บทที่ 8 เต้นรำกับคุณ

เมื่อเขาขึ้นเวที แสงไฟจับที่ร่างของเขาพอดี คิณห์ยกมือขึ้นถอดหน้ากากสีดำออกอย่างนุ่มนวล เผยให้เห็นใบหน้าคมเข้ม ตาเรียวเฉียบมีรอยยิ้มบางที่ดูอ่อนโยนแต่ซ่อนความคิดไว้ข้างใน เสียงปรบมือยิ่งดังขึ้น พร้อมเสียงฮือฮาเบาๆ จากผู้ที่ไม่เคยเห็นเขาชัดๆ มาก่อน

ลินน์กลับยืนนิ่งอยู่ด้านล่าง ไม่หลบตาเขาแม้แต่วินาทีเดียว ในขณะที่เขาเหลือบสายตามามองเธอ เพียงเสี้ยววินาทีที่ไม่มีใครสังเกต

แต่เธอรู้…เขากำลังพูดบางอย่างโดยไม่ต้องเอ่ยปาก

‘ผมรู้ว่าคุณคือใคร…และผมเลือกเต้นรำกับคุณ ไม่ใช่เพราะความบังเอิญ‘

เสียงเขาดังขึ้นชัดเจนทั่วห้องทำให้เธอสนใจที่เขาบนเวทีอีกครั้ง

“สวัสดีครับสุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ ผมคิณห์ วรเศรษฐ์นภาลัย CEO และผู้ก่อตั้ง MatchOn ค่ำคืนนี้เป็นช่วงเวลาพิเศษที่เราจะเปิดตัวเทคโนโลยีล่าสุด MatchOn Elite ระบบแมตช์คู่รักที่ใช้ปัญญาประดิษฐ์ระดับลึก ซึ่งสามารถประมวลผลได้มากกว่าความชอบพื้นฐาน มันจะเข้าใจ…แม้แต่สิ่งที่คุณ ‘ไม่รู้ว่าตัวเองต้องการ’ เราเชื่อว่า ‘ความรัก’ ไม่ใช่เพียงเรื่องบังเอิญ แต่คือจุดตัดระหว่างข้อมูลที่แม่นยำ กับช่วงเวลาที่ถูกต้อง…เช่นเดียวกับคืนนี้”

เสียงเงียบลง เหลือเพียงเสียงปรบมือ และสายตานับร้อยที่จับจ้องไปยังชายบนเวที

ลินน์ยังคงยืนอยู่ริมฟลอร์ ใต้แสงจางของแชนเดอเลียร์ หน้ากากของเธอยังอยู่ แต่ใบหน้าภายในนั้นเต็มไปด้วยคำถาม

ผู้ชายที่เธอเพิ่งรู้จักภายในเพลงเดียว…คือคนที่กำลังจะกลายเป็นพันธมิตรทางธุรกิจสำคัญของเธอ หรือบางที…อาจเป็นคนที่มีอิทธิพลกับหัวใจของเธอมากกว่าที่เธอคิดก็เป็นได้

ไม่ช้าเสียงปรบมือค่อย ๆ จางลงเมื่อพิธีกรเปลี่ยนเวทีไปยังช่วงถัดไป แสงไฟบนเวทีค่อยๆ หรี่ลง และผู้คนเริ่มหันกลับไปจับกลุ่มพูดคุย หยิบเครื่องดื่ม เดินชมซุ้มโชว์ของ MatchOn ที่ตั้งอยู่ทั่วบริเวณ

คิณห์ก้าวลงจากเวทีตรงไปยังลินน์ เขากลับมาพร้อมกับใบหน้าเปลือยเปล่าไร้หน้ากาก แต่แววตายังคงมีกลิ่นอายของความลึกลับเช่นเดิมไม่เปลี่ยน เขาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ ไม่พูดอะไรรอให้เธอเป็นฝ่ายทัก แต่ลินน์เพียงยกแก้วแชมเปญขึ้นดื่ม ดวงตาคมเรียบที่ซ่อนอยู่ใต้หน้ากากทองยังจับจ้องเขาไม่วางตา คิณห์เผยรอยยิ้มบาง รออยู่ไม่เกินสองวินาที ก่อนจะพูด

“ผมมีห้องประชุมชั่วคราวอยู่นอกระเบียง…วิวดี และไม่ต้องมีพิธีการ” เขาเอียงคอนิดหนึ่ง “สนใจจะไปเดินชมพระจันทร์กับผมไหมครับ หรืออย่างน้อยก็…พูดคุยแบบตรงไปตรงมา” ลินน์เงียบไปเพียงอึดใจ ก่อนจะวางแก้วลงบนโต๊ะใกล้ๆ แล้วเธอก็เป็นฝ่ายก้าวเดินนำเล็กน้อย

“ถ้าคุณมีข้อมูลดีพอ ฉันไม่ปฏิเสธการคุยที่ไม่มีไวน์แพงเกินไป”