04 | ความรู้สึก

“โอ้ว!! อ่า ฉันใกล้ละ”เพียงไม่นานน้ำกามก็ถูกฉีดเข้าร่างบอบบางทุกหยาดหยดจนล้นทะลักออกมา

“คนใจร้าย”น้ำเสียงที่แผ่วเบาบวกกับหน่วงตาที่หนักอึ้งทำให้เธอพูดได้แค่นั้นจึงหลับไป

“เธอต้องเป็นของฉันคนเดียวณัฐริกาและฉันจะไม่มีวันปล่อยเธอไปให้ใครได้เชยชมเธอเป็นอันขาด เธอต้องอยู่กับฉันจนวันตาย”ลำแขนแกร่งรวบคว้าร่างบางเข้ากอดและหลับไปพร้อมเธอด้วยความเหนื่อยอ่อนจากบทรักที่ผ่านมา

วันรุ่งขึ้น

ณัฐริกาตื่นขึ้นมาในตอนเช้าของอีกวัน เพราะรู้สึกเหมือนมีอะไรชื่นๆ กำลังหยอกล้อยอดอกสีชมพูที่ชุ่มแฉะทั้งสองข้างของเธออยู่ มือเล็กพยายามปัดป่ายเท่าไหร่ก็ไม่ยอมออกจึงตัดสินใจลืมตาโพรงขึ้นดูอย่างเต็มๆ ตา

“กรี๊ด!!! ไอ้บ้า ไอ้โรคจิต แกเป็นใคร”เธอคว้าหมอนและฟาดเข้าที่ศีรษะของคริปโตสอย่างแรง เพราะเธอคิดว่าเป็นพวกโจรโรคจิต

“โอ๊ย!!! ทำบ้าอะไรของเธอเนี่ย”คริปโตสเริ่มโมโหคนอุตส่าห์อารมณ์ดีจะหยอกเมียแต่เช้า เฮ้ย คิดบ้าอะไรวะคริปโตส ใครเมียแก เธอเป็นนางบำเรอของแก จำเอาไว้!

“คุณเป็นใคร”เหมือนจะคุ้นๆ หน้าเขา อ๋อ เขานี่เองที่อยู่ในความฝันเธอเมื่อวานแต่ เอ๊ะ มันเจ็บตรงของสงวนด้วยนี่

“ไม่จริงนะไม่จริง”เธออุทานพร้อมกับร้องไห้จนคนที่คร่อมร่างเธออยู่หยุดชะงัก

จะร้องทำไมวะ เขาคิดในใจแต่ไม่ได้พูดออกไป

“เมื่อวานคุณได้เอ่อ...” เธอพูดไม่ออกได้แต่เอ่อๆ อ่าๆ

“สอดใส่ในร่างกายเธอใช่ไหม” เขาไม่ตอบแต่ถามแบบกวนๆ

“เธอนี่จืดชืดชะมัด”พูดอย่างหนึ่งคิดอย่างหนึ่ง หวานเป็นบ้าเลย หุ่นก็ดี นมก็ใหญ่ แค่คิดน้องชายก็พองโตขยายใหญ่ขึ้น อ่า เขาต้องการเธอ คริปโตสดึงผ้าห่มที่คลุมร่างของเธอออกอย่างรวดเร็ว

“คุณจะทำอะไร ปล่อยฉัน อย่าทำแบบนี้นะ คุณไม่ได้เป็นอะไรกับฉัน เรื่องเมื่อวานขอให้มันกลายเป็นฝันร้ายเถอะนะคะ”ณัฐริกาบอกและพยายามดันอกแกร่งออกให้ห่างจากกายเธอมากที่สุด แต่คนตัวโตไม่สะทกสะท้านเลย

อืม...ไม่ให้ทำอะไรงั้นเหรอ

ไม่ได้เป็นอะไรงั้นเหรอ

การมีอะไรกับเขามันคือฝันร้ายงั้นเหรอ ทั้งๆ ที่เธอทึ้งผมเขาจนแสบไปหมด หวีดร้องด้วยความสุขสมตลอดทั้งวันทั้งคืน แล้วเธอยังคิดว่าเขาไม่ได้เป็นอะไรกับเธออีกอย่างนั้นเหรอ

คริปโตสคิดทวนคำถามของหญิงสาวอย่างวนไปเวียนมาอยู่หลายตลบ จนเกิดอาการอยากเอาชนะขึ้นมาเสียดื้อๆ ชายหนุ่มเลยพูดอะไรไม่คิดออกมา โดยที่ไม่ใส่ใจความรู้สึกของคนฟังเลยแม้แต่น้อยว่าเสียใจกับคำพูดไม่คิดของตัวเองมากน้อยแค่ไหน

“หึ ทำไมฉันจะทำอะไรเธอไม่ได้ แล้วที่บอกว่าไม่ได้เป็นอะไรไรกัน ฉันจะบอกเธอว่า ฉันเป็น ‘ผัว’ ของเธอ และเป็นเจ้าชีวิตเธอตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เธอต้องบำเรอความสุขให้ฉันทุกครั้งที่ฉันต้องการและทุกที่ ทุกเวลา ไม่ว่าที่ไหนที่ฉันอยาก ฉันก็จะเอา”

ปากหยักสวยเน้นคำว่า ‘ผัว’ อย่างหนักแน่น เพื่อให้เธอคิดว่าเขาเท่านั้นที่จะเป็นเจ้าของชีวิตเธอและเขาไม่มีวันปล่อยเธอไปให้ใครได้เชยชิมความหอมหวานจากร่างกายเธอนอกจากเขา

“คุณทำแบบนี้ทำไมนะคะคุณคริปโตส ฉันมีชีวิตมีจิตใจ ฉันมีคุณพ่อคุณน้ามุกดาที่ต้องดูแล ฉันต้องการมีอิสระ คุณปล่อยฉันกลับบ้านเถอะนะ เงินคุณฉันจะหามาคืนให้ ฉันขอร้องเถอะค่ะ”

เธอพูดพร้อมกับยกมือไหว้ที่อกแกร่งของเขา เธอช่างดูอ่อนโยน อ่อนหวาน น่าทะนุถนอม อ่อนน้อม ถ่อมตน จนเผลอยกมือหนาลูบหัวอย่างปลอบเธอให้หยุดร้องไห้ แต่ต้องหยุดชะงักลง เพราะใจอีกด้านหนึ่งคิดว่า

เธอเป็นนางบำเรออย่าทำให้เธอมีอิทธิพลเหนือจิตใจแก คริปโตส!