ตอนที่5อะไรทำไมต้องยอม

@ ชั้น7 ออฟฟิตฝ่ายกฎหมาย

หลังจากตกลง เรื่องหนังกับยัยทอมเน่า (นารา) ที่จริงนางแต่งหญิง บอกเลยว่าน่ารักสุดๆ แถมจริงๆนางไม่ได้ทอมจริงๆ อีกด้วย ทอมบ้าอะไร กรี๊ดโอป้า มีแค่สามคนนี้อแหละ รู้ ธาตุแท้ของกันแระกัน ก้มหน้าก้มตาเก็บของเอกสารเข้ากระเป๋าเอกสาร บอกตัวเองว่าพร้อมเจอรถติด "__" เมืองที่มีปัญหาการจราจรติดขัด สุดๆ กทม

(เห้อ!) อยู่ๆป๋าอาจก็โผล่จากตรงไหนก็ไม่รู้

"ถอนหายใจทำไมครับน้องเจ้าเอย"

  โอ๊ย! อกอีแป้นจะแตก มาไม่ให้สุ่มให้เสียง  หันหน้าไปแล้วยิ้มให้  

"ป๋าขา โผล่มาแบบนี้ ไม่กลัวหนูหัวใจวายเหรอคะ"

"ป๋าขอโทษครับน้องเจ้าเอย เดี่ยวคราวหน้าจะทำเสียงมาก่อนให้รู้ตัว" 55555

"ป๋าไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้คะ" ^_^ 

"แล้วถอนหายใจทำไม เรื่องงาน หรือยังไง"

ป๋าก็ยังเป็นป๋า ที่ชอบล้ำเส้นในบางครั้ง.. 

"หึ! ที่ถอนหายใจ ก็ตอนนี้เป็นเวลาเร่งด่วนไงคะป๋า ลืมแล้วเหรอ วันศุกร์สิ้นเดือนด้วย" 

(มหากาฬรถติด ยืนหนึ่ง คือกรุงเทพฯ)นี้แระ หนูขอตัว นะคะ นัดเพื่อนดูหนัง ^_^

"หือ! เพื่อนหรือหนุ่มๆ"  

"เพื่อนคร๊า^_^ คนสนิทเลยค่ะลานะคะ" 

สิ่งแรกที่ต้องทำในขณะนั้น ต้องรีบเอาตัวออกห่างจากตรงนั้นไม่งั้นไม่จบ เหมือนจังหวะดีมีสายเข้า ^_^

#เสียงเพลงรอสาย# กาลครั้งหนึ่ง หนังสือเล่มที่เรียกว่าฉัน...... 

"ป๋าขาเพื่อนโทรตามแล้วค่ะ"ไปนะคะบาย!  

"เจอกันอาทิตย์หน้านะคะ"  ^_^ 

"ลาอีกครั้งค่ะ"  พนมมือกราบแบบสวยๆหนึ่งที "ไปดีมาดีนะครับ เจ้าเอย! 

"คร๊า"

@ลานจอดรถ K&K group

ว๊าย! จะทุ่มแล้ว ยัยทอมเน่าไม่บ่น เหรอนี้ ลงลิฟต์มา ลืมดูเลยใครโทรเข้า ใหนๆก็ช้าแล้ว เปิดดูหน่อย เผื่อเป็น ม๊าพิม ^_^ โทรมา 

เบอร์แปลกอ่า!. 

คอลเซ็นเตอร์ป่าวว่ะ แต่เอ๋ะ กสทช. เขาบอกว่า จะขึ้นเลข +697 นี้.

ตัดใจ! วางโทรศัพท์เครื่องหรู ลดเสียงเป็นระบบสั่น กดรีโมทเปิดประตูรถ ต้องรีบแล้ว เดี่ยวเพื่อนงอน ^_^ นัดแล้วไปช้า นางงอนงอนเก่งมากๆๆ ทอมอะไรงอนเป็นตุ๊ด 

@บนถนนที่รถติดยาวยิ่งกว่ารถไฟ

ขณะขับรถ ก็มีสายเข้าครืนๆๆ(ตั้งระบบสั่นไว้กลัวเสียสมาธิ) ตัดสายเข้า ลำโพง bluetooth 

"สวัสดีค่ะ พรนับพันรับสายค่ะ"

พูดซะเป็น ทางการเลยนะครับ น้องเอย

"พี่คีย์ เอ๋ย! ไม่ใช่สวัสดีค่ะ บอส มันเป็นเวลาเลิกงานแล้วนะคะ ไม่คุยเรื่องงานและไม่คุยเรื่องส่วนตัวด้วยค่ะ" 

"หยุดค่ะ! ถ้าคิดจะว่างสายพี่จะตามถึงคอนโด" 

"เชิญค่ะ! คอนโดเป็นที่สาธารณะไม่ใช่ที่ส่วนบุคคล (ชั้นล่างนะ!)   ^_^

"เจ้าเอยเสียงเข้มมากๆ  

"อ่า!พูดธุระมาค่ะให้เวลาหนึ่งนาที ^_^"

"ปลดบล็อคเบอร์พี่ oK เราต้องโคงานกัน มืออาชีพหน่อย โตแล้วนี้"

"ค่ะ!! "__" "

รีบตัดสายทันที อร๊าย!!!! ไอ้พี่คีย์บ้า เกินไปแล้วนะ หึ ! "คิดว่าจะยอมง่ายๆเหรอชิ!"

@ห้างแห่งหนึ่งในเมื่องหลวง

กว่าจะหลุด วงจรรถติด กว่าจะวนหาที่จอดรถ หมดอารมณ์ดู พี่ดอมแล้วอ่า  ใช้ชีวิตได้บั่นทอนมากๆ ไม่คิดว่า ชวนยัยทอมเน่ามา  หนีกลับบ้านแล้วนี้  อีก5กมก็บ้านแล้วนี้  ครืดๆๆ สายเรียกเข้า  (ทอมเน่ามากๆ) ^_^ ถ้านางเห็นชื่อมีเคืองแน่ๆ 5555 กดรับสาย

ว่า! แกฉันพึ่งได้ที่จอดรถอ่า "__" 

แก๊! (เสียงสูงมาก) ฉันเจอ โอป้า.. ฉันอยากกรี๊ดอ่า"

เห็นไหมค่ะ เหมือนที่เอยกล่าวไว้ใหมค่ะ ทอมบ้าอะไรกรี๊ดผู้ชาย.... 

"พิมนารา keeplookหน่อยค่ะ เรากำลังเข้าไปนะอ่ะ!'หิวใหม แก" 

"อืม! ก็ด่ะ กินไรดีอ่ะ  KK ม่ะ"

"หือ! ปกติแกไม่เน้นผักนี้  เอาดีๆให้พูดอีกที"

5555 "โอป้า เดินเข้า KK" ^_^ !

"ว่าแหละ! ต่อให้ฟ้าทล่มดินทลาย  ชักแม่น้ำทั้ง5 นางก็ยืนกรานไม่เข้า KK  วันนี้ดันอยาก ไม่แปลกใจก็บุญแล้ว.. 

"อืม! OKAY"  ตัดสายเพื่อเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋า แต่นึกขึ้นได้ แล้วมันชั้นไหนอ่า KK อ่ะ!  "__"

หันไปเห็นจุดประชาสัมพันธ์ของห้าง ^_^ 

"ขอโทษ! KKอยู่ชั้นไหนค่ะ" 

"สักครู่นะคะ ลูกค้า ....KKอยู่ชั้น3นะคะ ซ้ายมือมีลิฟต์ค่ะ" 

"ขอบคุณค่ะ" 

ยินดีให้บริการค่ะ ขึ้นลิฟต์ดีกว่า  ....ก้าวเท้าไปด้านซ้ายตามทีเขาบอก ช่วงจังหวะรอ  ก็มีใครบ้างคนเข้ามาทัก 

"สวัสดีครับ น้องเจ้าเอย" หันไปตามเสียงเรียก ตกใจมากๆเมื่อเจอคนที่อยู่ข้างๆ  เชื่อในทฤษฏีโลกกลมแล้ว "__"

"ดีค่ะ พี่คิณ"   พร้อมยิ้มตาสระอี ไปในตัว (ใจดีสู้เสือก็มาก)  "กลับมาไทยแล้วเหรอคะ ^_^"

"มาได้ อาทิตย์กว่าๆค่ะได้ยินว่าหนูย้ายโอนจากสาขาเชียงใหม่ ย้ายมาช่วยงานสำนักงานใหญ่ หรือครับ "

"คะ ^_^ มาได้ 3วัน ขึ้นเหนืออีกแล้ว"

หือ! ไปกะไอ้คีย์เหรอ" ตึ๋ง!! เสียงลิฟต์ช่วย

"ค่ะ "__"   เออ! พี่คิณ เอยขอตัวนะคะนัดนาราไว้ ชั้น3"   

"พี่ก็จะไปชั้น 3 เพื่อนนัดไปเจอ KK คะ"

"__" ค่ะ 

@ชั้น 3 ของห้างดัง

หน้าลิฟต์ชั้น3 หน้าร้าน KK  

"น้องเจ้าเอย นัดเพื่อน ที่ไหนคะ"

"เอย นัดที่เดียวกับพี่นี้แหละค่ะ" 

"เอ๋!เพื่อนหนู คนที่ตัวเล็ก แต่งตัวคล้ายทอมบอยใช้ไหม" 

"ค่ะ ^_^"  

"เท่าที่เคยเจอกันน้องไม่ชอบกินผักนี้ เจอก็เขี่ยๆไว้ข้างจานตลอดนี้คะ"

55555  "พี่คิณนี้จำแม่นเวอร์ " 

"เรื่องของเอยพี่จำได้หมดค่ะ แต่พี่ว่าแปลกๆนะ"

"ไม่แปลกหลอกคะเพื่อผู้นางอุทิศชีวิตยิ่งชีพคะ "^_^

"หือ!เพื่อนหนูเป็น ทอมนี้"

"ลุคทอมแต่ใจหญิ๊งหญิงคร้า ป่ะ!เข้าไปกันเถอะค่ะ ^_^"

@ ร้านสุกี้ชื่อดัง

เดินเข้าร้าน พนักงานถามว่า ว่ากี่ท่านคะ 

"เพื่อนอยู่ข้างในแล้วค่ะ" 

(มาด้วยกันไหมคะ)

"อ่อเพื่อนอยู่ข้างเหมือนกันครับ" 

(เชิญลูกค้าด้านในค่ะ)

จังหวะที่ หันซ้ายหันขวา เสียงแหลมยัยทอมเน่า ก็ดังเข้ามา

"แก๊! ทางนี้ๆ"กวักมือเรียกยิ่งกว่านางกวักอี๊ก! "เห้อ!" ยังไม่ทันได้นั่งเลยนางถามอีกแหละ!

"แกมากะใคร พี่คีย์หรือพี่คิณ" 

'ให้ทาย ^_^"

"พี่คิณชัวร์ ถ้าพี่คีย์ คงไม่คุย จนวุ้นเส้นฉันอืดแบบนี้หรอก" เอามือปิดปากหัวเราะเบาๆ 

"ช่างประชดประชัดจริง" เพื่อนฉันนี้ส่ายหัวเบาๆ"

"แล้วเจอกันได้งัย"

"หน้าลิฟต์อ่ะ"

" อ๋อๆ คุยนานๆก็ดี ฉันมีเวลาแอบดูโอป้า อิอิ" พร้อมยกมือปิดปากหัวเราะเบา  

"เห้อ"  กินๆ หิวแล้ว กำลังจะตัก โดนจับแขนเขย่าเบาๆ

"แกๆ"

"อะราย นารา เอยหิวอ่า"

"ดูโน้น" พร้อมชี้นิ้วไปอีกฝั่ง ที่อยู่ตรงข้ามกับ ฉันถึงขั้นต้องขมวดคิ้ว อีกครั้งคือมองไปไม่เห็น อ่ะไม่รู้ด้วยดูอะไร  555 

"อารายของแกนารา  พูดดิ!"

'โอป้าเป็นเพื่อน กะพี่คิณ ฉันเลยต้องหันไปอีกที เพื่อมองดูให้ชัดๆ"  (พี่ภากรโอป้าของทอมเน่า)

"อ๋อ! รู้จักดิ พี่กรเพื่อนสนิท อีกคนของพี่แฝดอ่ะ!แต่พี่เขาไม่อยู่ไทยนะ เหมือนจะอยู่ญี่ปุ่น ไรงี้!  มีเมียแล้วด้วยแถมเจ้าชู้มากๆ"

"เง้อ ! ดับฝัน อย่างแรง "__"

"หึๆ หยุด ดราม่า มากินได้แล้วเส้นอืดแล้วนี้ "

ฉันหันมาดูของบนโต๊ะ แปลกใจในรายการอาหารที่นางสั่งมา

"นารา! แกสั่ง! อะไรเยอะแยะนี้" 

"__" สั่งตามโอป้า อ่า" "__" (นับ1-100หมายถึงฉันนะ) 

"กินให้หมดนะ อย่ามาลีลา เงินก็ไม่ได้หาเอง  ผลาญเก่งเกิน สงสาร ป๊าม๊าแกบ้างนะ" 

"จร้าแม่!" 

"อย่ามาประชด กินนี้กินให้หมดเลยห้ามบ่นด้วยสั่งไม่เป็นหรอ สั่งตามผู้ ดูขนาดกระเพาะด้วย" 

กว่าจะหมดกินเวลาไป ร่วมชั่วโมงเศษๆ อืดท้องอย่างแรง

"นาราเดินย่อยก่อนไหม อีกชั่วโมงค่อยขึ้นไปชั้น5"

"ฉานม่ายว่ายแย้ว" "__" ท้องจะแตกเหมือนชูชกไหมเนี๊ย" มองหน้าเพื่อนรัก วันนี้เจออะไรหนักๆมาหายเครียดเลย ^_^

"เอาวีลแชร์ ไหม" 

"บ้า!แค่อืดท้องป่ะ อย่าหาทำอายเขา"

5555 "พึ่งรู้ว่าแกอายเป็นด้วย" 5555

"หึ! "หัวเราะเข้าไปค่ะ รักเพื่อนเนอะ"

"โอ๋ๆ ไม่โกรธน่าๆดีกันๆ" ^_^

ครืดๆๆๆ(ยังคงตั้งระบบสั่นอยู่) เสียง ข้อความเข้ามา กดทันที เพราะจำ เบอร์ไม่ได้ กดข้อความดู พร้อมขมวดคิ้ว "__"

(พี่บอกให้ปลดบล็อคทุกอย่าง นานแล้วนะ ใหนบอกว่าโตแล้ว บรรลุนิติภาวะแล้วไง ปลดเดี๋ยวอย่าให้ สั่งเป็นรอบที่3 ขอบคุณครับ)  หึ!.

"ขู่เก่งนึกว่ากลัวเหรอ" ชิ! "ปลดก็ปลดจิ ก_ลัวซะที่ใหนล่ะ  (คุยกะโทรศัพท์ ^_^ ใกล้แระใกล้บ้า)