แทนไท

ผมมองดูร่างบางที่กำลังลุกขึ้นจากโต๊ะเพื่อจะตามผมออกมาที่หลังร้าน

“รบกวนด้วยนะคะ”

ผมยิ้มรับไม่แปลกใจที่ไอ้มาร์ตินจะรู้จักนอกจากสวยแล้วเธอยังมีมารยาทและดูเป็นคนที่นิสัยดีคนหนึ่ง ให้ตายสิ เธอไม่น่ามาเจอฉันเลย

ปกติผมจะมีอะไรกับผู้หญิงที่ค่อนข้างเปรี๊ยวและมั่นใจ เธอก็ดูเป็นอย่างนั้นนะแต่อาจจะเพราะผมคือรุ่นพี่แถมเป็นเพื่อนกับมาร์ตินด้วยเลยทำให้เธอไม่ได้แสดงด้านนั้นออกมามากนัก ซึ่งมันทำให้ผมรู้สึกแย่สุดๆ เพราะเธอดู…น่าเอ็นดูเกินไป

“นี่แหละเดี๋ยวฉันเข้าไปหาก่อน เข้ามานั่งรอบนรถก็ได้” ผมพูดเสียงเรียบ

“จะดีเหรอคะ รถแพงด้วยเดี๋ยวมันเลอะ…”

“หึ ไม่เป็นไร” ผมหลุดหัวเราะออกมาด้วยความเอ็นดู

ภายในรถหรูที่ผมพึ่งจะถอยออกมาจากศูนย์รถนำเข้าประเทศไทยเมื่อเช้าวันนี้…และเธอนั่งเป็นคนแรกไม่พอเธอยังทำให้เบาะของผมเลอะเป็นคนแรกอีกต่างหาก

“อยู่นี่เอง” ผมเอื้อมมือไปคว้าเสื้อยืดที่บริษัทของผมทำแจกพนักงานของวันนี้มาให้เธอ

“เอ่อ ขอบคุณมากนะคะ เดี๋ยวเน่ขอตัวไปเปลี่ยนก่อน” หญิงสาวพึมพำออกมาเบาๆ

“เปลี่ยนที่นี่ก็ได้ ห้องน้ำคนมันเยอะนิ” นี่สีหน้าของผมคงไม่ได้ออกหรอกใช่ไหมว่าอยากกินเธอจนแทบทนไม่ไหว

“คะ” เธอตกใจเล็กน้อย

“หรือให้พี่ช่วยเปลี่ยนไหม” ไม่รู้เพราะใบหน้าของเธอทั่นยั่วอารมณ์ให้ผมทนไม่ไหวหรือเพราะตัวผมเองที่หิวจนทนไม่ได้

“คะ” เธอยังคงสับสนและไม่เข้าใจ

“อ๋อ เห็นว่าชุดเธอซิปมันอยู่ด้านหลังอาจจะถอดยากน่ะ”

“เอ่อ งั้นรบกวนด้วยนะคะ” เธอหันหลังให้ผมเพื่อที่จะได้ให้ผมช่วยถอดเสื้อตัวบางของเธอออก

มือหนาสัมผัสที่แผ่นหลังขาวเนียนอย่างเบามือ เสียงหอบหายใจแรงเพราะพยายามจะอดทนอดกลั้นกับภาพเบื้องหน้า

“พี่คะ” เสียงของเธอถามขึ้นเมื่อเห็นว่าผมนิ่งอยู่นาน

“เอ่อโทษที” เฮ้อ คืนนี้ผมต้องไปส่งเธอให้ได้เลย…ด้วยความที่ผมมีแผนการใหญ่ ดังนั้นผมจึงจำใจเดินลงจากรถให้เธอเปลี่ยนเสื้อผ้า เอาน่ะหลอกให้เหยื่อตายใจเสียหน่อย

“เสร็จแล้วค่ะ” หญิงสาวพูดขึ้นมา นี่เสื้อบริษัทในเครือของผมมันสวยหรือเพราะคนใส่มันสวยกันแน่

“อืม” เธอเดินนำผมเข้าไปในร้าน

“ดื่มกันต่อไหม” ผมถามเธอขึ้นมา

“ค่ะ” หญิงสาวมองผมนิดหน่อยก่อนจะเอ่ยประโยคที่ผมถึงกลับต้องลอบยิ้มออกมา “พี่แทนไทนี่สุภาพบุรุษจังเลยนะคะ”

“ไม่หรอกน่ะ”

“ผู้ชายที่เน่เจอมีแต่คนแปลกๆ ทั้งนั้น ไม่นอกใจก็หมดรักกันง่ายๆ” เธอยกเครื่องดื่มดื่มอีกครั้ง

ไม่ใช่สไตล์ผมเสียด้วยที่มาหลอกล่อเหยื่อที่กำลังเศร้าจากรักครั้งเก่า

“ความรักมันซับซ้อนแบบนี้แหละ” ผมตอบกลับไป

“แล้วพี่แทนไทซับซ้อนไหมคะ”

“หึ ก็คิดว่างั้นนะ” ผมยิ้มให้เธอเล็กน้อย เราดื่มกันสักพักจนร้านใกล้ปิด “กลับยังไง”

“คะ อ๋อวันนี้คงเรียกรถค่ะ ไม่กล้ากลับเอง”

“งั้นเดี๋ยวไปส่ง” ผมพูดแทรกขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

“โอ้ะ แค่นี้เน่ก็เกรงใจแล้วค่ะ ไม่รบกวนดีกว่า”

“…” ชิบ ไม่มีใครเคยปฎิเสธผมด้วยดิ

“งั้นเดี๋ยวเน่ขอตัวกลับก่อนนะคะ” เธอพยายามจะยันตัวลุกขึ้นจากโต๊ะแต่เหมือนเธอจะเซล้ม ผมคว้าร่างบางเอาไว้ทัน

“แบบนี้เนี้ยนะจะกลับเอง” ผมมองใบหน้าหวานที่ตอนนี้เหมือนไม่มีสติ

“…”

ไม่รอช้าผมก็พาเธอขึ้นรถหรูทันที บรรยากาศภายในรถเงียบจนน่าตกใจปกติแล้วคนที่ผมพามาด้วยส่วนใหญ่ไม่ตื่นเต้นกับรถ ก็จะพยายามเอาใจผมกันทั้งนั้นนะ

“พี่ไปส่งเน่แถวๆ หลังมหาวิทยาลัยก็ได้นะคะ” เธอพูดก่อนจะเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง

“ไปทานต่อที่ห้อง..”

“ค่ะ ไปไหนก็ได้” เธอพูดเหมือนคนขาดสติ

เดอะแกรนด์คอนโด

ผมขับรถเข้ามาจอดในลิฟท์เนื่องจากห้องพักของผมเป็นเพนท์เฮ้าส์ทำให้ผมมีลิฟท์ส่วนตัวที่จะขึ้นไปที่หน้าห้องของตนเองได้เลย นานๆ ที่จะเข้ามาพักหวังว่าแม่บ้านจะทำความสะอาดไว้เรียบร้อยแล้วนะ

“ลงรถกันเถอะ” ผมพูด

“คะ” หญิงสาวทำหน้าตาแปลกใจเล็กน้อยแต่เมื่อประตูลิฟท์เปิดออกก็ปรากฎห้องพักหรูหราสองชั้นขนาดใหญ่…

“ชั้นนี้มีแค่ห้องของฉัน” ผมเดินนำเข้าไปในห้องของตนเองอย่างสบายๆ

“นี่พี่แทนไทพาเน่มา..”

“ใช่ห้องฉันเอง มาดื่มต่อไหม” ผมเดินกลับมาพร้อมแก้วทรงสูงในมือ

“ค่ะ” หญิงสาวตื่นเต้นแค่แปปเดียวเท่านั้นกลับมาสนใจเครื่องดื่มที่ผมพึ่งยกมาให้

แปลกแฮะผู้หญิงคนนี้ไม่ตกใจความรวยที่ผมพยายามจะโชว์เลยเหรอ…คงจะรวยเหมือนกันสินะ

“พี่แทนไทคะ”

“หื้ม”

“คืนนี้ช่วยทำให้เน่ลืมเรื่องที่ผ่านมาได้ไหมคะ” สายตาหวานเยิ้มมองมาที่ผม หึ ว่าแล้วเชียวว่าเธอคงไม่ได้ใสซื่อแบบนั้น

“ได้สิ…แต่เธอเข้าใจใช่ไหมว่าคืนนี้มันแค่..”

“เข้าใจค่ะ” เธอตอบทันทีโดยที่ผมยังพูดไม่จบด้วยซ้ำ