ตอนที่ 5 เที่ยวไทยไม่ไปไม่รู้

"ต้นคะ เดี๋ยวจูนไปซื้อยาคุมมากินก่อนนะคะ พอดีลืมเอาแผงยาคุมมาจากบ้านค่ะ"

"ยังไม่ต้องหรอกครับ เรานอนพักกันก่อน และต้นคิดว่า...จูนไม่น่าจะท้องง่ายๆ อย่ากินยาคุมฉุกเฉินมากเลยครับ ไม่ดีต่อสุขภาพเท่าไหร่"

"เอ่อ...แต่จูนกลัวท้องขึ้นมา เราจะอดใช้ชีวิตคู่กันแบบสองต่อสองนะคะ"

"ท้องก็ดีสิครับ มีลูกเร็วทันใช้ ฮ่าๆๆ"

"บ้าน่ะต้น จูนไม่ขำนะ ถ้ามีลูก เวลาส่วนตัวหายหมดเลยนะคะ ทุกอย่างต้องทุ่มมาที่ลูกหมดเลย"

"ครับ ทราบครับเมีย แต่ตอนนี้ นอนพักกันก่อนดีกว่าครับ"

สิ้นเสียงของต้น เขาดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มให้เธอและตัวเขาเอง จากนั้นก็ยื่นมือไปโอบกอดร่างเธอไว้แนบแน่น เนื้อแนบเนื้อ โดยทั้งสองยังคงนอนร่างกายเปลือยเปล่าอยู่ภายใต้ผ้าห่ม และเพียงไม่นานสองสามีภรรยาก็ผล็อยหลับไปจากความเหนื่อยล้าที่มีมาตลอดเกือบทั้งวัน

สองชั่วโมงต่อมาที่ทั้งคู่นอนหลับไป เธอและเขาก็ตื่นขึ้นมาในเวลา 17.00 น.

ต้นและจูนออกไปเดินเล่นบริเวณรอบโรงแรม พวกเขาพากันไปถนนคนเดินที่มีชื่อเสียงของจังหวัด ทั้งสองคนเดินซื้อของตามร้านค้าที่อยู่บนถนน ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า ของกิน หรือแม้กระทั่งของที่ระลึกน่ารักๆ ของจังหวัดเชียงราย

จนกระทั่งถึงเวลาพักผ่อนยามค่ำคืน ทั้งคู่ก็ตรงเข้าอาบน้ำพร้อมกัน ต่างคนต่างดูแลกันและกันอย่างดี ช่วยกันทำความสะอาดร่างกายจนสะอาดทุกซอกทุกมุม และทั้งคู่ก็พากันมานอนยังเตียงใหญ่ในห้องนอนที่มีเพียงเขาและเธอในราตรีนี้

…

Day 2

ทั้งสองวางแผนมาที่ไร่ชาฉุยฟงในวันนี้ สถานที่นี้จัดว่าเป็น landmark ของจังหวัด ซึ่งเป็นไร่ชาที่สวยงามที่สุดในประเทศไทยเลยก็ว่าได้ นอกจากไร่ชาอยู่ท่ามกลางภูเขาและท้องฟ้าสีครามแล้ว ที่นี่ยังมีคาเฟ่เล็กๆ ให้นักท่องเที่ยวได้อร่อยกับเค้ก พร้อมนั่งจิบชาชมวิวในบรรยากาศดีๆ แน่นอนว่าเธอและเขาไม่พลาดจะเข้าไปชิมเค้กชาเขียวกับน้ำชงที่แสนอร่อย

วันนี้ทั้งคู่ใช้เวลาอยู่ในไร่ชาฉุยฟงไปครึ่งค่อนวัน เพราะหลงใหลในความงามจนแทบเดินจากออกมาไม่ได้ ต้นเก็บภาพสวยๆ ให้ภรรยาไปได้หลายภาพ ซึ่งจูนเองก็ถ่ายภาพให้สามีกับธรรมชาติออกมาหล่อน่าดูชม

ต้นขับรถที่เช่าออกจากไร่ชา และพาภรรยาตรงออกไปยังร้านอาหารเหนือ เพราะเวลานี้เลยมื้อเที่ยงมาร่วมสองชั่วโมงแล้ว เขาเกรงว่าเธอจะหิวและอาจเสี่ยงเป็นโรคกระเพาะได้ เพราะทานอาหารผิดเวลา

อาหารมื้อนี้เต็มไปด้วยอาหารเหนือ ทั้งคู่ต่างอยากมาลิ้มลองรสชาตอาหารถึงถิ่น ซึ่งอาหารที่ทั้งคู่ตักเข้าปาก ไม่ทำให้เขาและเธอผิดหวังเลย อาหารที่สั่งมาสี่อย่าง ไม่ว่าจะเป็นข้าวซอยไก่ ไส้อั่ว ขนมจีนน้ำเงี้ยว และแกงฮังเล มันอร่อยไปซะทุกอย่าง จนต้องสั่งกลับไปกินเป็นมื้อเย็นที่โรงแรมเลยทีเดียว

"ต้นคะ จูนอิ่มไม่ไหวแล้ว" จูนล้มตัวลงนั่งบนโซฟาทันที เมื่อทั้งคู่กลับมาถึงห้องพัก

"แล้วนี่จะกินมื้อเย็นไหวไหม" ต้นพูดพลางยกถุงอาหารขึ้นมา เพราะจูนสั่งอาหารกลับมากินถึงสองอย่าง เกรงว่ามื้อเย็นนี้...เธอคงทานอาหารไม่หมดเป็นแน่

"ขอจูนนั่งพักให้อาหารย่อยก่อนนะคะ แล้วจะกินอีกทีตอนหัวค่ำค่ะ" เธอชูนิ้วชี้และนิ้วกลางขึ้นมา เพื่อแสดงออกว่าเธอสู้ไม่ถอยเรื่องกิน

"ครับเมีย งั้นต้นขอไปเปิดทีวีดูในห้องนอนก่อนนะครับ"

"ค่ะ เดี๋ยวถ้าจูนหายอึดอัด จะตามไปนอนข้างๆ นะคะ"

"ครับคนสวย" ต้นเดินไปใกล้ภรรยาและโน้มตัวก้มไปหอมหน้าผากเธอหนึ่งครั้งอย่างเอ็นดู

จูนนั่งพักบนโซฟาเพื่อรอให้หายอึดอัดร่วมครึ่งชั่วโมง จากนั้นเธอก็เดินตรงเข้าห้องนอน เพื่อไปนอนเคียงข้างสามีบนเตียงนอนใหญ่

"ดูหนังเรื่องอะไรอยู่หรอคะ"

"Battleship ครับ"

"หนังหลายปีแล้วนี่คะ"

"ใช่ครับ แต่สนุกทุกครั้งที่ดู"

"จูนชอบนะคะ เป็นหนังแอคชั่นที่ยอดเยี่ยมมาก"

"ต้นก็ชอบครับ"

ทั้งสองนอนดูหนังแอคชั่นที่โปรดปรานด้วยกันอย่างมีความสุข จนกระทั่งเมื่อหนังจบ ต้นก็พบว่าภรรยาแสนสวยผล็อยหลับไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้

หลับง่ายจริงๆ นอนหน้าตาจิ้มลิ้มเชียว...เขามองใบหน้าที่งดงามของเธอ และพลางคิดว่าคนตรงหน้าช่างดูราวกับเด็กน้อยจริงๆ เขาใช้นิ้วมือเกลี่ยไปที่พวงแก้ม พร้อมใช้ริมฝีปากประทับจูบอย่างแผ่วเบาที่ริมฝีปากเธอ

"หลับฝันดีนะครับคนสวย ต้นรักจูนมากครับ" เสียงกระซิบแผ่วเบาข้างๆ หูของภรรยา เป็นเสียงที่คุ้นเคยของชายหนุ่มที่ขึ้นชื่อว่าสามี เขาจะบอกฝันดีและบอกรักเธอทุกวัน แบบนี้ทุกคืนและทุกเช้าเสมอไป

__________________________________