One Night Stand 1: รักครั้งแรกก็อกหักซะแล้ว

1 อาทิตย์ต่อมา

มหาวิยาลัย NS

ผ่านมาหลายวันแล้วหลังจากที่ฉันทะเลาะกับพี่บัสแฟนของฉันไปจะเรียกว่าทะเลาะได้ไหม? แต่เราไม่ได้ทะเลาะกันรุนแรงสักหน่อยเหมือนเป็นการงอนกันมากกว่าแต่ว่าเรื่องนั้นฉันยังให้ไม่ได้จริง ๆ นิ ฉันพึ่งอายุ 20 เอง ใช่ค่ะ ฉันเจ้าขาอายุเพียง 20 ปี และพึ่งเคยมีแฟนคนแรก เราคบกันมา 1 เดือนและเมื่ออาทิตย์ที่แล้วก็เป็นวันเกิดของพี่บัสแฟนฉันเขางอนที่ฉันไม่ยอมนอนกับเขา...

เฮ้อออ ก็ฉันคิดว่ามันยังไม่ถึงเวลาเห็นโง่ ๆ แบบนี้ฉันยังมีสมองเรื่องความรักอยู่นะ ใช่ โง่...ฉันไม่ใช่คนฉลาดอะไรเพราะไม่ได้มีพ่อแม่สั่งสอนมาตั้งแต่เด็ก ฉันอยู่ตัวคนเดียวโดยมีครอบครัวของญาติแม่คอยส่งเสียอยู่บ้างนิดหน่อยแต่ส่วนมากก็เป็นฉันเองที่พยายามทำงานหาเงินเพื่อเลี้ยงตัวเองและส่งตัวเองเรียนจนตอนนี้ก็เรียนอยู่มหาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง ปี 3 แล้วด้วย ฉันมีความฝันนั่นคือการเป็นดีไซเนอร์ ฉันชอบออกแบบมากแต่การจะทำตามความฝันแบบนั้นมันช่างยากเหลือเกิน... เพราะฉันไม่ใช่คนที่มีพร้อมอะไรนิเงินเอ่ย ความรู้เอ่ย แทบจะไม่มีแต่ฉันก็พยายามเรียนและออกแบบบ่อย ๆ นะ ก็ฉันเรียนสายนี้มานี่น่า

“จะไปไหนต่ออะเจ้าขา?” เสียงเพื่อนของฉันถามขณะที่คลาสเรียนวันนี้จบลง

“ว่าจะไปหาพี่บัสสักหน่อย เขางอนเจ้าขานิดหน่อย” ฉันมีนิสัยชอบแทนตัวเองด้วยชื่อเพราะคิดว่ามันน่ารักดีเพราะงั้นกับเพื่อนเองฉันก็แทนแบบนั้นเหมือนกัน

“อ่อ งั้นง้อกันดี ๆ ละ” เบลล์บอกฉันก่อนจะโบกมือเบลล์เป็นเพื่อนที่ฉันสนิทที่สุดเลยละตั้งแต่เขามาเรียนที่นี่ อ่อ ฉันเป็นเด็กต่างจังหวัดนะเข้ามาเมืองกรุงเพื่อตามหาความฝันเท่านั้นเองและก็อยากลองใช้ชีวิตดู ฉันคิดว่าครอบครัวญาติแม่คงไม่สามารถดูแลฉันตลอดไปได้เพราะงั้นฉันต้องดูแลตัวเอง

“อืม งั้นไปนะ”

คอนโด H

ฉันเดินทางมาที่คอนโดของพี่บัสซึ่งเขาบอกว่าที่นี่เป็นธุรกิจของครอบครัวพี่เขารวยมากเลยบางทีฉันก็คิดว่าเราต่างกันเกินไปหรือเปล่านะ? แต่ฉันก็เชื่อว่า..ความรัก ความจริงใจของฉันจะสามารถก้าวผ่านมันไปได้

แกร๊ด! ฉันไม่เคยมาที่นี่เลยนี่เป็นครั้งแรกและพี่บัสก็ให้คีย์เอาไว้ด้วยฉันไม่ได้บอกเขาว่าจะมากะว่ามาเซอร์ไพรส์เลยละ

“เฮ้ย! เรื่องเจ้าขาอะถึงไหนแล้วไหนบอกว่าไม่เกินเดือนไง” ฉันหยุดชะงักที่หน้าประตูเมื่อได้ยินเสียงเหมือนเพื่อนของเขาพูดขึ้นแต่จะไม่อะไรเลยถ้ามันไม่มีชื่อของฉันอยู่ในนั้นด้วย

“เหอะ! ระดับกู” นั่นเสียงของพี่บัส

“ได้แล้วเหรอวะ...เป็นไง ๆ ซิงป่ะ??”

“แล้วคลิปอะไหนว่าจะถามมาไง” นะนี่มันเรื่องอะไรกัน คะคลิปอะไร?

“กูลืมวะแต่ว่าไม่ได้ซิงหรอก” พี่บัสเขาพูดเรื่องอะไรน่ะ?

“ไม่ใช่ว่าไม่ได้หรอกนะแล้วมาหลอกพวกกูเพื่อเอาเงิน” เงิน? นี่อย่าบอกนะว่าพี่บัสเข้าหาฉันเพราะเรื่องนั้นคิดว่าไว้แล้วเชียวกันมันจะมาชอบคนโง่อย่างฉันจริง...

“ได้จริง! ไว้ครั้งหน้ากูถ่ายมาให้หรือเอาแบบไลฟ์สด?” เลวเอ๊ย!

ปัง! ฉันผลักประตูเข้าไปเสียงดังพยายามกลั้นน้ำตาสุดฤทธิ์อย่างน้อยก่อนจะจากกันไปก็ขอทำลายหน่อยเถอะ เอาเรื่องของฉันมาแลกเงินมันก็ต้องไม่ได้เงิน ฮึก!

“อะไรว่ะ...เจ้าขา!!!” พี่บัสมองฉันอย่างตกใจไม่สิ ไม่เรียกมันแล้วพี่เพอห่าอะไร?!

“อ่อ..เรื่องมันเป็นแบบนี้เองนี่น่า..”

“จะเจ้าขา...มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด”

“เหอะ! ฉันไม่อยากฟังเราเลิกกันเลยตั้งแต่วันนี้ไปไม่ต้องเสนอให้มาฉันเห็นด้วย! แล้วก็นะเราเคยได้กันตอนไหน?”

“...!!”

“นายหลอกเพื่อนตัวเองเหรอ?”

“อ้าวไอ้บัส!!”

“ไม่ซิง?”

“ฮึบ! ไม่ซิงแล้วมันหนักหัวพ่อมึงเหรอ?!” ฉันสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะตะโกนด่าออกไป

“เจ้าขา!!!”

ฉันไม่สนใจแล้วออกมาจากห้องของเขาดีแล้วที่มาวันนี้ไม่งั้นฉันคงต้องโง่มากกว่าเดิมแน่ ๆ ฮึก!

“ฮึก! ฮืออ” ฉันสับขาโดยไวไม่มองหน้ามองหลังเพราะไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว! นี่ฉันอกหักเหรอเนี่ย ฮืออออ

ปึก!!

“อ๊ะ!!” เพราะมัวแต่ร้องไห้ก็เลยไม่ได้มองทางชนเข้ากับใครบางคนพอดี

“ขะขอโทษค่ะ ฮึก!” ฉันรีบขอโทษทันที

“เธอเป็นอะไรไหม? เจ็บตรงไหน?” เสียงผู้ชายทุ้มดูอบอุ่นแถมตัวหอมอีกต่างหาก

“มะไม่เป็นเจ้าขาไม่เป็นไร ขอโทษค่ะ..ฮึก!” ฉันก้มหน้าก้มตาไม่อยากให้ใครมาเห็นตอนที่ฉันร้องไห้อยู่

“แน่ใจนะ?” เขาประคองฉันขึ้นจากบน

“ค่ะ เจ้าขาไม่เป็นไร ขอโทษด้วยนะ ค่ะ ฮึก! แล้วก็ขอบคุณที่ช่วยค่ะ” ฉันบอกก่อนจะยกไหว้และรีบออกจากตรงนั้นทันทีไม่ได้มองเลยว่าคนที่ช่วยฉันเป็นใคร...