EP28 บทลงโทษ (ฉากเรท)

EP28

.

.

.

ชายหนุ่มเอ่ยกระซิบกรอกหูด้วยน้ำเสียงแหบพร่า มือหนาจับใบหน้าเบ้หันกลับมารับจูบของตนเอง พีทสอดลิ้นสากเข้าไปในโพรงปากหอมหวานพร้อมกับตวัดเลียดูดดื่มอย่างหื่นกระหาย

ทิวายังคงปิดเปลือกตาเอาไว้แน่นยอดอกถูกนิ้วแกร่งนวดคลึงจนร่างกายเกิดความกระสัน เธอพยายามปฏิเสธจูบอันแสนป่าเถื่อนทว่ามันกลับไม่ได้ผล พีทยังคงเอาแต่ใจและเพิ่มความป่าเถื่อนมากขึ้น

"อื้อ!" เสียงหวานครางอื้ออึงในลำคอเมื่อถูกฟันคมกัดเข้าที่ริมฝีปากบาง เธอไม่อาจกลั้นความเจ็บปวดไหว จากที่เคยต่อต้านตอนนี้ก็กลับไร้เรี่ยวแรงขัดขืน ปล่อยให้คนตรงหน้าทำตามอำเภอใจ

กลิ่นคาวของของเหลวสีแดงลอยอบอวลอยู่ในโพรงปาก ชายหนุ่มยังคงกัดซํ้ารอยเดิมอยู่แบบนั้นครั้งแล้วครั้งเล่าทำให้แผลลึกมากกว่าเดิม การกระทำของเขามันทำให้ร่างกายทิวาอ่อนปวกเปียกเจ็บไปทั่วเรือนร่าง

เวลาผ่านไปนับนาทีพีทก็ผละใบหน้าถอยห่างออกมาปล่อยให้คนตัวเล็กได้กอบโกยลมหายใจเข้าปอดยกใหญ่ ทิวาทอดสายตาสั่นระริกมองเขาพลันความเจ็บก็เข้าเล่นงานที่กลีบปาก รู้สึกปวดร้อนและเจ็บแสบ

"เจ็บหรอ?" พีทเอ่ยถามออกไปทั้งที่สายตากำลังสอดประสานมองกันอยู่ สายตาของเธอมันบ่งบอกว่ากำลังเจ็บปวดแทบขาดใจ

"ถึงบอกว่าเจ็บพีทจะหยุดมั้ย"

"ไม่" เขาตอบออกมาไม่ทันคิด ก่อนจะยื่นปลายนิ้วหัวแม่มือแหย่เข้าไปในปากบางเปื้อนเลือดเล็กน้อยแล้วออกแรงบดขยี้มันอย่างละเมียดละไมแต่มันกลับเป็นความทรมานอันแสนนานแทน

"…" ทิวาได้แต่กล้ำกลืนก้อนสะอื้นผ่านลำคอลงไป พอเห็นรอยยิ้มพึงพอใจของพีทมันก็ยิ่งทำให้เธอไม่อยากมองเลยสักนิด พีทคนนี้เขาคือปีศาจ

"เพราะนี้มันคือบทลงโทษของวา" ปากเอ่ยตอบนิ้วก็นวดคลึงปากบางแล้วออกแรงกดรอยแผลให้เลือดไหลซึมออกมามากกว่าเดิม ทำเสร็จก็ปาดคราบเลือดละเลงบนกลีบปากแดงระเรื่อ ทิวาแทบจะสำลักออกมาแต่เธอก็ทำได้เพียงกลั้นเอาไว้

สิ้นสุดความพอใจพีทก็สะบัดใบหน้าหวานให้หันกลับ ก่อนจะจับคนตัวเล็กให้โก้งโค้งบนเตียงพร้อมกับสอดแก่นกายใหญ่เข้าไป พอปรับท่าจนได้ที่ก็เริ่มแรงกระแทกอีกครั้ง พีทเร่งจังหวะเพิ่มภายในเวลาอันรวดเร็วอารมณ์ดิบเถื่อนในกายชายกำลังพลุ่งพล่านอย่างห้ามไม่อยู่

"อ๊ะ…อื้ออ!" ปากบางอ้าครางด้วยความจุกแน่น ลำท่อนใหญ่ที่กำลังขับเคลื่อนเข้าออกภายในร่างกายมันทำให้เธอต้องจิกเล็บระบายความกระสันลงบนเตียง ภายในใจไม่อยากมีความสัมพันธ์แบบนี้กับเขาเลยสักนิดแต่เมื่อตกเป็นเหยื่อหน้าที่ก็คือผู้ถูกกระทำอย่างเดียว

"…" พีทยังคงออกแรงใช้เอวหนากระแทกใส่ไม่ยั้ง ชายหนุ่มปลดปล่อยลมหายใจออกมาหนักหน่วงพร้อมกับใบหน้าหล่อที่กำลังเชิดขึ้น ก่อนจะหลุบตามองคนตัวบางที่กำลังสั่นคลอนอย่างบ้าคลั่ง ปากหยักกัดเบาๆเมื่อทนไม่ไหวกับหุ่นอันแสนยั่วยวนของทิวา

"อ๊ะ…อ๊าย! อ๊า…อื้อ…อื้ออ!!" เสียงหวานยังคงครางไม่ขาดสาย เรือนผมสลวยสยายเต็มแผ่นหลังเนียน มือหนาจับเอวขอดเอาไว้แน่นให้เธอรับสัมผัสหยาบโลนได้เต็มจุด ยิ่งกระแทกไปนานเท่าไหร่คนตัวโตก็ออกแรงมากและถี่ขึ้นจนกระทั่งได้ยินเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังประกบในห้อง

ในตอนที่ห้วงอารมณ์กำลังดำเนินไปได้ดีพีทก็ถอดเชือกสีแดงออกจากลำคอระหง ชายหนุ่มออกแรงฟาดมันลงบนพื้น เขายังไม่ถึงจุดสุดยอด แต่กลับจับคนตัวเล็กให้นอนหงายแล้วปรับเปลี่ยนท่าหันหน้าเข้ากันแทน

"พีท…อ๊าา…อ๊ะ!"

"อ๊า~" พีทเองก็ทนกับความเสียวซ่านจากความคับแน่นไม่ไหว พอได้เห็นใบหน้าแดงระเรื่อชุ่มเหงื่อของทิวายามกระแทกไปด้วยทำให้มีอารมณ์มากขึ้นกว่าเดิมหลายเท่าตัว แม้เอวกำลังเร่งซอยถี่ๆแต่ฝ่ามือกลับเคลื่อนขึ้นมากอบกุมสองเต้าอวบอิ่มที่กำลังกระเพื่อมต่อหน้า

ทิวาอยู่ไม่นิ่งใบหน้าส่ายไปมาอย่างคนไร้ที่พึ่ง เธออึดอัดจนแทบจะปลดปล่อยออกมาอยู่แล้วปากแดงระเรื่ออ้าครางไม่ขาดสาย ทำเอาคนมองแอบลอบกลืนนํ้าลายอย่างหื่นกระหาย เขามองคนตัวเล็กด้วยอาการคลั่งไคล้

ก่อนที่ความหมดทนจะหมดลง ใบหน้าหล่อเหลาก็ก้มหน้าจูบทิวาด้วยความดูดดื่ม มือเลื่อนขึ้นมาสอดกับนิ้วบางแล้วกดลงบนเตียง ลิ้นสากสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากนุ่มนิ่มแม้จะมีคราบเลือดติดอยู่บนกลีบปากบางแต่เขากลับไม่นึกรังเกียจ

กลับกันคนบนร่างเธอตอนนี้กลับชอบมันมากด้วยซํ้า พีทใช้ปากดูดเน้นๆรอยแผลเดิมสร้างความปวดร้าวไม่น้อย ในขณะที่ลิ้นกำลังละเลงอยู่กับลิ้นบางอยู่

"อื้อ!" ทิวาครางอื้ออึงในลำคอ เธอเริ่มหายใจไม่ออกบวกกับความเสียวซ่านตรงนั้นที่กำลังจะถึงจุดสุดยอด พีทที่รับรู้ได้ถึงการตอดรัดแน่นจึงยอมผละจูบออก ริมฝีปากของเขามีคราบเลือดติดอยู่ในวินาทีต่อมาปลายลิ้นก็ตวัดเลียด้วยรอยยิ้ม ทำให้ทิวาต้องรีบหลับตาหลบหนีภาพสยดสยองนั้น รู้ตัวอีกทีร่างกายก็สั่นกระเพื่อมอย่างรุนแรง

ปึก ปึก ปึก ปึก!!!

ปึกก ปึกก ปึกก

"อ๊ะ กรี๊ดดดด!"

"อ๊าส!" จังหวะหนักหน่วงสิ้นสุดลง ทิวาก็หลั่งของเหลวออกมาเป็นจำนวนมากตามด้วยพีทที่ฉีดน้ำกามเข้าร่างเธอเป็นครั้งที่สอง คนตัวเล็กหมดเรี่ยวแรงฟุบหน้านอนลงที่ปอกหมอนพึ่งผ่านไปสองรอบทำเอาเธอเหนื่อยล้าขนาดนี้

หญิงสาวได้แต่ภาวนาในใจให้พีทหยุด สิ้นสุดบทสวาทลงครั้งไหนเธอก็ต้องรู้สึกเจ็บปวดมากขึ้นทุกครั้ง และความเจ็บปวดนั่นมันก็ไม่อาจจะพูดออกมาเป็นคำพูดได้ เธอได้แต่นอนระบายด้วยการร้องไห้ออกมา

"ร้องไห้ขนาดนี้กลัวพีทไม่รู้รึไงว่าเสียใจ"

"…" ทิวานิ่งเงียบ เธอไม่อยากตอบโต้อะไรออกไปอีกแล้ว อยากให้คืนนี้มันรีบจบลงสักที แต่ดูเหมือนมันก็ยาวนานขึ้นทุกทีเมื่อหวังแบบนั้น

"ที่เสียใจเพราะคนที่อยากให้เอาไม่ใช่พีท แต่เป็นคาวีรึเปล่า" ยิ่งเห็นคนตัวเล็กไม่พูด ไม่ตอบโต้อะไร ภายในหัวมันก็คิดขึ้นมาอยู่อย่างเดียวว่าทิวาไม่อยากให้เขาแตะเนื้อต้องตัว เพราะคงอยากให้คนที่ตนเองชอบได้สัมผัสมันคนเดียว แต่เธอก็ได้แค่หวังเท่านั้นแหละ

"แล้วพีทต้องการคำตอบแบบไหนล่ะ"

"ความจริง"

"ใช่…ใครๆก็อยากมีอะไรกับคนที่ชอบไม่ใช่หรอ" ในที่สุดความอดทนของเธอก็หมดลง ทิวาตอบออกไปด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา พีทจะบอกหรือไม่บอกความลับของเธอมันก็ไม่มีประโยชน์อยู่แล้ว

"ตอบแบบนี้อยากให้พีทหมดความอดทนมากใช่ไหม?"

"หมดความอดทนแล้วพีทจะทำอะไร"

"พีทก็จะทำแบบนี้ไง…"

หมับ!

"กรี๊ดดดดดด!" ไม่ทันที่ทิวาจะได้ตั้งหลักก็ถูกมือหนากระชากผมขึ้นมาจ้องตาพร้อมกับขบกรามแน่นขอบตาคู่นั้นเริ่มแดงระเรื่ออย่างน่ากลัว พีทใช้มือจับเข้าที่ลำคอระหงแล้วออกแรงบีบซํ้ารอยเดิมจนเธอแทบหายใจไม่ออก พอทำจนสะใจเขาก็เริ่มลงโทษเธอด้วยเซ็กที่ซาดิสม์มากกว่าเดิมด้วยอุปกรณ์ทรมานมากมายภายในห้อง ทั้งคืนของทิวามันก็ไม่ต่างอะไรจากนรกทั้งเป็น…

.

.

.

ตาพีทนี้มันโรคจิตดีๆนี้เองสินะ55555555555