บท
ตั้งค่า

My brother Chapter 1 ตุ๊กตา 2

หิวน้ำ...

มิลินวัยสิบเอ็ดปีลุกจากเตียงนอนของตัวเองและเดินออกจากห้องนอนไปเปิดตู้เย็นกินน้ำในครัว นี่ก็ปีนึงแล้วที่สองพ่อลูกเข้ามาอยู่ในบ้านในฐานะ ‘ผัวบำเรอ’ ของแม่ มิลินไม่ได้คิดคำนี้ขึ้นมาเอง แต่ป้าข้างบ้านพูดให้ฟัง เห็นว่านุชิตเป็นนายแบบตกอับ แถมเป็น Single Dad เลยต้องขายน้ำแลกเงินมาเลี้ยงลูก มาโชคดีมีชัยเอาตอนมุกดาแม่ของมิลินรับมาอยู่กินที่บ้านนี่แหละ

มุกดากับนุชิตไม่ได้รักกันหวานชื่นเหมือนพ่อแม่ของเพื่อนที่มิลินเคยเห็น พวกเขาพูดจากันห่างเหิน หลายครั้งมุกดาใช้เสียงเชิงออกคำสั่งกับนุชิตด้วย เขาดูไม่เหมือนผัวเมียกันเลย เหมือนเจ้านายกับลูกจ้างเสียมากกว่า

‘ไอ้ชิตมันคงเอาเก่ง’

ป้าข้างบ้านสองคนสันนิษฐานกันต่อหน้าเด็กหญิงอย่างคันปาก

‘นั่นสิ ปกติอีมุกมันชอบหิ้วนายแบบมานอนเป็นรายครั้ง แต่คราวนี้ถึงกับผูกปิ่นโตยาว ให้เข้ามาอยู่บ้าน ส่งลูกชายเขาเรียนอีกต่างหาก สงสัยไอ้ชิตมันคงมีค--ฝังเพชร!!!’

‘เคยเห็นมั้ยหนูมิลิน’

ป้าคนหนึ่งหันมาถาม

มิลินส่ายหน้าปฏิเสธ สองป้าจึงเม้ากันต่อเรื่องที่ไม่มีใครรู้ว่าพ่อของมิลินเป็นใคร แต่ก็คงนายแบบสักคนที่เป็นลูกครึ่ง เพราะมิลินมีสีตา สีผมแตกต่างจากมุกดา

ยังไม่ทันได้ข้อสรุป มุกดาก็เดินออกมาจากบ้านพร้อมนุชิตและนาวินในชุดนักเรียนพอดี สองป้าจึงสลายตัวหายวับราวกับฝุ่นควัน

‘ไปโรงเรียนกันลูก มิลิน’

‘ค่ะ’

เด็กหญิงกระชับกระเป๋าเดินไปขึ้นรถแม่นั่งคู่ไปกับนาวิน เด็กชายหันมายิ้มแต้ แต่มิลินแลบลิ้นใส่แล้วสะบัดหน้าหนี

บอกแล้วไงว่าไม่ญาติดี เชอะ

แก้วน้ำสีใสถูกวางลงในซิงค์ล้างจาน มิลินปัดความทรงจำเมื่อเช้าออกไป จะกลับขึ้นไปนอนก็ดันขยับมือไปโดนที่รองแก้วพลาสติกร่วงลงแทบเท้า หล่อนก้มลงเก็บยังไม่ทันลุกขึ้นยืนก็ได้ยินเสียงเปิดประตูคุยกันมาจากทางหน้าบ้าน ก่อนที่ร่างสองร่างจะนัวเนียกันเข้ามาในครัวท่ามกลางความมืด

โครม!

ตุ้บ!

“อือออ อาส์ เลียให้พี่หน่อยชิต”

มิลินนั่งนิ่งราวกับรูปปั้นเมื่อเห็นเป็นเงาๆ ว่าแม่กับนุชิตกอดรัดฟัดกันเข้ามาถึงโต๊ะกลางในครัว ทั้งสองเดินชนโน่นชนนี่ โยนกระเป๋าทิ้งแต่ยังไม่เลิกรัดรึงกันราวกับสัตว์พร้อมผสมพันธุ์

เสียงหอบหายใจกระเส่าดังไปทั่วห้อง แม่ถอดเสื้อสายเดี่ยวออกจากศีรษะโยนทิ้งแล้วกระชากบราเซียโยนตามไป ก่อนกระชากร่างบึกบึนล่ำสันของนุชิตเข้ามาหา หล่อนแอ่นอกขึ้น กระชากหน้าเขาลงมาแนบทรวงอกตนเองด้วยเสียงกระเส่า

แผล่บๆๆๆ

จ๊วบ! จ๊วบ! จ๊วบ!

“อาาาาาส์....”

นุชิตแลบลิ้นเลียไปทั่วเต้า ก่อนจรดปากอมหัวนมแข็งเกร็งแล้วดูดเป็นจังหวะ เขาเหลือบมองเจ้านายสาวสวยที่แหงนเงยศีรษะไปทางด้านหลังแล้วครางออกมาไม่ได้ศัพท์ สองมือชายหนุ่มปลดกระดุมเสื้อตัวเองจนหมดแถว ก่อนโยนทิ้งมาครอบหัวมิลินพอดี

มิลินยกสองมือขึ้นปิดปากไม่ให้ตัวเองร้องออกมา หล่อนหลบอยู่ใต้โต๊ะอีกฝั่ง ดึงเสื้อที่มีกลิ่นผู้ชายเต็มขั้นของนุชิตวางไว้ที่พื้น แม้อยากจะหลับตาปี๋กลั้นหายใจ แต่สัญชาตญาณก็สั่งให้ลืมตามองอยู่ดี

โอ้โห... หล่อนเพิ่งสังเกตว่านุชิตมีรูปร่างงดงามสมกับเป็นนายแบบ หล่อนแอบมองตั้งแต่ไหล่กว้างบึกบึน แผงอกอุดมด้วยมัดกล้ามจนมันกระตุกได้เมื่อเขาเสียว โดยเฉพาะตอนนี้ที่แม่เอื้อมมือไปคว้าหมับตรงเป้ากางเกงยีนส์ของเขา แล้วลูบขึ้นลูบลงแผ่วเบา

“อา อา พี่มุกครับ”

นุชิตครางชิดอกอวบอิ่มใหญ่มหึมาของแม่ เขาผลักร่างอวบอิ่มลงนอนหงายบนโต๊ะตัวใหญ่ จับขาเธอแหกออกเป็นตัวเอ็ม กระชากกางเกงในโยนทิ้ง ดันกระโปรงไปกองบนหน้าท้องแบนราบ และแล้ว ใบหน้าหล่อเหลาสมชายชาตรีก็มุดเข้าไปที่หว่างขาของแม่

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel