ตอนที่ 1 ผู้หญิงไร้ค่า

Episode [01] ผู้หญิงไร้ค่า

"ของเดิมพันมาแล้วค่ะคุณภาม"

"เดี๋ยวฉันจัดการเอง"

"ค่ะ" คาร่าเอ่ยตอบก่อนจะหมุนตัวเดินออกจากห้องไปพร้อมกับซีโน่ผู้จัดการของที่นี้ทำให้ในห้องเหลือเพียงสี่หนุ่มและเรนนี่ที่ทุกสายตารวมถึงเอเธนส์จ้องมองเรือนร่างของเธอเป็นตาเดียว ทำให้เรนนี่เกิดอาการกลัวหน้าซีดเผือดขึ้นมาใบหน้าจิ้มลิ้มก้มหลบสายตาใครต่อใครตัวสั่นเทาโดยปฏิกิริยา..

เอเธนส์เองก็นึกไปถึงคำพูดของเพื่อน ทำให้รู้สึกขัดใจแปลกๆ ขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ก่อนมือหนาจะเอื้อมมือไปหยิบซองบุหรี่ยี่ห้อดังขึ้นมาจุดสูบพร้อมกับพ้นควันสีขาวลอยคละคลุ้งไปทั่วห้องเพื่อระบายความรู้สึกตงิดๆ ในใจที่เกิดขึ้น

"แค่กๆ " เสียงสำลักควันบุหรี่ทำให้สายตาคมกริบหันไปมองเรนนี่อย่างไม่ชอบใจใบหน้าหวานเอาแต่ก้มหน้าก้มตามือเล็กถูกยกขึ้นมาปิดจมูกเชิดรั้นไว้

ใบหน้าจิ้มลิ้มขึ้นสีแดงระเรื่ออย่างเห็นได้ชัดเจนร่างอวบอิ่มสั่นเทาทำให้หน้าอกที่ทะลุเสื้อออกมากระเพือมตามจังหวะลมหายใจแรงๆ จนสายตาทุกคู่หันไปมองเรนนี่อย่างสงสัย..

เอเธนส์เห็นสภาพใกล้ตายของเรนนี่จึงยกมือขึ้นคีบมวลบุหรี่ออกจากปากก่อนจะลุกขึ้นจากโซฟาเต็มความสูงสายตาเหลือบมองคนใกล้ตายที่อาการเริ่มดีขึ้น เรนนี่จึงเอามือออกจากจมูกตัวเองเมื่อกลิ่นควันเริ่มจางลง

"กูกลับล่ะ"

"มึงพึ่งมาไม่ใช่ไง" อเดลมองเอเธนส์อย่างจับผิดอเดลรู้ดีว่าคนแบบเอเธนส์ต้องสนใจเรนนี่ จากที่รักการสูบบุหรี่เป็นชีวิตจิตใจแต่กลับหยุดสูบง่ายๆ เพียงเพราะเธอสำลักควัน..

ซึ่งสิ่งที่อเดลคิดก็ถูกเอเธนส์แค่สนใจเรือนร่างของเธอก็เท่านั้น..แต่ไม่มีความพิศวาสผู้หญิงไร้ค่าแบบเธอเลยสักนิด..

"กูกลับดีกว่า..เดี๋ยวคนแถวนี้จะสำลักควันตายซะก่อน" ก่อนจะกลับเอเธนส์ก็ไม่วายพูดแซะเธอพร้อมกับตวัดสายตาเหลือบมองเรนนี่ด้วยแววตาว่างเปล่าไม่นานใบหน้าหวานก็ค่อยๆ ช้อนดวงตากลมโตที่เปื้อนไปด้วยหยาดนํ้าตามองก่อนที่เรนนี่จะเป็นฝ่ายหลบตาหนี..

"เค๊" อเดลหัวเราะเบาๆ มือหนายกแก้วไวน์ขึ้นมาดื่มอย่างสบายใจ

"แบตมาหมดเชี้ยไรตอนนี้ว่ะ" คาวิลสบถออกมาอย่างหัวเสียโทรศัพท์เครื่องหรูถูกโยนลงบนโต๊ะด้วยความโมโห ใบหน้าคาวิลแสดงออกว่าไม่พอใจอย่างชัดเจน

"กูว่าเราแยกกันกลับเลยดีกว่า..กูจะเเวะเข้าไปดูคาสิโนต่อพอดี" อเดลเอ่ยบอก

"อืม" ก่อนที่ภีรวัฒจะขานรับแล้วคาวิลก็ลุกขึ้นจากโซฟาออกจากห้องเป็นคนแรก ตามมาด้วยอเดลที่เดินตามไปติดๆ

รั้งท้ายด้วยเอเธนส์ที่เดินออกมาอย่างเชื่องช้า พร้อมกับส่งรอยยิ้มแฝงไปด้วยอะไรบางอย่างส่งให้เรนนี่ที่กำลังเงยหน้ามองแต่ละคนที่เดินออกไปจากห้องด้วยแววตาหวาดกลัว..

.

.

.

เป็นผู้ชายที่แซะเก่งมากพ่อ5555555