บทที่ 5 ทำข้อตกลง

"เสร็จสักทีนะยายฟ้า เก่งมาก" คำพูดของพี่เก่งทำให้เธอตื่นจากภวังค์ เธอเก็บคอมพร้อมเตรียมลุกออกจากห้องประชุม

"ฟ้ากลับแผนกก่อนนะพี่" ใช่ตอนนี้เธอกำลังสับสนสิ่งที่เค้าพูดกับเธอเมื่อกี้ บัตรของเธออยู่ที่บ้านเค้า แสดงว่าเค้าคือคนที่ช่วยเธอใช่ไหม ? เธอควรไปขอบคุณเค้าไหม หรือว่าหลบหน้า ตอนนี้ใจเธอมันว้าวุ่นไปหมดจนไม่รู้ว่าควรทำตัวยังไง

"ฟ้าไปบอกน้องๆด้วย คืนนี้พี่พาไปฉลอง" พี่เก่งพูดกับฟ้าอย่างดีใจที่นำเสนอโปรเจคกับทีมผู้บริหารจบ

"ได้ค่ะ"

ณ สถานบันเทิงแห่งหนึ่งใจกลางเมือง

"อ้าวๆ สนุกกันให้เต็มที่นะ ไม่เมาไม่กลับแต่ๆ พรุ่งนี้ไม่ต้องเข้าออฟฟิศ ทำงานที่บ้านได้ค่า" พี่เก่งพูดกับน้องๆในทีมร่วม 10 คนพร้อมชูแก้วเครื่องดื่มขึ้นมา

"อ้าวหมดแก้ว"

"เฮ" เสียงน้องๆ ในทีมเชียร์กันอย่างสนุกสนาน

"ยายฟ้าหมดแก้ว" พี่เก่งพูดพร้อมยกแก้วชนกับเธอ

"หมดแก้วค่า"

เวลาผ่านไปร่วมชั่วโมง ทีมเธอดื่มเต้นกันอย่างสนุกสนาน

"นั่นใช่คุณลูคัสไหม " เธอมองตามนิ้วที่เพื่อนในทีมชี้ เค้าแตกต่างจากเวลางานโดยสิ้นเชิง ตอนนี้เค้าสวมชุดดำทั้งตัวตัดกับผิวผ่องทำให้ดูสง่าเวลาเดินเหมือนนายแบบเดินแบบโชว์

"ควงดาราสาวมาสะด้วย เจ้านายเราใช่ย่อยนะ" เสียงน้องในทีมอีกคนพูดเสริม เธอหันไปมอง พร้อมกับจังหวะที่เค้าหันมาทางโต๊ะพวกเธอพอดี เค้าทั้งคู่สบตากันเพียงวิเดียว แล้วก็เดินไปโซน VIP

"เราควรไปทักทายไหม" พี่เก่งหันมาถามเธอ

"อย่าเลย เวลาส่วนตัว" ตอนนี้เธอเริ่มมึนๆแล้ว ใจหนึ่งก็อยากกลับไปพัก แต่อีกใจก็ยังสนุกอยู่ "เดี๋ยวฟ้ามานะพี่ ขอไปเข้าห้องน้ำก่อน"

"เค ให้พี่ไปเป็นเพื่อนไหม ทางไปห้องน้ำมืดนะ"

"ไม่เป็นไรค่ะพี่ ฟ้าไปเองได้ " ระหว่างที่เธอเดินไปห้องน้ำไม่รู้เธอคิดมากไปเองหรือเปล่า ว่าเหมือนมีคนมองและเดินตามเธอมา "มืดจริงแหละ" เธอคิดในใจ

ปึ๊กก "โอ๊ยย ขอโทษค่ะ" เธอเดินชนกับชายคนหนึ่งซึ่งเธอมั่นใจว่าเธอเดินระวังแล้วนะ

"ออฟ!"

"สวัสดีฟ้า " สายตาที่เค้ามองมาที่เธอนั้นดูไม่เป็นมิตรสักเท่าไหร่

"ฟ้าขอตัวก่อนนะ " เธอต้องหนี เธอพยายามหลีกเลี่ยงจากเค้าให้ได้

"จะรีบไปไหน ขอเคลียก่อน" ชายคนนั้นไม่พูดป่าว พร้อมกับบีบแขนเธอพร้อมพยายามลากเธอไปในห้องน้ำชาย

"มองเxี้ยไร กูจะเคลียร์กับเมียกู" ชายคนนั้นตะโกนลั่นห้องน้ำชายพร้อมกับบีบแขนเธอเพื่อฉุดเข้าไปในห้องน้ำ

"ช่วยด้วย ฉันไม่ใช่เมียเค้า" ตอนนี้เธอทำอะไรไม่ถูก ขัดขืนเค้าเท่าที่จะทำได้

"ปล่อยเราไปเถอะนะ ออฟ เราไม่ได้เป็นอะไรกัน อีกอย่างคืนนั้นออฟพยายามทำร้านเราแท้ๆ " เธอพูดด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว

"กูไม่ปล่อย มึงรู้ไหมว่าคืนนั้นกูเจอกับอะไร" ตอนนี้ชายคนนั้นจ้องเธอด้วยความอาฆาต เค้าทั้งกระชากแขนแล้วตอนนี้เค้าเปลี่ยนมากระชากผมเธอเพื่อฉุดเธอเข้าห้องน้ำ

"โอ๊ย ช่วยด้วย ปล่อยฟ้า ฟ้าเจ็บ ฮือ" คนในห้องน้ำชายเข้าใจว่าเป็นเรื่องของผัวเมียต่างคน ต่างหลีกให้ไม่มีใครกล้าเข้าไปยุ่ง

ผลักก ~~~~~~

"โอ๊ย "ชายคนนั้นเหวี่ยงเธอเข้าไปในห้องน้ำพร้อมล็อกกรประตู เค้าดันเธอชิดริมกำแพง พร้อมทั้งขยี้บดปากของเธอจนบวมเจ่อ มือบีบหน้าอกของเธออย่างรุนแรง

"อื้ออ" เสียงครางของเธอภายในลำคอออกมาอย่างความเจ็บปวด มือน้อยๆ พยายามทุบตีแต่ก็ไม่เป็นผล

ปึกก~~~~~~~~~~ เสียงประตูที่พังเพราะโดนถีบจากภายนอกด้วยความรุนแรง

"ปล่อย" เสียงชายชุดดำที่พึ่งถีบประตูเข้ามา สั่งเค้าด้วยเสียงเข้ม

ชายคนนั้นปล่อยมือออกจากตัวเธอ พร้อมไปหันไปมองด้วยความหวาดกลัว แต่ยังใจดีสู้เสือ

"เรื่องของผัวเมีย มึงเกี่ยวเxี้ยไรด้วย" ชายคนนั้นเถียงด้วยเสียงที่สั่นเครือ

"มึงแน่ใจนะ ว่านั้นเมียมึง " เค้ามองด้วยสายตาที่ดุดันพร้อมหันไปมองเธอ ที่สภาพตอนนี้เธอล้มพับไปกับพื้นพร้อมกอดตัวเองชิดกับผนังด้วยความหวาดกลัว

"เออ เมียกู"

"หี" เค้าพูดแค่นั้นพร้อมปล่อยหมัดอย่างรุนแรงไปที่หน้าชายคนนั้น

"เฮ้ย " เสียงตะลุมบอนกันภายในห้องน้ำชายไม่มีใครกล้าเข้ามายุ่ง ภาพตรงนั้นคือชายหนุ่มที่ซัดกันโดยมีหญิงสาวนั่งร้องไห้ อยู่ข้างๆ

"คุณลูคัส พอเถอะค่ะ" เมื่อเธอได้สติเธอรีบวิ่งมาจับแขนเค้าก่อนที่ชายอีกคนจะตายคาตีนเค้า เพราะสภาพของออฟตอนนี้คือเจ็บปางตาย

"จะห่วงมันทำไม มันทำกับเธอขนาดนี้" เค้าตะคอกหญิงสาว

"ฟ้าไม่เป็นไรค่ะ ฟ้าไม่เป็นไร" เธอพูดในขณะที่น้ำตาเธอยังเอ่อล้นออกมา เค้าเห็นน้ำตาของเธอนั้นมันเลยทำให้เค้าใจอ่อนแล้วหยุดการกระทำของตัวเอง

"ใครอยู่ข้างนอก มาจัดการต่อที" เค้าตะโกนเรียกลูกน้องของเค้า ซึ่งเอาจริงๆ เค้าสังเกตการกระทำของผู้ชายคนนี้ตั้งแต่เข้ามาในร้านแล้ว แล้วเค้าก็จำมันได้ เค้าเห็นมันตั้งแต่นั่งมองเธอ เดินตามเธอ จนมันลากเธอทำให้เค้าทนไม่ไหวเลยมาจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง

"กลับ เดี๋ยวฉันไปส่ง" เค้าจับมือเธอเตรียมลากเธอออกไป แต่สังเกตว่าตอนนี้ปากเธอบวมเจ่อ อีกทั้งแขน คอ มีรอยช้ำจากการบีบด้วยความรุนแรง เค้าไม่ชอบที่ผู้หญิงจะต้องมาเจออะไรแบบนี้ อยากจะหันไปกระถืบมันต่อ แต่ติดที่ว่ามันตายแน่ๆ ถ้าโดนตีนเค้าอีกรอบ

"ไหวไหม" เค้าหันมาถามเธอ เพราะแค่เค้าจับแขนเธอยังสั่นเลย

"ไหวค่ะ " เค้าสบตาเธอ ทั้งคู่สบตากัน "ฮือ ฮึก ฮึก ฟ้ากลัว" ใช่ตอนนี้เธอกลัวและเธอกลัวมาก เธอไม่คิดว่าเธอจะมาเจออะไรแบบนี้ เธอโผลเข้ากอดเค้าเหมือนต้องการที่พักพิง เธอรู้สึกปลอดภัยตอนที่สบตากับเค้า

"ฮืก ฮืออ " เธอร้องไห้กับอกของเค้า

ตึก ตึก ~~~~ เสียงหัวใจของเค้าเต้นแรง ใช่ตอนนี้เค้ารู้สึกแปลกๆ ที่เธอเข้ามากอดเค้า เป็นครั้งแรกที่เค้าถูกกอดจากความรู้สึกจริงๆ เพราะที่ผ่านมา เค้าถูกเลี้ยงดูให้เข้มแข็งมาตลอด ห้ามอ่อนแอ สัมผัสที่เค้าได้รับจากเธอมันทำให้เค้ารู้สึกว่ามันไม่ใช่การเสแสร้งแกล้งทำ แต่เธอรู้สึกกลัวจริงๆ แล้วเค้าก็รับรู้ได้ว่า เธอไว้ใจเค้ามากถึงกล้ากอดและกล้าร้องไห้กับเค้าอย่างไม่อาย

"เรามีเรื่องต้องตกลงกัน เดี๋ยวฉันไปส่ง" เค้าพูดกับเธอพลางลูบผมให้เธอสงบลง เสียงเธอเงียบไปจนทำให้เค้าต้องก้มมอง ใช่แล้วตอนนี้เธอสลบคาอกเค้าเป็นที่เรียบร้อย ทั้งน่าสงสารและน่าเอ็นดูในเวลาเดียวกัน

เค้าอุ้มเธอออกจากห้องน้ำโดยไม่ได้เดินผ่านไปทางโต๊ะของเธอ ทำให้ไม่มีใครสังเกตเพราะตอนนี้ทีมเธอมัวแต่สนุกกันและอีกอย่างเค้าห้ลูกน้องของเค้าไปบอกคนในทีมของเธอแล้ว ว่าเธอของกลับก่อนไม่ต้องเป็นห่วง

"เดี๋ยวผมอุ้มให้ไหมครับนาย" ลูกน้องเห็นเจ้านายอุ้มผู้หญิงมาจากด้านใน จึงเอ่ยถาม

"ไม่เป็นไร เดี๋ยวไปที่เพนเฮาท์นะ ไม่เข้าบ้าน" เค้าสั่งลูกน้องของเค้า พร้อมอุ้มเธอขึ้นรถไป

******************** เอาแล้วไง แล้วสาวที่ลูคัสควงมาล่ะ ลืมไปหรือเปล่า ฝากกดใจ กดติดตามด้วยนะคะ เป็นกำลังให้ไรท์ด้วยนะ ******