ตอนที่ 6 เก่งมากเมี่ยง

“ไง ได้ข่าวว่าป๋าเหรอ”

เมื่อไปส่งมัสยาเรียบร้อยแล้ว คิริวก็ไปส่งอลิษากับแม่ที่หอพัก แต่คนหน้าหนาก็ดันเอ่ยขออนุญาตแม่พาเธอกลับมานอนด้วยที่คอนโดมิเนียมหน้าตาเฉย ทั้งยังรับปากกับแม่ของเธออย่างดิบดีว่าจะไม่ทำให้เธอต้องตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกันกับมัสยา

“ป๋าอะไร”

“ก็ได้ข่าวว่าเสนอตัวส่งเสียค่าคลอดกับค่าเลี้ยงดูลูกของเมี่ยงไม่ใช่เหรอ”

“เอ่อ ใช่”

คนตัวบางเอ่ยเสียงอ่อย ด้วยไม่แน่ใจว่าเขาจะเห็นดีด้วยหรือคัดค้าน ดีไม่ดีอาจจะต่อว่าเธออีกต่างหาก แต่ไม่กลัวหรอก เป็นไงเป็นกัน จะให้เธอทิ้งเพื่อนที่ลำบากตรากตรำมาด้วยกันก็คงจะเป็นไปไม่ได้

“จะเอาเงินมาจากไหนล่ะ”

“ก็จากนายไง”

“เธอนี่มันเจ้าเล่ห์จริง ๆ ยัยแม่มด”

“นายงกเหรอ กับฉันนายก็งกหรือไง ไหนบอกว่าจะดูแลฉันให้ดีที่สุดไง”

“ฉันดูแลเธอได้ แต่เมี่ยงท้องกับใคร ทำไมไม่ไปลากตัวไอ้ผู้ชายให้มันมารับผิดชอบ จะปล่อยให้มันลอยนวลแล้วพวกเธอมาเลี้ยงลูกกันตามลำพังแบบนี้ ฉันว่ามันไม่ยุติธรรม”

“เรื่องของเมี่ยงมันเกิดจากความผิดพลาด สองคนนั้นไม่ได้เป็นแฟนกัน ไม่ได้รักกัน เกลียดขี้หน้ากันด้วยซ้ำ แล้วจะไปเรียกร้องให้หมอนั่นมารับผิดชอบได้ยังไง”

เรื่องความผิดพลาดที่เกิดขึ้นกับมัสยาถูกฝังกลบไปแล้ว เธอไม่อยากจะรื้อฟื้นมันขึ้นมาอีก

“อลิซ ความรับผิดชอบมันไม่ได้จำเป็นว่าคนสองคนจะต้องอยู่ด้วยกันหรือแต่งงานกันเสมอไปนะ ถึงจะเกลียดขี้หน้ากันแต่ในเมื่อมันมีหนึ่งชีวิตเกิดขึ้นมาแล้วก็ต้องร่วมกันรับผิดชอบ จะเซ็นรับรองบุตร ค่าคลอด ค่าเรียน ค่าเลี้ยงดู อะไรก็ว่ากันไปสิ จะไปปล่อยให้ไอ้พวกผู้ชายมันลอยตัวได้ยังไง”

“ยัยเมี่ยงไม่ต้องการให้หมอนั่นรับรู้เรื่องนี้อีก ไม่ได้ติดต่อกันอีกแล้วด้วย”

ที่จริงมัสยาก็ไม่เคยติดต่อกับผู้ชายคนนั้น มีเพียงเธอที่เป็นเพื่อนกับเขา แถมยังชักศึกเข้าบ้านมาสร้างความเดือดร้อนให้กับมัสยาอีกต่างหาก แล้วจะให้เธอปล่อยเรื่องนี้ไปราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นโดยที่ไม่ยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือมันคงเป็นไปไม่ได้

“ไอ้ผู้ชายคนนั้นมันเป็นใคร”

“เอ่อ...คือฉัน”

“เธอมีความลับกับฉันเหรอยัยแม่มด ฉันเป็นผัวเธอนะ บอกมาเถอะน่า ฉันไม่ไปลากคอไอ้หมอนั่นมากระทืบหรอก ถึงแม้จะอยากทำก็ตาม”

แม้ว่าเขาจะเลว ใช้ผู้หญิงเปลือง แต่เขาคำนึงถึงความปลอดภัยเสมอ ทั้งจากโรคติดต่อและจากการทำผู้หญิงพวกนั้นท้อง นี่เป็นความรับผิดชอบของผู้ชายที่ทำได้ง่าย ๆ ในเมื่อรักสนุก ก็ต้องปลอดภัยและไม่สร้างตราบาปไว้ให้ใคร

“สายฟ้า”

“ไอ้สายฟ้า คนที่มันชวนเธอไปถ่ายละครสั้นน่ะเหรอ”

ผู้ชายคนนี้ที่มันทำให้เขาหึงหวงเธอแทบบ้า ถึงขั้นไปนอนตากยุงเฝ้าเธอในรถเพื่อรอรับเธอกลับ เขาดูออกว่าหมอนั่นมันชอบเธอมาก และมันคงจ้องจะงาบเธอตลอดเวลา แล้วทำไมถึงทำมัสยาท้องได้ล่ะ

“ใช่ เรื่องมันเกิดคืนนั้นนั่นแหละ หลังจากที่เรากลับกันออกมา แต่รายละเอียดเป็นยังไงนายอย่าถามฉันเลยนะ ฉันไม่อยากพูดถึง อีกอย่างที่ฉันต้องช่วยเหลือเมี่ยง เพราะฉันรู้สึกผิดมาก ฉันเป็นคนดึงสายฟ้าให้เข้ามาทำร้ายเมี่ยง ฉันอยากหาเงินเลยรับงานของสายฟ้า แล้วยัยเมี่ยงก็เป็นห่วงฉันเลยตามไปเป็นเพื่อน สุดท้ายผู้ชายคนนั้นก็ทำร้ายเมี่ยง”

“เรื่องนั้นมันไม่ใช่ความผิดเธอ เธอกับเมี่ยงตั้งใจเรียน ตั้งใจทำงานหาเงิน แต่ผู้ชายคนนั้นต่างหากที่มันทำร้ายพวกเธอ”

“รู้แบบนี้แล้วนายยังจะงกกับฉันอยู่ไหม”

“ฉันเคยงกกับเธอด้วยเหรออลิซ ฉันให้เธอได้ทุกอย่าง เปย์เธอไปตั้งหลายล้าน ยังไม่เคยคิดเสียดายเงินสักนิด เธออยากจะเอาเงินฉันไปช่วยเมี่ยงเท่าไหร่ก็ได้ ไม่ว่าจะเป็นแม่เธอหรือเมี่ยงก็เป็นคนที่เธอรักทั้งนั้น ฉันพร้อมดูแลทุกคน”

“ขอบคุณมากนะริว ก็แค่ค่าคลอดกับค่าช่วยดูแลลูกตอนที่เมี่ยงยังไปทำงานไม่ได้เท่านั้นแหละ คนอย่างเมี่ยงไม่งอมืองอเท้าเป็นภาระใครนานหรอก ยังไงก็ต้องรีบไปหางานทำ”

“ให้มาทำงานบริษัทฉันก็ได้นี่ จะต้องไปเดินหางานทำให้มันเหนื่อยทำไม เธอลืมแล้วเหรอว่าฉันเป็นลูกชายเจ้าของบริษัทนะ”

“ได้แบบนั้นก็ดีเลยน่ะสิ ขอบคุณมากนะริวที่ทำเพื่อฉันขนาดนี้”

ถึงแม้จะมีอนาคตดี ๆ รออยู่เบื้องหน้า แต่มันก็ไม่ง่ายเลยสำหรับลูกผู้หญิงตัวคนเดียวอย่างมัสยา เมื่อเธอต้องอุ้มท้องเพียงลำพังอยู่ในห้องพักเก่า ๆ ที่ค่อนข้างไกลจากมหาวิทยาลัย

ทุกเช้าเธอจะตื่นมาโก่งคออาเจียนจนหมดไส้หมดพุงตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง กินอะไรก็คอยแต่จะขย้อนเอาของเก่าออก ทั้งยังต้องโหนรถเมล์ด้วยชุดนักศึกษากระโปรงพลีทจีบรอบตัวที่ต้องมีเสื้อแขนยาวตัวโตคลุมทับเพื่อพรางหุ่นเสมอ ทั้งที่ความจริงต่อให้อายุครรภ์เพิ่มขึ้นแค่ไหน แต่หน้าท้องของเธอกลับนูนขึ้นมาเพียงเล็กน้อยราวกับเพิ่งกินหมูกระทะอิ่มหมาด ๆ แค่นั้น

แต่ถึงอย่างนั้น คนรอบข้างรวมทั้งเพื่อนร่วมชั้นต่างก็รับรู้ว่าเธอท้องไม่มีพ่อ มีไม่น้อยที่แอบมองและจับกลุ่มซุบซิบซึ่งหน้า ทำให้กว่าที่เธอจะใช้ชีวิตหมดไปในแต่ละวันมันช่างยากเย็นเหลือเกิน

และในที่สุด เธอก็ผ่านจุดนั้นมาได้ เมื่อวันสุดท้ายของการสอบมาถึง และสถานภาพนักศึกษาของเธอจบลงพร้อมกับการเรียนจบปริญญาตรีพร้อมเพื่อน

“จบเสียที เหนื่อยไหมครับลูก”

มือเล็กลูบหน้าท้องที่เริ่มจะนูนเด่นในชุดนักศึกษาวันสุดท้ายของชีวิต ข้างกันมีอลิษาส่งยิ้มละมุนก่อนดึงเพื่อนรักที่เข้มแข็งยิ่งกว่าอะไรเข้าสู่อ้อมกอด

“แกเก่งมากเมี่ยง เก่งที่สุด”

“ขอบใจแกมากนะลิซ ที่ไม่ทิ้งฉัน”

“จะทิ้งได้ไงล่ะ เรามีกันแค่นี้นะเมี่ยง จำไว้ว่าต่อให้เกิดอะไรขึ้น ฉันก็จะไม่มีวันทิ้งแก”

มือใหญ่สั่นเทาของผู้กำกับการแสดงหนุ่มทายาทบริษัทผลิตละครชื่อดังกำโทรศัพท์มือถือแน่น ภาพข่าวสังคมบนหน้าจอตรงหน้าทำเอาเขาตกใจไม่น้อย เมื่อทายาทบริษัทรับเหมาก่อสร้างแต่งงานกับสาวสวยคนที่เคยอยู่ในใจของเขา

แต่สิ่งที่ทำให้เขาตกใจมากกว่าคือรูปของเจ้าบ่าวเจ้าสาวที่ถ่ายร่วมกับเพื่อนกลุ่มใหญ่ ข้างกายเจ้าสาวคือผู้หญิงคนนั้น คนที่เขาได้ความบริสุทธิ์ของเธอมาในคืนผิดพลาดที่เขาไม่ได้ตั้งใจ

มันคงจะไม่เป็นไร ถ้าผู้หญิงคนนั้นเหมือนกับผู้หญิงคนอื่น ๆ ซึ่งยืนยิ้มแป้นอยู่ใกล้กัน แต่ที่ทำให้เขาตกใจเพราะหน้าท้องซึ่งเคยแบนราบซึ่งลอนกล้ามเนื้อของเขาเคยตอกกระแทกมาทั้งคืน บัดนี้มันนูนเด่นจนเห็นได้ชัด

“เมี่ยง...ท้องเหรอ”

อลิษาแต่งงานหลังจากเรียนจบไม่ถึงสองเดือน คำนวณจากระยะเวลาจะเป็นไปได้อย่างไรที่เธอคนนี้จะแต่งงานมีครอบครัวไปก่อนเพื่อนทั้งที่ยังเรียนอยู่ มีทางเดียวเท่านั้นซึ่งน่าจะเป็นไปได้ที่สุด คือเธอท้องตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ

กะขนาดหน้าท้องกับระยะเวลาที่เด็กในท้องเจริญเติบโตมาจนถึงตอนนี้ มีความเป็นไปได้ว่าเด็กในท้องจะเป็นลูกของเขา แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง ทำไมเธอถึงไม่ติดต่อเขามา

สายฟ้ารีบหาช่องทางโซเชียลของเจ้าบ่าวทันทีเพื่อจะโยงไปหาสองสาว เพราะคิริวเป็นคนดังในมหาวิทยาลัย อย่างไรก็คงจะหาได้ไม่ยาก และเพื่อนผู้หญิงในกลุ่มของเขาก็หาสิ่งที่เขาต้องการมาได้อย่างง่ายดาย

ในที่สุด อินสตาแกรมของคนที่เขายังคงฝันถึงเสมอด้วยเหตุผลที่เขาให้กับตัวเองว่ายังติดค้างกับเธอก็ปรากฏบนหน้าจอ มือใหญ่สั่นเทากดเข้าไปดูรูปและไทม์ไลน์ย้อนหลังเรื่อย ๆ หัวใจแกร่งก็ยิ่งเต้นแรงจนแทบทะลุออกมานอกอก

เธอไม่มีแฟนและไม่เคยมี ไม่ว่าจะตอนนั้นหรือตอนนี้ก็ตาม เขาเลื่อนลงไปจนถึงรูปวันที่เธอมานั่งเฝ้าอลิษาถ่ายละครของเขาและคืนนั้น เธอก็ตกเป็นของเขาด้วยฤทธิ์ยาเสียสาวที่เพื่อนเขาเป็นคนทำเพราะหวังเคลมเธอด้วยอีกคน ซึ่งปัจจุบันเขาเลิกคบกับเพื่อนคนนั้นไปตั้งแต่เกิดเรื่องผิดพลาดวันนั้นขึ้นแล้ว

เขากดโทรหาเพื่อนรักอีกคนในกลุ่มผู้เป็นเสือผู้หญิงซึ่งน่าจะหาข้อมูลสำคัญจากพวกสาว ๆ คณะบริหารธุรกิจให้เขาได้สักหน่อย

“ว่าไง ไอ้ฟ้า โทรมาทำไมแต่เช้าวะ”

“สายขนาดนี้ยังบอกว่าเช้าอีกเหรอ มึงไม่ตื่นไปทำงานทำการหรือไง”

“เออน่า กูไม่ใช่ลูกจ้าง ต้องตื่นทำไมแต่เช้าวะ อีกอย่างกูก็เพิ่งได้นอนไปไม่นานเอง มีอะไรด่วนหรือเปล่า ถ้าไม่มีกูนอนต่อ เดี๋ยวโทรหาใหม่”

“เฮ้ย ไอ้ทอม อย่าเพิ่งวาง กูมีเรื่องด่วนมาก ต้องรู้ให้ได้ตอนนี้”

“เออ มีไรวะ”

“เด็กคนล่าสุดของมึง เรียนบริหารฯ รุ่นเดียวกับเราใช่ไหม”

ด้วยเพื่อนรักเปลี่ยนผู้หญิงบ่อยยิ่งกว่าเปลี่ยนถุงเท้า ก่อนจะเรียนจบเพียงไม่กี่วันก็เพิ่งกิ๊กกับสาวคณะบริหารธุรกิจ แต่เขาไม่เคยคิดว่าจะต้องใช้ให้เธอเป็นสะพานไปถึงมัสยา เพราะเรื่องคืนนั้นมันจบไปแล้ว จบลงที่ต่างคนต่างแยกย้ายและเขาถูกบล็อกทุกช่องทาง

“อืม มีไร”

“ถามให้กูหน่อย ว่ารู้จักเมี่ยงไหม กูอยากได้ข้อมูลของเมี่ยง”

ผู้หญิงซึ่งนอนซุกซบอยู่แนบอกเงยหน้าขึ้นมองด้วยได้ยินเสียงที่เล็ดลอดออกมาจากโทรศัพท์อย่างชัดเจน จึงถือวิสาสะกดเปิดลำโพงในทันที

“สวัสดีค่ะ อยากรู้ข้อมูลของเมี่ยงเหรอคะ”

“เอ่อ ครับ รู้จักไหมครับ”

“รู้จักสิคะ เรียนห้องเดียวกันเลย อยากรู้อะไรเหรอคะ”

“เอ่อ คือพอดีผมเคยรู้จักกับอลิซและเมี่ยง แต่ไม่ได้ติดต่อกันนานแล้ว พอวันนี้ผมเห็นรูปของเมี่ยงในวันงานแต่งของอลิซ เอ่อ เมี่ยงท้องโต คือ...”

“อ๋อ วันงานแต่งอลิซเราก็ไปนะ เจอยัยเมี่ยงด้วย ท้องโตขึ้นจากตอนเรียนมากจริง ๆ ก็ท้องอย่างที่สายฟ้าเข้าใจนั่นแหละ แต่อย่าถามนะว่าใครเป็นพ่อเด็ก ไม่มีใครรู้หรอก ยัยเมี่ยงเคยมีแฟนที่ไหน วัน ๆ ตั้งหน้าตั้งตาเรียนกับทำงาน เวลาจะนอนยังแทบไม่มีเลย จะเอาเวลาไหนไปมีคนรัก แต่พวกเพื่อน ๆ ก็ไม่ถามถึงเรื่องนี้กันหรอกนะคะ คิดว่าอาจจะโชคร้ายโดนข่มขืนมากกว่า ไม่งั้นผู้ชายคนนั้นมันต้องมารับผิดชอบหรือโผล่หน้ามาดูแลกันบ้าง นี่บางครั้งเป็นลมกลางห้องเรียนเพราะแพ้ท้องมาก พวกเราพากันไปส่งโรงพยาบาล นอนให้น้ำเกลือเป็นคืนสองคืน นอกจากอลิซกับคิริวแล้วก็ไม่เห็นมีผู้ชายหน้าไหนมาเยี่ยมเลย”

ความเป็นจริงมันพุ่งตรงเข้าเสยหมัดแสกหน้าเขาอย่างจังจนน็อกกลางอากาศ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าความผิดพลาดคืนเดียวจะทำชีวิตของเธอย่อยยับขนาดนี้

ตลอดเวลาที่เธอต้องทั้งเรียน ทั้งทำงาน และแพ้ท้องอย่างหนัก เธอผ่านชีวิตในแต่ละวันมาด้วยความยากลำบากเพียงใด และใครดูแลเธอ เขาน่าจะพยายามตามหาเธออีกนิด ที่จริงมันไม่ได้ยากอะไรเลย แค่ไปที่ตึกคณะ อย่างไรก็ต้องเจอ แต่เขาเลือกที่จะไม่ทำเพราะต้องการให้ทุกอย่างมันจบแบบที่เธอต้องการ

“แบบนี้เองเหรอครับ พอรู้ไหมว่าตอนนี้เมี่ยงทำงานที่ไหน พอดีผมอยากไปเยี่ยม คงใกล้คลอดมากแล้ว ไม่รู้ขาดเหลืออะไรหรือเปล่าจะได้ซื้อไปฝากลู...เอ่อ หลานน่ะครับ”

“เห็นว่าทำงานบริษัทคิริวนะคะ ทั้งอลิซทั้งเมี่ยงเลย รู้จักใช่ไหม”

“รู้จักครับ”

“แต่คงไม่ขาดเหลือหรอกค่ะ อลิซดูแลเมี่ยงดีมาก ๆ สองคนนี้เขาเพื่อนตายกันเลย อีกอย่างเห็นว่าคิริวจะออกค่าคลอดให้ด้วย ทำอย่างกับตัวเองเป็นพ่อเด็ก ไม่รู้ว่าไอ้ชั่วนั่นมันเป็นใครนะคะ มันหายหัวไปตายที่ไหนก็ไม่รู้ มันถึงไม่มาดูดำดูดีลูกเมียมันเลย พวกเราถึงคิดว่าเมี่ยงโดนข่มขืนไง”

“เอ่อ ครับ ขอบคุณมากสำหรับข้อมูลนะครับ”

เขากดวางสายทันทีก่อนจะวิ่งพรวดพราดออกจากห้องตรงดิ่งไปยังบริษัทที่มัสยาทำงานอยู่ แต่นั่งรอจนคนทั้งบริษัทกลับกันหมดแล้วก็ไม่เจอเธออย่างที่คิด จึงต้องถอยกลับไปตั้งหลักก่อนในวันนี้