[กุญแจมือ] Chapter 2 เล่นอยู่กับไฟ 1 NC
“อือ... คอแห้งจัง”
โมราแทบจะลืมตาไม่ขึ้นเลย หล่อนปวดหัวไปหมด และรู้สึกนอนไม่สบายด้วย แต่เมื่อมีหลอดดูดน้ำแหย่เข้ามาในปาก หญิงสาวก็ดูดมันอย่างหิวโหย ความทรงจำที่เพิ่งผ่านไปย้อนเข้ามา โมราเลยเพิ่งรู้ว่าตัวเองไปเมาหัวราน้ำมาที่คลับ สงสัยแอมแปร์จะพาหล่อนมานอนที่คอนโดด้วย
“เช้าหรือยังแอม”
หญิงสาวถามเพื่อนเสียงแหบ
“ปวดหัวจังเลย”
โมราพยายามขยับตัว แต่เสียงแกร๊ก! และแรงกระชากที่ข้อมือก็ทำให้หล่อนค่อย ๆ ลืมตาแล้วเงยหน้ามอง หญิงสาวงุนงงเมื่อเห็นว่าข้อมือขาวนวลทั้งสองข้างถูกกุญแจมือคล้องไว้กับหัวเตียงที่ไม่คุ้นตาเลย
ที่นี่ไม่ใช่คอนโดของแอมแปร์ แต่เป็นที่ไหนก็ไม่รู้ ดวงไฟสีฟ้า ๆ เหลือง ๆ นั่นก็ไม่คุ้น
“อ๊ะ!”
โมราสะดุ้งเมื่อมองไปเห็นผู้ชายในเสื้อสูทกับกางเกงยีน สวมหน้ากากนั่งอยู่บนเก้าอี้บาร์ เขามองหล่อน ในมือเขามีบุหรี่ มันส่งกลิ่นคลุ้งไปทั่วห้อง
โมราไม่ชอบกลิ่นบุหรี่ แต่กลิ่นนี้กลับทำให้หล่อนใจสั่น เมื่อมันมาจากผู้ชายคนนั้นที่มีไหล่กว้าง ร่างใหญ่ ท่าทางข้างในเสื้อผ้าของเขาจะเร้าใจเป็นบ้าเลย...
อ๊ะ! หล่อนคิดอะไรของหล่อนเนี่ย
เพราะความเมาเลยทำให้หล่อนเพี้ยนไปแล้วแน่ ๆ ผู้ชายคนนั้นคือโฮสต์ตัวจี๊ดที่แอมแปร์พูดถึงแน่เลย โมราจำชุดกับหน้ากากของเขาได้
“ปล่อยฉันนะ คุณไม่มีสิทธิ์ทำกับฉันแบบนี้!”
โมราขึงตาใส่เขา แต่แทนที่ชายหนุ่มจะทำตามความต้องการของหล่อนที่เป็นลูกค้า เขากลับลุกขึ้นมาอย่างช้า ๆ ก่อนขยี้บุหรี่ในที่เขี่ยบุหรี่ข้างเตียง ร่างสูงกำยำหันมา ก่อนที่เสื้อสูทจะถูกเขาสะบัดทิ้งไว้ข้างเตียงอย่างไม่ไยดี
หญิงสาวเบิกตากว้างเมื่อเขาก้าวขึ้นมาบนเตียง ท่าทางของเขาดูไม่เหมือนคนที่จะปลดปล่อยหล่อนให้เป็นอิสระจากพันธนาการนี้เลย
เขาเหมือนเสือดำตัวร้าย ที่กำลังก้าวออกจากถ้ำเพื่อขย้ำลูกกวางหลงทางมากกว่า!
แก๊ง! แก๊ง!
เสียงกุญแจมือกระทบกับหัวเตียงดัง เพราะโมราพยายามกระชากมือออกด้วยความหวาดกลัว แต่มันก็ไม่ได้ผลเลย มีแต่จะเจ็บแปลบ ๆ ตรงข้อมือมากกว่า
“อย่าเข้ามานะ! อย่าเข้ามา!”
โมราน้ำตาคลอเต็มดวงตาไปหมด หล่อนไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมหล่อนถึงตื่นมาในห้องนี้ ถูกพันธนาการไว้แบบนี้ แล้วผู้ชายคนนี้ก็ยังค่อย ๆ ดึงเนกไทลงจากลำคอแกร่ง เขาถอดมันออก ก่อนจะปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวลงสองสามเม็ด เผยให้เห็นแผงอกกว้างที่มีเส้นขนกระจายตัวอยู่เต็มไปหมดในแบบของบุรุษแสนเซ็กซี่
หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคอดังเอื๊อก
ตอนนี้หล่อนไม่รู้ว่าจะกลัว หรือใจเต้นระรัวด้วยความตื่นเต้นก่อนดี ผู้ชายอะไรเนี่ย... มีเสน่ห์เป็นบ้าเลย!!!
“ว้าย!”
ก่อนที่โมราจะคิดอะไรออก ชายหนุ่มก็ลูบไล้น่องเรียวของหล่อน เมื่อหญิงสาวจะดึงขาออกจากมือใหญ่สากนั่น เขากลับจับมันไว้แน่นด้วยเรี่ยวแรงมหาศาลจนหล่อนไม่สามารถหนีพ้นจากเขาได้เลย
และที่โมราคิดไม่ถึง คือเขาก้มลงจุมพิตที่หลังเท้าเปลือยเปล่าของหล่อนอย่างอ่อนโยน
หัวใจของโมราเหมือนจะหยุดเต้น
ทำไมพวกโฮสต์ถึงเก่งในการทรีตผู้หญิงขนาดนี้เนี่ย!
ชายหนุ่มเหลือบตามองหล่อน ดวงตาของเขาเหมือนมีมนต์สะกดให้โมรายิ่งรู้สึกเหมือนโดนดูดเข้าไปในนั้น ทั้งที่ดวงตาของเขาก็เป็นดวงตาสีดำของผู้ชายเอเชียทั่วไป ไม่ใช่ดวงตาสีฟ้า สีเขียว หรือสีแปลกประหลาดอะไรสักหน่อย
แปลกจัง...
ทำไมหล่อนถึงรู้สึกเหมือนเคยเจอเขามาก่อนนะ
“อ๊ะ!”
โมราคิดอะไรไม่ออกอีก เมื่อชายหนุ่มก้มลงค่อย ๆ จูบหล่อนตั้งแต่หลังเท้าขึ้นมาจนถึงปลีน่อง ริมฝีปากของเขารุ่มร้อนเหมือนถ่านเผาไฟ ลิ้นของเขาแลบเลียผิวกายสาวจนขนอ่อน ๆ ของหล่อนลุกเกรียวไปหมด
“อา...”
มันเป็นเสียงที่ครวญออกมาเองโดยที่หญิงสาวไม่ได้ตั้งใจด้วยซ้ำ แต่แค่จูบเบา ๆ ของเขากลับทำให้หล่อนเสียวซ่านไปทั่วร่าง กลีบอวบแฉะฉ่ำจนหล่อนรู้สึกไม่ค่อยสบายตรงน้องสาวแสนบริสุทธิ์ ชุดนักศึกษาของหล่อนเกะกะไปหมด ความร้อนของเหล้ายังคงอยู่ และแล่นปราดไปทั่วร่างกายสาวสดที่ยังไม่เคยถูกชายใดแตะต้อง
เหมือนเขาจะรับรู้ความรู้สึกของหล่อน มือใหญ่สมเป็นชายจึงลูบไล้เข้ามาใต้กระโปรงพลีทยาวเหนือเข่า ก่อนจะค่อย ๆ ดึงกางเกงในสีขาวออกมาจากเรียวขาขาวนวลอย่างเชื่องช้า
ชายหนุ่มยิ้มมุมปาก เมื่อเห็นว่าตรงกลางกางเกงในหยาดเยิ้มไปด้วยน้ำหวานแห่งความใคร่ เขาดอมดมมันอย่างหลงใหล ก่อนจะวางเศษผ้าชิ้นนั้นลงบนเตียงนอน แล้วคร่อมร่างสาวเอาไว้ด้วยกายหนุ่มฉกรรจ์
