บท
ตั้งค่า

[กุญแจมือ] Chapter 2 เล่นอยู่กับไฟ 1 NC

“อือ... คอแห้งจัง”

โมราแทบจะลืมตาไม่ขึ้นเลย หล่อนปวดหัวไปหมด และรู้สึกนอนไม่สบายด้วย แต่เมื่อมีหลอดดูดน้ำแหย่เข้ามาในปาก หญิงสาวก็ดูดมันอย่างหิวโหย ความทรงจำที่เพิ่งผ่านไปย้อนเข้ามา โมราเลยเพิ่งรู้ว่าตัวเองไปเมาหัวราน้ำมาที่คลับ สงสัยแอมแปร์จะพาหล่อนมานอนที่คอนโดด้วย

“เช้าหรือยังแอม”

หญิงสาวถามเพื่อนเสียงแหบ

“ปวดหัวจังเลย”

โมราพยายามขยับตัว แต่เสียงแกร๊ก! และแรงกระชากที่ข้อมือก็ทำให้หล่อนค่อย ๆ ลืมตาแล้วเงยหน้ามอง หญิงสาวงุนงงเมื่อเห็นว่าข้อมือขาวนวลทั้งสองข้างถูกกุญแจมือคล้องไว้กับหัวเตียงที่ไม่คุ้นตาเลย

ที่นี่ไม่ใช่คอนโดของแอมแปร์ แต่เป็นที่ไหนก็ไม่รู้ ดวงไฟสีฟ้า ๆ เหลือง ๆ นั่นก็ไม่คุ้น

“อ๊ะ!”

โมราสะดุ้งเมื่อมองไปเห็นผู้ชายในเสื้อสูทกับกางเกงยีน สวมหน้ากากนั่งอยู่บนเก้าอี้บาร์ เขามองหล่อน ในมือเขามีบุหรี่ มันส่งกลิ่นคลุ้งไปทั่วห้อง

โมราไม่ชอบกลิ่นบุหรี่ แต่กลิ่นนี้กลับทำให้หล่อนใจสั่น เมื่อมันมาจากผู้ชายคนนั้นที่มีไหล่กว้าง ร่างใหญ่ ท่าทางข้างในเสื้อผ้าของเขาจะเร้าใจเป็นบ้าเลย...

อ๊ะ! หล่อนคิดอะไรของหล่อนเนี่ย

เพราะความเมาเลยทำให้หล่อนเพี้ยนไปแล้วแน่ ๆ ผู้ชายคนนั้นคือโฮสต์ตัวจี๊ดที่แอมแปร์พูดถึงแน่เลย โมราจำชุดกับหน้ากากของเขาได้

“ปล่อยฉันนะ คุณไม่มีสิทธิ์ทำกับฉันแบบนี้!”

โมราขึงตาใส่เขา แต่แทนที่ชายหนุ่มจะทำตามความต้องการของหล่อนที่เป็นลูกค้า เขากลับลุกขึ้นมาอย่างช้า ๆ ก่อนขยี้บุหรี่ในที่เขี่ยบุหรี่ข้างเตียง ร่างสูงกำยำหันมา ก่อนที่เสื้อสูทจะถูกเขาสะบัดทิ้งไว้ข้างเตียงอย่างไม่ไยดี

หญิงสาวเบิกตากว้างเมื่อเขาก้าวขึ้นมาบนเตียง ท่าทางของเขาดูไม่เหมือนคนที่จะปลดปล่อยหล่อนให้เป็นอิสระจากพันธนาการนี้เลย

เขาเหมือนเสือดำตัวร้าย ที่กำลังก้าวออกจากถ้ำเพื่อขย้ำลูกกวางหลงทางมากกว่า!

แก๊ง! แก๊ง!

เสียงกุญแจมือกระทบกับหัวเตียงดัง เพราะโมราพยายามกระชากมือออกด้วยความหวาดกลัว แต่มันก็ไม่ได้ผลเลย มีแต่จะเจ็บแปลบ ๆ ตรงข้อมือมากกว่า

“อย่าเข้ามานะ! อย่าเข้ามา!”

โมราน้ำตาคลอเต็มดวงตาไปหมด หล่อนไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมหล่อนถึงตื่นมาในห้องนี้ ถูกพันธนาการไว้แบบนี้ แล้วผู้ชายคนนี้ก็ยังค่อย ๆ ดึงเนกไทลงจากลำคอแกร่ง เขาถอดมันออก ก่อนจะปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวลงสองสามเม็ด เผยให้เห็นแผงอกกว้างที่มีเส้นขนกระจายตัวอยู่เต็มไปหมดในแบบของบุรุษแสนเซ็กซี่

หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคอดังเอื๊อก

ตอนนี้หล่อนไม่รู้ว่าจะกลัว หรือใจเต้นระรัวด้วยความตื่นเต้นก่อนดี ผู้ชายอะไรเนี่ย... มีเสน่ห์เป็นบ้าเลย!!!

“ว้าย!”

ก่อนที่โมราจะคิดอะไรออก ชายหนุ่มก็ลูบไล้น่องเรียวของหล่อน เมื่อหญิงสาวจะดึงขาออกจากมือใหญ่สากนั่น เขากลับจับมันไว้แน่นด้วยเรี่ยวแรงมหาศาลจนหล่อนไม่สามารถหนีพ้นจากเขาได้เลย

และที่โมราคิดไม่ถึง คือเขาก้มลงจุมพิตที่หลังเท้าเปลือยเปล่าของหล่อนอย่างอ่อนโยน

หัวใจของโมราเหมือนจะหยุดเต้น

ทำไมพวกโฮสต์ถึงเก่งในการทรีตผู้หญิงขนาดนี้เนี่ย!

ชายหนุ่มเหลือบตามองหล่อน ดวงตาของเขาเหมือนมีมนต์สะกดให้โมรายิ่งรู้สึกเหมือนโดนดูดเข้าไปในนั้น ทั้งที่ดวงตาของเขาก็เป็นดวงตาสีดำของผู้ชายเอเชียทั่วไป ไม่ใช่ดวงตาสีฟ้า สีเขียว หรือสีแปลกประหลาดอะไรสักหน่อย

แปลกจัง...

ทำไมหล่อนถึงรู้สึกเหมือนเคยเจอเขามาก่อนนะ

“อ๊ะ!”

โมราคิดอะไรไม่ออกอีก เมื่อชายหนุ่มก้มลงค่อย ๆ จูบหล่อนตั้งแต่หลังเท้าขึ้นมาจนถึงปลีน่อง ริมฝีปากของเขารุ่มร้อนเหมือนถ่านเผาไฟ ลิ้นของเขาแลบเลียผิวกายสาวจนขนอ่อน ๆ ของหล่อนลุกเกรียวไปหมด

“อา...”

มันเป็นเสียงที่ครวญออกมาเองโดยที่หญิงสาวไม่ได้ตั้งใจด้วยซ้ำ แต่แค่จูบเบา ๆ ของเขากลับทำให้หล่อนเสียวซ่านไปทั่วร่าง กลีบอวบแฉะฉ่ำจนหล่อนรู้สึกไม่ค่อยสบายตรงน้องสาวแสนบริสุทธิ์ ชุดนักศึกษาของหล่อนเกะกะไปหมด ความร้อนของเหล้ายังคงอยู่ และแล่นปราดไปทั่วร่างกายสาวสดที่ยังไม่เคยถูกชายใดแตะต้อง

เหมือนเขาจะรับรู้ความรู้สึกของหล่อน มือใหญ่สมเป็นชายจึงลูบไล้เข้ามาใต้กระโปรงพลีทยาวเหนือเข่า ก่อนจะค่อย ๆ ดึงกางเกงในสีขาวออกมาจากเรียวขาขาวนวลอย่างเชื่องช้า

ชายหนุ่มยิ้มมุมปาก เมื่อเห็นว่าตรงกลางกางเกงในหยาดเยิ้มไปด้วยน้ำหวานแห่งความใคร่ เขาดอมดมมันอย่างหลงใหล ก่อนจะวางเศษผ้าชิ้นนั้นลงบนเตียงนอน แล้วคร่อมร่างสาวเอาไว้ด้วยกายหนุ่มฉกรรจ์

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel