THE DEME ยั่วรักบาร์โฮส : บทนำ

“ติ่ง”

เสียงประตูลิฟต์เปิดขึ้นพร้อมกับชายหนุ่มร่างใหญ่หน้าคมสันไว้หนวดก้าวเข้ามาภายในลิฟต์ ลิลลี่เหลือบสายตาไปมองแวบเดียวจากนั้นก็หันมาสนใจกับหน้าจอโทรศัพท์ของตนเองต่อ

ความเงียบสงัดภายในลิฟต์ทำให้ได้ยินเสียงลมหายใจของกันและกัน แต่แล้วอยู่ดีๆ ลิฟต์ก็เกิดอาการกระตุกขึ้นจากนั้นทุกอย่างก็ตกอยู่ภายในความมืดมิดจนมองไม่เห็นอะไร

“ลิฟต์ดับ? ”

เสียงหวานเอ่ยขึ้นเมื่อได้สติขึ้นมาแล้วกดปุ่มไฟฉากจากโทรศัพท์ขึ้นเพื่อให้แสงสว่างและป้องกันตัวเองจากชายหนุ่มที่กำลังตกอยู่ในสภาพเดียวกับเธอด้วย

“คุณช่วยส่องไฟไปที่ปุ่มลิฟต์หน่อยได้ไหมครับ ผมจะกดแจ้ง รปภ.”

เสียงทุ้มบอกขึ้นภายใต้ความมืดทำให้ลิลลี่ต้องส่องไฟไปตามที่ชายหนุ่มบอกทันที มือหนากดปุ่มฉุกเฉินแล้วแจ้งให้ รปภ.ได้ทราบว่ามีลูกบ้านได้ติดอยู่ในลิฟต์ให้รีบมาจัดการทันที

“ขอบคุณมากครับ”

ชายหนุ่มเอ่ยขอบคุณขึ้นเมื่อได้แจ้งข่าวให้กับ รปภ. ทราบ จากนั้นก็ทำได้แค่ยืนรอพนักงานมาช่วยเปิดลิฟต์พาออกไปเท่านั้น

“ร้อนจังเลย”

มือเรียวโบกมือสะบัดไปมา ตอนนี้หยาดเหงื่อไหลผุดจนเปียกชุ่มไปทั่วตัวของเธอ ยิ่งใส่ชุดนักศึกษาอยู่ด้วยทำให้เห็นถึงเรือนร่างภายใน แต่... ทว่าอยู่ในความมืดทำให้ชายหนุ่มที่ติดอยู่ได้ไม่สามารถมองเห็นของดีภายใต้ชุดนักศึกษาได้

“เอ๊ะ!”

เสียงหวานร้องขึ้นเมื่อรู้สึกมีอะไรมีของแข็งบางอย่างมาโดนก้นสวยของเธอ

“กรี๊ดดดด!!! ไอ้หน้าหนวด! ไอ้โรคจิต! บังอาจมาจับก้นของฉัน!”

ร่างบางกรีดร้องขึ้นอย่างเสียงดัง มือเรียวบางเหวี่ยงกระแทกเข้าใบหน้าคมสันทันทีอย่างแม่นยำภายใต้ความมืดมิดด้วยความโมโหอย่างไม่เกรงกลัวถึงแม้ว่าอีกฝ่ายจะเป็นผู้ชายตัวใหญ่ก็ตาม

“เห้ย! คุณจะมาตบผมแบบนี้ไม่ได้นะ!”

ชายหนุ่มร้องบอกขึ้นเมื่อโดนหญิงสาวนักศึกษาถวายฝ่ามือนุ่มๆ เข้าที่แก้มสากของเขาอย่างแรงโดนไมได้ไถ่ถามอะไรก่อนเลยว่าเขาตั้งใจจะจับก้นของแม่คุณหรือเปล่า

“ไม่ได้ต้องมาแก้ตัวเลยนะ! นายเอามือมาจับก้นของฉันไอ้โรคจิต! ฉันจะแจ้งความจับคุณ!”

ลิลลี่ตวาดด่าใส่ชายหนุ่มด้วยความโมโหผ่านความมืดภายในลิฟต์ ตอนนี้เธอแทบอยากจะกระโดดเข้าไปถลกหนังหัวของไอ้หน้าหนวดทันทีที่กล้ามาจับก้นสวยๆ ของเธอ

“ดะ.... เดี่ยว! เรามาคุยกันดีๆ กว่านะสาวน้อย คือยังงี้นะเราสองคนติดอยู่ในลิฟต์แล้วมันก็มืดด้วย ผมไม่สามารถมองเห็นได้ในความมืด ดังนั้นแล้วเวลาผมขยับแขนขยับตัวก็ไม่สามารถจะรู้ได้เลยว่าจะไปโดนตัวคุณหรือเปล่า ที่นี่เข้าใจแล้วยังสาวน้อย”

ชายหนุ่มร่างใหญ่รีบพูดปฏิเสธทันทีกับข้อกล่าวหาที่ตนเองได้รับจากหญิงสาวโดยที่ไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เกิดขึ้น แต่แม่คุณก็เล่นตวาดแว๊ดๆ ใส่เขาราวกับจรวดไม่เว้นที่ว่างให้แก้ตัวเลยสักนิด

“แล้วทำไมคุณไม่ขยับตัวไปไกลๆ จากฉันล่ะ”

“โถ่! แม่คู๊ณณณ ผมไม่ได้มีตาทิพย์นะ จะได้มองเห็นว่าคุณยืนอยู่ตรงส่วนไหนของลิฟต์ โปรดเข้าใจด้วยนะครับว่ามันมืด ผมคือมนุษย์ที่ไม่สามารถมองเห็นได้ในความมืดดังนั้นแล้วกรุณาทำความเข้าใจใหม่ด้วยนะครับว่าผมไม่ได้ตั้งใจจะจับก้นสวยๆ ของคุณแน่นอน”

มือหนาตบเข้าหน้าผากของตัวเองอย่างเหนื่อยล้ากับคำถามของหญิงสาว ไม่คิดเลยว่าจะถามแบบนี้มาได้ ทั้งๆ ที่ตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกันน่าจะเข้าใจเขาสักหน่อยว่ามันมืดทำให้มองอะไรไม่เห็นขนาดแขนของเขาเองยังมองไม่เห็นเลยแล้วก้นสวยๆ ของแม่คุณเขาจะไปเห็นได้ยังไง เขาไม่ใช่ปีศาจนะ!

“ไอ้! ...”

“จุ๊ๆ อย่าเสียงดังสิคุณ ผมรู้สึกเหมือนมีคนกำลังมาช่วยเราสองคนออกไปจากลิฟต์นี่แล้ว กรุณาหุบปากสวยๆ ลงก่อนนะครับแล้วค่อยแหกปากออกมาเมื่อตอนออกไปได้”

ลิลลี่หุบปากลงทันทีเมื่อได้ยินเสียงคนกำลังงัดอะไรบางอย่างจากข้างนอกจากนั้นก็ได้ยินเสียงของผู้ชายตะโกนผ่านประตูลิฟต์เข้ามาไถ่ถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง เธอปล่อยให้ไอ้หน้าหนวดโรคจิตเป็นคนตอบแทนทั้งหมด เพราะตอนนี้ไม่มีอารมณ์จะมาโต้ตอบกับใครทั้งนั้น