EP09 เล่นหนังสด (ฉากเรท)

EP09

.

.

“คิม มันไม่ใช่อย่างที่น้องคิดเลยนะคะ พี่ไม่ได้นัดใครมา…”

“พึ่งรู้นะครับ ว่าบ้านหลังนี้ใครจะเข้าออกตอนไหนก็ได้ โดยเฉพาะผู้ชาย”

“อย่าค่ะ อย่าทำแบบนี้…” ไม่ทันที่เธอจะอธิบายจบ คิมก็พูดสวนขึ้นมา ปลายนิ้วแกร่งดึงสายชุดคลุมออกอย่างง่ายดายแล้วผลักคนตัวเล็กให้ล้มลงบนโซฟาที่ตั้งอยู่หน้าผืนม่านไม่ไกลนัก ร่างหนาโน้มตัวลงไปประกบจูบอย่างเอาแต่ใจ นิ้วแกร่งสอดเข้ากับนิ้วเรียวยกขึ้นขึงไว้กับผนักโซฟาที่กั้นเอาไว้อยู่…

“อื้อ!” เสียงหวานร้องห้าม จีเซลออกแรงดิ้นให้หลุดจากพันธนาการจากคนตัวโต ที่กำลังละเลงลิ้นเล่นกับโพรงปากนุ่มจนเกิดเสียงลามกก้องไปทั่วบริเวณ สร้างความรู้สึกอับอายให้หญิงสาวไม่น้อย…

“ความจริงแล้ว นี้คงเป็นเหตุผลที่พี่ต้องการเก็บเรื่องของเราเป็นความลับ…”

“คิม อย่า…”

“จะได้ทำตัวร่านเหมือนเดิมใช่มั้ยครับ?”

ใบหน้านวลเบือนหลบสัมผัสจากชายหนุ่ม แต่กลับถูกริมฝีปากร้อนไล่ต้อนให้จนมุม ฟันคมไล่กัดกลีบปากบางตามอารมณ์ที่กำลังควบคุมตัวเองไม่อยู่เมื่อเห็นคนของตัวเองให้ผู้ชายคนอื่นเข้าบ้านแบบนี้

“ถ้าวันนี้ผมไม่อยู่กับพี่จะทำอะไรกันต่อรึเปล่านะ”

“คิม ถ้าไม่หยุดพี่จะโกรธจริงๆ ด้วย”

“ผมต่างหากที่ต้องพูดคำนี้ ผมเตือนพี่ด้วยความหวังดีนะ อย่าทำให้ผมโกรธ…” คิมถอนลมหายใจหนักๆ แล้วเลื่อนใบหน้าซุกไซร้ตามซอกคอหอมกรุ่นดูดเม้มอย่างป่าเถื่อน ก่อนจะเลื่อนตํ่าลงมาขบเม้มที่ยอดอกกัดแทะเนื้อนิ่มแทบแหลกสลาย

“จะ…เจ็บ” จีเซลเม้มปากเข้าหากันกลั้นเสียงครางเอาไว้ สายตาที่เริ่มสั่นระริกหลุบมองศีรษะโตด้วยความรู้สึกเจือปนกันหลากหลาย ทั้งอับอายและเสียหน้าไปพร้อมกัน…

“อื้ม~ รู้สึกอับอายหรอครับ แต่ผมชอบจัง” คิมผละริมฝีปากออกห่างเพียงนิด สายตาซ่อนรอยยิ้มช้อนมองใบหน้านวลที่กำลังแสดงออกถึงความอับอายชัดเจนแล้วจัดการใช้ปลายลิ้นเลียรอบหัวให้คนตัวเล็กกระสันเล่น

“อึก!”

จีเซลส่ายหน้าปฏิเสธพัลวันเธอกัดฟันเชิดหน้าขึ้นปลายเท้าจิกเข้าหากัน เรียวขาเริ่มเกร็ง รู้ตัวอีกทีสาบผ้าเช็ดตัวก็หลุดออกจากเอวสอบด้วยฝีมือของเขาเอง คิมเลื่อนปากร้อนออกจากยอดอกมันวาวแล้วคลานขึ้นมาคุกเข่าบนโซฟา ทำให้แก่นกายใหญ่ถูเข้าที่ข้างแก้มเนียนใสพอดี

“ชอบมากเวลาได้แสดงความเป็นเจ้าของพี่…”

“มะ…ไม่เอา” จีเซลเบือนหน้าหนี ใบหน้าเบ้ด้วยความรู้สึกไม่พอใจ

“ผมไม่อยากบังคับพี่หรอกนะ แต่พี่ไม่เชื่อฟังผมเอาซะเลย”

หมับ!…

“อื้อ!!” ฝ่ามือหนาขยุ้มเข้าที่เรือนผมสลวยแล้วกดใบหน้าหวานเข้ามาแนบชิดกับแก่นกายใหญ่ จีเซลหลับตาเม้มปากแน่นรู้สึกตัวอีกทีเมื่อคางมนถูกบีบให้อ้าปากจากฝีมือคนตรงหน้า ปลายลิ้นสัมผัสได้ถึงของแข็งบางอย่างที่ค่อยๆ เคลื่อนเข้ามาในโพรงปาก…

“นั่นแหละครับ อ้าออกให้กว้างกว่านี้” คิมผละมือออกจากคางมนแล้วดันความยาวเข้าไปจนสุดโคน ทำเอาหญิงสาวเกิดอาการพะอืดพะอมจนแทบสำลักออกมา จีเซลอ้าปากออกให้ได้กว้างมากที่สุด อากาศหายใจเริ่มติดขัด ใบหน้าขาวนวลขึ้นสีซับเลือด

“อ๊า! รู้สึกดีจัง” ชายหนุ่มเชิดหน้าขึ้นแล้วเปล่งเสียงครางออกมา มือหนาเริ่มออกแรงขึงศีรษะทุยแน่นแล้วควงเอวหยอกเย้ากับอุ้งปากเล็กเบาๆ พอเริ่มมีของเหลวชโลมได้ที่ เอวสอบก็ตอกอัดความยาวเข้าออกเป็นจังหวะเนิบนาบ…

“อื้อ!?” จีเซลจิกปลายเล็บเข้าหามือตัวเองที่ถูกรวบเอาไว้ด้วยมือหนาเพียงข้างเดียว ปลายจมูกเชิดรั้นแปดเปื้อนของเหลวร้อนที่หลั่งไหลออกมาเจือปนนํ้าลาย ทำให้เกิดเสียงคล้ายซดนํ้าดังขึ้นมาแข่งกับเสียงลมหายใจหนักๆ จากคนตัวโต…

“อื้มส์ ไม่ไหวแล้ว…” คิมก้มหน้ามองจีเซลที่ใบหน้าเบ้คล้ายจะร้องไห้ แล้วออกแรงโยกเอวใส่โพรงปากนุ่มเป็นจังหวะถี่ๆ ทำเอาศีรษะทุยสั่นคลอนอย่างบ้าคลั่ง เสียงแก่นกายใหญ่ที่ยาวลึกลงไปในลำคอเล็ดลอดออกมาเรียกความอับอายให้จีเซลมากกว่าเดิม

“ซี๊ดดด~ เสียวมากเลยครับ อ๊า!” ชายหนุ่มทำราวกับอีกคนที่หลบมองอยู่หลังม่านเป็นดั่งอากาศ คิมสนใจเพียงคนตรงหน้าที่เขาต้องการแสดงความเป็นเจ้าของ โจที่กำลังมองสองร่างซึ่งกำลังเคลื่อนไหวบนโซฟายกมือขึ้นปิดปากตัวเองเอาไว้ เขาพึ่งเคยเจอคนที่มีพฤติกรรมแบบนี้…

อ๊อก! อ๊อก! อ๊อก!

“อัก…อื้ออ!” นํ้ารักไหลทะลักออกมาจากกรีบปากนุ่มเลอะตามคางมนจนถึงลำคอระหง ชายหนุ่มตอกอัดความเอาแต่ใจพร้อมกับกดศีรษะทุยไม่มีท่าทีว่าจะหยุด กลับกันเขายิ่งรู้สึกพึงพอใจที่ได้ทำแบบนี้…

“โชคดีเท่าไหร่แล้วครับที่คนนี้รอด เขาแค่เห็นเราเย็xกัน แต่พี่ก็รู้ดีไม่ใช่หรอว่าคนก่อนๆ ไม่ได้แม้แต่หายใจร่วมกับพี่แล้ว…” คิมเหยียดยิ้มออกมา พร้อมกับหลับตาลงนึกถึงหน้าผู้ชายพวกนั้นที่จีเซลเคยพัวพัน และมันยิ่งตอกย้ำให้เขาไม่สบอารมณ์มากกว่าเดิม

“…” จีเซลได้ยินทุกประโยคดีทว่าเธอกลับตอบกลับอะไรไม่ได้ ลมหายใจรวยริน กรามเริ่มปวดหน่วงขึ้นมา พอได้มายินจากปากคิมว่าเป็นฆ่าคนพวกนั้นเธอก็เริ่มรู้สึกหวาดกลัวเด็กหนุ่มมากกว่าเดิม

“รหัสบ้านพี่ บอกกับทุกคนเลยหรอครับ ทำไมทำตัวแบบนี้กันนะ”

“อื้อ!!” จีเซลพยายามดันใบหน้าออกเพื่ออธิบายว่าเธอไม่ได้เอารหัสบ้านให้ใคร ประตูข้างหน้าเธอแค่ลืมล็อกรหัสไว้ตอนเข้ามาคนนอกเลยสามารถเข้ามาได้โดยไม่ต้องกรอกรหัส

“สงสัยผมต้องทำให้พี่เชื่องสักที…อ๊า~”

สิ้นคำพูดร้ายกาจเอวสอบก็สาดแรงเข้าไม่หยุดหวังจะสั่งสอนให้จีเซลหยุดทำตัวอ่อยเรี่ยราด จนเวลาผ่านไปนับนาทีจุดหมายปลายทางก็กำลังเข้าใกล้มากขึ้นอยู่เรื่อยๆ กรีบปากบางที่ถูกกระทำรุนแรงอ่อนล้าเต็มทน ร่างเล็กอ่อนล้าไปทุกสัดส่วน…

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

พรวด!…

“อ๊าสสสส!” ร่างหนาถอนตัวตนออกจากโพรงปากนุ่มพร้อมกับฉีดของเหลวขาวขุ่นแตกใส่ใบหน้าอ่อนล้าเต็มทุกหยาดหยด จีเซลยังคงหลับตากอบโกยลมหายใจเข้าปอด เธอสำลักออกมาอย่างยากที่จะอดกลั้น…

“แค่กๆ …”

“เหนื่อยแล้วหรอ…หื้ม?”

“…” จีเซลไม่ได้ตอบคำถามกลับ เธอเอนศีรษะพิงกับขอบบนโซหาฟาด้วยความเหน็ดเหนื่อย ทำให้เจ้าของผลงานพอใจไม่น้อย เขาทาบทับริมฝีปากดูดเม้มที่ลำคอเนียน ลากปลายลิ้นเลียขึ้นมาจนถึงใบหูขาวสะอาด ก่อนจะยกยิ้มชวนขนลุกพร้อมกับเพ่งสายตาไปที่โจ บอกแทนคำพูดไปหมดสิ้น…

"อย่ายุ่งกับใครอีกเลยนะครับ ถ้ายังรักชีวิตอยู่"

.

.

.

แสดงความเป็นเจ้าของฉบับน้องคิมม?

แต่น่ากลัวยังไงก็รักนะคะ อิอิ