Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บทย่อ
BAD LOVE นางบำเรอผัวเถื่อน เขาเข้ามาในชีวิตฉันไม่ใช่เพราะความรัก เขาแค่ต้องการแก้แค้นให้ฉันเจ็บ ฉันหลงไปมอบหัวใจให้เขาทั้งดวงยอมมอบทั้งกายและใจให้เขาครอง สุดท้ายต้องมาเจ็บซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพราะฉันมันเป็นได้แค่นางบำเรอที่เขาใช้ระบายความต้องการ ระบายตัวตนที่ซ่อนไว้สุดแสนจะโหดร้ายและอันตราย ฉันไม่รู้ว่าฉันจะทนความเจ็บปวดที่เขามอบให้ได้ถึงเมื่อไหร่ ไฮไลท์บทดราม่าบางตอนของเรื่อง __________ และแล้วประตูห้องน้ำก็เปิดออกมาเผยให้เห็นร่างบางที่ยืนมองรอบ ๆห้องมองข้าวของที่แตกกระจายพังทั่วห้อง และมองเขาเธอดวงตาแดงกำเพราะพึ่งผ่านการร้องไห้มาอย่างหนักหลายชั่วโมง "หากการที่นายรั้งฉันไว้เพื่อต้องการแก้แค้นให้ฉันเจ็บ ตอนนี้ฉันเจ็บแล้ว เจ็บจนไม่รู้จะเจ็บยังไงแล้ว นายคงมีความสุขแล้วจริง ๆ" เธอมองใบหน้าเขาด้วยความว่างเปล่าภายในจิตใจ "มันไม่ใช่อย่างงั้นฝ้าย เรื่องมันผ่านมานานแล้ว!" "ถ้านายไม่ปล่อยฉันไป อยากจะทรมานกันต่อนายก็ทำเลย ฉันมันคนไม่มีหัวใจไม่มีแม้แต่ความรู้สึกใครจะทำอะไรก็เชิญ” "มึงไม่ได้รักกูฝ้าย มึงไม่ได้รักกู มึงไม่เข้าใจอะไรกูสักอย่าง" "ฉันไม่ได้รักนาย และก็รักไม่ลง ฉันจะไม่รักคนที่เลวและครอบครัวเลวๆของนาย นายสมควรอยู่กับแม่ของนายและหมวยเหมาะกันดี" "อืม กูก็พึ่งจะรู้ก็วันนี้แหละว่ามึงรักไอ้ดิน เชื่อมันทุกอย่าง" "ใช่ฉันรักเขา เขาดีกับฉันทุกอย่างส่วนนายมันเลวกับฉันทุกอย่าง ถ้าไม่ปล่อยฉันไปก็ทนเจ็บแบบนี้แหละ ทนอยู่อย่างคนตายทั้งเป็น” "กูไม่ได้รักมึง" พอพูดจบชายหนุ่มก็เดินออกไปพร้อมกับคว้าโทรศัพท์โทรหาใครสักคนให้มาหาส่วนฝ้ายก้มเก็บแก้วที่มันบาดที่เท้าของตัวเอง ก่อนจะเดินไปเก็บทุกอย่างในห้อง แล้วเดินออกมานั่งที่ระเบียงมองแผลตัวเอง "กูไม่รักมึง?" คำพูดคำนี้วนเวียนในหัวของเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า เธอได้แต่พยายามลืมเอามือปิดหูแต่มันยิ่งดังก้องกว่าเดิม จนเวลาผ่านไปไม่นานประตูก็เปิดออก เผยให้เห็นชายหนุ่มที่กำลังพาผู้หญิงเข้ามานัวเนียในห้อง ครั้งแรกที่ฝ้ายเห็นหัวใจดวงน้อยๆของเธอมันแตกสลายไปไม่เหลือชิ้นดีแล้ว เพราะเขากำลังจูบอย่างดูดดื่มกับผู้หญิงคนอื่นต่อหน้าต่อตาเธอ _______ "พวกนายฆ่าแม่ฉันได้ยังไง สารเลว!" "คือมันไม่ใช่แบบนั้นนะฝ้าย" //เพียะ// //เพียะ// "ไนท์ลูก!" "ฝ้ายหนูหยุดเถอะลูก อย่าทำให้แม่ไม่สบายใจเลยหนูกราบแม่ซะลูก แล้วปล่อยเป็นหน้าที่ของหมอเดี๋ยวลุงจะพาหนูไปพักนะลูก" สนเดินมาห้ามปามหลานสาวที่ตบหน้าของเขาหลายรอบ ความรู้สึกเกลียดครอบงำในจิตใจของเธอจนไม่หลงเหลือแม้แต่ความรักเลยแววตาที่บ่งบอกถึงความรู้สึกที่แสนจะปวดร้าวและทรมานเธอแทบจะประคองตัวเองไม่ไหวเลยในตอนนี้เธอหันมองปรางทิพย์ที่ยิ้มอย่างน่าสมเพชเธอ หญิงสาวเดินมากราบแนบเท้าของผู้เป็นแม่พร้อมคิดถึงเรื่องต่าง ๆที่เคยคุยกันไว้คิดถึงเสียงที่เคยบอกเคยสอนเธอมาตลอด "แม่คะหนูรักแม่นะคะ ฮึก~~ แม่หลับให้สบายนะคะหนูสัญญาจะเอาคนผิดมาลงโทษให้ได้นะคะแม่ไม่ต้องห่วงพวกมันต้องชดใช้คืนด้วยชีวิตกับสิ่งที่พวกมีนทำกับแม่และหนู" "ไปได้แล้วฝ้ายลูก ปล่อยเป็นหน้าที่ของหมอนะลูก" "ฝ้ายมึงฟังกูก่อนกูไม่ได้ทำอะไรแม่มึงจริง ๆนะฝ้ายกูพาแม่มึงออกไปกูปรึกษาหมอแล้วว่าไม่เป็นอะไรจริง ๆนะฝ้าย" "ถ้าไม่พาออกไปแม่ฉันจะตายไหม พวกนายมันสารเลวเกินคน พวกนายทำร้ายฉันยังไม่พอใจอีกเหรอฉันต้องทนทรมานแค่ไหนมันถึงจะชดใช้ในสิ่งที่ฉันไม่ได้ทำมันเลย ฉันไม่น่าเชื่อใจนายตั้งแต่แรกเลย เลว" ฝ้ายยืนเนื้อตัวสั่นเทา น้ำตาไหลพรากมองหน้าสองแม่ลูก สนประคองหลานสาวที่แทบจะทรงตัวไม่ได้ "…" "สะใจไหม พอใจไหมห๊ะ ชีวิตฉันพังแล้วฉันไม่เหลือใครแล้วมันชดใช้ให้พวกนายได้รึยัง!" ______________ ยังมีอีกมากมายในเรื่อง ทั้งดราม่า สุดฤทธิ์ หวาน ฟิน ๆ ติดตามเนื้อหาได้เลยค่ะ
บทที่หนึ่ง (อยากลืม)
“เบาๆหน่อยดิวะมึง เป็นเหี้ยอะไรดื่มหนักขนาดนี้” ภายในคลับชื่อดังแห่งหนึ่งใจกลางเมือง ชายหนุ่มใบหน้าหน้าเรียบนิ่งแววตามีความประหม่าซ่อนอยู่เล็กน้อย เขากระดกเหล้าไปหลายแก้วกระดกเป็นว่าเล่นจนเพื่อนร้องท้วงเมื่อเห็นเขากระดกเหล้าเข้าปากราวกับดื่มน้ำเปล่า
“กูอยากลืม กูอยากลืมทุกอย่างกูอยากให้พ่อกูยังอยู่กูไม่อยากให้พ่อกูต้องตายไม่อยากให้เรื่องมันเป็นแบบนี้วะ” ดวงตาแดงก่ำน้ำเสียงทุกข์ปนเศร้าพูดขึ้นก่อนจะมองแก้วเหล้าอย่างงงๆ
“มึงก็ควรจะมีความสุขได้แล้วไม่ใช่เหรอ” เพื่อนชายเอ่ยตอบกลับชายหนุ่มก่อนจะยกเหล้ากระดกเข้าปาก
“กูคิดว่ากูจะมีความสุขที่ได้แก้แค้นแทนพ่อแต่พอเอาเข้าจริง ๆกูก็…” ชายหนุ่มเงียบไปไม่ยอมบอกเหตุผลที่มีในใจให้เพื่อนรับรู้
“มึงคิดยังไงกับฝ้ายกันแน่ รัก?” ผู้เป็นเพื่อนมองหน้าชายหนุ่มที่กำลังนั่งทุกข์ใจอยู่
“กูไม่สามารถรักคนที่ทำให้พ่อกูตายได้ กูแค่ต้องการให้ฝ้ายรักกูมาก ๆแล้วพอถึงวันนั้นกูจะทำให้เธอเจ็บเหมือนกับที่แม่กูต้องเจอ”
สวัสดีครับทุกคน ผมชื่อไนท์ เทพวรินทร์หรือที่หลายคนเรียกผมว่าเสี่ยไนท์ ผมอายุยี่สิบเจ็ดปี อาชีพ มาเฟีย และเป็นมือปืนในองค์กรลับของมาเฟีย ผมเป็นพวกประเภทที่เสพติดความรุนแรงทางเพศ หรืออารมณ์ ผมไม่มีแฟน แต่ผมมีคนที่แม่ผมเลือกให้ชีวิตของผมวนเวียนอยู่กับสิ่งผิดกฎหมายและวนเวียนอยู่กับการแก้แค้นให้กับพ่อผมที่ตาย
พ่อผมโดนรถชนตาย คนที่ชนไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นลูกสาวของเพื่อนพ่อผมเธอชื่อฝ้าย เธอขับรถชนพ่อผมจริงๆแม่ผมเห็นกับตา หลังจากพ่อผมเสียแม่ผมก็ซึมเศร้าแม่ผมขอให้ผมแก้แค้นแทนพ่อ ขอให้ผมไปทำให้ฝ้ายเธอหลงรัก พอเธอหลงรักผมเข้ามาก ๆแม่ผมก็จะให้ผมทำร้ายจิตใจเธอเหมือนกับที่แม่ผมต้องทนทุกข์ทรมานเหมือนตายทั้งเป็นอยู่แบบนี้ แม่ผมต้องนอนร้องไห้ทุกวัน
ผมสงสารแม่ที่แต่ละวันต้องใช้ยานอนหลับกล่อมตัวเองให้หลับทุกคืน แม่ผมเคยทำร้ายตัวเองเกือบตายแต่ยังดีที่หมวยไปช่วยทัน แม่บอกผมว่าไม่เหลืออะไรแล้วแม่อยากตาย ผมลองคุยกับแม่ดี ๆจนแม่ขอถ้าอยากเห็นแม่มีความสุขคือชีวิตฝ้ายต้องพัง
ครอบครัวเธอต้องไม่เหลืออะไรซึ่งตอนนี้แม่เธอก็เป็นมะเร็ง บ้านก็เป็นหนี้ล้มละลายพ่อก็พึ่งตาย แม่ของฝ้ายก็มีคดีติดตัวเพราะฆ่าลูกเมียน้อยขอพ่อฝ้าย ซึ่งไม่มีใครรู้ว่าเมียน้อยของพ่อฝ้ายคือใคร แต่ที่พ่อฝ้ายตายเพราะตรอมใจตายตามลูกชายของเขา ผมจึงมีโอกาสแทรกตัวเข้าไปตีสนิทกับเธอช่วยเหลือเธอทำให้เธอรักผม จนผมและเธอมีอะไรกัน ผมแอบใส่ยาและถ่ายคลิปไว้
“กูเริ่มงงกับแม่มึงวะไนท์ เรื่องทั้งหมดก็เป็นอุบัติเหตุทำไมแม่มึงถึงติดใจเรื่องการที่ฝ้ายชนพ่อมึงละวะ” เพื่อนของชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยความมึนงงซึ่งตำรวจก็ได้ตัดสินคดีไปแล้วว่าเป็นอุบัติเหตุไม่น่าจะเป็นการฆาตกรรมอำพลางคดีแน่นอน
“กูเชื่อว่าแม่กูต้องรู้อะไรเกี่ยวกับเธอมาแน่แม่กูถึงมั่นใจขนาดนี้”
“เอ่อ แล้วมึงจะเอาไงต่อ”
“กูคงจะทำให้เธอเจ็บเหมือนที่แม่กูเจ็บ แม่กูบอกกูว่า ถ้าชีวิตเธอพัง แม่กูจะมีความสุขนอนตายตาหลับ กูสงสารแม่ว่ะ”
“อืม”
“กูจะทำให้มึงตายทั้งเป็นฝ้ายเหมือนที่แม่กูเป็นอยู่ตอนนี้” ชายหนุ่มขบกร้ามแน่นพร้อมกระดกเหล้าเข้าปากหมดแก้ว