EP3 รับไว้พิจารณา

เธอได้แต่คิดว่าคนที่เพิ่งรู้จักกันขอกันเป็นแฟนเร็วขนาดนี้เลยเหรอ? ถามจริ๊ง!?

Emmy : คนที่เพิ่งรู้จักกันจะมาขอกันเป็นแฟนมันไม่เร็วเกินไปหรอกเหรอคะ?

เธอเอ่ยถามอย่างใสซื่อโดยไม่รู้ว่าคนที่กำลังคุยอยู่หลุดหัวเราะออกมากับคำถามของเธอ

Emmy : คนที่เพิ่งรู้จักกันจะมาขอกันเป็นแฟนมันไม่เร็วเกินไปหรอกเหรอคะ?

เธอตอบกลับมางั้นเขาก็จะตอบความจริงไปเลยแล้วกัน

tantai : ถ้าบอกว่ารู้จักเธอมานานแล้วหล่ะครับ

"ผมว่าถ้านายจะจีบหญิงนายปรึกษาผมก็ได้นะครับ" ระหว่างที่เขากำลังคุยกับเธออยู่ทว่าไอ้คนขี่เสือกกลับเสือกขึ้นมาก่อน

tantai : ถ้าบอกว่ารู้จักเธอมานานแล้วหล่ะครับ

Emmy : คุณเคยรู้จักน้องเอมเหรอคะ?

เด็กสาวตาโตเพราะคิดว่าคนที่กำลังคุยด้วยรู้จักเธอแต่แรกจริงๆ ดีเหมือนกันจะได้มีเพื่อนคุย

"อย่ามาเสือก ไปทำงานไป" เขาเอ่ยอย่างไม่สบอารมณ์เพราะมีคนมาสอดรู้สอดเห็น ก่อนจะตอบออกไปหลังจากที่เด็กสาวตอบกลับมา

tantai : เธอชอบคนแบบไหนเหรอ?

เขาเอ่ยถามเธออย่างมีหวังถึงไม่มีหวังเขาก็จะเอาเธออยู่ดี

เมื่อเขาถามมาแบบนั้นเธอก็ไม่รอช้าที่จะตอบเพราะเธอนั้นชอบผู้ชายเอาใจใส่ รักแค่เธอคนเดียว และตามใจเธอเวลาอยากกินของอร่อยๆ เธอชอบกินมากกว่าซื้อของแบรนด์เนม

Emmy : น้องเอมชอบผู้ชายที่เอาใจใส่และมีน้องเอมแค่คนเดียวค่ะ อีกอย่างต้องตามใจเวลาที่น้องเอมหิวด้วย

ไม่รู้ทำไมเธอต้องใจจดใจจ่อกับข้อความตอบกลับของเขาด้วยนะ นี่น่ะเหรอที่เขาเรียกกันว่าคนคุย?

"เธอตอบมาแล้วงั้นนายก็จีบเธอเลยครับ ผู้หญิงชอบผู้ชายพูดก็เพราะๆ และคารมเป็นหนึ่ง" คีตะเอ่ยจากประสบการณ์ส่วนตัวในการจีบหญิงของเขา

"แล้วกูควรตอบว่าอะไรดีวะ?" เรื่องจีบหญิงเขาติดศูนย์เลยก็ว่าได้เพราะเรื่องนี้ไม่ถนัดจริงๆ

Emmy : น้องเอมชอบผู้ชายที่เอาใจใส่และมีน้องเอมแค่คนเดียวค่ะ อีกอย่างต้องตามใจเวลาที่น้องเอมหิวด้วย

tantai : รักของเราแม้ไม่หวาน

tantai : รักของเราแม้ไม่หวาน

tantai : แต่ก็ไม่ต้องหารกับใครนะ

เขาเขียนคำตอบตามที่ลูกน้องคนสนิทบอกและก็ต้องมานั่งลุ้นคำตอบจากเด็กน้อยใจจดจ่อ

tantai : รักของเราแม้ไม่หวาน

tantai : แต่ก็ไม่ต้องหารกับใครนะ

เอิ่ม... เธอไปไม่เป็นแล้วแบบนี้ เป็นครั้งแรกเลยที่มีผู้ชายส่งข้อความมาจีบตรงๆ แบบนี้ เอาไงดีเอมมี่

Emmy : ปากหวานจังเลยนะคะ

เธอตอบกลับไปตรงตามความคิดตัวเองโดยไม่รู้ว่าเขานั้นคิดเช่นไรกับเธอ งื้อ เขินทำไมเนี่ย!

Emmy : ปากหวานจังเลยนะคะ

เด็กหนอเด็ก

tantai : อย่างอื่นก็หวานครับ

tantai : ถ้าเธอได้ลองชิมเธออาจจะติดใจ

tantai : ติดใจจนร้องขอชิมทุกวันเลย

ประโยคนี้เขาไม่ได้ให้ใครสอน แต่เขาตอบเองจนน่าแปลกใจแม้กระทั่งลูกน้องคนสนิทยังมองเขาอย่างอึ้งๆ

tantai : อย่างอื่นก็หวานครับ

tantai : ถ้าเธอได้ลองชิมเธออาจจะติดใจ

tantai : ติดใจจนร้องขอชิมทุกวันเลย

บ้าหน่า! เขาแค่พูดเล่นๆ อย่าคิดสิ เด็กสาวเอ่ยบอกตัวเองในใจเพราะจู่ๆ เธอก็รู้สึกมวลท้องเหมือนมีผีเสื้อนับร้อยมาบินอยู่ในท้องเธอยังไงยังงั้น และยิ่งเขาตอบออกมาแบบนี้แล้ว เธอจะตาย!

Emmy : น้องเอมง่วงแล้ว

Emmy : ขอตัวไปนอนก่อนนะคะ

เด็กสาวใจเต้นแรงและรีบปิดมือถือล้มตัวลงนอนแผ่นหลังบอบบางแนบเตียงนอนมือบางกุมหน้าอกเอาไว้แน่นเพราะมันเต้นแรงอย่างบ้าคลั่งไหนจะรอยยิ้มของเธอที่ไม่สามารถหุบยิ้มได้เลยแม้แต่น้อย นอนก็เพ้อ ยิ่งคิดยิ่งเขิน

ชายหนุ่มที่กำลังรอสาวน้อยตอบกลับมาอย่างใจจดจ่อเมื่อ ได้ยินเสียงข้อความดังขึ้นมาก็ไม่รอช้าเปิดอ่านในทันที

Emmy : น้องเอมง่วงแล้ว

Emmy : ขอตัวไปนอนก่อนนะคะ

"เชี้ย!" เขาอุทานคำหยาบออกมาเสียงดังจนคีตะเอ่ยถามด้วยความตกใจ

"มีอะไรครับนาย!?" คีตะเอ่ยตาตื่น

"กูพูดอะไรผิดป่ะวะ! แม่ง เธอขอตัวไปนอนเลยว่ะ!" เขาเอ่ยอย่างคิดไม่ตกกลัวว่าเด็กน้อยของตัวเองจะตกใจกลัวจนเลิกคุยกับเขา ไม่ได้การแล้ว เปลี่ยนแผนด่วน!

เช้าวันต่อมา

เด็กสาวที่ไม่สดใสเหมือนทุกวันแต่จะให้สดใสยังไงกันหล่ะเพราะว่าเธอนั้นตื่นแต่เช้ามารอข้อความของใครบางอย่างคนอย่างใจจดจ่อ นี่แค่วันเดียวเธอก็รอข้อความเขาแล้ว ฮือ อย่าหวั่นไหวกับอะไรที่เข้ามาแค่ชั่วคราวสิ!

ก็อก ก็อก ก็อก

"คนสวยคะคุณแม่จะไปทำงานแล้วนะ เจอกันเย็นนี้นะจ๊ะลูกรัก แม่ทำของโปรดไว้รอหนูแล้วนะคะไปทานกับน้องด้วยนะ รักลูกจ้ะ" เสียงของแม่เธอเอง

"ค่า คุณแม่ รักคุณแม่ค่ะ" เธอตอบกลับไปด้วยรอยยิ้มก่อนจะหุบลงดังเดิมเมื่อมารดาออกไปแล้ว

"นายจะไม่ทักไปคุยกับเธอจริงๆ เหรอครับ?" คีตะเอ่ยถามเจ้านายหนุ่มที่ตอนนี้เดินไปเดินมากระสับกระส่ายจนเวียนหัวไปหมด

"มึงจะให้กูเอาอะไรไปคุย ใครจะกล้าวะ พูดกับเธอไปซะขนาดนั้น" ถ้าย้อนกลับไปเขาจะไม่พิมพ์แบบนั้นออกไปเลย อดคุยกับเด็กดีไปเลย

"ทำตัวเองหนิครับ" คีตะเอ่ยพึมพำ

ทว่าในขณะที่เขากำลังคิดหาวิธีเข้าหาเธอใหม่หัวใจกลับเต้นแรงเพราะเสียงไลน์ดังขึ้นก่อนจะยิ้มและเข้าไปเปิดดูทว่ารอยยิ้มกลับหายไป

เว็บพนัน!

"ไอ้เชี้ยเอ้ย!" เขาสบทอย่างหงุดหงิดก่อนจะปิดมือถือแล้ววางไว้ที่เดิมทว่าคราวนี้กลับดังขึ้นมาอีกครั้ง!

"มึงไปปิดเว็บเชี้ยนี่ให้กูที น่ารำคาญ แม่ง!"

"คุณเอมมี่ครับ" คีตะเอ่ยเท่านั้นแหละเขารีบไปเปิดดูโดยเร็ว

Emmy : เอมมี่จะเก็บไว้พิจารณาอีกทีก็แล้วกันนะคะ

เขาขมวดคิ้วด้วยความงุนงง พิจารณาอะไร? ก่อนจะกดตอบออกไปอย่างสงสัยพร้อมใจที่เต้นรัว

tantai : ครับ?

Emmy : เรื่องที่คุณบอกว่าอยากเป็นแฟนเอมมี่ เอมมี่จะเก็บไว้พิจารณาอีกทีแล้วกันนะคะ