EP.3 | จัดการเอง

#3

“ก็เธอสวย”

“เธอเซ็กซี่”

“…เธอนมใหญ่”

“…” ฉันสตั๊นไปชั่วขณะเมื่อฟาโรห์เอ่ยคำที่ทำให้ฉันเขินจนแทบจะมุดแผ่นดินหนีออกมา

“อะ ไอ้…” มันพูดไม่ออก พูดไม่ออกจริงๆ ทำได้เพียงอ้ำๆอึ้งๆเท่านั้น

“ได้ฉันแล้วเรียกไอ้เลยเหรอ?” น้ำเสียงทุ้มแสนเสน่ห์ของฟาโรห์เอ่ยพร้อมงับที่ติ่งหูฉันเบาๆเป็นเชิงหยอกเย้า สัมผัสได้ถึงลมหายใจกรุ่นร้อนของเขาที่เป่ารดอยู่ข้างๆใบหู เล่นเอาหดคอหนีแทบไม่ทัน

“อ๊ะ...” ให้ตาย…ดันเผลอส่งเสียงที่น่าอายออกไปซะอย่างนั้น หมอนี่คงไม่ได้คิดว่าฉันกำลังยั่วเขาอยู่หรอกนะ

“อย่าร้องแบบนั้นสิ…” ฉันหดคอหลบใบลิ้นเรียวอย่างทันทีทันใดเมื่อความชุ่มชื้นนั้นกำลังโลมเลียอยู่ตรงแถวๆซอกคอ “มันเสียว…”

ปั่ก!!!

คราวนี้ฉันตกใจทนเผลอยกกำปั้นขึ้นไปฟาดตรงต้นคอของฟาโรห์เข้าอย่างจัง

ไอ้ประโยคที่เขาพูดเมื่อครู่น่ะฉันจะไม่ตกใจเขนาดนี้เลยถ้าเขาไม่เด้งเอวใส่ทั้งๆที่ไอ้นั่นมันยังคาอยู่ตรงช่องทางรักที่ฉ่ำชื้นของฉัน

เมื่อครู่ฉันเอาแต่หัวร้อนที่ฟาโรห์ทำเรื่องแบบนี้กับฉันโดยที่ไม่ป้องกันจนลืมไปซะสนิทเลยว่าเขายังแช่แกนกายที่แข็งขืนของตัวเองคาไว้ในร่างกายของฉัน

ฉันจะทำยังไงกับหมอนี่ดี! ฉันควรจะเอาเลือดหัวเขาออกตอนนี้เลยดีมั้ย?

“เธอ...” ฟาโรห์เอ่ยเรียกฉันในสรรพนามที่ผิดแปลกไประหว่างเราด้วยน้ำเสียงกระเส่าจนชวนให้อ่อนระทวย

“ไม่ต้องมาเรียกแบบนั้นเลย เอาไอ้นั่นของนายออกไปซะ…” ไม่รู้ว่าทำท้ายประโยคน้ำเสียงของฉันมันถึงได้อ่อนระทวยขนาดนั้น

นี่มันแย่ แย่มากจริงๆ

“โห่เธอ เอาออกตอนนี้ก็เสียดายของแย่” แต่ละประโยคที่ออกจากริมฝีปากหยักได้รูปของฟาโรห์นี่ช่างแอดวานซ์ซะเหลือเกิน ไม่อยากจะคิดเลยว่าเขาผ่านผู้หญิงมาแล้วกี่คนต่อกี่คน ความแพรวพราวถึงได้มีมากมายขนาดนี้

“เรื่องของนายสิ เอามันออกไปเดี๋ยวนี้ ฉันอึดอัด...” เมื่อโดนจ้องตาฉันเลยพูดออกไปได้ไม่ค่อยเต็มเสียงสักเท่าไหร่

ทำไมสายตาที่ฟาโรห์ใช้มองมามันถึงได้ชวนให้ใจเต้นแรงขนาดนั้นกันล่ะ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ฉันไม่เคยเป็นมากขนาดนี้ ทำไมตอนนี้ถึง…

“ถ้าอึดอัดก็ต้องขยับแล้วไหม บอกแล้วว่าฉันทนเห็นเธอทรมานไม่ได้” สิ้นประโยคข้างต้นฟาโรห์ก็อาสาสอนให้คนที่ไม่ประสีประสาเรื่องเซ็กซ์อย่างฉันให้รู้ซึ้งถึงเรื่องนี้อย่างแจ่มแจ้งแบบทุกซอกทุกมุม เขาบอกว่าคนที่ไม่เคยอย่างฉันต้องเรียนรู้เรื่องพวกนี้ไว้ เพราะอยู่กับเขายังไงก็ได้ใช้มันแทบทุกวันอยู่แล้ว

ถามหน่อยว่าใครมันจะยอมให้เขาทำเรื่องแบบนี้อีกครั้งกัน ฉันไม่ยอมแน่ และคิดว่าระหว่างพวกเรามันต้องไม่มีครั้งที่สองสามสี่หรือห้า ฉันจะไม่มีทางยอม

ฉันยังจำความรู้สึกที่ถูกเขาจู่โจมอย่างร้อนแรงตั้งแต่ต้น จนกระทั่งเซ็กซ์ระหว่างพวกเราจบลง ความเร่าร้อนของฟาโรห์ก็ยังคงฝังลึกอยู่ในร่างกายของฉัน ยิ่งนึกถึงยิ่งชวนให้วาบหวาม ยิ่งหลับตาก็ยิ่งนึกถึงภาพที่เขาคลั่งใส่ฉันไม่หยุดหย่อน

‘เธอแม่งโคตรรดี...’

‘เสียวฉิบ…’

‘ไม่ไหวอ่ะเธอ จะแตกให้ได้…’

ฉันโดนฟาโรห์ล้างสมองไปแล้วแน่ๆ ให้ตายเถอะ!!!

ฟาโรห์ POV :

“ไม่น่าได้นอนแล้วมั้งคืนนี้” ผมเอ่ยชิดใบหูพระพายพร้อมกดจูบลงบนเส้นผมที่ยาวสลวยของเธอเบาๆหนึ่งที ขืนเธอยังนอนดิ้นอยู่แบบนี้ผมคิดว่าผมคงไม่หยุดรังแกเธอที่สามรอบหรอก

ผมมันฟาโรห์คนอึด ถ้าได้ทำเรื่องแบบนี้กับคนที่รู้สึกดีด้วยให้ทำทั้งคืนยังไหว แต่ติดตรงที่ผมสงสารพระพายที่ทำสีหน้าเหมือนจะไม่ไหวเต็มที

ใครจะไปคิดว่าผู้หญิงที่ชีวิตไม่เคยขาดผู้ชายจะยังเก็บความบริสุทธิ์เอาไว้

ผมได้ยินคนพูดเรื่องเธอมามาก ถึงจะไม่แคร์และไม่ใส่ใจว่าเธอจะเคยผ่านใครมา แต่ก็ไม่เคยคิดว่าผมจะได้ลึกซึ้งกับเธอเป็นคนแรก และมันจะมีผมแค่คนเดียวนี่แหละที่ได้ทำแบบนี้กับพระพาย

กับผู้หญิงที่ผมสนใจตั้งแต่แรก ทำไมจะต้องยอมปล่อยให้เธอไปเป็นของคนอื่นด้วย จริงไหม?

“ฉันได้นอนแน่ถ้านายจะกลับห้องของตัวเองไป” เธอพูดด้วยน้ำเสียงอู้อี้อยู่ภายใต้อ้อมกอดของผม

“ฉันกลับตอนนี้ไม่ได้หรอก”

“ทำไมจะกลับไม่ได้ อย่ามาตลกนะฟา”

“ถ้าฉันกลับแล้วใครจะดูแลเธอล่ะ เรี่ยวแรงไม่เหลือแบบนี้ถ้าเดินๆไปแล้วหกล้มจะทำยังไง…” เรื่องอะไรผมจะทิ้งพระพายให้อยู่คนเดียว พอได้ผมแล้วไล่ใหญ่เลยนะ ผมไม่ยอมง่ายๆหรอก ผมเสียตัวให้เธอไปแล้วเธอจะไล่ผมเป็นหมูเป็นหมาแบบนี้ไม่ได้

มันไม่ยุติธรรม ผมต้องอยู่รับผิดชอบเธอ หรือไม่ก็...ให้เธอเป็นฝ่ายรับผิดชอบผมซะเลย

“ฉันดูเป็นคนอ่อนแอขนาดนั้นเลย” ถ้าพระพายยังไม่หยุดดิ้นหรือหยุดพูด ผมจะรังแกเธอต่อแล้วนะ

เธอไม่รู้รึไงว่าไม่ควรดิ้นไปดิ้นมาทั้งๆที่พวกเราสองคนยังเนื้อแนบเนื้ออยู่แบบนี้ ยิ่งคิดถึงรูปร่างที่เซ็กซี่เย้ายวนชวนให้อยากของพระพายแล้วผม...

“ไอ้ฟาโรห์ ไอ้คนโรคจิต!!” พระพายร้องลั่นเมื่อความแข็งแกร่งของผมเสียดสีอยู่แถวๆกึ่งกลางร่างของเธอ

“พาย...” ผมร้องเรียกร่างบางที่เอาแต่ดิ้นเร่าๆอยู่ภายใต้อ้อมกอดของผมไม่หยุดหย่อน

“ไม่ต้องมาเรียกเลย ไม่อยากคุยกับนายแล้ว!!!”

“ไม่ต้องคุยหรอก เก็บเสียงเธอไว้ครางต่อเถอะ”

“…”

สามชั่วโมงผ่านไป

“ฟะ...ฟา พะ..พอแล้ว...” เสียงเล็กเอ่ยห้ามเมื่อผมแยกเรียวขาสวยออกแล้วจับพาดบ่า

“อีกทีเดียว” ผมบอกพระพายออกไปพร้อมจับส่วนหัวของแกนกายกดลงตรงกลีบเนื้อที่บวมเป่งของเธออย่างแผ่วเบา

“นายบอกว่าอีกทีเดียวมาสามรอบแล้วนะ…” ผมสงสารพระพายอยู่หรอก แต่เธอเซ็กซี่และเร่าร้อนมาก ผมจะอดใจยังไงไหวถามจริง?

“อีกทีเดียวจะพาเข้านอน นอนเฉยๆเถอะเดี๋ยวฉันจัดการเอง…”