ตอนที่ 8 [F&P] เริ่มรุก

Ploy talk

ฉันเปิดถุงของขวัญดูก็พบว่าเป็นเครื่องเพชรที่ฉันลองใส่ตอนอยู่ที่ Shop และมันเป็นเซ็ตที่ฉันชอบ ในเซตนี้มีสร้อยคอ ต่างหู สร้อยข้อมือ และในถุงมี note เขียนทิ้งไว้

[รับไว้ มันเหมาะกับคุณมาก พรุ่งนี้ผมจะพาคุณไปดูธุรกิจของผม ใส่ชุดเดรสสีแดงในตู้ด้วยนะครับ] คุณเฉินเขียน note ทิ้งไว้ให้เหมือนเดิม

"ย่ะ ให้แล้วห้ามเอาคืนละกัน" ฉันดูของขวัญเสร็จ ก็เดินตรงเข้าไปแช่น้ำอุ่นต่อทันที

....

เช้าวันต่อมา

ฉันตื่นขึ้นมาทำธุระส่วนตัวจนเสร็จเรียบร้อย และทานมื้อเช้าที่ถูกเตรียมไว้ให้บนโต๊ะจนหมดเกลี้ยง ตอนนี้เป็นเวลาสิบโมงตรง คุณเฉินก็เดินเข้ามาตามเวลานัดหมายทันที

"เรียบร้อยแล้วใช่ไหม"

"ค่ะ วันนี้จะพาพลอยไปไหนอีกคะ"

"คุณต้องอยู่กับผมอีกสี่วัน ผมจะทยอยพาดูธุรกิจของผมให้ครบและวันสุดท้าย เอ่อ...ผม ผมจะพาไปดิสนีย์แลนด์" คุณเฉินดูคล้ายต้องทำใจพูดคำว่าดิสนีย์แลนด์ออกมาอย่างยากเย็น ทำไมล่ะ...เขาโตจนไม่อยากจะไปที่แบบนั้นแล้วหรือไง แต่ก็ดีฉันอยากเที่ยวสวนสนุกมากๆ ก่อนหน้านั้นฉันไม่มีเวลาไปไหนเลย เขาชวนแบบนี้มีหรอที่ฉันจะปฏิเสธ

"จริงหรอคะ พาสไปวันสุดท้ายเลยได้ไหมคะ" ฉันยิ้มตาหยี ทำท่าดีใจที่เขาจะพาฉันไปสวนสนุก

"เอ่อ...แล้วคุณ สั่งปิดสวนสนุกด้วยหรือเปล่าคะเนี่ย"

"ใช่ ผมสั่งปิดล่วงหน้าตั้งแต่รู้ว่าคุณจะมาแล้ว"

"อะไรนะคะ คุณจะทำแบบนี้บ่อยๆ ไม่ได้นะ"

"ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น ผมจัดการทุกอย่างไว้หมดแล้ว คุณมีแค่หน้าที่ทำตามที่บอกก็พอ"

...

Fei Zhen talk

ความเป็นจริง ผมเตรียมการทุกอย่างไว้เรียบร้อย ผมคัดเลือกแฟนเพลงของเธอไว้หมดแล้ว โดยแฟนเพลงจะมีมาจากทั่วทุกประเทศในแถบเอเชีย ทั้งหมดผ่านการคัดเลือกจากการร่วมตอบคำถามของทีมงานของผม โดยแฟนเพลงที่ผ่าน จนสามารถเข้าพบพลอยได้มีจำนวนทั้งหมดหนึ่งร้อยคน ผมรู้ว่าเธอต้องดีใจมากๆ ที่ได้ร่วมทำกิจกรรมกับพวกเขาแบบใกล้ชิด

ผมพาพลอยไปดูธุรกิจของผมในฮ่องกงจนเกือบครบ ไม่ว่าจะเป็น จิลเวลรี่ โรงแรม และร้านอาหาร ผมคิดมาเสมอและวางแผนมาหมดแล้วว่า เธอต้องแต่งงานกับผมเท่านั้น ส่วนเรื่องงานศิลปิน ผมจะไม่ห้ามให้เธอหยุดทำเพราะมันคือความฝันของเธอ ผมรักเธอมากและอยากให้เธอมีความสุข ผมจะดูแลเธอให้ดีที่สุดเมื่อถึงวันที่เธอตกลงเป็นคนรักของผม

เย็นของวันที่ห้า ผมพาเธอกลับมาทานอาหารที่โรงแรมหลังจากพาเธอดูธุรกิจร้านอาหารแล้ว เธอชอบทานอาหารไทยรสเผ็ด ผมจึงสั่งเชฟให้ทำอาหารไทยเตรียมไว้ให้ เธอเอร็ดอร่อยไปกับอาหารทุกเมนู ซึ่งรสชาติอร่อยมากๆ อยู่แล้ว เพราะผมให้เชฟระดับห้าดาวมาทำอาหารให้เธอทานทุกมื้อ และตอนนี้เธอกำลังจิบไวน์ขณะที่ทานของคาวไปด้วย

"ขอบคุณนะคะ อาหารอร่อยมากๆ เลย" เธอกล่าวขอบคุณและยิ้มตาหยี ทั้งที่ปากยังเคี้ยวอาหารตุ้ยๆ

"จะอาเจียนอีกไหม พรุ่งนี้ต้องไปดิสนีย์แลนด์ จะมีแรงใช่ไหม" ผมเห็นเธอจิบไวน์เป็นแก้วที่สองแล้ว ผมมีความกังวลเล็กน้อยว่าเธอจะเป็นเหมือนวันแรกที่เจอกัน

"ไม่เมาหรอกค่ะ พลอยดื่มแค่แก้วนี้ก็พอแล้ว พรุ่งนี้ไหวแน่นอนค่ะ"

"เอ่อคุณ...คุณนี่ก็หน้าคุ้นๆ นะคะ คล้ายผู้ชายคนหนึ่งที่พลอยเคยพบตอนเด็กเลย"

[เฮ้ย...อย่าบอกนะว่าเธอจำผมได้] ผมตกใจเล็กน้อย เมื่อเธอพูดสิ่งนี้ออกมา

"คุณชอบผู้ชายคนนั้นหรอ" ผมจึงลองหยั่งเชิงถามเธอกลับไป

"อืม...ตอนนั้นพลอยยังเด็กและก็เจอหน้าพี่เขาไม่นานค่ะ และก็เจอกันแค่เพียงครั้งเดียวด้วย แต่จำได้ว่าพี่เขาหล่อเลยทีเดียว พลอยยังแอบใจเต้นเล็กน้อยเลยค่ะ" ตอนนี้พวงแก้มของพลอยเริ่มแดงระเรื่อแล้ว

"คุณกับเขาไม่ได้ติดต่อกันอีกหรอ" ผมจึงลองถามต่อ

"ไม่ค่ะ เราเจอกันแค่ครั้งเดียว จากนั้นอีกแค่ไม่กี่ปี พลอยก็เรียนการร้องเพลงและการเต้นอย่างจริงจัง และเข้าเดบิวต์ตอนอายุเกือบสิบห้าปี พลอยไม่มีเวลาตามหาเขาหรือคบกับใครเลยค่ะ"

"ถ้าคุณเจอเขาอีกครั้ง คุณจะจำได้ไหม"

"จำไม่ได้หรอกค่ะ มันผ่านมาเป็นสิบปีแล้ว มันเป็นแค่ความทรงจำสมัยวัยเด็กค่ะ"

"ก็ดี อย่าไปอะไรกับผู้ชายในความทรงจำมากเลย เอาปัจจุบันดีกว่า"

"คุณเฉินคะ...พลอยง่วง อยากนอนแล้ว"

สิ้นเสียงของเธอ ผมจึงพาเธอไปส่งที่ห้อง ดูแล้วเธอเหมือนคนที่เกือบจะเมาแล้ว เพราะเมื่อเธอเห็นเตียงนอน ก็เดินตรงเข้าใส่และล้มตัวลงนอนเลยทันที โดยที่ยังไม่ได้อาบน้ำและล้างหน้าเลยด้วยซ้ำ

ผมมองดูเธอหลับ เธอสวยไร้ที่ติจริงๆ ใบหน้ากลมๆ ตานิด จมูกหน่อย ปากเป็นรูปกระจับและมีลักยิ้ม ผมทนมองเธอเพียงอย่างเดียวไม่ไหว ผมจึงก้มลงไปประทับริมฝีปากจุมพิตเธอหนึ่งครั้งที่ริมฝีปากแสนสวยของเธอ จากนั้นผมก็ห่มผ้าให้เธอและเดินออกจากห้องไป

เช้าวันต่อมา ผมพาเธอไปดิสนีย์แลนด์ตั้งแต่แปดโมง เพื่อเซอไพรส์ให้เธอได้เจอแฟนเพลงก่อน พลอยถูกให้แต่งตัวตามที่จัดเตรียมไว้ ซึ่งมันเป็นชุดที่ไม่ได้อลังการเหมือนตอนแสดงคอนเสิร์ต แต่กลับเป็นชุดสบายๆ เหมือนมาร้องเพลงที่สวนให้แฟนเพลงฟัง

เมื่อรถ Rolls-Royce ที่เธอและผมนั่งมา จอดตรงที่ลานจอดรถของดิสนีย์แลนด์ เธอก็เริ่มเห็นกลุ่มแฟนเพลง และตอนนี้เธอดูตกใจมากๆ

"คุณเฉินนี่มันอะไรคะ"

"แฟนเพลงของคุณ จำนวนหนึ่งร้อยคน ที่ผ่านการคัดเลือกและตอบคำถาม พวกเขาเป็นแฟนเพลงของคุณที่มาจากหลายๆ ประเทศในแถบเอเชีย วันนี้คุณจะได้ร้องเพลงและร่วมเล่นกิจกรรมกับพวกเขาแบบใกล้ชิดครับ"

...

Ploy talk

สิ้นประโยคที่เขาพูดออกมา ฉันรู้สึกดีใจมากๆ ปกติในคอนเสิร์ตจะมีคนเป็นพันเป็นหมื่น ฉันมองออกไปยังแฟนเพลงก็แทบไม่เห็นหน้าใครเลย วันนี้ฉันจะได้เห็นหน้าของทุกๆ คนอย่างชัดเจนแล้ว

ฉันเดินออกไปพบกับแฟนเพลง โดยมีบอดี้การ์ดคอยคุ้มกันเพียง 4 คนเท่านั้น เมื่อแฟนเพลงเห็นฉันเดินลงมา ทุกคนต่างดีใจและส่งเสียงกรี๊ดต้อนรับ

แฟนเพลงถูกจัดให้นั่งในที่ที่ทีมงานของคุณเฉินเตรียมไว้ให้ งานนี้คุณเฉินเป็นคนทุ่มทั้งหมด โดยคัดเลือกแฟนเพลงเข้าร่วมกิจกรรม จัดหาสถานที่ และเตรียมตารางการทำกิจกรรมวันนี้ให้ ค่าใช้จ่ายทั้งหมดทุกอย่าง เขาเป็นคนจ่ายหมด แม้กระทั่งอาหารการกินและห้องพักโรงแรมของแฟนเพลง คุณเฉินก็จัดการให้

ฉันเดินจับมือทักทายแฟนเพลงทุกคนอย่างทั่วถึง ฉันใช้เวลาทักทายไปครึ่งชั่วโมง จากนั้นก็ไปเตรียมตัวเพื่อขึ้นร้องเพลงให้แฟนๆ ฟังตอนสิบโมงตรง ช่วงเวลาที่เหลือหนึ่งชั่วโมงก่อนเริ่มการแสดงมินิคอนเสิร์ต แฟนเพลงได้นั่งทานอาหารที่ถูกจัดเตรียมไว้ให้ด้านในของดิสนีย์แลนด์ด้วย

ด้านในมีเวทีขนาดไม่ใหญ่มากถูกจัดเตรียมเอาไว้ แสงสีเสียงที่ถูกเซ็ตเอาไว้ ทุกอย่างเตรียมพร้อม เพื่อให้ฉันขึ้นแสดงโชว์ ซึ่งฉันจะแสดงมินิคอนเสิร์ตประมานหนึ่งชั่วโมงครึ่ง จากนั้นจะได้ร่วมเล่นเครื่องเล่นในสวนสนุกกับแฟนเพลง โดยคุณเฉินให้เวลาฉันได้เล่นอีกครึ่งวัน และพรุ่งนี้ช่วงสายๆ ฉันจะบินกลับไทยในเวลาเที่ยงตรง

ดังนั้นวันนี้ ฉันต้องใช้เวลาหุ้มค่าและเต็มที่ที่สุด การแสดงมินิคอนเสิร์ตใกล้จะเริ่มขึ้นแล้ว แฟนเพลงต่างตื่นเต้นที่จะได้ฟังเพลงที่ฉันร้อง และที่สำคัญฉันจะได้ใกล้ชิดกับแฟนเพลงด้วย เวลาเดินไปเรื่อยๆ ฉันก็ปรากฎกายบนเวที และเริ่มร้องเพลง ฉันร้องเพลงบ้าง สลับกับพูดคุยกับแฟนเพลงบ้าง และเมื่อจบคอนเสิร์ต ฉันก็สุดเหวี่ยงไปกับการเล่นเครื่องเล่นในสวนสนุก

แฟนเพลงทุกคนประทับใจในความเป็นกันเองของฉันมากๆ ทุกคนต่างชื่นชมฉัน และวันนี้ทุกคนก็ได้รับการดูแลเป็นอย่างดีจากทีมงานของคุณเฉิน เมื่อถึงเวลาหนึ่งทุ่มที่กิจกรรมกำลังจะจบลง ฉันก็กล่าวอำลาแฟนเพลงอีกครั้ง ช่วงการกล่าวอำลา น้ำตาของฉันค่อยๆ ไหลลงมาอาบพวงแก้ม วันนี้ฉันประทับใจมากๆ ฉันดีใจที่ได้เจอแฟนเพลงอย่างใกล้ชิดและได้ทำกิจกรรมร่วมกัน

ที่สำคัญฉันต้องขอบคุณผู้ชายที่ชื่อ เฉิน เฟยเจิน เขาทำให้ฉันมีความสุขมากๆ หนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมานี้มันวิเศษที่สุด และงานเลี้ยงก็ย่อมมีวันเลิกรา คุณเฉินพาฉันกลับมาที่โรงแรม และเดินมาส่งที่ห้องพัก

"พักผ่อนเยอะๆ นะครับ ไว้เจอกันอีกทีตอนถ่ายแบบเป็นพรีเซ็นเตอร์เครื่องเพชรให้ผม"

"ขอบคุณมากๆ นะคะสำหรับของขวัญ และขอบคุณจากใจเลยสำหรับวันนี้ พลอยมีความสุขมากๆ เลยค่ะ"

"ไปนอนเถอะครับ พรุ่งนี้ต้องกลับไทยแล้ว"

"เอ่อ...คุณเฉินคะ Good night ค่ะ" ฉันรวบรวมพลังความกล้า และยื่นใบหน้าเข้าไปหอมแก้มเขาหนึ่งครั้ง จากนั้นฉันก็รีบปิดประตูห้องและยืนหน้าแดงอยู่หลังประตู

“แก....นี่แกชอบเขาแล้วใช่ไหม ใจง่ายจริงๆ นี่มันแค่อาทิตย์เดียวเองนะ" ฉันพึมพำกับตัวเอง จากนั้นก็เดินไปทำสิ่งที่ชอบก็คือการนอนแช่น้ำอุ่น และหลังจากแช่น้ำเสร็จเรียบร้อย ฉันจะรีบนอนให้เร็วที่สุดเพื่อพรุ่งนี้จะได้ไม่เพลียตอนเดินทางกลับประเทศไทย

...

Fei Zhen talk

ผมยืนแข็งทื่ออยู่หน้าประตูห้องเธอ ผมดีใจมากที่พลอยเป็นฝ่ายรุกผมก่อน เธอเริ่มแสดงออกมาแล้วว่าเธอชอบผม ในหัวของผมคิดได้ทันทีเลยว่า จากนี้ไปจะมีแค่พลอยเท่านั้น ผู้หญิงอื่นจะต้องออกไปจากชีวิตผมให้หมด ผมจะเดินหน้าจีบเธออย่างจริงจัง ทันใดนั้นผมก็หยิบมือถือขึ้นมาและกดเบอร์เพื่อโทรหาซูหนี่ทันที

____________________