ปลายฟ้า | ลมหายใจผู้ชาย…
ฉันได้แต่ยิ้มแห้ง ๆ แล้วกัดฟันตอบเขาไป
“ฉันไม่เคยรู้เลย ว่าฉันเคยอ้วนด้วย” เขาเอามือล้วงกระเป๋า มองฉันหัวจรดเท้า
“ไม่เคย ตอนนี้ก็อ้วน” ฉันถึงกลับอ้าปากค้าง! เขาเป็นผู้ชายคนแรก ที่บอกว่าฉันอ้วน!
กูเอวยี่สิบสี่เองนะ พูดอะไรเกรงใจกางเกงไซส์เอสกูบ้าง!
“เหอ ๆ โอเค… ฉันไม่ถือ เพราะนายเป็นคนแรก ที่ว่าฉันอ้วน ตานายคงไม่ถึงเอวเอสฉัน”
“อืม ตามใจ แล้วเธอ?” เขาชี้มาที่ฉันสลับกับถนน คงจะถามว่าฉันรออะไรสินะ
“อ๋อ ฉันรอแฟนมารับ” หมั่นไส้ บอกว่าแฟนมารับซะเลย
“อืม ๆ” เขาพยักหน้าเบา ๆ แล้วเปิดประตูขึ้นรถไป ฉันเองได้แต่ยืนรอแท็กซี่ คันไหนขับผ่าน ก็ไม่ใครจอดรับฉันเลย!
จนแล้วจนเล่า จนมันดึกขึ้นเรื่อย ๆ
หาว~
“แฟนเธอขับแท็กซี่เหรอ” ฉันเอามือปิดปากตัวเองที่หาวแทบไม่ทัน เมื่ออยู่เขา ก็เดินมายืนข้าง ๆ
“อืม ๆ ทะเลาะกันนิดหน่อย” เขามองไปที่ถนนแล้วหัวเราะเบา ๆ หัวเราะที่กูหาวปากกว้างแน่ ๆ
“หึหึ โกหกเก่งนะ”
“โกหก? เอ่อ แล้วนายลงมา ทำไม มีอะไรเหรอ?”
“ขึ้นรถ... เดี๋ยวฉันไปส่ง ยืนอยู่แบบนี้เดี๋ยวก็โดนจับไปชั่งกิโลขาย” บอกฉัน และชี้กลับไปที่รถ ไม่มองหน้าฉันเลย
“ไม่เป็นไร เกรงใจ”
“ถ้าเป็นแบบนั้น เธอยิ้มไม่ออกแน่”
“ไม่มั้ง แหะ ๆ แล้ว น้องนายล่ะ นาวิน” เขาหันกลับไปเปิดประตูรถ แล้วยืนเอาแขนค้ำไว้
“ช่างหัวมัน เร็ว ๆ ฉันง่วง!” อะไรวะ ฉันตกใจนิดหน่อยที่เขาทำเสียงเข้ม แต่ทำได้แค่ยิ้มแห้ง ๆ ตอบ แล้วเดินอ้อมไปขึ้นรถเขา
เพราะฉัน ไม่มีตัวเลือกอื่นแล้ว!
ขึ้นรถมา ฉันก็เห็นหนังสือเต็มไปหมด เอิ่ม… อย่างกับห้องสมุดเคลื่อนที่ อะไรมันจะขนาดนี้วะ สมงสมองได้พักบ้างไหม
“นาย อ่านหนังสือในรถเหรอ?”
“ป่าว รถมันโล่ง” แค่รถโล่ง?
“นี่คือเหตุผลจริง ๆ เหรอ?” เขาถอนหายใจใส่ฉัน แล้วขับรถต่อ พอฉันถามอะไรเขาก็ไม่ตอบ พูดอะไรด้วย เขาก็ไม่สนใจ เหมือนธาตุอากาศที่ล่องลอยอยู่แถวนี้ ไม่ใช่เขานะ... กูนี่ล่ะ!
ฉันจึงนั่งเงียบ เงียบจนเขาหันมามอง
“บ้านเธออยู่ไหน?”
“ฉันอยู่คอนโด ไปส่งคอนโดก็ได้”
“แล้วคอนโดเธออยู่ไหนล่ะ” ฉันรีบบอกทางเขาทันที ก่อนที่จะนั่งเงียบต่อ ไม่รู้จะพูดอะไร พูดไปเขาก็ไม่คุยด้วย เสียพลังงานฉิบ
จนรถเขามาถึงคอนโด...
“ขอบใจนะ” ฉันจึงรีบหันไปขอบคุณ แล้วเปิดประตูรถทันที แต่เขากลับไม่ปลดล็อคให้ซะงั้น
“นาวา ปลดล็อคหน่อยสิ” เขามองไปที่คอนโดฉันสักพักแล้วปลดล็อคให้ ก่อนที่จะหันกลับมาพยักหน้า เหมือนกำลังจะไล่กูลงจากรถ
“บาย เอ้อ ขับรถดี ๆ นะ”
“อืม ๆ” เขาตอบฉันแค่นั้นล่ะ คงจะขี้เกียจอ้าปากจริง ๆ จนฉันปิดประตูรถใส่อย่างรำคาญ แล้วเดินตรงขึ้นคอนโด เดี๋ยว! คีย์การ์ด!
กระเป๋า! ฉันลืมกระเป๋าไว้ในรถเขา!
ฉันรีบวิ่งกลับไปที่ลานจอดรถทันที แต่ไม่เห็นรถเขาแล้ว โอ้ยตาย! มือถือ ของทุกอย่างอยู่ในนั้นหมดเลย ยาคุมรักษาสิวฉันก็ด้วย
ฉันจะติดต่อเขายังไงดี โนมือถือ โนเอวี่ติง!
“มีอะไรให้ช่วยไหมคะ” พอฉันยืนเลิ่กลัก ทำอะไรไม่ถูก ก็มีพนักงานฟร้อนท์ของคอนโด เดินเข้ามาถาม
“ลืมคีย์การ์ดค่ะ ห้อง 8021 รบกวนขอคีย์การ์ดสำรองได้ไหมคะ” เธอยิ้มกว้างแล้วผายมือไปที่ฟร้อนท์ทันที
“ได้ค่ะ” จนฉันได้คีย์การ์ดสำรองมา แล้วขึ้นห้องอาบน้ำนอน นอนพลิกไปมา คิดอยู่สักพัก ไม่รู้จะทำยังไงดีกับยาคุมรักษาสิว ถ้าไม่กินวันนึงคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง ฉันไม่ได้คุมกำเนิดซะหน่อย ไม่รู้จะท้องกับหมาที่ไหน
เฮ้อ! พอฉันกำลังหลับตาลง
‘กริ้ง กริ้ง~’ โอ้ย! ใครมาป่านนี้วะ ฉันคลานลงจากเตียง เดินไปส่องตาแมวดูก็ไม่เห็นใคร พอจะเดินกลับเข้าห้องนอน เสียงกริ่งก็ดังขึ้นอีก
‘กริ้ง กริ้ง~’
ฉันจึงเดินกลับไปส่องอีกรอบ ไม่มี! ผีเหรอ? ใครแกล้งกู ไม่ตลกนะเว้ย กูร้องนะ! ฉันยกมือไหว้พระบนหิ่งแล้วเดินตรงเข้าห้องนอนทันที คุณพระคุณเจ้า คุ้มครองลูกด้วย กลัวจริง ๆ ถ้าดังอีกรอบ... คง
‘กริ้ง กริ้ง~’
กรี๊ด… ฉันวิ่งเปิดไฟทุกดวงในห้อง แล้วค่อย ๆ เดินไปเปิดประตู จริงด้วย! เปิดออกมาไม่มีใครเลย จนฉันตัดสินใจก้าวออกไปจากห้อง แล้วมองซ้าย มองขวาดู!
“กรี๊ด…”
ตุ๊บ! โอ้ย! ฉันตกใจถอยหลังทันที จนขาสองข้างเสียหลัก ทำฉันล้มก้นกระแทกพื้น และไอ้กระโปรงชุดนอนก็เลิกขึ้น จนเห็นต้นขา
“…” เขามองฉันนิ่ง ๆ สลับกับขาอ่อนตรงหน้า ก่อนที่จะยื่นกระเป๋าลงมา แล้วหันไปทางอื่น
แต่ฉันไม่รับมัน พยายามดึงกระโปรงตัวเองปิดขา และลุกขึ้น แต่…
“โอ้ย~ ไม่ไหว เจ็บก้น นายมายืนทำอะไรตรงนี้! กดกริ่งแล้วไปยืนแอบข้าง ๆ พิงผนังทำเพื่ออะไร? โอ้ย…” ฉันทั้งบ่นเขา ทั้งคลำก้นตัวเอง ช้ำแน่นอน ช้ำแน่ ๆ
“ขี้เกียจยืน กระเป๋าเธอตกในรถฉัน ช่วยเอาคืนไปสักที” เขายื่นกระเป๋าให้ฉันอีกรอบ และไม่มองหน้าฉันเหมือนเดิม
ช่วยกูลุกขึ้นให้ได้ก่อนเถอะ!
“โอ้ย… ช่วยฉันก่อน นาวา” เขาเหลือบมองฉันแว๊บนึงแล้วถอนหายใจใส่
ก่อนที่จะก้มลงมา พยุงฉันยืนขึ้น
“ขอบใจนะ” แล้วเขาก็ปล่อยแขนฉันทันที
“ว้าย…” แต่ฉันยังทรงตัวไม่ได้! เซไปข้าง ๆ จนรีบกอดเขาไว้แน่น
ตะ… ตอนนี้ หน้าห่างกันนิดเดียว นิดเดียวจริง ๆ ฉันไม่เคยกอดผู้ชาย ไม่เคยอยู่ใกล้ผู้ชายจน จนรู้สึกถึงลมหายใจอุ่น ๆ แบบนี้เลย ทำไมมัน รู้สึกอบอุ่น และรู้สึกดีขนาดนี้!
