Girl in love สถานะเด็กเลี้ยงคนโปรด

56.0K · จบแล้ว
คางุยะ_Kaguya
48
บท
1.0K
ยอดวิว
8.0
การให้คะแนน

บทย่อ

แนะนำตัวละคร แทนไท ชายหนุ่มที่มาจากตระกูลร่ำรวย ใบหน้าดุร้ายราวกับหมาป่า นิสัยที่ไม่ได้ดีเหมือนหน้าตา มุมมองความรักที่ไม่เหมือนใครทำให้เขาไม่เคยสนใจใครนอกจากธุรกิจและตัวเอง จูเน่ หญิงสาวนักศึกษามหาวิทยาลัยที่โตมากับคุณพ่อที่แสนใจดี ภายนอกที่ดูแรงจนใครๆก็ต่างคิดว่าเธอนั้นแซ่บไม่เป็นสองรองใครแต่แท้จริงแล้วเธอกลับอ่อนแออย่างไม่น่าเชื่อ เรื่องย่อ ชีวิตของฉันเต็มไปด้วยความสุข ความอบอุ่นถึงแม้จะมีเพียงคุณพ่อคนเดียวที่มอบความรักให้แก่ฉัน หากฉันเรียนจบฉันจะตอบแทนความรักที่คุณพ่อมอบให้อย่างแน่นอน แต่ใครจะไปรู้ว่าการตอบแทนนั้นจะมาเร็วกว่าที่คิด ทุกสิ่งในชีวิตของฉันต้องพังทลายตั้งแต่ได้เจอกับเขา ความโหดร้ายและไร้ซึ่งความเห็นใจทำให้ฉันต้องตกอยู่ในพันธะสัญญาที่ฉันเองก็ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องด้วยซ้ำไป

นิยายรักนิยายปัจจุบันดราม่านางกำนัลรักวัยรุ่นโรงแรม/มหาลัยโรแมนติกนักศึกษาเลือดร้อน18+

บทนำ

สายตาคมดุจเหยี่ยวมองพิจารณาเด็กสาวที่มาเที่ยวร้านเหล้าแห่งนี้อย่างจริงจังเพราะคืนนี้เขาตั้งใจมาหาเหยื่อที่จะเก็บเข้าคลังของตนเอง

เด็กสาวมหาวิทยาลัยช่วยคลายเครียดจากการทำงานได้ดี การทำธุรกิจส่งออกที่มีคู่ค้ามากกว่าร้อยรายนั้นน่าปวดหัวเป็นบ้า

“มึงว่างมาด้วยเหรอครับ” เสียงกวนประสาทของเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของผมดังขึ้น ‘มาร์ติน’ ตั้งแต่เรียนจบมันก็มาเอาดีทางด้านนี้ซึ่งก็คือการดื่มเหล้ายันเช้า สมควรแล้วที่ร้าน RUSTY นี้จะดังขึ้นมาในหมู่นักศึกษาและคนในเมืองเพราะไอ้เจ้าของร้านมันรู้ดีว่าต้องทำอย่างไรให้ร้านดังและน่าเข้า นอกเหนือจากมันก็มีแต่พวกคนที่ชอบหวังผลประโยชน์หวังมาเกาะผมทั้งนั้น เกิดเป็นคนรวยก็ดีแต่จะหาคนจริงใจมันก็ยาก

“ก็พอมีเวลาวันนี้อยากผ่อนคลายแวะทานอะไรนิดอะไรหน่อย” ผมยกเครื่องดื่มสีอำพันขึ้นดื่มพลางกวาดตามองเหยื่อในคืนนี้

“ยังชอบทานเด็กอยู่สินะแล้วแม่งบอกเลิกแล้ว โม้จริง” มาร์ตินกระทุ้งศอกใส่ผมอย่างแรง

“ก็เลิกแล้วเมื่อวาน” ผมหัวเราะออกมาเบาๆ

“กูรอดูคนที่จะทนมึงได้จริงๆ” เพื่อนสนิทของผมถอนหายใจ “แล้ววันนี้อยากรับประทานแบบไหนครับ”

“ไม่รู้สิ วันนี้คุยธุรกิจกับคู่ค้ามาโคตรเหนื่อย” ผมบ่นอย่างเหนื่อยล้า “อยากทานของหวานที่ไม่หวาน”

“เลือกเยอะชิบ หวานแต่ไม่หวานเหรอ” มาร์ตินคิดครู่นึง “มีน้องคนหนึ่งนั่งอยู่คนเดียว ได้ข่าวว่าแฟนนอกใจมา”

“ทำไมมึงรู้เยอะ”

“กูต้องดูแลลูกค้าป่ะครับ คนนี้ลูกค้าประจำสวย ไม่ติดหวานแต่ก็หวาน ฮ่าๆ” มาร์ตินหัวเราะดัง “เซ็กซี่หยิ่งแต่ใครจะรู้บนเตียงอาจจะต่างจากที่เห็น…”

“มึงบ้ากามมาก” ผมส่ายหน้าอย่างเอือมระอา “แล้วเชียร์จังคนนี้”

“ก็ปกติเขามีเจ้าของตลอด แบบที่มึงชอบแน่เอาหัวเป็นประกัน”

“ทำเอาอยากเห็นเลย…”

“เดี๋ยวกูชวนมานั่งด้วยกันแล้วกูจะปลีกตัวให้นะครับ” มาร์ตินรีบกระดกเครื่องดื่มสีอำพันหมดแก้วก่อนจะเดินหายไป

ผมเคาะโต๊ะพลางใช้ความคิดเรื่องเอกสารที่ต้องเคลียร์ในวันพรุ่งนี้ ทำไมบริษัทของผมต้องใหญ่โตขึ้นมากขนาดนี้นะ ฮู่ว เงินที่จะใช้ในชาตินี้ก็ไม่รู้จะหมดหรือเปล่า

“อะแฮ่ม” เสียงกระแอมดังขึ้น ผมชายตาขึ้นมองตามเสียงพลันมองไปที่คนที่เดินตามเข้ามาที่หลัง หญิงสาว ผิวขาวซีด ผมดำตรง ปากแดง ให้ตาย เหมือนแวมไพร์ชะมัด สายตาที่ว่างเปล่านั้นมองมาที่ผมอย่างสงสัยแต่กลับไม่มีคำถามอะไรออกมาจากปากของเธอ “นี่จูเน่ รุ่นน้องที่มหาวิทยาลัยเรานี่แหละ มานั่งดื่มด้วยกันตรงนี้แล้วกัน”

“ขอบคุณค่ะ ดีค่ะพี่…”

“อ้อ อันนี้เพื่อนพี่เองชื่อแทนไท” ผมยิ้มทักทายเล็กน้อยโดยพยายามควบคุมสายตาไม่เห็นไปมองที่หน้าอกที่มันใหญ่เกินตัวของคนตรงหน้า

“ค่ะ พี่แทนไท” อืมของหวานที่ไม่หวานจริงด้วย…

เครื่องดื่มสีอำพันถูกนำมาวางที่โต๊ะเพิ่ม หญิงสาวนั่งดื่มทันทีอย่างไม่รีรอท่าทางจะเจอเรื่องหนักๆ มากสินะ

“วันนี้พี่เลี้ยงเอง ได้ข่าวว่าเจอมาหนักนิวันนี้” มาร์ตินรินเครื่องดื่มให้รุ่นน้องสาวอย่างต่อเนื่อง

“ก็นะ สันดานผู้ชาย หนูเข้าใจ”

“แค่กๆ” ผมถึงกับสำลักเหมือนโดนด่า

“เอาน่ะ”

“เบื่อว่ะพี่หรือหนูเหมาะกับคนแก่” เธอพูด “คบรุ่นน้อง รุ่นเพื่อน ไม่รอดสักราย”

“แต่คนแก่มัน…ก็ไม่น่าจะ” มาร์ตินมองหน้าผมเล็กน้อย

“เฮ้อ” โชคยังดีที่เธอถอนหายใจออกมา “ชนค่ะพี่”

พวกเรานั่งดื่มกันสักพักโดยมีผมที่คอยแอบดูร่างบางอยู่ห่างๆ ถ้าใครมาเห็นคงเหมือนว่าผมกำลังเป็นโคแก่รอกินหญ้าอ่อนอยู่แน่ๆ

“เดี๋ยวพี่มานะไปดูความเรียบร้อยในร้านก่อน” มาร์ตินมองหน้าผมเหมือนรู้ทัน

ผมเท้าคางนั่งมองหญิงสาวที่กำลังดื่มอย่างเอาเป็นเอาตายเหมือนชีวิตในวันนี้คือวันที่แย่ที่สุด

“อ๊ะ” หญิงสาวเผลอทำเครื่องดื่มสีอำพันหกใส่ตัวเองอย่างน่าเอ็นดู

“เหมือนจะเปียกเยอะนะ”

“…” เธอก้มมองตัวเองพลางถอนหายใจ

“ไปเปลี่ยนไหม…” ผมถามเธอขึ้นมา “มีเสื้ออยู่ในรถแต่อาจจะตัวใหญ่หน่อย”

“เน่รบกวนพี่แทนไทไปหรือเปล่าคะ ปล่อยไว้แบบนี้ก็ได้ค่ะ” เธอยิ้มตอบอย่างเกรงใจ

“ไม่หรอก รถจอดอยู่ข้างหลังนี่เอง”