BonaFide Love รักจำยอม

บทย่อ

หมอณภัทร...หมอประสาทและสมองชื่อดัง ที่กำลังตามหาว่าใคร...อยู่ในร่างปลายฝนแฟนตัวเอง และแฟนเขาหายไปไหน? โดยเขาพยายามใช้หลักวิทยาศาสตร์หาสาเหตุว่าทำไมแฟนเปลี่ยนไป แต่เรื่องราวมันไม่ใช่แค่นั้น?!! ...ทุกครั้งที่หัวใจเขาเต้นผิดจังหวะ หมอณภัทรจะเห็นอะไรบางอย่างในร่างแฟนตัวเอง และนั่นก็เป็นสาเหตุที่ทำให้เขาต้องเจอกับเรื่องวุ่นวาย และฉิบหายนับครั้งไม่ถ้วน... ____________________________ เสียงน้ำที่ถูกปิด เสียงเช็ดผมลวก ๆ เสียงรองเท้าในบ้านที่ดัง ทำลิลินใจเต้นไม่เป็นจังหวะ เธอนอนตะแคงวางมือราบไปกับสะโพกสวย ๆ ของเธอ และจ้องมองไปที่ประตูห้องแต่งตัวที่กำลังเลื่อนเปิดช้า ๆ ก่อนที่หมอหนุ่มที่กำลังตกเป็นเหยื่อจะเช็ดผมแต่งตัวเดินออกมา และเห็นภาพตรงหน้าจนชะงัก แล้วเขาก็หยุดยืนขยี้ตาอยู่หลายครั้ง ขยี้ ๆ อยู่แบบนั้น ก่อนจะขมวดคิ้วเพ่งมองไปที่ร่างระหงส์ของยัยขี้ยั่วตรงหน้า จนร่างเล็กที่นอนตะแคงอยู่ ค่อย ๆ จับกระโปรงชุดนอนเลิกขึ้นช้า ๆ และส่งสายตามองเขาอย่างสิเน่หาตั้งแต่หัวจรดเท้า “หมอ... เริ่มใจสั่นเพราะฉันรึยัง?” “...” “ถ้าฉันเลิกกระโปรงขึ้น แล้วถอดสายชุดนอนตัวนี้ มันจะพอทำให้หมอ ขึ้นเตียงมาขยี้ฉันไหม” หมอณภัทรมองตามปลายนิ้วขาว แล้วกลืนน้ำลายดังอึก อย่างกะอักกระอวนใจ นี่คือเรือนร่างจริง ๆ ที่เขาเคยมอบความสุขให้ และเขา ก็คิดถึงคืนแสนวิเศษนั้นเหลือเกิน เพราะตอนนี้เขาเห็นร่างคืนนั้นชัดมาก ผิวลิลินขาวอมชมพู เอวบางสะโพกผาย หน้าอกหน้าใจโผล่พ้นออกมาเป็นเนิน ซึ่งตอนนี้เขาเห็นแล้ว ทั้งกระหายทั้งใจสั่น จนเริ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่ จนมือเล็กค่อย ๆ ไล่ขยับไปตามร่องอกขาวนวล และโอบคลึงทรวงอกของเธอยั่วยวนคุณหมอแทน “ชอบมั้ย? วัวเคยค้า มาเคยขี่ ถ้าใจสั่น ก็มาลองอีกสักทีไหมคะหมอ” หมอณภัทรกำมือแน่นหลับตาลงช้า ๆ เขาพยายามหักห้ามใจจนลิลินเห็นแล้วลุกขึ้นคลานเข่าเข้ามา ก่อนมือเล็กจะสัมผัสตามเรือนร่างหมอหนุ่มตรงหน้า แตะไล่ตั้งแต่แผงอก ยันไปถึงหน้าท้องของเขา “พอเถอะ อย่าทำแบบนี้เลย” หมอณภัทรบอกทั้งที่ใจเขาเต้นโครมคราม แท้แล้วเขารู้ว่าตัวเองไม่ได้ป่วยใด ๆ แต่หัวใจมันอ่อนไหวกับยัยขี้ยั่วจอมมารยาคนนี้ต่างหาก จนตอนนี้ยัยขี้ยั่วที่เขาคิดเริ่มซน เธอฉีกยิ้มที่มุมปากและโน้มไปจุมพิต เบา ๆ ปล่อยให้ลมหายใจอุ่นรดตามหน้าอกเขา “หื้ม หอมกลิ่นสบู่” หมอณภัทรได้ยินแบบนั้น ก็เปิดตาก้มมองคนที่เคลื่อนไหวตามตัว ก่อนที่จะเผลอสบตากับสายตายั่วยวนของลิลินเข้าให้ จนตอนนี้มือใหญ่ที่กำแน่นเริ่มจะต้านทานไม่ไหว เสี้ยววินาทีที่สบตาลิลิน ใจหมอณภัทรก็สั่งการให้สมองและสองมือ ผลักเธอนอนบนเตียงทันที! ‘ฟุบ’ ร่างเล็กที่สมหวัง ฉีกยิ้มให้กับร่างโตที่โถมเข้าหาราวกับเสือป่า ก่อนที่รอยยิ้มนั้นจะถูกปิดด้วยริมฝีปากนุ่มและเรียวลิ้นอุ่นดุดันเต็มไปด้วยความสิเน่หา ลิลินเชิดปลายคาง ส่งความหวานตอบสนองเรียวลิ้นที่เข้ามา จนทุกอย่างเร่าร้อนอัดเต็มไปด้วยความสุขและความปรารถนา เธอถูกดูด ถูกคลึง ถูกจูบทุก ๆ ส่วน จนนั่นมันทำให้รสสวาทเริ่มแผดเผา ดึงเธอขึ้นสวรรค์น้อย ๆ ตามปลายลิ้นหมอหนุ่ม ที่ย้ายลงมาไล่วนตวัดที่ปลายยอดทุมถันของเธอ และดูดกินราวกับดูดน้ำหวานจากเกษร “อ๊า~” เสียงครางกระเส่า ดังออกมาจากลำคอขาว ขณะที่ร่างบางแอ่นอกขึ้น เร่า ๆ รับเรียวลิ้น เธอผลีกายทุกส่วนให้หมอณภัทรกลืนกิน ไม่ว่าจะริมฝีปาก ซอกคอ ยอดสวรรค์ จนตอนนี้ไปถึงรอบสะดืองามและแยกสวาทเบื้องล่าง ที่หมอณภัทรบรรเลงลิ้นชิมรสชาติอย่างพิถีพิถัน เขาเก่งกาจ ทั้งตวัดเบาบ้างหนักบ้างเพื่อกระตุ้นให้ร่างบางทรมาน ก่อนจะพูดพึมพำกับสิ่งที่อัดอั้นออกมาอย่างลืมตัว “ผมยอมแพ้คุณ ลิลิน” ลิลินอมยิ้มก้มมองตามเสียงทุ้มต่ำที่ดังเบา ๆ ตามหว่างขา จนหมอณภัทรแหวกพุ่มหญ้าบางหญิงสาวและสอดลิ้นอุ่น ๆ เข้ามา เปิดกลีบกุหลาบช้า ๆ จนถึงเกษร และนั่นมันทำให้ลิลินที่ก้มมอง ถึงกับกรีดร้องขยำผ้าปูที่นอน ทิ้งหัวลงหมอนอย่างสุดทน! “อ๊ะ! อ๊า~” ทั้งลิ้น ทั้งนิ้ว ทั้งลมหายใจอุ่น มันแทบจะฉีกร่างบางเป็นชิ้น ๆ เธอเสียวราวกับกำลังลอยอยู่ในท้องฟ้าสูงลิ่วและปลายลิ้นนุ่ม ๆ ก็ตวัดเร็ว ราวกับจะผลักเธอขึ้นสวรรค์ ลิลินกัดปากบ้าง ขยำไรผมหมอหนุ่มบ้างสลับกัน เธออยากจะแอ่นเอวรับ แต่จุดไวสัมผัสและบั้นท้าย ดันถูกลิ้นและมือใหญ่ล็อคไว้แน่น “ได้โปรดเถอะ หมอคะ หมอ... ฉันไม่ไหวแล้ว” หญิงสาวกรีดร้องหอบหายใจ เหงื่อท่วมกายราวกับกำลังมอดไหม้ตามตุ่มปรารถนา เพราะไม่ว่านานแค่ไหน ปลายลิ้นที่มอบความเสียวซ่านเข้ามา มันก็ไม่มีทีท่าจะลดจังหวะลงเลย จนตอนนี้หมอณภัทรเริ่มสอดนิ้วเข้าไป และเคลื่อนไหวไปตามจังหวะลิ้น ซี่งมันทำให้หญิงสาวที่ทรมาน ทรมานหนักขึ้นอีก จนเธอจิกเล็บลงหมอน และแอ่นอกดิ้นพล่าน