30 | ขอร้อง

ริชาร์ดและฟิลิปที่มาหาคริปโตสพร้อมกับซองเอกสารสีน้ำตาลที่ให้ไปสืบมา แต่เห็นเหตุการณ์เมื่อกี้พอดี จึงเสียงระเบิดหัวเราะออกมา เขาไม่เคยเห็นนายเป็นแบบนี้มาก่อน สงสัยจะกลัวเมียมาก

“ฟิลิป! ริชาร์ด!! หุบปาก!!”คริปโตสหันไปตะคอกใส่ลูกน้องคนสนิท แต่เสียงที่ดังกว่าใครก็คือพ่อตาของเขาเอง

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า สมน้ำหน้า”พิพัฒน์หัวเราะรวนออกมาไม่หยุด

“คุณพ่อ ระวังเป็นลมนะครับ”คริปโตสกัดฟันดังกรอดๆ ไม่ได้โกรธแต่นี่เขาเหมือนคนกลัวเมียเลย

“ไปกันเถอะค่ะคุณพ่อ อยู่บ้านก็ทำงานบ้านด้วยล่ะถ้าอยากอยู่ที่นี่”เสียงใสแจ่วหันไปบอกคริปโตส ก่อนจะสะบัดก้นสวยเดินออกไปกับผู้เป็นพ่อ

“นายครับข้อมูลที่ให้ไปหาครับ” ริชาร์ดยื่นซองเอกสารให้เจ้านาย

“อืม~ ดีมาก ฟิลิปนายตามไปดูสิว่าณัฐริกาไปไหน แล้วโทรมารายงานฉันด้วย” คริปโตสสั่ง แล้วแกะซองเอกสารออก

“เป็นอย่างที่ฉันว่าไม่มีผิดว่าคุณมุกดาต้องส่งคนมาทำร้ายเธอ”มือหนากำเข้าหากันแน่นอย่างเดือดดาล กล้ามากที่บังอาจเตะกล่องดวงใจของเขาด้วยการส่งคนมาฆ่าณัฐริกางั้นหรือ ต่อจากไปก็อย่าหวังจะได้แตะต้องเธออีก...

โรงพยาบาล

พิพัฒน์พาลูกสาวสุดที่รักมาที่แผนกสูตินรีเวชเพื่อตรวจครรภ์ การกระทำของทั้งคู่ตกอยู่ในสายตาของฟิลิปตลอดเวลา ตั้งแต่ที่ทั้งสองเดินทางออกจากบ้านจนมาถึงโรงพยาบาลเอกชนแห่งนี้

‘มาดามมาทำไมที่ห้องตรวจ’ ฟิลิปอ่านแต่คำว่าห้องตรวจภาษาไทยได้ แต่ไอ้คำหลังที่เขียนว่า ’ครรภ์‘ กับอ่านไม่ออก จึงโทรรายงานคริปโตส

“มาดามมาที่โรงพยาบาลครับนาย”โทรรายงานผู้เป็นนายที่รอฟังข่าว

“เมียฉันเป็นอะไร?”ปลายสายที่รออยู่บ้านของณัฐริกาแทบนั่งไม่ติดโซฟา

“ไม่ทราบครับแต่เดี๋ยวผมถามพยาบาลให้”

“อืม”เขาตอบเพียงแค่นั้นก่อนจะตัดสายทิ้ง เพราะเขากำลังทำงานบ้านที่คนตัวเล็กสั่งเอาไว้ แต่เขาทำอย่างเก้ๆ กังๆ จนของตกแตกเยอะแยะเต็มพื้นไปหมด ซึ่งเขาไม่ต้องมาทำอย่างอย่างนี้ ปกติแค่ชี้นิ้วสั่งของทุกอย่างที่อยากได้จะมาอยู่ตรงหน้า อย่างไม่มีข้อแม้ ผู้หญิงก็เช่นกัน

“นายครับเดี๋ยวผมทำให้ นายไปพักเถอะ”ริชาร์ดได้ยินเสียงของตกแตกเดินเข้ามาที่ห้องนั่งเล่นเห็นเศษแก้วกระจายเต็มพื้นเพราะความไม่ระมัดระวังของมาเฟียหนุ่ม

“ขอบใจมาก เก็บให้สะอาดนะ เดี๋ยวพ่อตากับเมียฉันจะเดินมาเหยียบ”ตบไหล่ลูกน้องคนสนิทอย่างรู้สึกสาบซึ้งใจในการทำดีของคนที่จับมีดจับปืนเป็นอย่างเดียวเช่นกัน

“ห้องตรวจครรภ์งั้นหรือ”ฟิลิปอ้าปากค้างโดยไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยินเมื่อสักครู่ นี่เขากำลังจะมีคุณหนูเหรอเนี่ย ฟิลิปกำลังกดโทรศัพท์เครื่องหรูเตรียมโทรหาเจ้านาย แต่...

“ฟะ...ฟิลิป!”ทันทีที่ฟิลิปจะต่อสายหาคริปโตส ณัฐริกาก็เปิดประตูออกพอดิบพอดี เธอจึงขอร้องฟิลิปเอาไว้ก่อน ที่เขาจะแจ้งเจ้านายให้ทราบเรื่อง

“ยะ...อย่าบอกเขานะ~”

“มาดาม!!!”สมองซีกขวาของณัฐริกาทำงานทันที ไม่ต้องตามสืบว่าทำไมเปิดประตุห้องตรวจออกมาถึงพบกับฟิลิป ลูกน้องของมาเฟียจะไม่มาที่นี่หากไม่ได้ถ้าไม่ได้คำสั่งจากผู้เป็นนาย

“ฉันขอร้องล่ะนะ ฉันอยากบอกเขาด้วยตัวของฉันเอง”หญิงสาวบอกพลางทรุดเข่าลงที่พื้นเพื่อเป็นการอ้อนวอน เธอยังไม่อยากให้เขารู้ตอนนี้

“มาดามครับลุกขึ้นเถอะครับ ผมไม่บอกเจ้านายแล้วครับ”ตกใจในการกระทำของว่าที่นายหญิงไม่น้อย ก่อนจะบอกพลางก้าวถอยหลังออกไปหลายก้าวและแล้วเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

“ได้โปรด...อย่าบอกเขา”สายตาของเธอเต็มเปี่ยมไปด้วยความหวาดกลัว

“ผมจะไม่แจ้งเรื่องนี้ให้นายทราบแน่นอนครับ”หากวันใดเจ้านายของเขารับรู้ก็อยากให้รู้จากปากของผู้เป็นนายหญิงเอง

ร่างบางลุกขึ้น เดินไปรับยาบำรุงครรภ์เพื่อไปทานที่บ้านพร้อมกับผู้เป็นบิดาที่เพิ่งเดินออกมาทีหลัง เพราะต้องการถามเกี่ยวกับอาหารการกินที่บำรุงครรภ์อ่อนๆ ให้บุตรสาวและหลานที่กำลังอยู่ในครรภ์