THE DEME ยั่วรักบาร์โฮส : บทนำ

“เสี่ยได้ยินผมหรือเปล่าครับ”

เสียงเรียกจากข้างนอกทำให้ชายหนุ่มที่อยู่ภายในลิฟต์โต้ตอบกลับ ทำให้เธอได้รู้จักชื่อคนชายหนุ่มว่าชื่ออะไร ดูจากการเรียกของคนข้างนอกแล้วคงรู้ได้ว่าต้องเป็นเจ้าของกิจการอะไรสักอย่างและต้องร่ำรวยแน่นอนไม่อย่างนั้นคงไม่ถูกเรียกว่าเสี่ยหรอกนะและก็ไม่รอดพ้นคำว่าเพลย์ยบอยไปได้แน่นอน

เวลาผ่านไปหลายนาทีพนักงานข้างนอกก็ยังไม่สามารถงัดประตูลิฟต์ออกมาได้ ทำให้ลิลลี่นั่งลงบนพื้นอย่างหมดแรงทั้งร้อนและเริ่มจะหายใจไม่ออกทำให้เธอแทบทรงตัวไม่อยู่

“คุณ! นี่คุณ! เป็นอะไรหรือเปล่า”

เสียงทุ้มเอ่ยเรียกขึ้นเมื่อรู้สึกได้ว่าหญิงสาวนั้นเริ่มมีอาการผิดปกติขึ้นมา ทำให้เขาอดเป็นห่วงไม่ได้เพราะว่าติดอยู่ในนี้ก็เป็นเวลาหลายนาทีทั้งร้อนและเริ่มหายใจไม่ออก ผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างเจ้าหล่อนคงทนไม่ไหวแน่นอน ขนาดเขาเป็นผู้ชายยังแทบจะไหวอยู่เลยนับประสาอะไรกับผู้หญิงตัวเล็กๆ ปากจัดล่ะ

“ฉันร้อนแล้วก็เริ่มหายใจไม่ออกแล้วด้วย” เสียงหวานบอกขึ้นด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาแล้วปาดเหงื่อบนใบหน้าออก พยายามเรียกขวัญของตนเองให้กลับทั้งๆ ที่ภายในใจเริ่มสนั่นหวั่นไหวกับความกลัว

“รออีกสักแปบนะข้างนอกกำลังงัดประตูเข้ามาอยู่เดี๋ยวก็ได้ออกไปแล้ว”

ชายหนุ่มบอกขึ้นด้วยความเป็นห่วงถึงแม้ว่าเมื่อกี้จะทะเลาะกันแทบตายก็ตามแต่เขาก็ไมได้ใจร้ายใจดำที่จะไม่เป็นห่วงเพื่อนร่วมโลกอย่างหญิงสาวหรอกนะ

ผ่านไปไม่นานประตูลิฟต์ก็ถูกเปิดออกขึ้นด้วยพนักงานหนุ่มทั้งสองคนและยามรักษาความปลอดภัยอีกสองคนที่มาช่วยงัดประตูลิฟต์ให้เปิดออก

“เสี่ยเป็นอะไรบ้างหรือเปล่าครับ”

ชายหนุ่มถามขึ้นเมื่อเปิดประตูลิฟต์ได้ แต่แล้วก็ต้องแปลกใจเมื่อเห็นหญิงสาวอีกคนนั่งอยู่บนพื้นสภาพเหงื่อเต็มตัวใบหน้าแดงก่ำราวกับผลมะเขือเทศ

“เสี่ยของคุณยังไม่ตายค่ะแต่ตอนนี้เขาก็ได้ตายแน่นอน”

เสียงแทรกของหญิงสาวตอบแทนขึ้นโดยที่ชายหนุ่มไม่ทันได้อ้าปากตอบ ลิลลี่ลุกขึ้นจากพื้นแล้วเดินออกมาจากลิฟต์แล้วหันไปขอบคุณชายหนุ่มทั้งสองและยามที่มาช่วยไว้ จากนั้นก็เดินไปหยุดตรงหน้าชายหนุ่มผู้ร่วมชะตากรรมเดียวกับเธอริมฝีปากบางกระตุกยิ้มขึ้นเล็กน้อย