EP 02 | แรกพบสบตา

เหตุการณ์เมื่อคืน...

@T88 Club

ผักบุ้งลูกสาวคนเดียวของบอสและแครอทจัดปาร์ตี้วันเกิดบนชั้นสองของผับ ซึ่งเจ้าของผับก็คือไฟท์หรือไฟท์เตอร์ลูกชายคนโตของกายและเฟิร์น

เจ้าของงานวันเกิดอยู่ในชุดมินิเดรสเกาะอกสีน้ำเงินเข้มกำลังเดินทักทายแขกที่เธอชวนมาร่วมงานปาร์ตี้ซึ่งเธอแบ่งออกเป็นสองโซนใหญ่ๆระหว่างเพื่อนในคณะฯ กับเพื่อนสนิทตั้งแต่วัยเด็ก

เมื่อรับแขกจนครบผักบุ้งจึงเดินกลับมานั่งร่วมโต๊ะกับเพื่อนในวัยเด็กของเธอ นำทัพลูกชายคนโตของแทนและน้ำหอมนั่งอยู่ข้างไอโกะแฟนสาวหมาดๆลูกครึ่งไทยญี่ปุ่น ถัดไปคือฟีนน์ลูกชายคนเล็กของกายและเฟิร์น ส่วนโซฟาตัวยาวมีน้ำหวาน น้ำปั่นและส้มจี๊ดเพื่อนสนิทของน้ำปั่น

ทุกคนปาร์ตี้กันจนถึงเวลาเป่าเค้ก ใครที่เตรียมเค้กมาให้เจ้าของงานก็ถือขึ้นมาเซอร์ไพร์ด้วย สาวๆ ในโต๊ะที่ดื่มไปเยอะเริ่มหน้าแดงก่ำ พูดอะไรก็หัวเราะกันตลอดเวลา ชวนกันชะเง้อมองหนุ่มๆ ที่อยู่ชั้นล่างบ้างตามประสา

“ไฟท์”

เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นพร้อมกับร่างสูงของชายหนุ่มเดินเข้ามาหาเจ้าของร้านที่โต๊ะ ใบหน้าหล่อคมคายสะกดสายตาของสาวๆ ทุกคนในงาน ผิวพรรณดูขาวสะอาดเหมือนอาบน้ำทุกสิบนาที สายตาคมกริบตวัดกลับมาสบตากับเด็กสาวตรงหน้าก่อนมุมปากหยักจะกระตุกขึ้น

ใบหน้ารูปไข่ นัยน์ตาหวานซึ้ง ริมฝีปากของเธอเป็นกระจับเล็กๆ ใบหน้าละม้ายคล้ายคลึงกับหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างกันแต่ความมั่นใจในแววตาต่างกันและผมสีน้ำตาลช็อกโกแลตของเธอมีหน้าม้าช่วยเสริมให้เธอดูน่ารักราวกับตุ๊กตาบาร์บี้

ผิวกายขาวเนียนอมชมพูบวกกับรูปร่างที่ดูอวบอิ่มกว่าอีกคนทำให้คุณหมอหนุ่มรู้สึกมันเขี้ยว คิดไว้ว่าถ้าเขาได้สัมผัสตัวของเธอคงจะนุ่มนิ่มน่าดู

น้ำหวานเกือบจะหยุดหายใจ เธอรู้สึกเหมือนมีพลังดึงดูดบางอย่างทำให้ไม่กล้าหันหน้าหนี ถ้าจะให้นิยามถึงผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงข้ามเธอคงต้องเลือกคำว่า ‘หล่อร้าย’ เขาหล่อมากแต่กลับดูอันตรายสุดๆ

“มาไม่บอกก่อนวะไอ้หมอ”

ไฟท์เตอร์ลุกขึ้นเดินเข้าไปหาเพื่อนสมัยมัธยมของเขาก่อนจะแยกย้ายกันไปเรียนคนละมหาวิทยาลัย ไฟท์เตอร์เข้าเรียนคณะบริหารธุรกิจที่มหาวิทยาลัยเอกชนส่วนอาคินสอบเข้าคณะแพทย์ของมหาวิทยาลัยรัฐบาลชื่อดัง

"ปกติกูก็ไม่เคยบอก"

อาคินตอบกลับในขณะที่เดินตามเพื่อนสนิทมายังโต๊ะว่างข้างๆกัน ไฟท์หันไปสั่งเครื่องดื่มกับพนักงานของร้านในขณะที่อาคินยังคงจ้องมองไปทางน้ำหวานอย่างสนอกสนใจ

"แต่วันนี้ไม่ปกติ กูปิดชั้นสองจัดงานวันเกิดให้ผักบุ้ง"

"น้องสาวของมึงอ่ะนะ"

เน้นย้ำคำว่าน้องสาวก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปากแต่ก็ยังไม่ละสายตาไปจากหญิงสาวฝั่งตรงข้ามของเขา ไฟท์ไม่ได้สนใจประโยคที่โดนเพื่อนแซะมากนักเพราะเขาได้ยินบ่อยจนชิน

แต่สิ่งที่เขากำลังสนใจคือสายตาที่แสดงออกถึงความพึงพอใจของเพื่อนสนิทตัวเองมากกว่า ล็อกเป้าหมายชัดเจนขนาดนี้คงไม่ต้องเสียเวลาเดาให้ยาก

"ชอบ?"

ไฟท์เอ่ยถามสั้นๆพลางมองตามไปยังโต๊ะที่เขาเพิ่งลุกขึ้นออกมา เขารู้ว่าอาคินกำลังมองไปทางแฝดสาวแต่เป็นแฝดคนไหนนี่สิ

"อืม"

อาคินตอบรับในลำคอพร้อมกับยื่นมือออกไปรับแก้วทรงเตี้ยที่พนักงานส่งให้ เครื่องดื่มออนเดอะร็อกไหลลงลำคอแกร่งอย่างรวดเร็ว แม้ว่าเขาจะเป็นหมอแต่ก็ไม่ได้รักสุขภาพมากขนาดนั้น เขายังคงมีการดื่มบ้างสูบบ้างเหมือนคนปกติทั่วไป

"คนกลาง?"

ไฟท์ทายว่าน้ำปั่นเพราะดูจากผู้หญิงส่วนใหญ่ที่อาคินเคยควง สาวเซ็กซี่ร้อนแรง ร่างเพรียวระหงราวกับนางแบบ

"ซ้าย"

"เฮ้ย! คนนี้อย่าดีกว่า"

แปลกใจไม่น้อยที่เป้าหมายคือน้ำหวาน ถ้าเป็นน้ำปั่นเขามั่นใจว่ายังไงก็คงจะรับมือเพื่อนสนิทเขาได้แน่ๆ แต่กลับน้ำหวาน ไฟท์คิดว่าเธอน่าจะไม่ทันความคิดเจ้าเล่ห์ของอาคินอย่างแน่นอน

"ทำไม หวง?"

ดวงตาคมตวัดกลับมามองคนข้างกายด้วยความสงสัยเพราะนอกจากผักบุ้ง น้องสาวไม่แท้ที่มันหวงยิ่งกว่าไข่ในหิน เขาก็ไม่เคยเห็นไฟท์สนใจใคร

"เป็นห่วงมากกว่าว่ะ" ไฟท์หันมองน้ำหวานก่อนจะหันกลับมาจ้องหน้าเพื่อนด้วยสายตาจริงจัง "น้ำหวานก็น้องสาวกูคนนึง น้องเป็นคนดีตามเกมคนอย่างมึงไม่ทันแน่ๆ"

"คนอย่างกูมันทำไม"

หัวเราะเบาๆในลำคอพลางเอ่ยถามทั้งๆที่รู้คำตอบอยู่แล้ว

"เหี้ยไง"

"มึงคนดี? ที่ตามเฝ้าผักบุ้งยิ่งกว่าหมาแม่ลูกอ่อน อย่าให้กูพูดต่อเลย"

ไฟท์ตั้งท่าจะปฏิเสธแต่คนที่ถูกเอ่ยถึงกลับเดินเข้ามาหาเสียก่อน ผักบุ้งชะงักเล็กน้อยเมื่อเห็นอาคินนั่งอยู่ที่โต๊ะ เธอรู้จักเขาเพราะสมัยมัธยมเรียนอยู่โรงเรียนเดียวกันและเขาก็เป็นเพื่อนสนิทไฟท์เตอร์แต่ไม่คิดว่าวันนี้เขาจะมางานวันเกิดของเธอด้วย

"สวัสดีค่ะพี่คิน ไม่คิดว่าจะมาด้วยนะคะ"

"พี่แค่เซ็งๆ แต่ก็สุขสันต์วันเกิดนะครับ"

"ขอบคุณค่ะ เชิญตามสบายนะคะ"

ผักบุ้งเดินเลี่ยงกลับไปนั่งในโต๊ะเดียวกับน้ำหวานเพราะคิดว่าเพื่อนสนิทน่าจะมีเรื่องคุยกันตามประสา

อาคินยังคงมองไปทางน้ำหวานอยู่ตลอดเวลาจนเธอเงยหน้าขึ้นมาสบตากับเขาอย่างจัง แสงไฟในผับสาดส่องผ่านดวงหน้าหวานในขณะที่เธอกำลังนั่งมองหน้าเขานิ่ง กลีบปากเรียวเม้มเข้าหากันอย่างประหม่าและเป็นเธอที่เลือกก้มหน้าลงไปคว้าแก้วเครื่องดื่ม

"หึ"

น่ารักน่าขย้ำขนาดนี้จะให้เขาปล่อยหลุดมือไปได้ยังไงกัน

"กูขอเตือนมึงอย่างจริงจังอีกครั้ง" ไฟท์ยังคงไม่ย่อท้อต่อการห้ามปรามเมื่อเห็นว่าเพื่อนสนิทของเขาคงไม่ปล่อยน้ำหวานไปง่ายๆแน่ "ถ้าไม่ได้คิดจะจริงจัง ก็อย่าเริ่ม"

คุณหมอหนุ่มยกแก้วเหล้าขึ้นจรดริมฝีปาก ปรายตามองไฟท์สลับกับน้ำหวานราวกับต้องการยั่วยุอารมณ์ของเพื่อนสนิท เมื่อเห็นว่าคนข้างๆยังคงมองเขาอย่างจริงจัง อาคินจึงหลุดหัวเราะออกมาอีกครั้ง

"เอาเป็นว่าตอนนี้กูไม่มีใคร"

"..." จ้องหน้านิ่ง

"ยกให้เป็นคนที่ชอบมากที่สุดจากที่เคยสนใจก็แล้วกัน"

แววตาซุกซนของอาคินทำให้ไฟท์ส่ายศีรษะอย่างอ่อนใจ เขารู้ว่าห้ามไปก็ไร้ประโยชน์ ถ้าวันไหนมันทำให้น้องสาวเขาเสียใจก็ภาวนาขอให้มันหลงรักน้องสาวเขาจนกินนอนไม่ได้ไปไหนไม่รอดก็แล้วกัน

นั่งดื่มกันสักพักสาวๆในโต๊ะก็พากันลุกขึ้นเดินไปทางห้องน้ำ ในขณะที่ไฟท์ลุกขึ้นเดินไปหาเจ้าของงานวันเกิด

ทางสะดวก…

ร่างสูงลุกขึ้นเดินตามหญิงสาวไปทางเดียวกันแต่เธอไม่ได้เข้าห้องน้ำบนชั้นสองเนื่องจากห้องน้ำหญิงเสียกะทันหัน เขาจึงเลี้ยวเข้าห้องน้ำชาย ล้างไม้ล้างมือเพื่อยืดเวลาไม่ให้ดูจงใจมากจนเกินไป

ตลอดทางที่ขาแกร่งก้าวลงบันไดมายังชั้นหนึ่ง สาวๆนักท่องราตรีบริเวณนั้นต่างหันมามองหน้าเขาอย่างไม่วางตาซึ่งเขารู้สึกชินกับสายตาแบบนี้ไปแล้ว

เดินตามลงมาถึงห้องน้ำชั้นล่างก็เห็นเป้าหมายของเขากำลังเดินออกไปทางข้างหลังร้าน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัย

เธอออกไปทำอะไรตรงจุดสูบบุหรี่ของร้าน

อาคินเดินฝ่าผู้คนที่กำลังยืนพ่นควันโขมงออกมาเรื่อยๆจนเจอกับร่างอรชรที่กำลังยืนสูดอากาศพลางเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า

“มายืนทำอะไรคนเดียวตรงนี้ครับ”

เสียงที่ดังขึ้นจากข้างหลังทำให้น้ำหวานสะดุ้ง เธอยืนมองท้องฟ้าเพลินจนไม่ได้ยินเสียงคนเดินเข้ามา ก่อนจะหันกลับมาสบตากับเจ้าของเสียง

อาคินหยุดชะงักภาพตรงหน้าเชื่องช้าเหมือนมีคนกดเปลี่ยนโหมดสโลว์โมชั่น ดวงตาหวานซึ้งเป็นประกายระยับราวกับดาวบนท้องฟ้าลงมารวมตัวอยู่ในตาของเธอ

'น่ากินฉิบหายเลยว่ะ'