ประกาศเป็นศัตรู

“ข่าวด่วนทันเหตุการณ์วันนี้นะคะ คลับหรูในย่านดัง KIRI CLUB ถูกวางระเบิดมีผู้ที่เสียชีวิต XXX ได้รับบาดเจ็บXXX โดยเจ้าของคลับ คุณภาส ได้รับผิดชอบทั้งเหตุเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้ถึงแม้สิ่งที่เกิดขึ้นจะเกิดขึ้นจากความตั้งใจของคู่อริที่รอบวางระเบิด แต่ในเมื่อเหตุเกิดที่สถานที่ของตนเขาก็พร้อมที่จะรับผิดชอบ จบการรายงานข่าวค่ะ” วิชญ์ภาสดูรายการข่าวช่วงเช้าแล้วยิ่งโกรธขึ้นมาอีกร้อยเท่าพันเท่า เหตุการณ์นี้สร้างความเสียหายต่อชื่อเสียงและธุรกิจของเขาเป็นอย่างมาก ไหนจะคนบริสุทธิ์ที่ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรต้องมาล้มตายกันเป็นร้อยๆ

“ไม่คิดเลยนะคะว่าพลอยใสจะทำได้ขนาดนี้” ณิชาเอ่ยขึ้นมาด้วยความเจ็บใจเพราะเธอนั้นได้ประเมินความร้ายกาจของพลอยใสนั้นน้อยเกินไป

“ผู้หญิงคนนี้เขาได้ทุกอย่างนั่นแหละ นี่คงจะเป็นการประกาศเป็นศัตรูกับเราอย่างเป็นทางการแล้ว”

“แล้วคุณภาสมีแผนอะไรที่จะเอาคืนฝ่ายนั้นบ้างไหมครับ” บอดี้การ์ดหนุ่มเอ่ยขึ้น

“มันทำอะไรไว้กับเรา เราก็ทำแบบนั้นคืน”

“นี่พวกคุณ จะออกไปบู้กันอีกแล้วหรอคะ แล้วถ้าเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไงล่ะคะ” ณิชาชักสีหน้าไม่ค่อยพอใจนักเมื่อคนรักคิดที่จะออกไปจบเรื่องนี้ด้วยการแก้แค้น เธอทั้งโกรธและเป็นห่วงในเวลาเดียวกันเพราะการที่เขาจะทำแบบนี้มันอันตรายถึงชีวิต ซึ่งเธอไม่ยอมให้เขาเป็นอะไรไปแน่นอน

“ฉันสัญญาว่าจะไม่เป็นอะไร” วิชญ์ภาสกล่าว

“แต่ว่า”

“ฉันจะกลับมา”

“...” ณิชาทำได้แค่ ทำใจ เพราะยังไงเธอก็ไม่สามารถห้ามแฟนของเธอได้ แววตาของเขาจริงจังและเต็มเปี่ยมไปด้วยความแค้น คนตัวเล็กกลัวเหลือเกิน กลัวว่าเขาจะไม่กลับมา

“มังกร เตรียมคนของเราให้พร้อม คืนนี้เราจะบุกบ่อนพวกมันกัน”

“ครับ”

@บ่อนไพศาล

เหล่าผีพนันทั้งหลายเปร่งเสียงเฮฮาดังลั่นบ่อนเมื่อได้ลาภลอยแต่หลายคนก็มักจะส่งเสียงโหร้องเมื่อเสียเงินเดิมพันไปอย่างมากมายมหาศาล แต่ไม่ว่าพวกเขาจะต้องเสียกี่สิบล้าน ก็ยังไม่มีวี่แววว่าผีพนันเหล่านี้จะลดน้อยลง ยังคงหวังเพิ่งโชคลาภ เอาอนาคตของตนเองมาฝากไว้กับสิ่งของพวกนี้จนลืมคิดไปว่า ได้ไม่เคยคุ้มเสีย

“วันนี้คุณพ่อดูอารมณ์ดีจังเลยนะคะ” พลอยใสพูดขึ้นแซว ไพศาล ภิรมย์พักษ์ดี ผู้เป็นพ่อที่ยิ้มหน้าระรื่นพลางกระดกแชมเปญราคาแพงเข้าปากไป

“แน่นอน ยิ่งพ่อได้เห็นสภาพของคลับไอ้ภาสที่ถูกระเบิดผ่านหน้าจอทีวีทุกวัน มันยิ่งทำให้พ่อมีความสุข”

“ทำแบบนี้มันไม่เกินไปหน่อยหรอคะคุณพ่อ ที่ผ่านมาพี่ภาสก็ไม่เคยทำอะไรพวกเราเลยนะคะ” ฝันหวานลูกสาวคนเล็กแทรกขึ้นมาด้วยความไม่พอใจและไม่เห็นด้วยอย่างยิ่งที่ผู้เป็นพ่อและพี่สาวทำแบบนี้ ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้เกี่ยวข้องกับฝ่ายตรงข้ามแต่เธอก็รู้ว่าสิ่งที่เขากับพี่สาวนั้นมันก็ไม่สมควรที่จะต้องโดนขนาดนี้

ตลอดเวลาที่วิชญ์ภาสคบหากับพลอยใส ก็เพราะธุรกิจเท่านั้นเรื่องที่ทุกคนในตระกูลก็ทราบดี แต่พอวันนี้เขามีคนที่เขารักจริงๆพลอยใสกลับไม่พอใจเป็นอย่างมากและทำเรื่องใหญ่ลงไป

“นี่แกยังไม่หยุดเข้าข้างมันอีกหรอฝันหวาน ฉันบอกแกกี่ครั้งแล้วว่ามันคือศัตรูของพวกเรา”

“พี่ภาสไม่ใช่ศัตรูของฉัน ฉันไม่เคยมีศัตรูที่ไหน”

“แกคิดว่าการที่แกได้เป็นCEOแบรนด์คอลลาเจนบ้าๆอะไรของแกแล้ว คิดว่าตัวเองใหญ่มากเลยหรอ”

“อย่างน้อยฉันก็สามารถหาเงินใช้ได้ด้วยตนเอง ไม่ได้เกาะบารมีพ่อเหมือนพี่” นี่คือเรื่องจริง ตั้งแต่เกิดมาเธอรู้ว่าตระกูลภิรมย์พักษ์ดีนั้นทำธุรกิจผิดกฎหมายเป็นส่วนมาก เธอจึงคอยพยายามตีตัวออกห่างจากครอบครัวด้วยการตั้งธุรกิจของตนเองขึ้นมา และเธอก็ไม่เคยแสดงตัวให้ใครรู้ว่าเธอคือทายาทคนเล็กของตระกูลภิรมย์พักษ์ดี

“หยุดได้แล้วฝันหวาน!”

“...”

“ฉันเบื่อแกเต็มทนแล้วเมื่อไหร่แกจะเลิกทำตัวแบบนี้สักที ทำตัวเหมือนแม่แกไม่มีผิด พวกอ่อนแอ”

“หึ อ่อนแออย่างนั้นหรอ? ถึงหนูจะอ่อนแอเหมือนแม่ อย่างน้อยหนูก็ไม่เคยใช้ความอ่อนแอของหนูเป็นจุดด้อยให้คนอื่นกดหัว หนูก็มีจุดยืนของหนู หนูไม่ต้องทำงานผิดกฏหมายแบบพ่อกับพี่พลอยหนูก็อยู่ได้”

“จองหอง!”

ปัง!

“กรี๊ดดดด!” เสียงกรีดร้องของผู้คนที่อยู่ในบ่อนดังลั่นก่อนที่จะวิ่งกระเจิดกระเจิงไปทางใครทางมัน

ปัง! ปัง! ปัง!

“คุณไพศาลครับ ไอ้ภาสมันมาบุกบ่อนเราครับ” หนึ่งในบอดี้การ์ดของไพศาลวิ่งเข้ามารายงานผู้เป็นนายด้วยสีหน้าแตกตื่น

“ฆ่ามันให้ได้!”

“ตอนนี้เราหนีออกทางลับก่อนดีกว่าค่ะคุณพ่อ”

“อื้ม” จากนั้นไพศาลและลูกสาวคนโตก็หนีออกไปจากที่นี่ด้วยการแอบออกทางประตูลับที่ทำไว้หนีในสถานการณ์ฉุกเฉิน เหลือเพียงแค่ฝันหวานเท่านั้นที่กำลังยืนลนลานอยู่

“พี่ภาสแย่แน่ๆ คนของคุณพ่อเยอะขนาดนี้”

อีกด้าน

ปัง! ปัง! ปัง!

“อ่า!” มังกรถึงกับเข่าทรุดเมื่อลูกปืนพุ่งเข้าที่หัวไหลของตนจนเลือดอาบ วิชญ์ภาสรีบคุกเข่าลงดูอาการของมังกรด้วยความตกใจ

“มังกร มึงโอเคไหม”

“ผมยังไหวครับ”

“โอเค วันนี้มันต้องจบเว้ย”

ปัง! ปัง! ปัง!

วิชญ์ภาสยิงใส่ไม่ยั้งพลางปกป้องมังกรไปด้วย แต่ก็ไม่ทันระวังจนในที่สุดเขาก็ถูกยิงเข้าที่อกข้างซ้ายอย่างจังจึงทำให้เขาหมดสติไปต่อหน้าต่อตามังกร

“คุณภาส!” มังกรเข้าประชิดร่างของวิชญ์ภาสทันที จากนั้นก็มีเพื่อนสนิทของเขานามว่ากรวิ่งเข้ามาหาด้วยเช่นกัน

“ตอนนี้คนของเราเหลือน้อยมาก เรา ต้องถอยก่อน”

“มึงสัญญากับกูว่ามึงจะพาคุณภาสกลับไปให้ได้” กรลังเลเล็กน้อยที่จะตอบ เพราะการที่มังกรพูดแบบนี้เหมือนเป็นการเสียสละชีวิตตัวเอง

“แล้วมึงล่ะ”

“มึงไม่ต้องเป็นห่วงกูดูแลพี่กูให้ดีก็พอ ไปซะ!”

“ระวังตัวด้วยนะเพื่อน” จากนั้นกรก็รีบแบกร่างของวิชญ์ภาสหนีไปโดยมังกรนั้นคอยยิงคนของไพศาลเพื่อระวังหลังไม่ให้กรและผู้เป็นนายถูกยิงจนออกไปจากที่นี่ได้ และปืนของเขาก็หมดกระสุนพอดีด้วย เขารู้ว่าวันนี้เขาคงไม่รอดแน่ๆ จึงปล่อยให้เป็นไปอย่างนั้น

แก่ก!

สุดท้ายเขาก็หนีไม่พ้นจริงๆ เมื่อหญิงสาวหน้าตาจิ้มใช้ปืนจ่อไปที่ท้ายทอยของเขา แต่ชายหนุ่มก็ไม่ได้หันหน้าไปมองนอกจากหลับตาลงจะได้ จากไปอย่างสงบ

หมับ!

“ตามฉันมา!”

“ทางนี้”

แต่เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่อคนที่ใช้ปืนจี้เขาในตอนแรก ตอนนี้กลับคว้าข้อมือของเขาแน่นและพาชายหนุ่มวิ่งหนีไปยังประตูลับที่ไพศาลสร้างไว้ มังกรก็ยอมหนีออกมากับเธอแต่โดยดีเพราะไม่มีอะไรจะเสียแล้ว แต่ที่ไม่น่าเชื่อก็คือสาวน้อยวัยละอ่อนคนนี้สามารถพาเขาหนีออกมาได้จริงๆ

______________________________

นึกว่าจะจบบริบูรณ์ในตอนแรกซะแล้ว ดีนะพระเอกไม่ตุยก่อน

กดไลค์ เม้น เพื่อเป็นกำลังใจให้เค้าด้วยนะคะ คริๆ