PART 2 ไทเกอร์

เวลาผ่านไปเกือบสามชั่วโมงที่หนุ่มสาวพากันสนุกกับปาร์ตี้ที่สามารถใช้เสียงได้เต็มที่ บ้านหลังใหญ่ห่างไกลจากตัวเมืองและไม่มีบ้านข้างๆ ให้ต้องเกรงใจ ตามความต้องการของเจ้าบ้านที่เป็นถึงลูกชายคนเดียวของเจ้าสัวผู้มีทรัพย์สินมากมายจนที่นับมูลค่าไม่ได้

นาเดียกับฮันน่าเมาหนักกอดคอกันเต้นอย่างไม่อาย ต่างจากเพื่อนสาวคนสนิทอีกสองคนอย่างไอรินกับคริสตัลที่ไม่ได้มีอารมณ์ร่วมเลยแม้แต่น้อย

คริสตัลนั่งดื่มเงียบๆ ใบหน้าไร้ความรู้สึกต่างจากภายในใจที่ร้อนรุ่มและอึดอัดใจที่ต้องอยู่กับใครบางคน ไอรินเองก็อึดอัดใจไม่แพ้กัน เมื่อแม่เลี้ยงเอาเบอร์พ่อส่งข้อความมาขอเงินไม่หยุดทั้งๆ ที่ยังไม่ถึงวันที่จะให้ แต่แม่เลี้ยงก็มีเหตุผลร้อยแปดมาเป็นข้ออ้าง อย่างเช่นตอนนี้ที่บอกว่าพ่อป่วยจะไปหาหมอที่คลินิก ขอค่าหมอ ค่าเดินทางไปกลับ

เฮ้อ.. คนหาเงินมันช่างเหนื่อยใจเสียจริง

“เป็นไร” คริสตัลเห็นไอรินเอาแต่ถอนหายใจเลยถามดู แน่นอนว่าคนขี้เกรงใจอย่างไอรินไม่มีทางบอก

“ไม่มีอะไรหรอก คริสจะเอาอะไรเพิ่มอีกมั๊ย รินจะไปเอาให้” ไอรินถามเพื่อนด้วยท่าทางใส่ใจ เพราะเธอติดนิสัยมาจากการดูแลนาเดีย

“ไม่อะ”

“งั้นรินขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”

ไอรินบอกเพื่อนก่อนที่จะเดินออกมาโดยที่ยังไม่รู้ว่าห้องน้ำอยู่ส่วนไหน เพราะเธอยังไม่เคยมา แต่ถ้าจะให้เดาก็คงอยู่ในโซนหลังบ้าน

ขาวเรียวก้าวอย่างระมัดระวังไปตามทางที่ค่อนข้างมืด ผนังที่ถูกทาสีเทาเข้มบวกกับของตกแต่งที่โทนสีเดียวกันยิ่งทำให้ดูมืดไปอีก ตามทางก็มีคู่รักอยู่หลายคู่กำลังทำบางอย่างอยู่มุมของบ้าน ไอรินแกล้งมองไม่เห็นรีบเดินตรงไปยังห้องน้ำ

พอถึงห้องน้ำไอรินก็ต้องตกใจเมื่อเห็นเจ้าของบ้านอย่างไทเกอร์กำลังยืนคุยกับสาวสวยหุ่นสะบึ้มอยู่หน้าห้องน้ำพอดี ดูจากท่าทางที่แนบชิดขนาดนั้นคงไม่ใช่การคุยที่ปกติแน่ๆ ไอรินรู้ตัวว่าตัวเองกำลังเสียมายาทเลยตั้งท่าจะก้าวเดินออกจากตรงนั้นเงียบๆ

ปึก!

ร่างสวยที่ชนกับบางอย่างทำให้ทั้งสองคนหันมามองเป็นตาเดียว ไทเกอร์ผละออกจากหญิงสาวทันทีจนเธอต้องหันมามองแขกไม่รับเชิญอย่างไอรินตาเขียว บ่งบอกถึงคงามไม่พอใจเป็นอย่างมาก

“ขะ..ขอโทษนะ รินแค่จะมาเข้าห้องน้ำ”

ไอรินโบกไม้โบกมือพูดออกไปด้วยท่าทางเลิกลั่กพยายามสื่อออกไปว่าเธอไม่ได้มาแอบดูจริงๆนะ คิดได้เช่นนั้นก็รีบหันหลังเดินออกมา แต่ก็ไม่เร็วเท่าคนตัวโตที่ก้าวไม่กี่ก้าวก็มาถึงร่างของเธอ

หมับ!

“จะรีบไปไหน”

ร่างสวยถูกคนมือไวโอบกอดไว้อีกครั้ง การที่ไทเกอร์แสดงออกจัดเจนว่าต้องการเธอไม่ได้ทำให้รู้สึกดีเลยแม้แต่น้อย เพราะเธอรู้นิสัยของเพื่อนเธอดี เขาแค่ต้องการเล่นสนุกกับร่างกายของเธอเท่านั้น

..และคงจะโดนทิ้ง ตอนที่เขาได้สิ่งที่ต้องการแล้ว

“เกอร์อย่าทำแบบนี้”

ไอรินพยายามดิ้นรนเอาตัวรอดจากคนมือไวที่กำลังเล่นสนุกเรือนร่างของเธอ เธอไม่ชอบเลยที่ไทเกอร์ทำแบบนี้กับเธอ

“โกรธเหรอ”

“ทำไมรินต้องโกรธ”

“เมื่อกี้มันไม่ใช่อย่างที่เห็นนะ ผู้หญิงคนนี้กี้หาห้องน้ำไม่เจอ เลยพามาก็แค่นั้น”

คนร้อนตัวรีบสารภาพไปราวกับกำลังกลัวอีกฝ่ายจะงอน ทั้งๆที่ไม่ได้เป็นอะไรกัน

“เกอร์บอกรินทำไม”

“ไม่อยากให้เข้าใจผิด”

“รินรู้จักเกอร์ดี ไม่ต้องแก้ตัวหรอก กลับไปหาผู้หญิงของเกอร์เถอะ เธอคงไม่พอใจที่เกอร์ทิ้งมาแบบนี้”

“รู้จักดีขนาดนั้น ไม่มาเป็นเมียฉันเลยหล่ะ”

“รินคงเป็นไม่ได้หรอก ผู้หญิงของเกอร์เยอะเยอะไปหมด”

เป็นคำพูดที่สื่อความหมายแบบนั้นจริงๆ ไม่ได้ต้องการประชดแต่อย่างใด ทว่าท่าทางใสซื่อของเธอทำให้อีกฝ่ายหงุดหงิดเบาๆ

“จะเข้าห้องน้ำไม่ใช่เหรอ ตามมาสิ”

“เอ่อ”

“ชั้นล่างมีคนเข้าอยู่”

มือหนาฉุดร่างเล็กให้เดินตามไปยังห้องน้ำชั้นบนของบ้านโดยไม่รอให้อีกฝ่ายได้ปฏิเสธ มาถึงก็เชิญเพื่อนรักคนสวยของเขาไปเข้าห้องน้ำด้วยท่าทางทะเล้นตามสไตล์

“เชิญครับ”  ส่วนเขานั้นก็เดินไปนั่งรอที่เตียงนอนของเขาท่ามกลางสายตางุนงงของอีกฝ่าย

ไอรินยังยืนนิ่งอยู่ที่เดิมไม่กล้าขยับไปไหน บอกตามตรงว่าไม่ไว้ใจเพื่อนรักที่สุดแสนจะเจ้าเล่ห์คนนี้เท่าไหร่ ถึงจะมั่นใจว่าไทเกอร์ไม่มีทางทำอะไรที่ฝืนใจผู้หญิง แต่ก็มีหลายครั้งที่เขาทำให้เธอคิดไปไกล และเกือบจะเกินเลยอยู่หลายครั้ง

“จะรอให้กูพาเข้า?”

ชายหนุ่มเลิกคิ้วถามด้วยท่าทางร้ายกาจ จนหญิงสาวรีบสาวเท้าเข้าห้องน้ำไปทันที