INTRO

“Happy birthday to you Happy birthday to you Happy birthday, Happy birthday, Happy birthday to you...สุขสันต์วันเกิดนะคะพี่บัส^^”

“ขอบคุณมากนะครับที่รักของพี่ ฟู่ววว์” พี่บัสพูดกับฉันก่อนที่จะเป่าเค้ก

“เจ้าขาตั้งใจทำมากเลยนะคะเพื่อเป็นของขวัญวันเกิดให้แฟนสุดที่รักของเจ้าขา” ฉันบอก

ความจริงฉันทำขนมไม่เป็นแต่ก็ไปร่ำเรียนมาเพื่อทำเค้กวันเกิดให้เขาเสียค่าเรียนไปตั้ง 1500 แต่ไม่เป็นไรเพราะฉันตั้งใจทำให้พี่เขาพี่บัสเป็นแฟนคนแรกของฉัน และฉันคิดว่าน่าจะเป็นคนสุดท้ายด้วยเพราะเราเข้ากันได้ดีมากกกก โรแมนติกเนอะ อิอิ

“ที่รักของพี่น่ารักสุด ๆ ไปเลยครับ..” พี่บัสยื่นมือมาแตะที่แก้มของฉันแน่นอนว่าฉันเขินมากกก

“คะค่ะ... -///-”

“แต่ว่าพี่มีของที่อยากได้อยู่ไม่รู้ว่า...เจ้าขาของพี่จะให้ได้หรือเปล่า?” เขาพูดด้วยท่าทางลังเลและดูลำบากใจเล็กน้อย

“บอกมาเถอะค่ะ ถ้าเจ้าขาให้ได้ก็จะให้” เราพึ่งคบกันได้ 1 เดือนแต่ฉันพร้อมทำทุกอย่างให้กับเขาแบบนี้เรียกรักแท้หรือเปล่านะ?

“คือ...คืนนี้พี่ขอ...กับเจ้าขาได้ไหมครับ?” พี่บัสโน้มมากระซิบข้างหูและฉันก็เขินอายตัวบิดไปแล้ว

“เอ่อ คือ...ว่า เจ้าขาคิดว่า...มันยังไม่ถึงเวลาน่ะค่ะเราพึ่งคบกันเดือนเดียวเอง” ถึงจะรักและชอบมากแค่ไหนแต่ฉันก็ยังมีสติอยู่นะ

“ไม่เห็นเป็นอะไรเลยเพราะยังไงพี่ก็อยู่กับเจ้าขาไปตลอดชีวิตอยู่แล้ว...” หมับ! พี่เขาดึงเอวของฉันเข้าไปกอด

“อุ๊บ!” ฉันนิ่งเกร็งจนพี่บัสค่อยโน้มตัวมากำลังจะจูบฉันแต่ว่าฉันก็เอามือปิดปากของพี่เขาไว้ก่อน

“จะเจ้าขายังให้ตอนนี้ไม่ได้จริง ๆ ค่ะ ถ้าพี่บัสรอได้ช่วยรอสัก 1-2 ปีได้คะ?” ฉันถามออกไป

“1-2 ปี! เจ้าขา...สมัยนี้คบกันอาทิตย์เดียวเขาก็นอนกันได้แล้วและนี่เราก็เดือนนึงแล้วนะ!” พี่บัสพูดด้วยความโมโห...

“เอ่อ.. เจ้าขาคงจะหัวโบราณไปหน่อยมั้งคะ แหะ ๆ” ฉันได้แต่ส่งยิ้มแห้ง ๆ ไปให้

“ช่างเถอะเมื่อไม่ให้พี่ก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอก..” พี่เขาปล่อยมือที่กอดฉันเอาไว้เหมือนว่าพี่เขาจะโกธรมากเลย

“เอ่อ พี่บัสไม่โกธร...”

“แต่วันนี้พี่กลับก่อนนะพอดีว่าพี่นัดกับพ่อแม่เอาไว้ว่าจะไปกินข้าวด้วย” พรึ่บ! เขาไม่ฟังที่ฉันถามและเดินออกไปเลยวันนี้เรานัดเจอกันที่ร้านอาหารในโรงแรมซึ่งพี่เขาบอกว่าอยากมาที่นี่มาก

“พี่...” ฉันเรียกไว้ไม่ทัน

เห้อออ... อะไรกันเราไม่เคยทะเลาะกันเลยนะ

แต่ใครจะคิดว่าการทะเลาะวันนี้จะเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย...