ตอนที่ 1 พลาดเอง

" นายครับ ระวัง!!!!!! "

เอี๊ยด!!!! โครม!!!!

เสียงรถตู้คันหรูที่ไถลลงมาขอบถนน ด้วยความเร็วของรถทำให้บอดี้การ์ดที่ฝึกมาเป็นอย่างดีก็ไม่อาจบังคับพวงมาลัยให้เป็นไปตามที่ใจต้องการได้ ตอนนี้รถตู้คันหรูขับชนต้นไม้ที่อยู่ข้างทางเข้าอย่างจัง ทำให้กระโปรงหน้ารถเกิดกลุ่มควันพวยพุ่งขึ้นมาอย่างน่ากลัว นทีและอิฐบอดี้การ์ดคู่ใจที่นั่งข้างหน้าสองคนเมื่อได้สติและสำรวจตัวเองว่ามีบาดแผลฉกรรจ์ตามตัวไม่น้อยแต่ถึงอย่างนั้นก็ยังมีสติครบถ้วนที่จะนึกถึงความปลอดภัยของคนที่นั่งอยู่เบาะหลังในตอนนี้ก่อน

" นายครับ นาย!! "

นทีซึ่งเป็นคนขับรถในครั้งนี้รีบหันหลังเพื่อดูเจ้านายของตัวเองที่ตอนนี้สลบไปแล้ว อาจเป็นเพราะเขาและอิฐคาดเข็มขัดนิรภัยแต่ผู้เป็นเจ้านายซึ่งนั่งอยู่เบาะหลังไม่ได้คาดเข็มขัดนิรภัยจึงทำให้บาดเจ็บสาหัสแบบนี้

" อิฐโทรตามรถพยาบาลที แล้วก็ฝากดูแลนายด้วยเดี๋ยวกูจะไปดูรอบๆ กูกลัวว่าพวกมันจะย้อนกลับมาเล่นงานนายอีก "

นทีสั่งทันทีพร้อมกับอิฐที่พยักหน้าเข้าใจแล้วรีบเปิดประตูรถเข้าไปช่วยผู้เป็นนายให้ออกมาจากรถตู้คันนั้นเสียก่อน เพราะตอนนี้กลุ่มควันมันพวยพุ่งกลัวว่ามันจะระเบิด ส่วนนทีที่ตอนนี้บาดเจ็บไม่น้อยแต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังวิ่งออกมาตรวจตรารอบๆ บริเวณปรากฏว่ารถคันที่ตั้งใจขับมาชนพวกเขาก็ได้ขับหนีไปแล้ว อีกทั้งบริเวณที่พวกเขาอยู่ก็หาหลักฐานค่อนข้างยาก พวกเขาตอนนี้ยังอยู่ที่ต่างประเทศจะจับมือใครดมก็พูดได้เลยว่ายากเหลือเกินเพราะเจ้านายของเขามาคุยธุรกิจที่นี่และนึกไม่ถึงว่าศัตรูของเจ้านายมันจะลอบกัดกันตอนกลางวันที่กลางถนนแบบนี้

" นายครับ ได้ยินผมไหมครับ นาย นาย! "

อิฐพยายามเอ่ยเรียกชื่อเจ้านายเพราะกลัวว่าเจ้านายหลับไปแล้วจะไม่ตื่นขึ้นมาอีก แต่เมื่อเรียกซ้ำๆ อยู่พักใหญ่ วินซ์ วงศกร วรเชษณ์กิจสุวรรณ์ มาเฟียผู้ทรงอิทธิพล อายุ 32 ปี ก็ได้ลืมตาขึ้นมาอย่างยากลำบาก นั่นจึงทำให้อิฐเผยรอยยิ้มออกมาอย่างโล่งใจหลังจากที่รู้สึกกดดันไม่น้อยเมื่อสักครู่

" นายฟื้นแล้วเป็นยังไงบ้างครับอดทนไว้นะ ผมเรียกรถพยาบาลแล้ว "

อิฐที่ฉายแววความกังวลออกมาอย่างเห็นได้ชัด ครั้งนี้เป็นอุบัติเหตุครั้งใหญ่และคนที่เจ็บมากที่สุดคือคนที่เป็นเจ้านายและนั่นคือความผิดพลาดของเขาและนทีอย่างปฏิเสธไม่ได้ที่ไม่สามารถดูแลเจ้านายให้ปลอดภัยได้

" ฉันไหว......อ่าาาส์ "

วินซ์บอกกับบอดี้การ์ดของตัวเองแม้ว่าเขาจะเจ็บเจียนตายสักแค่ไหนแต่ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่แสดงอาการอ่อนแอออกมาให้ลูกน้องได้เห็นเลยแม้แต่นิดเดียวและมันก็เป็นอย่างนั้นตลอดมา

บอดี้การ์ดทั้งสองคนมองหน้ากันอย่างรู้สึกผิด พวกเขาพลาดเองที่คิดว่าเมื่อการคุยธุรกิจจบสิ้นลงทุกอย่างจะเรียบร้อยดี และในคืนนี้เจ้านายของเขาก็มีกำหนดที่จะกลับไทยแล้วด้วย แต่เมื่อเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันแบบนี้ทุกอย่างคงต้องเปลี่ยนแผนใหม่ทั้งหมด

..................................

.................

.....

" แซนดี้มีเคสด่วนขึ้นรถเลย อุบัติเหตุรถตกถนนชนกับต้นไม้มีผู้บาดเจ็บสาหัส 1 คนตามรายงานบอกว่ายังมีสติแต่ตามร่างกายอาจจะแตกหักหลายส่วน "

แซนดี้คือชื่อที่ผู้คนในเมืองนี้เรียกเธอแต่ชื่อจริงๆ ของเธอคือ แสนดี มธุริน รุ่งฤทธิ์ธีรวัฒน์ อายุย่างเข้า 25 ปี นักศึกษาแพทย์ชั้นปีที่ 6 ตอนนี้เธอเป็น Extern ที่โรงพยาบาลที่ใหญ่ที่สุดในรัฐนี้ และอีกเพียงไม่กี่เดือนเธอก็จะจบการศึกษาและตั้งใจว่าจะกลับไปใช้ชีวิตดูแลพี่ชายที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวของเธอที่ไทย

" รับทราบค่ะ "

แสนดีที่เมื่อถูกเรียกชื่อแล้วเธอก็รีบทำตามหน้าที่อย่างรวดเร็วราวกับหมอคนหนึ่งเพราะเธอก็คือว่าที่คุณหมอในอนาคต เมื่อเตรียมอุปกรณ์เสร็จเรียบร้อยก็รีบไปยังที่เกิดเหตุทันที

" ช่วยด้วยครับคนเจ็บอยู่นี่ "

นทีและอิฐเมื่อเห็นรถของโรงพยาบาลเขาก็รีบเรียกทันที ทั้งๆ ที่พวกเขาสองคนก็บาดเจ็บไม่ต่างกัน ทันทีที่รถโรงพยาบาลมาถึงก็ทำการปฐมพยาบาลเบื้องต้น โดยที่ว่าที่คุณหมออย่างแสนดีพุ่งตัวเข้าไปดูอาการคนที่เจ็บหนักที่สุดในตอนนี้ก่อน

" ทำใจดีๆ ไว้นะคะคุณจะต้องปลอดภัย "

ร่างเล็กแต่หัวใจใหญ่โดยที่ไม่กลัวอะไรทั้งนั้นพุ่งเข้าไปดูบาดแผลของคนเจ็บพร้อมกับสำรวจตามร่างกาย วินซ์ที่ยังมีสติอยู่เพียงน้อยนิดเขามองใบหน้าของคนที่ช่วยเหลือเขาแม้ว่าเธอจะอยู่ภายใต้แมสของทางโรงพยาบาลแต่เขากลับรู้สึกถูกชะตากับเธอทั้งที่เห็นเธอเพียงแค่ดวงตากลมโตคู่นี้เท่านั้น

" คนไข้อาการค่อนข้างหนักมากค่ะ มีรอยฉีกและฟกช้ำตามตัวหลายแห่งค่ะ "

Extern สาวรีบบอกบุรุษพยาบาลที่กำลังนำแปลเข้ามาเพื่อนำคนไข้ไปรักษา แสนดีรีบใช้อุปกรณ์เพื่อทำให้ผู้บาดเจ็บลดการกระแทกให้ได้มากที่สุด หลังจากนั้นเธอเตรียมตัวลุกขึ้นและช่วยบุรุษพยาบาลยกคนไข้ไปขึ้นรถแต่จังหวะนั้นวงศกรกลับทำในสิ่งที่ทุกคนไม่คาดคิด เขากระชากหน้ากากอนามัยออกมาจากใบหน้าของคนที่เขาคิดว่าถ้าไม่เป็นหมอก็เป็นพยาบาลคนสวย

" ว๊าย!! "

แสนดีตกใจไม่คิดว่าคนไข้จะทำแบบนี้ อยู่ๆ ก็มากระชากหน้ากากอนามัยออกจากใบหน้าของเธอ ถามว่าโกรธไหมต้องบอกว่าตกใจมากกว่าไม่คิดว่าคนไข้จะมีแรงมาทำอะไรแบบนี้ด้วย

" คนไข้ครับทำแบบนี้ไม่ได้นะครับ กรุณาให้เกียรติคุณหมอด้วยครับ "

บุรุษพยาบาลคนหนึ่งเอ่ยขึ้นมาท่ามกลางความเงียบและความตกใจของทุกคนแต่วินซ์ก็ไม่ได้จะสนใจแต่อย่างใดเขาเอาแต่จ้องมองใบหน้างดงามที่แสนถูกใจเขาอยู่แบบนั้น ใช่ ที่เขาทำเขายอมรับว่ามันไม่ถูกแต่เขาอยากเห็นหน้าเธอและเขาเองก็เป็นคนใจร้อนขนาดตัวเองเจ็บแบบนี้ยังอยากเห็นใบหน้าชัดๆ ของเธออยู่เลย

แสนดีเลือกที่จะไม่สนใจคนไข้ที่ตอนนี้มีหยดน้ำสีแดงเต็มตัวของเขาไปหมดมันเลอะแม้กระทั่งใบหน้าของเขาจนเธอไม่ได้สนใจอะไรอีกนอกจากเป็นห่วงความปลอดภัยของเขาเท่านั้น

" ช่างเถอะค่ะพี่เตอร์ รีบนำตัวคนไข้ไปรักษาดีกว่าค่ะ "

วงศกรสลบไปในที่สุดในขณะที่นำตัวส่งโรงพยาบาล เขาไม่อาจต้านทานฤทธิ์ของความเจ็บปวดได้อีกต่อไป เมื่อมาถึงโรงพยาบาลเขาผ่าตัดอยู่ในห้องฉุกเฉินกินเวลาไปกว่า 5 ชั่วโมง ซึ่งก่อนหน้านี้บอดี้การ์ดทั้งสองคนก็ได้ทำแผลกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว และคุณหมอแนะนำให้ทั้งสองคนนอนพักรักษาตัวสัก 2-3 วันแต่นทีและอิฐซึ่งเป็นห่วงผู้เป็นเจ้านายจึงเลือกที่จะมาเฝ้าอาการเจ้านายให้ปลอดภัยแล้วค่อยทำตามที่คุณหมอแนะนำอีกครั้ง ซึ่งจากอุบัติเหตุในครั้งนี้นทีและอิฐก็ได้ส่งข่าวบอกที่บ้านของผู้เป็นเจ้านายตัวเองเรียบร้อยแล้ว ทุกคนกำลังจะมาที่โรงพยาบาลนี้ถึงแม้ว่าจะอยู่ไกลกันข้ามประเทศแต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่เป็นปัญหาสำหรับตระกูลใหญ่อย่างวรเชษณ์กิจสุวรรณ์เพราะพวกเขาเดินทางกันคืนนี้เลยด้วยเครื่องบินส่วนตัว