
บทย่อ
เขาคือ ‘ดินแดน ศิริวัฒน์ไพศาล’ หนุ่มคณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ปีสี่ วัย 25 ปี "ดื้อแบบนี้...พี่จะเย็xให้กลีบบานเลยคอยดู" เธอคือ ดาริน นักศึกษาปีสี่คณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ปีสี่ป้ายแดง วัย 21 ปี เธอคือสาวน้อยสุดแสบและยังเป็นขวัญใจป้าข้างบ้านแห่งประเทศไทย "หึ! พี่คิดว่าพี่จะข่มขืนฉันได้หรอ?"คนโรคจิตขมวดคิ้วเข้าหากันแล้วจ้องหน้าฉันเพื่อหยุดประมวลผลสิ่งที่ฉันพูดมากคิดว่าหมายความว่าอย่างไร "ทำไม? เธอจะทำอะไรฉัน" "ก็จะนอนให้พี่เอาเฉยๆไง ช่วงนี้ล่าแต้มโว้ยรู้ไว้ด้วย พี่ตกเป็นเหยื่อฉันแล้ว! ฮ่าๆ" นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้คนที่อายุมากกว่า 20 ปีขึ้นไป อาจมีภาพ เพศ เนื้อหา คำพูดที่ไม่เหมาะสม มีพฤติกรรมที่รุนแรง มีการบังคับขืนใจ ผู้อ่านควรใช้พิจารณา เรื่องราวทั้งหมดเป็นแค่เรื่องสมมุติ และจินตนาการของนักเขียนเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่มีเค้าโครงจากเรื่องจริง
รับผิดชอบ NC
ปึ่กๆๆ!
ชายหนุ่มสอบสะโพกเร่งจังหวะอัดกระแทกเข้าออกใส่ร่องสีชมพูที่แปรเปลี่ยนเป็นสีแดงเถือกอย่างชำช่อง ไม่สนใจคนใต้ร่างที่ตอนนี้ทำใบหน้าเหยเกเสียวปนแสบตรงกลางกาย
"อ๊า พ..พี่แดนขา หนูจุก!"
"หึ"
ร่างแกร่งกดเสียงต่ำไม่สนใจพร้อมกับตั้งหน้าตั้งตากระแทกกระทั้นใส่ไม่ยั้ง คนใต้ร่างพยายามหุบขาเข้าหากันเพราะไม่อยากให้เขาทารุณต่อ
"อื้อพี่ขา~ เบาๆ โอ๊ย!!" มือหนาเอื้อมไปลูบไล้ขาเรียวก่อนที่จะจับมันแยกออกจากกันเป็นรูปตัวเอ็ม พร้อมกับเร่งจังหวะใส่ร่องสีแดงเถือกอย่าบ้าคลั่ง
ปึ่กๆๆๆ
ใบหน้าเซ็กซี่แปรเปลี่ยนเป็นเจ็บปวดทรมานเหมือนกับว่าร่างเล็กของเธอนั้นกำลังจะฉีกขาดออกจากกัน
"คลาน!"เจ้าของน้ำเสียงดุดันออกคำสั่งส่วนอย่าเลือดเย็น คนใต้ร่างนั้นจำต้องเบิกตากว้างด้วยความตกใจและหวาดกลัว
"ฮะ! ยังจะเอาท่าด็อกกี้อีกหรอ พี่ทำแรงขนาดนี้เครื่องในหนูจะไม่พังใช่ปะ อ๊ะ!"
หมับ!
ร่างใหญ่จับร่างเล็กพลิกคว่ำหน้าลงและคว้าเอวคอดดึงให้สะโพกยกสูงขึ้น เขางัดท่อนเอ็นยักษ์ขึ้นมาสาวสองสามทีเพื่อเป็นการเล้าอารมณ์ให้พุ่งกระฉูดขึ้น ก่อนที่จะยัดแท่งร้อนเข้าไปในร่องพรวดเดียวไม่ทะนุถนอมพร้อมกับออกแรงสวนอัดกระแทกไม่บันยะบันยัง
ปึ่กๆๆ
"อื้อ!! จ..จุก เบาๆหน่อยพี่แดน หนูขอร้อง! อ๊าส์~"
"โบ๋ขนาดนี้ยังจะแอ๊บว่าจุกอีก แอ่นสะโพกมา!"คนร่างเพรียวทำตามคำสั่งของคนบ้าคลั่งเพราะตอนนี้เธอใกล้ที่จะแตะขอบสวรรค์เต็มที ซึ่งชายหนุ่มก็ใกล้จะเสร็จสมแล้วเหมือนกันจึงรีบเร่งจังหวะให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
"อ๊าส์~ พี่แดน~ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ กรี๊ด!!"ร่างเพรียวกะตุกรัวๆเมื่อน้ำสีขาวขุ่นพุ่งเข้าไปในร่องจนล้นทะลักออกมาเปื้อนหว่างขาและผ้าปูที่นอนสีดำของเขา
พรึ่บ
เธอล้มตัวลงนอนคว่ำหน้าอย่างหมดแรง คนร่างสูงยืนขึ้นมองผลงานของเขา รอยยิ้มชั่วร้ายปรากฎขึ้นมาบนใบหน้าอย่างพึงพอใจที่เอาเธอจนหมดสภาพ
"งื้อ~ พี่แดนอ่ะทำไมเอาแรงแบบนี้ ดูสิน้องน้ำหวานระบมไปทั้งตัวแล้วเนี่ย"
"หึ" เขายิ้มมุมปากเค้นเสียงต่ำดังในลำคอด้วยความสมเพช
"แบบนี้พี่แดนต้องรับผิดชอบน้ำหวานนะคะ"
"รับผิดชอบ? ยังไง!"
"ก็...ยอมเป็นแฟนกับน้ำหวานสิคะ" ร่างเพรียวส่งสายตาหยาดเยิ้มเพื่อยั่วยวนคนตรงหน้าก่อนที่จะพลิกตัวขึ้นพร้อมกับถ่างขาออกจนเผยให้เห็นร่องสาวสีแดงเถือกที่เต็มไปด้วยน้ำรักของชายหนุ่ม
"เหอะ! ขอโทษด้วยนะพอดีเธอยังไม่เด็ดพอสำหรับฉัน ทางที่ดีเราควรจบกันแค่นี้!!"
"ฮะ แต่พี่เย็xหนูแล้วนะ ถ้าพี่ไม่ยอมเป็นแฟนกับน้ำหวาน น้ำหวานจะฟ้องพ่อพี่!"เธอดันตัวลุกขึ้นแล้วชักสีหน้าไม่พอใจใส่เขา แต่ปฏิกิริยาที่เธอแสดงออกมาตอนนี้นั้นมันไม่ได้ทำให้เขามีใบหน้าที่เกรงกลัวเลยสักนิด
"รีบแต่งตัวแล้วออกไปจากคอนโดฉันได้แล้ว"
"ไม่!!"
"เธอจะออกจากคอนโดฉัน หรือออกจากklever?"เธอชะงักไปกับคำพูดของเขาเพราะขืนเขาทำอย่างนั้นจริงๆคนในครวบครัวของเธอต้องไม่พอใจแน่ๆ
"เออไปก็ได้วะ สักวันพี่จะต้องเสียใจที่ไม่เป็นแฟนกับหนู!!"
"ฉันว่าฉันคงมีความสุขมากกว่า"
"กรี๊ด!"เธอลุกพรวดขึ้นจากเตียงใช้สองมือหอบผ้าหอบผ่อนของตนเองแล้วกรีดร้องออกมาเมื่อไม่ได้ดั่งใจอุตส่าห์ตั้งใจว่าจะจับชายหนุ่มมาเป็นผัวแต่ก็จับเขาไม่สำเร็จ
"พวกผู้หญิงน่ารำคาญ!!"
__________________________________
one night stand
