ตอนที่ 2 แบล็คการ์ด Nc

“หึ น่าสงสารผู้หญิงคนนี้แฮะ ป่านนี้จะรู้ตัวรึเปล่าล่ะ ว่าว่าที่คู่หมั้นตัวเองนอนอยู่บนเตียงฉัน”

หญิงสาวเผยยิ้มออกมาหลังจากที่อ่านเจอข่าวอันน่าตื่นเต้นระหว่างที่ดูอะไรไปเรื่องเปื่อยในโทรศัพท์ราคาแพงของเธอ สายตาหรี่มองด้านข้างที่มีชายหนุ่มร่างกายกำยำนอนกอดเธออยู่โดยร่างกายอันเปลีอยเปล่าไร้เสื้อผ้าไดๆ เผยไห้เห็นถึงกล้ามเนื้อเป็นหมัดๆและผิวอันขาวเนียนดั่งกับเด็กทารก

“มองผมแบบนั้น…เมื่อคืนยังไม่พอหรอครับคุณนาวี”

ชายหนุ่มที่เหมือนจะหลับอยู่แต่อยู่ๆกลับพูดขึ้น

“เอากับคุณไม่มีคำว่าพอหรอกนะคะ”

“หึ”

ตับ!

“อ๊ะ!”

หญิงสาวครางร้องออกมาเมื่อช่องล่างเธอถูกกระแทกเข้ามาโดยแท่งเนื้อที่คาอยู่ในช่องสวาทของเธอตั้งแต่เมื่อคืนวานหลังจบกิจกรรมอันน่าประทับใจ มือไหญ่ไม่อยู่เป็นสุขเริ่มจับไปทั่วไปที่ สองเต้าตูมถูกบีบเคร้นอย่างมันส์มือคนร่างไหญ่

“คุณควรกลับไปเตรียมตัวได้แล้วนะคะ”

“เตรียมตัว?”

“ก็งานหมั้นที่กำลังจะถูกจัดขึ้นอีกสองวันข้างหน้า”

“หึ ฝีมือแม่ผมอีกแล้วล่ะสิ”

“ตอนนี้ข่าวได้แพร่ไปทั่วทั้งเมืองแล้วล่ะมั้ง”

“คุณหึงหรอ”

จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ

มือไหญ่บีบเคร้นเล่นอยู่กับเต้านมไหญ่ล้นมือไม่หยุด สิ้นสุดคำพูดฟินิกซ์ก้มหน้าลงมาดูดยอดอกอมชมพูที่แข็งพอตัวจากฝีมือเค้า หัวนมอมชมพูทั้งถูกดูดและเลียอย่างเมามันส์ จนหญิงสาวนามนาวีเกิดเสียงครางออกมาเบาๆด้วยความเสียดเสียว

“อื้อ…อ่า…ฉ…ฉันไม่จ…จำเป็นต้องห…หึงหรอกเพราะยังไงฉ…ฉันก็เด็ดกว่าผู้หญิงพวกนั้นของค…คุณ…อื้อ”

“อ่าส์…แต่ผู้หญิงคนนั้นกำลังจะได้เป็นคู่หมั้นผมนะ”

“แล้วยังไง ในเมื่อคุณก็นอนกับฉันทุกคืน แล้วอีกอย่าง…ฉันได้ความสนใจของคุณมาเต็มเลยล่ะ”

“หึ ผมชอบความหมั้นใจของคุณจริงๆ”

“ฉันรู้คุณชอบมากกว่าความหมั้นใจของฉัน”

พูดเสร็จหญิงสาวดันมือขึ้นไปคล้องคอคนบนร่างพร้อมดันท้ายทอยเค้าลงมาประกบจูบกับเธอ

จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ

จูบอันเร่าร้อนสะยิ่งกว่าไฟ ทั้งสองดูดปากกันอย่างดูดดิ่มพร้อมเล่นลิ้นกันอย่างเชี่ยวชาญจนเกิดเสียงนํ้าในปากที่พัวพันกันไปหมด ร่างกายที่แนบชิดกันต่างร้อยวูบวาบไปหมดทั้งตัว

ตับ ตับ ตับ

“อ่าส์ อ๊า…อื้อ…โอ้ย…เ…เสียว”

คนบนร่างได้ผละจูบที่ดำเนินมาเนิ่นนานออก ศึกรักบนเตียงได้เริ่มขึ้นอีกครั้ง สองเต้าตึงสั่นสะเทือนกับร่างกายคนเบื้องล่างยกขึ้นลงต่มจังหวะแรงกระแทกที่หนํ่าแทงเข้าออกในช่องสวาท เสียงเนื้อกระทบระหว่างทางเชื่องของทั้งคู่ดันลั่นสงงั่นแข่งกับเสียงครางหวาน มือเล็กกำผมชายหนุ่มแน่น เล็บยาวข่วนหลังคนด้านบนอย่างเสียดเสียว หญิงสาวเชิดหน้าครางร้องเสียงหลง ฟินิกซ์เห็นแบบนั้นก็พึงพอใจกับผนงานตัวเองอยู่ไม่น้อย เค้าเริ่มซอยเอวถี่ขึ้นเรื่อยๆ เชิดหน้าเสยผมโชว์ความหล่อเหลาเป็นการอ่อยร่างบางระหว่างศึกเร่าร้อน

ตรับ ตรับ ตรับ

“อ่าส์…ซี๊ด”

“อื้อ…โอ้ย…อ๊ะ อ๊า อ๊าส์จ…จะเสร็จ…”

ร่างไหญ่รีบเร่งจังหวะกระแทกแรงและเร็วขึ้น ช่องรักถูกกระแทกเข้าออกอย่างรัวๆจนร่างบางทนรับไม่ไหวกระตุกแตกออกมาเต็ม ตามด้วยคนบนร่างที่ถอดออกแทบไม่ทัน

“อ่าส์…แฮ่ก แฮ่ก…”

ม๊วฟ

กิจกรรมเร่าร้อนตอนเช้าได้สิ้นสุดลง ทั้งคู่ต่างหอบหายใจถี่ยิบเมื่อได้ใช้พลังงานไปเยอะพอสมควร คนร่างไหญ่ก้มลงจุ๊ปแก้มเนียนอย่างอ่อนโยน ก่อนที่จะลุกขึ้นมาหยิบอะไรสักอย่างบนหัวเตียงและยื่นมันไห้กับคนตัวเล็กที่นอนราบอยู่บนเตียงนุ่มด้วยความเหนื่อยล้า

“เอาไปซื้อชุดสำหรับงานหมั้นผมนะสาวน้อย~”

“หึ ยื่นแบล็คการ์ดไห้ขนาดนี้คงปฏิเสธไม่ลงหรอกค่ะ ขอบพระคุณสำหรับนํ้าใจ”

คนอย่างนาวีไม่ใช่นางเอกใสซื่อที่จะปฏิเสธแม้กระทั่งแบล็คการ์ดที่อยู่ตรงหน้าหรอกนะ

“ขอชุดแซ่บๆนะครับ ผมไม่ชอบสายหวาน”

“รอดูความเด่นเกินหน้าเกินตาจนว่าที่คู่หมั้นคุณดับกลางงานได้เลย”

“แน่นอนว่ามันต้องเป็นอย่างนั้น”

ฟอด!

“ผมไปก่อนนะครับ แล้วเจอกันไหม่คืนนี้”

ฟินิกซ์เดินมาหอมแก้มนุ่มนิ่มด้วยความหมั่นเขี้ยวก่อนจะเก็บเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้นขึ้นมาสวมใส่และเดินออกไป

“เหอะ กำลังจะมีหมากเกมส์เข้ามาเพิ่มแล้วสินะ น่าสนุกดีแฮะ”

นาวีดีดตัวขึ้นมานั่งขาไขว่ห้าง เผยยิ้มออกมาพล็อยกับสายตาที่จับจ้องอยู่กับการ์ดสีดำในมือที่น้อยคนนักจะได้แตะต้องมัน และแน่นอนอยู่แล้วว่ารอยยิ้มบนใบหน้าเธอนั้นคงไม่ได้บ่งบอกถึงอะไรดีๆหรอก

RrrrrrrrrrrrrrrrrRrrrrrrrrrrrrrrr

สายเรียกเข้า: ยัยตุ๊ดแก่

สายตาเหลือบไปมองโทรศัพท์ที่ดังลั่นสั่นเครือระริกระรี้อยู่บนหัวเตียง มือเล็กวางแบล็คการ์ดลงด้านข้างก่อนที่จะหยิบมือถือขึ้นมากดรับ

[อีชะนี เมื่อคืนมึงทิ้งกูไว้กลางผับและหนีหายไปกับคุณฟินิกซ์อีกแล้วสินะ!!!!]

ทันไดที่เธอกดรับเสียงจากคนในสายก็ดังทะลุออกมาเสียจนหญิงสาวต้องเอาโทรศัพท์ออกจากหูโดยเร็ว เสียงของเธอนั้นก็แสบหูมากพอสมควร

“อีตุ๊ดมึงจะโวยวายอะไร กูก็ทำแบบนั้นตั้งร้อยครั้งแล้วมั้ง มึงก็บ่นกูทั้งร้อยครั้งไม่เบื่อรึไง”

[เหอะ ยัยเพื่อนชั่วเห็นผู้ดีกว่าเพื่อน]

“รู้ตัวนิ”

[อร้าย ยัยบ้า!]

“กะว่าวันนี้จะพาไปช็อปปิ้งสักหน่อย คงไม่ต้องแล้วล่ะมั้ง”

[โอ้นเพื่อนรัก~กูล้อเล่นหรอกน่าา เดี๋ยวกูไปรับน้าแต่งตัวสวยๆรอเลยคนสวย~]

“หึ”

[แค่นี้ก่อนน้า รอนะเดี๋ยวเค้าไปรับ]

ตุ๊ด……

สายโทรเข้าที่ยาวนานถึงสี่นาทีได้สิ้นสุดลง