ตอนที่4 ทอมวีนแตก

หลังจากเมื่อคืนที่พี่แอลมาส่งฉันที่คอนโด แล้วเขายังส่งไลน์มาบอกฝันดี ทำให้ตอนนี้ฉันนั่งยิ้มอย่างเหม่อลอย

"น้ำรู้ไหมตอนนี้อาการของแกเหมือนตอนปีหนึ่งเปี๊ยบเลย" พูดเสร็จเจสก็หันมาล้อเลียนฉันเอ่อตอนนี้ฉันกับเพื่อนๆนั่งรอเรียนอยู่ม้าหินอ่อน

"ฉันยังไม่หายโกรธแกเลยนะเจสเรื่องเมื่อวันก่อนนะไม่คุยด้วยหรอก" ฉันลุกขึ้นแล้วเตรียมเดินหนีไปเข้าเรียน

"เขินแล้วทำเป็นเฉไฉนะน้ำหนาว" ยังไม่หยุดแซวฉันอีกนะ

"อย่าล้อน้ำหนาวสิเจส เห็นไหมว่าน้ำหนาวหน้าแดงหมดแล้ว" อยู่ๆเพียงฟ้าก็เงยหน้าขึ้นมาจากหนังสือที่กำลังอ่านแล้วร่วมเดี๋ยวช่วยกันล้อเลียนฉันอย่างสนุกสนาน ค่อยดูเถอะอย่าให้ถึงทีฉันบ้างแล้วกันนะจะล้อกลับยันแต่งงานเลยเชอะ

บันทึกของเจส

สวัสดีค่ะฉันเจสนะ หลังจากที่น้ำหนาวเดินหนีไปอย่างเขินอายฉันเลยหันมาชวนเพียงฟ้าไปเข้าเรียน

"ไปเรียนกันเถอะฟ้า เดี๋ยวสายแล้วเราจะโดนเช็คชื่อขาดอาจารย์แกยิ่งเข้มงวดอยู่" ฉันทำหน้าสยองประกอบ

"เดี๋ยวเก็บของแปบ" แล้วเพียงฟ้าก็ก้มลงไปเก็บหนังสือปากกาและโทรศัพท์มือถือใส่กระเป๋า

"ไงสองสาวทำไมไม่เข้าเรียนอีกเดี๋ยวสายนะ" เฮียแอลที่เดินผ่านมาหันมาพูดกับพวกเราสองคนเฮียเดินมาพร้อมกับเพื่อนกลุ่มเฮียนั้นก็คือพี่อาร์มพี่อิฐแล้วก็พี่เนย์ ฉันหันไปยิ้มให้เฮียแอลแล้วกำลังจะตอบกลับแต่ดันชะงักเสียก่อน

"สองสาวที่ไหนกันวะไอ้แอล เห็นอยู่ว่าหนึ่งสาวกับหนึ่งทอมชัดๆใช่ป่ะไอ้อาร์มไอ้อิฐฮ่าๆ" พี่เนย์มันพูดอย่างกวนประสาทแล้วหันไปถามความเห็นเพื่อนๆของเขาที่ยืนทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้อยู่ข้าง

"เรื่องนี้พวกกูขอไม่ยุ่งนะครับ!" พี่อาร์มกับพี่อิฐตอบกลับมาอย่างพร้อมเพรียงกันอย่างรวดเร็วฉันหันหน้าไปเอาเรื่องพี่เนย์อย่างเต็มที่ แต่โดนเพียงฟ้าฉุดมือฉันไว้ก่อนที่จะเดินไปหาพี่เนย์

"ใจเย็นสิน้องเจส พี่ยังไม่ได้ไปแย่งจีบสาวกับเธอชะหน่อยนะอย่าทำท่าทางอย่างกับจะเข้ามาหาเรื่องพี่สิครับ" ยังไม่หยุดอีกนะไอ้พี่เนย์

"ไอ้พี่เนย์ สุนัขมันเยอะมากเลยเหรอในปากหน่ะให้เจสช่วยเอาออกไหมเผื่อจะได้หยุดเห่าหอนสักที"ฉันตอบโต้เขาไปอย่างที่ไม่ยอมแพ้

"เฮ้ย!ฉันเป็นรุ่นพี่เธอนะยัยทอมหัดพูดให้มันเพราะหน่อยดิ๊" เขากำลังจะเดินเข้ามาเอาเรื่องฉันแต่เสียงอันดังของพี่แอลสงบศึกที่กำลังจะเกิดขึ้นของเราทั้งสองคนเสียก่อน

"หยุดเลยทั้งสองคน เจส!ไปเรียนได้แล้วเดี๋ยวสายเฮียขอร้อง" เฮียแอลหันมาพูดกับฉันเสียงเข้ม

"มึงก็เหมือนกันไอ้เนย์!จะไปกวนน้องกูเพื่ออะไรก็รู้อยู่ว่าเจสมันไม่ชอบให้ไปว่ามันเป็นทอม" หลังจากที่สั่งฉันเสร็จเฮียแอลก็หันไปด่าไอ้พี่เนย์ต่อหึสมน้ำหน้าแบร่ฉันหันไปแลบลิ้นปริ้นตาให้พี่เนย์

"ไปแยกย้าย!!!" เสียงอันทรงอำนาจของเฮียแอลดังขึ้นอีกครั้ง ฉันเลยยกมือไหว้เฮียแอลและพี่ๆทุกคนยกเว้นไอ้พี่เนย์แล้วสะบัดหน้าเดินหนีอย่างไม่สนใจคำตะโกนด่าของไอ้พี่เนย์

"หน็อยยยย ยัยทอมยกมือไหว้เพื่อนฉันทุกคนแต่กับฉันมาเชิดใส่ ฉันก็อายุเยอะกว่าเธอนะให้ความเคารพกันบ้างดิ๊"

จบบันทึกของเจส

บันทึกของแอล

หลังจากที่ผมสงบศึกระหว่างไอ้เนย์กับเจสลงได้เรียบร้อยผมก็แทบวิ่งสิครับเพราะอีก3นาทีประตูห้องเรียนจะปิดและโดนเช็คขาดคืออาจารย์วิชานี้โหดมากเกือบไปแล้วเมื่อเท้าพวกผมแตะเข้าไปในประตูในเวลา5วินาทีสุดท้ายเกือบไปแล้วไง

"เพราะมึงเลยไอเนย์ไปทะเลาะกับเจสทำให้พวกเราเกือบโดนเช็คขาด" หลังจากที่พวกเราเดินกันมานั่งที่โต๊ะกันครบทุกคนแล้วก็หันไปด่าไอ้เนย์อย่างไม่ได้นัดหมาย

"อะไรวะโทษกูคนเดียวได้ไงเพราะน้องรหัสไอ้แอลมันต่างหาก" ยังไม่สำนึกอีกไอ้เพื่อนตัวดี

"เงียบกันได้แล้ว!นักศึกษาทุกคนอาจารย์จะเริ่มสอนแล้ว" เสียอาจารย์เหมือนระฆังพักยกของพวกเรา

จบบันทึกของแอล

พอเลิกเรียนฉันก็กลับคอนโดมาเกือบสองทุ่มเพราะว่าฉันไปเดินห้างและฟังยัยเจสมันเล่าเรื่องที่เกือบ (เหรอ) ไปมีเรื่องกับพี่เนย์ขาประจำตั้งแต่ไหนแต่ไรยังไม่เลิกมีเรื่องกันอีกนะสองคนนี้เจอกันทีไรเป็นแบบนี้ทุกทีเลยซินะ

"น้ำโทรศัพท์แกดังงง มารับทีฉันกำลังเฟซทามกับม๊าอยู่คุยไม่รู้เรื่องโว๊ยยย" ฉันรีบเงยหน้าจากรายงานทันที

"เอ่อๆรู้แล้วเร่งอยู่ได้คนกำลังเขียนรายงานอยู่เนี้ย" ฉันบ่นให้เจสและคนที่โทรเข้ามาอย่างไม่ลดความพยายาม

"ฮัลโหลน้ำหนาวพูดค่ะ!" ฉันกดรับอย่างโกรธเพราะว่าคนโทรมาทำฉันเสียเวลาในการทำรายงาน

"อยู่ไหนครับน้ำมานอนคอนโดพี่นะคิดถึง" จะบ้าเหรอไอ้พี่แอลคนกำลังเครียดๆกับรายงานดันมาชวนไปนอนด้วย

"น้ำทำรายงานอยู่ค่ะ แล้วอีกอย่างนะเราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วทำไมน้ำต้องไปนอนที่คอนโดพี่ด้วย!" ฉันตอบกลับทันควัน

"พูดให้มันเข้าหูหน่อยดิ๊เราพึ่งเอากันไปเองนะแล้วจะไม่ได้เป็นอะไรกันได้ยังไงฮะ!" ดูทำมาเป็นเสียงโหดใสฉันคิดว่าจะกลัวเหรอฝันไปเถอะ

"พี่แอลน้ำไม่อยากจะทะเลาะกับพี่นะน้ำกำลังเครียดทำรายงานอยู่เนี้ยอย่ากวนได้ไหม" ฉันพยายามเอาน้ำเย็นเข้าสู้ไม่อย่างนั้นคืนนี้คงไม่จบคงมีคนบุกมาถึงห้องฉันแล้วรายงานก็คงไม่เสร็จกันพอดี

"ก็ได้ครับ เห็นว่าทำรายงานอยู่หรอกนะถึงไม่อยากกวนงั้นพี่จะออกไปเที่ยวผับกับพวกไอ้เนย์ก็อย่านอนดึกมากนะครับพี่เป็นห่วง ฝันดีนะ" เสียงหวานตอบกลับมาเชียวนะเห็นว่าเราอ่อนให้เนี้ยเจ้าอารมณ์จริงๆ

"ค่ะ แค่ก่อนนี้นะ" แล้วฉันก็รีบกดวางสายเดี๋ยวมีต่อจะยาว

3 ชั่วโมงผ่านไป...

ก๊อกๆ>>>ใครมาเคาะประตูตอนนี้จะตี1แล้วนะใครมาเอาป่านนี้กันนะฉันเดินไปเปิดประตู

"เซอร์ไพร์ครับเมีย" พี่แอลยืนยิ้มกว้างพร้อมโชว์ถุงของกินเต็มมือทั้งสองข้างแล้วพลักฉันเบาๆเข้าไปในห้อง

"พี่แอลมาได้ไงเนี้ย ไหนบอกว่าจะไปเที่ยวผับกับเพื่อนไง" ฉันยังไม่หายอึ้งเลยพูดออกไปด้วยเสียงตะกุกตะกัก

"ก็พี่ไปมาแล้วแหละแต่ไปไม่ถึง1ชั่วโมงมันเบื่อๆเลยคิดว่าจะกลับไปนอนที่คอนโดแต่ว่าพี่นึกขึ้นได้ว่าน้ำอาจจะทำรายงานโต้รุ่งเลยซื้อของกินมาให้เผื่อหิวไง" ตอบอย่างภาคภูมิใจในความคิดของตัวเองฉันล่ะปวดหัวกับเขาเลยจริงๆ

"เอาวางไว้แล้วก็กลับไป" ฉันรีบไล่เข้ากลับเพราะมันดึกมากแล้ว ยิ่งขับรถเร็วอยู่ด้วยมันอันตราย

"พี่จะนอนที่นี่" พูดเสร็จเขาก็เดินเข้าห้องครัวไปเลยโดยที่ไม่สนใจเสียงของฉันอีกต่อไปฉันต้องเป็นฝ่ายยอมสินะเฮ้ย

สักพักใหญ่ๆ>>>

"พี่แอลนอนก่อนก็ได้นะคะ ไม่ต้องมานั่งหาวเฝ้าน้ำก็ได้นะ" ฉันบอกเขาเมื่อเงยหน้าขึ้นมาจากจอคอมแล้วเห็นอาการง่วงของพี่แอลที่นั่งเฝ้าฉันทำรายงานอยู่

"ไม่พี่ยังไม่ง่วงชักหน่อยยังไหว" ฉันมองนาฬิกาในคอมเป็นเวลาจะตี3ครึ่งแล้วหรือเนี้ย

"น้ำใกล้จะเสร็จแล้วพี่แอลไปนอนก่อนเลยนะคะ" เขามองหน้าฉันแล้วพยักหน้าตกลงแล้วขึ้นไปนอนบนโซฟาห้อง รับแขกเพราะฉันทำรายงานอยู่ห้องรับแขก แล้วฉันก็หันกลับไปทำรายงานต่อจนเสร็จ