ตอนที่ 3 แฟนยิ้มหวาน(3)

“ขอโทษที่เราจู่โจมเธอนะ คือเราได้ยินมาว่ายิ้มหวานยังไม่มีแฟน เราไม่คิดว่าเธอจะคบกับรุ่นพี่ที่จบไปแล้ว”

“อ่อ” ยิ้มก็ไม่คิดเหมือนกันว่าพี่ไทน์จะบอกว่าเป็นแฟนยิ้ม อยากให้เรื่องที่เขาพูดเล่นเป็นเรื่องจริงเหมือนกัน

“ขอโทษนะครับรุ่นพี่ ผมไม่รู้จริง ๆ ว่ายิ้มหวานมีแฟนอยู่แล้ว”

“ไม่เป็นไรครับ” พี่ไทน์พูดได้นิ่งมาก โอบไหล่ยิ้มด้วย โคตรจะเนียน แม้ไม่รู้ว่าเขาทำแบบนี้เพื่ออะไร แต่ว่ายิ้มชอบนะ อยากเป็นแฟนจริง ๆ ของพี่ไทน์จังเลย ระหว่างที่ยิ้มมองพี่ไทน์ด้วยสายตาปลื้มปริ่มพี่ไทน์ก็ส่งรอยยิ้มแล้วถาม “ของหนูมีอะไรบ้างพี่ช่วยถือ”

“ตรงนั้นค่ะ” ยิ้มหวานชี้ไปที่โต๊ะ ชอบเวลาที่เขาเรียกยิ้มว่าหนูจัง มันดูอบอุ่นมุ้งมิ้งยังไงไม่รู้ น่ารักอะ คนที่เราชอบไม่ว่าจะทำอะไรก็น่ารักไปหมด แบบนี้หรือเปล่านะที่เรียกว่าคลั่งรัก

“โห ได้ดอกไม้เพียบเลย ฮอตจริง ๆ นะคนสวย”

“ก็รุ่นพี่รุ่นน้องให้มาทั้งนั้น”

“ยิ้มหวาน” เพื่อนที่เพิ่งไปเข้าห้องน้ำตะโกนเรียก ยิ้มจึงหันไปมอง พวกนางทำท่ายุกยิกด้วยความอยากรู้อยากเห็น

“กลับบ้านก่อนนะ แล้วเดี๋ยวค่อยไลน์คุยกัน” ส่งรอยยิ้มสวย ๆ ไปให้เพื่อน เพื่อนยิ้มน่าจะแอบสักระยะแล้ว เผลอ ๆ ที่โดมเข้ามาตรงจังหวะก็เพราะเพื่อนของยิ้มเปิดทางให้ พวกนี้ชอบยุให้ยิ้มมีแฟน

เพื่อน ๆ ยกมือขึ้นโอเค เป็นอันว่าเข้าใจกัน

“ของยิ้มมีแค่ตรงนี้ใช่ไหม” พี่ไทน์ถาม

“ใช่ค่ะพี่ไทน์”

“งั้นก็เรียบร้อย เรากลับบ้านกัน”

“ค่ะ”

“เราไปก่อนนะโดม” โบกมือบ๊ายบายโดมแล้วก็เผื่อแผ่ไปให้เพื่อนที่ยืนจับกลุ่มอยู่ด้วย หลังจากยิ้มไปเรื่องของยิ้มจะเป็นบทสนทนาดุเดือดของเพื่อน ๆ

“ทำไมพี่ไทน์ถึงพูดกับโดมแบบนั้นคะ” ตัดสินใจถามระหว่างเดินมาที่รถของพี่ไทน์ พี่ไทน์เขาจอดรถไว้หน้าโรงเรียน

“พี่เห็นท่าทีเราอึดอัดคิดว่าลำบากใจก็เลยอยากช่วยหรือว่ายิ้มอยากเป็นแฟนกับว่าที่หมอ นี่พี่เข้าไปขัดจังหวะหรือเปล่า”

“ไม่ใช่แบบนั้น ยิ้มแค่ไม่คิดว่าพี่จะบอกว่าเราเป็นแฟนกัน”

“เอ่อ ก็เขาอยากเป็นแฟนกับยิ้มให้พี่บอกว่าเป็นพี่ชายเขาก็คงไม่ล้มเลิก บอกเป็นแฟนทุกอย่างก็ง่ายเลย”

“แต่ว่าเราไม่ได้เป็นแฟนกันนะ”

“ใช่ ที่พี่พูดไปเพื่อช่วยยิ้ม เหมือนที่ยิ้มโกหกพี่ว่ามีแฟนเพื่อให้แฟนเก่าพี่สบายใจ”

“พี่ไทน์รู้ได้ยังไง” ยิ้มไม่เคยหลุดปากเรื่องนี้นะ

“พี่ถามเพื่อนพี่สิครับ หนูลืมเหรอว่าพี่จบที่นี่เหมือนกัน”

“จริงด้วย” หน้าแตกเลยยัยยิ้ม “ว่าแต่พี่ไทน์รู้เมื่อไหร่คะ”

“หลังจากเราคุยกันสองอาทิตย์ พี่สงสัยว่าคนมีแฟนอะไรจะคุยค้างสายกับผู้ชายคนอื่นได้ก็เลยให้เพื่อนสืบดู ได้ข้อสรุปว่ายิ้มหวานไม่มีแฟน และไม่เคยมีแฟน”

“โป๊ะเลย” อายซะอยากแทรกดินหนี หนีตอนนี้ทันไหมนะ “คือยิ้มเห็นว่าแฟนเก่าพี่ไทน์ขี้หึง ยิ้มไม่ใช่น้องสาวแท้ ๆ ของพี่ไม่อยากให้มีปัญหากันก็เลยกุเรื่องขึ้นมานิดหน่อย ที่จริงมีแฟนทิพย์ก็ดีนะคะ ไม่ต้องคอยหึงหวงหรือทะเลาะกัน”

“แต่ว่ายิ้มอายุ 18 ปีแล้วนะ จบม.6 แล้วด้วยมีแฟนจริง ๆ ก็ไม่เป็นไรมั้ง”

“ที่จริงยิ้มจะมีแฟนก็ได้ค่ะ ครอบครัวยิ้มไม่ว่าอะไรอยู่แล้ว แต่ที่ยิ้มไม่มีก็เพราะคนที่เข้ามาจีบไม่มีคนที่ใช่อะดิ ถ้ามีคนที่ใช่คนที่ชอบทำไมยิ้มจะไม่ตอบตกลงคบกับเขา” นี่ไง คนที่ยิ้มชอบ คนที่ใช่สำหรับยิ้มยืนอยู่ข้าง ๆ ยิ้มนี่ไง แต่เขาไม่ชอบยิ้ม

“เลือกมากระวังจะโสดนะ” ใช่ค่า ถ้าพี่ไม่ชอบยิ้มยิ้มก็คงจะโสดแบบนี้ต่อไปเรื่อย ๆ ค่า

“เอาน่ายิ้มเพิ่ง 18 ปีเอง เข้ามหา’ลัยอาจจะเจอที่ถูกใจก็ได้ ยิ้มไม่รีบ” ยิ้มกำลังให้โอกาสพี่ไทน์ได้ใกล้ชิดยิ้มอยู่นะ ขอร้องเถอะค่ะพี่ไทน์ช่วยรู้สึกตัวที ช่วยรับรู้หน่อยว่าคนคนนี้แอบชอบพี่มานานมากแล้ว ช่วยชอบยิ้มหน่อยเถอะ ยิ้มอยากเป็นแฟนพี่

“หิวไหม พี่พาไปหาของอร่อยกิน”

“อื้ม ๆ ไปสิ หิวมาก” ก่อนหน้านี้ยังบ่นเหนื่อยอยู่เลย พอได้ยินว่าเขาจะพาไปหาของอร่อยร่างกายก็ลืมความเหนื่อยที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ การที่เราได้ไปหาของกินกันสองคนก็เหมือนเราเดทกันใช่ไหมล่ะ ถึงยิ้มจะไม่ใช่แฟนเขา แต่ว่าเขาเป็นแฟนยิ้มนะ แฟนในใจ แฟนมโนอะไรอย่างนั้น