Final Love ท่านแม่ทัพโปรดอย่ารักข้า

"ซี้ด...ตรงนั้นมัน..อ้า." เสียงหวานครางพึมพำอยู่ในลำคอในขณะที่ยังกึ่งหลับกึ่งตื่น จะว่ากำลังตื่นอยู่ก็ไม่ใช่ จะว่าหลับอยู่ก็ไม่เชิง สัมผัสที่พิลึกพิลั่นคล้ายกับมือใครคนหนึ่งสาวอยู่ที่ท่อนขาขาว เลื่อนระดับเข้ามาใต้ผืนผ้าแพรไหม ล้วงลึกเข้ายังร่องดอกไม้งาม

"อย่านะ.."แม้จะพยายามที่จะฝืนลืมตาเพื่อมองดูหน้าตาเจ้าของมือหนานี้ กลับไม่สามารถตื่นขึ้นมาได้สักที

"ผีอำ ผีอำฉันแน่ๆ นะโมตัสสะภะคะวะโตอะระหะโตสัมมาสัมพุทธธัสสะ ออกไปเดี๋ยวนี้นะเจ้าผีบ้า แน่จริงก็มาให้หวยรางวัลที่หนึ่งฉันสิ มาเปิดบริสุทธิ์ฉันฟรีๆ แบบนึ้ได้ไง อร๊าย...อื้อ... "ร่างบอบบางที่มีเม็ดเหงื่อเกาะพราวอยู่ตามตัว สบถคำพูดออกมาเพื่อด่าทอสิ่งที่เธอนั้นมองไม่เห็น

"เพ่ยเพ่ย เพ่ยเพ่ย "น้ำเสียงเยือกเย็นแต่ฟังดูทรงอำนาจก้องเข้ามาในโสตประสาทราวกับกำลังเรียกใครคนหนึ่ง

"ฉันจะไปรู้จักได้ยังไง แกต้องการจะสื่ออะไร ให้ฉันตามหา เพ่ยเพ่ยเหรอ อ๊ะ อ๊ะ " ขณะเดียวกันพร้อมกันนั้นเลือดในกายยังสูบฉีดขึ้นมาไปทั่วร่าง ตอบรับนิ้วของสิ่งลี้ลับ ที่กำลังขยับเข้ามาล่วงเกินในตัวเธอไม่หยุดหย่อน

วินาทีสุดท้าย หญิงสาวท่องบทสวดอีกครั้งเธอต้องการสลัดสิ่งที่กำลังครอบงำให้หลุดออกเพื่อจะตื่นมาจัดการกับมัน

"ไปให้พ้น!!พรืบ!!!ดวงตาคู่สวยรีบลืมขึ้นทันที ท่ามกลางความสลัวที่มองเห็นลางๆ มีเพียงหมอนข้างที่เรียวขางามเกี่ยวไว้อยู่...

"นี่เราฝันไปจริงๆ เหรอเนี่ย แต่ทำไมมันเหมือนจริงจังเลย" นิ้วเรียวยื่นลงไปสัมผัสความเฉอะแฉะบริเวณร่องรัก ค่อยๆ ดึงหมอนข้างที่ขาหนีบรัดเอาไว้แน่นให้คลายออก

พรึ่บ...

เสียงสมาร์ทโฟนร่วงลงข้างเตียง เมื่อได้ยินดังนั้นร่างเล็กหยัดกายลุกขึ้นนั่ง เอื้อมมือลงไปหยิบเพราะเป็นห่วงว่าหน้าจอเครื่องจะแตก หลังจากหยิบขึ้นมา ภาพที่ปรากฎที่หน้าจอสมาร์ทโฟนค้างไว้หน้านิยายล่าสวาทที่หญิงสาวอ่านก่อนนอนก่อนที่เธอจะเผลอหลับไป

โปรดติดตามตอนต่อไป....ฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยนะคะ