้ว เป็นยังไงบ้างครับ”

"ฮือออ...ต้น...จูนกลัว ลูกเราจะปลอดภัยใช่ไหม"

"ต้นแวะคุยกับหมอแล้ว หมอบอกว่าจูนต้องนอนนิ่งๆ สักพัก ช่วงนี้อย่าเดินบ่อย อย่าขยับร่างกายเยอะครับ"

ต้นและจูนอยู่โรงพยาบาลเกือบชั่วโมง หมอก็เดินเข้ามาคุยกับทั้งคู่ หมอต้องให้จูนนอนพัก งดการใช้กำลัง งดการเดิน เพื่อให้เด็กยังสามารถอยู่ในครรภ์ได้อีกต่อไป เพราะการคลอดตอนนี้ ไม่มีผลดีต่อแม่และลูก เปอร์เซ็นต์การรอดของเด็กก็น้อยมากๆ ซึ่งเธอต้องนอนโรงพยาบาลประมานหนึ่งอาทิตย์ หากอาการดีขึ้น ถึงค่อยกลับบ้านได้ แต่หากยังไม่ดีขึ้น ก็ต้องนอนพักเพื่อดูอาการต่อไป

"ลูกจะปลอดภัยใช่ไหมคะ" จูนสะอื้นไห้ถามหมอ

"หากคุณนอนนิ่งๆ งดการเดิน งดการใช้กำลัง ก็ไม่มีอะไรต้องกังวลค่ะ แต่ทั้งนี้ควรอยู่ใกล้ชิดหมอไว้ก็ดีค่ะ" หมอให้คำตอบแก่เธอและเดินจากออกไป

และนั่นทำให้ต้นตัดสินใจให้ภรรยา admit โรงพยาบาลทันที เขาไม่เสี่ยงให้เมียและลูกต้องเป็นอันตราย จูนถูกย้ายออกไปอยู่ห้องพิเศษ โดยมีสามีคอยตามเฝ้าดูแลไม่ห่าง

แม้ตอนนี้ภายในใจของเธอจะรู้สึกแย่และอ่อนแอมากแค่ไหน แต่ยังดีที่มีสามีคอยดูแลเคียงข้างกายไม่ห่าง เธอรู้สึกดีใจที่ได้พบเขาและได้แต่งงานใช้ชีวิตร่วมกับเขา แม้ในยามยากลำบากก็ยังมีคู่ชีวิตจับมือคอยดูแลกันไป

และแน่นอนว่าเมื่อเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นกับจูน ทำให้กิจกรรมบนเตียงของทั้งคู่ต้องหยุดทันที แต่สามีเข้าใจเหตุและผลดีทุกอย่าง ภรรยาของเขาเสียสละร่างกายตัวเองมาก ทั้งยังต้องมาเผชิญปัญหาที่ทำให้ทุกข์ใจอีก หากเขาทำตัวออกนอกลู่นอกทาง ก็กลายจะเป็นผู้ชายเลวที่ไม่น่าให้อภัยเลยทีเดียว

ระยะเวลาที่จูนนอนพักฟื้นดูอาการที่โรงพยาบาลดำเนินผ่านไป แต่ละวันอาการของเธอเริ่มดีขึ้นตามบำดับ กระทั่งแพทย์อนุญาตให้เธอกลับบ้านได้ แต่หมอยังคงกำชับเรื่องกิจกรรมรักบนเตียง ควรงดไปก่อนจนกว่าจะคลอด ซึ่งทั้งคู่ทราบและปฏิบัติตามคำแนะนำของหมออย่างเคร่งครัด

พ่อแม่สามีให้เธอหยุดทำงานทันที และหาพนักงานคนใหม่เข้าทำงานในตำแหน่งเธอ เพื่อหวังให้ลูกสะใภ้พักรักษาตัวให้ดีจวบจนถึงวันให้กำเนิดทายาท ซึ่งจูนและต้นก็เห็นด้วย เธอเป็นห่วงลูกมากและไม่อยากฝืนทำอะไรที่เป็นความเสี่ยงต่อร่างกายเธออีกแล้ว

วันเวลาเดินผ่านไปเรื่อยๆ กระทั่งถึงวันที่จูนให้กำเนิดบุตรชาย

เด็กชายน่าตาน่ารักน่าชัง จ้ำม้ำ ได้ถือกำเนิดออกมา เด็กผู้ซึ่งเป็นดั่งโซ่ทองคล้องใจให้กับผู้เป็นพ่อและแม่ ครอบครัวเล็กๆ ก่อเกิดขึ้นอย่างน่ารักอบอุ่น และนั่นคือจุดเริ่มต้นของบทพิสูจน์ชีวิตคู่อีกครั้ง

____________________________________