DON'T BE MAD อย่าคลั่งรัก

124.0K · จบแล้ว
So Nonny
61
บท
44.0K
ยอดวิว
8.0
การให้คะแนน

บทย่อ

DAN'T BE MAD | อย่าคลั่งรัก [EROTIC , NC , SM] เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ 20 ขึ้นไป… นิยายเรื่องนี้ มีฉากร่วมเพศรุนแรง,บังคับขืนใจ,มีคำหยาบ ทบทวนก่อนตัดสินใจอ่าน… TALK... Have you ever been crazy about anyone? คุณเคยคลั่งใครไหม? If you want to know how it feels ถ้าอยากรู้ว่ามันเป็นความรู้สึกยังไง It's both intense and sensual. มันทั้งเสียวและวาบวามมากเลยล่ะ... ________________________________________________________ VINSEN วินเซน I LIKE MONEY $$$ BAD BOY DANGEROUS วินเซน หนุ่มหล่อซุปเปอร์สตาร์ชื่อดัง เขามีหน้าตาเป็นอาวุธและเสน่ไว้หลอกล่อ เหยื่อ และมีบางอย่างซ่อนเอาไว้ภายใต้หน้าตาหล่อเหลานั้น… *****/**** WANSAI วันใส BEAUTIFUL CUTE SHE'S HOT วันใส นักศึกษาคณะนิเทศปีสาม ผู้หญิงที่ดิ้นรนทุกอย่างเพื่อความอยู่รอด แต่เหมือนจะมีบางสิ่งที่เธอไม่ทางรอดจากเขาได้ นั้นก็คือผู้ชายที่ชื่อ วินเซน ____________________________________________________   "วิไม่ใช่ผู้หญิงของพี่…" "ฉันให้โอกาสพูดใหม่" "วิตอบชัดแล้วค่ะ" "เคยเห็นตอนฉันคลั่งรึยัง…อยากเห็นไหม?" อ่านนิยายเพื่อความบันเทิงนะคะ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน หากไม่ชอบให้เลื่อนผ่านไม่คอมเม้นท์ให้บั่นทอนจิตใจคนเขียนเนาะ รุนแรง,คำหยาบ,และฉากไม่เหมาะสม สุดท้ายนี้ กด เข้าชั้น และ กด❤️ให้ไรท์ด้วยนะงับ by So nonny ?                   ​

ประธานดราม่าแก้แค้นดาราคนต่ำต้อยมาเฟียวงบันเทิง21+

INTO

EP00

.

.

.

"สามร้อยหกสิบสี่…สามร้อยหกสิบห้า…ครบหนึ่งปีเต็ม" ใบหน้าหล่อเหลาพยักหน้าเข้าใจแล้วกัดปากตนเองไปหนึ่งที ปลายนิ้วแกร่งที่ขีดละช่องปฏิทินเป็นกากบาทด้วยคราบเลือดเช็ดลงที่หน้ารูปโพลาลอยด์เจ้าของใบหน้าสวยที่กำลังฉีกยิ้มอยู่ ร่างหนาเดินมาหย่อนตัวนั่งลงที่เก้าอี้นวมอย่างขอไปทีเขาหยิบรูปเธอขึ้นมาดูแล้วกคะตึกยิ้มมุมปาก "หมดเวลาสนุกแล้วนะ…วันใส"

พูดจบปากหยักก็จูบลงที่รูปเปื้อนเลือด ตลอดเวลาหนึ่งปีที่ผ่านมาเขาให้อิสระเธอเต็มที่แล้ว ไม่ว่าเธอจะหนีเขาไปแสนไกลแค่ไหนหากทำให้ชายหนุ่มหลงใหลแล้วละก็…ชีวิตของเธอไม่มีทางได้เป็นของคนอื่นอย่างแน่นอนยกเว้นของเขาแค่คนเดียว นั้นคือสิ่งที่ถูกต้องที่สุดแล้ว วินเซนคิดเพียงลำพังแล้วยกยิ้มมุมปากเขาโยนลูกเบสบอสในมือเล่นก่อนจะหันหน้ากลับไปมองลูกน้องคนสนิท

"ได้รึยัง…ผู้หญิงที่ฉันรอคอยมาหนึ่งปี"

"ได้แล้วครับ…บอส" เดนนิส เอ่ยบอกแล้วฉายภาพบนหน้าจอขนาดใหญ่ขึ้นตรงหน้าให้วินเซนดู ภาพตรงหน้าคือผู้หญิงตัวบางที่กำลังถูกมัดมือมัดเท้าปิดปากและปิดตาในห้องนอนแห่งหนึ่ง ซึ่งห้องห้องนั้นหากเขาพาผู้หญิงคนไหนเข้าไปแล้วใครไม่ถูกใจ พวกเธอจะได้ออกมาเป็นวิญญาณแทน หากเขาโกรธหรือโมโหทุกอย่างจะพังพินาศและไม่มีใครกล้าเข้าไปเสี่ยงชีวิต วินเซนระบายอารมณ์นั้นด้วยการ…เชือด

"ห้ามให้ใครเข้าไปกวนถ้ากูไม่ได้สั่ง" วินเซนเอ่ยสั่งเสียงเรียบ ปลายนิ้วลูบคางตนเองเบาๆด้วยอาการหิวกระหาย นานมากแล้วสิที่เขาไม่ได้ปลดปล่อยตอนนี้มันอึดอัดจนจะทะลักออกมาอยู่แล้ว

"ครับบอส" สิ้นเสียงตอบรอบจากลูกน้องคนสนิทภาพหน้าจอตรงหน้าก็ดับลง วินเซนเดินผิวปากออกมาจากห้องส่วนตัวในช่วงกลางดึกของค่ำคืนนี้ เขาเดินตรงดิ่งมาที่ของวันใสอยู่ก่อนจะเอื้อมมือแล้วผลักประตูเข้าไป

แกร๊ก~

ด้านคนตัวเล็กที่กำลังดิ้นจนหมดเรี่ยวแรงรับรู้ถึงการเข้ามาของใครบางคนภายในห้อง เธอตกใจเล็กน้อยแต่ก็ไม่สามารถมองเห็นได้ วันใสกำลังจะไปรับน้องกลับจากโรงเรียนแต่เธอกลับถูกลักพาตัวขึ้นรถมาด้วยยาสลบ ตอนนี้ไม่รู้เลยว่าน้องสาวเพียงคนเดียวของเธอจะเป็นยังไง และใครเป็นคนลักพาตัวเธอมา วันใสได้แต่คิดและร้องไห้ออกมา

"ไง…หายเป็นปีเลยนะ" วินเซนเอ่ยทักขึ้นมาแล้วเดินเข้าไปประชันชิดที่แผ่นหลังบางจมูกคมสันฝังเข้าที่ผิวแก้มเนียนแล้วสูดกลิ่นหอมเข้าไปเต็มปอด มือหนาไม่อยู่นิ่งสอดเข้าใต้เเขนเรียวแล้วเลื่อนขึ้นมาบีบสองเต้าอวบอย่างนึกสนุก "คิดถึงรสชาติคxยของฉันไหม?"

"อื้อ!" เสียงแหบพร่าที่พูดกรอกหูทำให้วันใสรู้ดีว่าคนที่ทำเรื่องเลวร้ายแบบนี้คือใคร หัวใจดวงน้อยของเธอเต้นโครมครามไม่หยุด เขากลับมาอีกแล้ว…ผู้ชายที่ทำให้ชีวิตเธอมันไร้คำว่าความสุขอีกต่อไป

"แต่ฉันคิดถึงเธอมากเลยนะ…" วินเซนยังพูดกรอกหูให้เธอเกิดอาการหวาดกลัวมากกว่าเดิม มือหนาละจากอกอวบเลื่อนขึ้นมาสะกิดผ้าให้หลุดจากกลีบปากอวบอิ่มสีแดงระเรื่อที่เคยปากดีมานับครั้งไม่ถ้วน

"พี่ทำแบบนี้เพื่ออะไร…ทะ…ทำไมถึงตามรังควานวิอยู่อีก"

"รู้อะไรไหมวิ…เธอทำให้ฉันอดอยากมาเป็นปี"

"อึก…"

"ตั้งแต่วันนั้น…ฉันต้องการแค่เธอคนเดียวเลยรู้มั้ย?" ชายหนุ่มไม่พูดเปล่าปากเม้มเข้าที่ลำคอขาวเนียนทำเอาคนตัวเล็กหดคอเข้าหากันด้วยอาการตื่นตระหนก

"ละ…เลิกยุ่งกับวิสักที"

"แลกด้วยอะไรดีล่ะ?"

"พี่วิน…อ๊ะ!"

"น้องสาวเธอดีไหม"

"อย่าทำอะไรวันใหม่นะ…"

"งั้นก็ยอมฉัน…ลืมไปแล้วเหรอว่าเธอเสียครั้งแรกให้กับใคร?" วินเซนพูดตอกยํ้าให้เธอนึกตาม ปลายนิ้วที่แปดเปื้อนคราบเลือดสอดเข้าใต้กลีบปากบางแล้วเขี่ยวนอยู่แบบนั้นด้วยรอยยิ้มนึกสนุก ผ่านไปแค่หนึ่งปีวันใสยังทำให้เขาเป็นบ้าขึ้นแทบทุกวัน ตลอดเวลาที่เธอหนีไป เขาแทบจะควบคุมตัวเองไม่อยู่หนึ่งปีเท่านั้นที่ชายหนุ่มยอมให้เธอเป็นอิสระ นับต่อจากนี้ถึงเวลาที่เธอต้องชดใช้เวลาทั้งหมดแล้ว

"อื้ออ!" ใบหน้าหวานเบ้ด้วยความเจ็บ อีกทั้งกลิ่นคาวจากคราบเลือดลอยคละเคล้าในโพรงปาก เธอจ้องมองคนตรงหน้าด้วยอาการหวาดกลัวคราบภายนอกอย่างวินเซนไม่ใช่อย่างที่ทุกคนเห็นเลยสักนิด

"เอาล่ะ" เสียงนิ่งพูดขึ้นมาแล้วผละนิ้วออกจากอุ้งปาก เขาคลายผ้าปิดตาออกเพื่อจะสำรวจใบหน้าจิ้มลิ้มตรงหน้า ดวงตาคมปราดคู่นั้นลอบมองวันใสด้วยความรู้สึกวาบวามทำเอาคนถูกมองต้องก้มหน้าหลบสายตา พยายามดิ้นให้หลุดจากพันธนาการ "ไม่เจอกันนาน…ยังทำฉันมีอารมณ์เก่งเหมือนเดิมเลยนะ"

ไม่พูดเปล่ามือหนายังจับคางมนขึ้นบีบให้สบตากัน ใบหน้าหล่อยื่นเข้าไปใกล้เธอแล้วตวัดลิ้นเลียริมฝีปากบาง วันใสหลับตาแน่นร่างกายเกร็งไปทั่วร่างกับการกระทำของเขา

"พูดด้วยกันหน่อยสิ…เธอไม่คิดถึงฉันเหรอ?"

"ระ…เราไม่ได้เป็นอะไรกัน" วันใสตอบเสียงสั่น ท่าทางของวินเซนมันต่างจากที่เธอเห็นจากจอทีวี เธอไม่คิดว่าจะกลับมาที่นี้อีกแต่มันก็ไม่ใช่อย่างที่หวังเอาไว้เลยสักนิด

"คนที่เขาเย็xกันแบบสดๆ แถมยังแตกในทุกรอบแบบนั้น เขาไม่ได้เรียกว่าผัวเมียหรอ?"

"วิไม่ใช่ผู้หญิงของพี่…"

"ฉันให้โอกาสพูดใหม่"

"วิตอบชัดแล้วค่ะ"

"เคยเห็นตอนฉันคลั่งรึยัง…อยากเห็นไหม?"

.

.

.

มาค่ะพี่วินCome blackแล้ว555555555555555555

ถามว่าเขาไปเปิดซิงกันตอนไหนต้องรอชมมม

ก่อนกดออกกดคอมเม้นท์ให้กันด้วยน้าาา ถูกใจให้กันด้วยน้าาา❣️

เรื่องนี้ต่อจากเรื่อง SO HOT นะคะ ใครยังไม่อ่านหรือสงสัยให้ทักไรท์มาที่แฟนบอร์ดนะคะะ

Next ep...

"เหอะ…นี้ไม่ใช่การฆ่าตัวตายค่ะ แต่มันคือการฆ่าตกรรม เอกสารนี้มันหลอกลวงเขาไม่ได้ป่วย ฉันอยู่กับเขาฉันรู้ทุกอย่างดี"