บทที่4 ภรรยาที่สามีไม่ต้องการ 2/2

หากยอมมีลูกเพื่อแลกกับอิสระ เดียวยอมแลกก็ได้ ถึงตอนนั้นเขาจะไม่ขอรับเงินจากคุณปู่เลยสักบาทเดียว แค่ขอให้ปล่อยเขาเป็นอิสระจริงๆอย่างที่บอกในสัญญาก็พอ 

เพราะเขาจะหนีแม่ไปให้ไกลสุดขอบฟ้า ชาตินี้ทั้งชาติขออย่าให้ได้พบเจอกันอีก บุญคุณที่แม่เลี้ยงเดียวมาเดียวจะตอบแทนให้โดยการยอมถูกขาย และบุญคุณของคุณปู่ที่มอบชีวิตใหม่ให้เขา ถึงแม้มันจะไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ แต่ก็ย่อมดีกว่าการกลับไปเสี่ยงโดนพ่อเลี้ยงข่มขืน บุญคุณนี้้้เดียวจะยอมตั้งท้องแล้วคลอดทายาทของตระกูลจิรวราพงษ์ให้ 

"เอียน หลานชายคนเล็กของฉันเอง" 

"ครับ" 

"ไม่ขัดขืน หรือแย้งอะไรหน่อยเหรอ" 

ชายวัยเจ็ดสิบเอ่ยถามเด็กหนุ่มด้วยความสงสัย เพราะว่าเดียวดูสงบนิ่งเหลือเกิน 

"ไม่รู้สิครับ ในใจลึกๆผมก็อยากหนี ไม่ได้อยากแต่งงานมีลูก แต่ผมรู้ตัวเองดีครับว่าไม่มีทางไปไหนรอด ถ้าคุณถึงขั้นเสียเงินยี่สิบล้านซื้อผมมา คุณคงไม่มีทางปล่อยผมไปง่ายๆหรอก จริงมั้ยล่ะครับ" 

"หึ ถือว่าเธอฉลาดมาก พรุ่งนี้ปู่จะให้คนมาเตรียมตัวเธอไปจดทะเบียนกับเอียน เข้าใจมั้ย" 

"ครับ เข้าใจครับ" 

อดิศรตบไหล่เดียวแล้วยิ้มให้อย่างรู้สึกถูกชะตาในเด็กคนนี้ อย่างน้อยเดียวก็รู้ตัวว่าควรทำอะไร ไม่ควรทำอะไร เป็นเด็กที่น่าสนใจจริงๆ 

เดียวถูกปลุกให้มาอาบน้ำแต่งตัวใหม่ตั้งแต่เช้าตรู่ คนของคุณปู่ที่ชื่อว่าชาติพาเขามาที่อำเภอเพื่อจดทะเบียนสมรส 

เดี๋ยวนี้โลกพัฒนาก้าวหน้ามากขึ้น นอกจากจะพบเจอผู้ชายท้องได้แล้ว ปัจจุบันผู้ชายกับผู้ชายก็สามารถจดทะเบียนสมรสกันอย่างถูกต้องตามกฎหมายได้อีก  

"รอสักครู่นะครับคุณเดียว คุณเอียนน่่าจะใกล้ถึงแล้ว" 

"ครับ" 

เดียวตอบรับคุณชาติ แล้วนั่งรออย่างสงบเสงี่ยม 

คุณชาติเล่าให้ฟังว่าคุณเอียนว่าที่สามีของเขานั้นค่อนข้างที่จะบ้างาน ไม่ค่อยอยู่บ้านใหญ่ จะไปอยู่คอนโดซะมากกว่า นานทีปีหนจะกลับมาทานข้าวกับคุณปู่สักครั้ง พ่อแม่ของคุณเอียนเสียชีวิตไปหมดแล้ว คุณเอียนเป็นลูกคนเดียวไม่มีพี่น้อง แต่มีลูกพี่ลูกน้องที่คอยจิกกัด ลอบทำร้ายกันมาตลอด เหตุผลคือคุณเอียนเป็นหลานรักของคุณปู่ ทุกคนกลัวว่าทรัพย์สมบัติและหุ้นบริษัททั้งหมดจะตกไปเป็นของคุณเอียนเพียงคนเดียว จึงพากันหมายหัวเกลียดคุณเอียน รวมหัวกันรังแกและด่าทอ หาว่าจะไปแย่งสมบัติของคุณปู่ คุณเอียนก็เลยไม่ชอบอยู่ที่บ้านใหญ่เท่าไหร่  

เดียวที่ได้ฟังก็ถึงกับเห็นใจคุณว่าที่สามี ทั้งๆที่เป็นเพียงแค่คนๆหนึ่งที่ปู่ให้ความสนใจเป็นพิเศษ กลับต้องมาถูกญาติพี่น้องรังเกียจ และรังแก ช่างไม่ยุติธรรมเอาเสียเลย 

"เนี่ยน่ะเหรอ ว่าที่ภรรยาที่คุณปู่ซื้อมา" 

น้ำเสียงเย็นชาดังมาจากทางด้านหลัง เด็กหนุ่มจึงหันกลับไปมอง ก็พบกับชายหนุ่มที่มีสีหน้าเรียบนิ่ง แววตาที่มองกลับมายังเดียวมันมีความดูถูกและเหยียดหยามแฝงอยู่ในนั้น 

เขาขอถอนคำพูดที่ว่า คุณเอียนน่าสงสารได้มั้ย เพราะว่าแค่เจอกันครั้งแรก เขาก็รู้สึกว่าไม่ถูกชะตาซะแล้ว 

มีแววว่าจะปากแจ๋ว...