บทที่ 4 เปลี่ยนความคิด

บทที่ 4 เปลี่ยนความคิด

ภายในคลับหรูที่ประเทศออสเตรเลียสามหนุ่มนักแข่งรถชื่อดังกำลังนั่งดื่มและพูดคุยกันไปตามประสาจนกระทั่งเริ่มมึนเมาด้วยฤทธิ์จากเครื่องดื่มแอลกอฮอล์

“คิดถึงว่ะ” เสียงของ ‘ภูริ’ เอ่ยขึ้นก่อนจะยกมือขึ้นลูบหน้าตัวเองเพื่อเรียกสติ

“กลับไปง้อน้องเขา ทำให้เต็มที่เว้ย” มือหนาของ ‘ภาคิน’ ตบที่ไหล่ภูริเบาๆ เพื่อให้กำลังใจเพื่อนสนิท

“เออ กูเอาใจช่วย” ภูผาเอ่ยเสริมเมื่อเห็นสีหน้าของภูริหมองลง

การบินมาที่ออสเตรเลียในครั้งนี้เนื่องจากภูผาและภาคินได้รับข่าวจากผู้จัดการส่วนตัวว่าภูรินั้นโหมงานอย่างหนักจนไม่มีเวลาพักผ่อนซึ่งภูรินั้นมีการแข่งขันแมตช์สำคัญที่ออสเตรเลียถึงสองการแข่งขันเพื่อนสนิทอย่างภูผาและภาคินก็อดที่จะเป็นห่วงไม่ได้ สาเหตุก็เป็นเพราะภูรินั้นมีปัญหาในเรื่องความรักกับผู้หญิงคนหนึ่งเลยทำให้พวกเขาต้องบินมาดูเพื่อนสนิทถึงที่นี่

* ‘ภูริ’ ผู้มีรอยสักรูปกวางอยู่ที่แขนข้างซ้าย เจ้าของฉายา ‘กวางเลือดเย็น’ เป็นคนสุขุม นิ่ง เข้าถึงยาก และมีโลกส่วนตัวสูง

** ‘ภาคิน’ ผู้มีรอยสักรูปเสืออยู่ที่หลังมือข้างซ้าย เจ้าของฉายา ‘เสือเหี้ยม’ เป็นคนถือตัว อารมณ์ร้อน ร้ายกาจ และเจ้าเล่ห์เหนือใคร

และทั้งสองคนก็เป็นเพื่อนสนิทของภูผาซึ่งมีอาชีพเป็นนักแข่งรถที่กำลังถูกจับตามองมากที่สุดในตอนนี้โดยเขาจะได้รับชื่อในการเรียกรวมตัวสำหรับทั้งสามคนว่า ‘สามตัว ภ.’ เนื่องจากทั้งหมดนั้นมีชื่อนำหน้าเป็นตัว ภ. เหมือนกันอย่างน่าแปลกใจ

“กูกลับละ” ภูริลุกขึ้นและเดินออกไปทำให้ทั้งภูผาและภาคินมองตามเพื่อนสนิทก่อนจะถอนหายใจออกมาหนักๆ

แม้ว่าจะสนิทและรู้จักนิสัยของกันละกันมาก็มากแต่พวกเขาก็ยังไม่ชินกับความเย็นชาและตายด้านของภูริสักที

“พวกเราก็กลับเถอะว่ะ แม่งมึนหัวชิบ!” ภาคินบอกก่อนจะเหยียดกายขึ้นด้วยความโซเซเล็กน้อย

แต่ทว่าสายตาคมของภูผาดันจดจ้องอยู่กับคนๆหนึ่งเขาจนไม่สามารถละสายตาไปได้เลย หญิงสาวร่างบางสวมชุดเดรสสั้นเผยให้เห็นผิวเนียนขาวของเธอ มันช่างน่าหลงใหลและน่าค้นหาเป็นอย่างมาก

“มึงกลับไปก่อนเลย” ภูผาลุกขึ้นยืนตบบ่าเพื่อนสนิทเบาๆก่อนจะเดินผ่านภาคินไป

“ไอ้เวรนี่ เห็นสาวแล้วทิ้งกูเลยนะ” ภาคินตะโกนไล่หลังและส่ายหน้าเบาๆ อย่างเอือมระอาเพราะเขารู้ดีว่าเพื่อนสนิทคงเจอกับผู้หญิงที่ถูกใจแน่ๆ

ภูผาเดินลงไปด้านล่างที่เป็นโซนบาร์ค็อกเทลโดยที่สายตายังคงจับจ้องไปที่คนตัวเล็กไม่หยุด แต่ทว่า...

ตุ้บ!

“อ๊ะ...”

“ขอโทษครับ” ระหว่างที่กำลังเดินลงไปนั้นภูผาก็เดินชนกับผู้หญิงคนหนึ่งเข้า

ทันทีที่เขาเงยหน้าขึ้นสบสายตากับเธอเข้าก็รับรู้ได้เป็นอย่างดีว่าคนตรงหน้านั้นมีเจตนาที่จะเดินชนเขาอย่างแน่นอน

รอยยิ้มเซ็กซี่ปรากฏขึ้นบนใบหน้าสวยทำให้ภูผายกยิ้มร้ายอย่างพึงพอใจ เธอเป็นสาวสวยที่มีใบหน้าคมตามแบบฉบับสาวยุโรป หุ่นและเรือนร่างเรียกได้ว่าถูกใจเขาอย่างจัง

“คุณเป็นอะไรไหม ผมเดินไม่ดูทางเลย...” ภูผาเอ่ยขอโทษเป็นภาษาอังกฤษแต่ไม่ทันที่เขาจะเอ่ยจบประโยคก็ถูกนิ้วเรียวแตะที่ริมฝีปากอย่างแผ่วเบาก่อนที่ใบหน้าของหญิงสาวจะเคลื่อนเข้ามาใกล้ชิดจนรู้สึกถึงลมหายใจ

“มาคนเดียวเหรอคะ” หญิงสาวเอ่ยเปิดประเด็นพรางลูบไล้นิ้วที่หน้าอกแกร่งของภูผาอย่างยั่วยวน

“ผมมากับเพื่อนครับแต่เพื่อนผมดันหนีกลับไปซะก่อน” ไม่ว่าเปล่ามือหนาของภูผาก็เกี่ยวเส้นผมนุ่มของคนตรงหน้าเบาๆ และช้อนสายตามองอย่างเอาใจ

เพราะตอนนี้เขากำลังสนใจหญิงสาวตรงหน้าเป็นอย่างมาก แม้ว่าเธอจะไม่ใช่เป้าหมายที่เขาได้มองไว้ตั้งแต่แรกก็ตาม

“ฉันก็มาคนเดียวค่ะ เหงามากๆเลย” น้ำเสียงหวานๆ เอ่ยคลอข้างใบหน้าหล่อเหลาก่อนที่มือข้างขวาจะหยิบซองฟอยล์ขึ้นมา

รอยยิ้มผุดขึ้นเมื่อเขารู้ได้ทันทีว่าสิ่งนั้นคืออะไร มันคือถุงยางอนามัยที่คนตรงหน้าตั้งใจจะยั่วยวนเขาเพื่อให้ไปต่อด้วยกันในค่ำคืนนี้ มือเล็กเคลื่อนไปที่เอวหนาก่อนจะไล้บางๆ และสอดถุงยางอนามัยใส่ไว้ที่กระเป๋ากางเกงยีนส์ของภูผาทางด้านหลังเอาไว้

“งั้นคืนนี้...ให้ผมอยู่เป็นเพื่อนนะครับ” ภูผาเอ่ยแนบชิดที่แก้มใสเมื่อกำลังลุ่มหลงกับเสน่ห์ของหญิงสาว ในใจก็คิดไว้อยู่แล้วว่าถุงยางอนามัยที่เจ้าหล่อนได้แนบให้นั้นมันต้องได้ใช้แน่นอนในค่ำคืนนี้!

แต่ทว่า...

หมับ!

“ลูน่า! มานี่เลย!!” หญิงสาวถูกใครคนหนึ่งกระชากออกไปจนทำให้ร่างของเธอและภูผาผละออกจากกัน

“ฮอว์ก! คะ...คุณ!” ใบหน้าเล็กมีท่าทีตกใจและตื่นกลัวอยู่ไม่น้อยเมื่อเห็นผู้ชายคนนั้น

“อะไรของคุณ ปล่อยเธอ!” ภูผาเอ่ยและดึงแขนเล็กมาเพื่อจะปกป้อง แม้ว่าเขาจะไม่ใช่คนที่ดีเลิศเลอแต่ภูผาก็รับรู้ได้ว่าหญิงสาวนั้นกลัวมากแค่ไหน

“อย่าเสือก!!” ชายตรงหน้าตอบกลับมาด้วยความโกรธจัดก่อนจะกระชากคนตัวเล็กเข้าหา

“นี่มึง!!”

“ฮอว์กคะ...ฮึก...”

“เธอก็แรดใช้ได้นะ จะหาพ่อคนใหม่ให้ลูกตัวเองงั้นเหรอ!!!”

“อึก...” ภูผามองสองทั้งคนอย่างไม่เข้าใจ

“กลับ!!” ไม่ทันที่ภูผาจะได้เข้าไปรั้งตัวเธอไว้ก็มีชายชุดดำสองคนมายืนขวางเอาไว้พร้อมก่อนเปิดชายเสื้อที่มีปืนพกสีดำเงาอยู่ตรงนั้น

คนตัวโตชะงักไปเพราะรู้ได้ทันทีว่าผู้ชายคนนั้นคงมีอิทธิพลอยู่ไม่น้อย ไม่อย่างนั้นก็คงไม่กล้าทำอุกอาจขนาดนี้

ภูผาตัดสินใจเดินผ่านชายชุดดำสองคนนั้นไปอย่างทำอะไรไม่ได้ แต่อยู่ๆ รอยยิ้มร้ายก็ปรากฏขึ้นมาอีกครั้งเมื่อเขาพบกับร่างบางที่นั่งอยู่บาร์ค็อกเทลซึ่งเป็นเป้าหมายแรกที่เขาจะเข้าไปล่าในค่ำคืน

ร่างสูงนั่งลงข้างๆ หญิงสาวก่อนจะสั่งเครื่องดื่มโดยที่สายตายังคงจับจ้องที่ใบหน้าเล็กของหญิงสาวที่สามารถดึงดูดให้เขาสนใจได้มากขนาดนี้ เพียงเห็นแค่ด้านหลังก็กลับทำให้เหยี่ยวนักล่าที่ขึ้นชื่อในเรื่องเจ้าชู้ถึงกับจดจ้องที่จะตรงเข้ามาหาเธอได้อย่างน่าแปลกใจ

“นั่งคนเดียวคงเหงาแย่ ให้ผมนั่งเป็นเพื่อนนะ” ภูผาเอ่ยกับหญิงสาวข้างกายก่อนจะเริ่มขยับเข้าไปใกล้จนคนตัวเล็กตกใจไปเล็กน้อยเมื่อถูกจู่โจมโดยไม่ทันตั้งตัว

“มีแข่ง?” เสียงเล็กเอ่ยถามและพยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติ

“รู้จักผมด้วยเหรอ ดีใจจัง” ภูผาทำหน้าแปลกใจเพราะไม่คิดว่าหญิงสาวตรงหน้าจะรู้จักเขา แต่ด้วยความที่เธอพูดภาษาไทยและพูดถึงเรื่องการแข่งขันก็ทำให้เขานึกใบหน้าสวยๆ ของเธออกได้ทันทีว่าเธอนั้นเป็นใคร

“ใครไม่รู้จักเหยี่ยวนักล่าอย่างนายบ้าง” คนตัวเล็กตอบพรางหัวเราะออกมา

หญิงสาวเอ่ยและยกยิ้มอย่างไม่ยอมแพ้แม้ว่าเธอจะเจอเข้ากับผู้ชายเจ้าชู้ตัวพ่ออย่างภูผาแต่เธอเองก็ไม่คิดกลัวเลยสักนิด การที่เธอมานั่งดื่มคนเดียวแบบนี้ก็เป็นเพราะมีเรื่องเครียดในชีวิตส่วนตัวแล้วเธอก็อยากจะลืมมันให้เร็วที่สุดด้วย

“ตอนนี้ฉันกลายเป็นเหยื่อของนายแล้วเหรอ” หลังจากที่คุยกันไปได้ไม่กี่ประโยค ภูผาก็เอ่ยเชิญชวนคนตัวเล็กซึ่งเธอรู้ดีว่าเขานั้นมีจุดประสงค์อะไรเธอตัวเธอ

“ขอ ‘ล่า’ ได้ไหมล่ะ” สายตาคมจดจ้องใบหน้าสวยของคนตรงหน้าอย่างพึงพอใจที่เธอดูตรงไปตรงมาทำให้เขาไม่ได้เอ่ยคำใดๆ ให้ยืดเยื้อ

“อืม เอาดิ”

หลังจากที่ได้ยินประโยคตอบรับจากหญิงสาวตรงหน้าก็ทำให้ค่ำคืนนั้นกลายเป็นจุดเปลี่ยนผันชีวิตของทั้งสองคนราวกับหน้ามือเป็นหลังมือ เหยี่ยวนักล่าได้ทำหน้าที่ในการล่าเหยื่ออย่างไม่ขาดตกบกพร่อง เขาพึงพอใจในการได้ครอบครองร่างเล็กเป็นที่สุด

และค่ำคืนอันแสนเร่าร้อนจะทำให้ทั้งเขาและเธอจดจำมันไปตลอดชีวิต...

ภายในห้องนอนสุดหรูที่กระจัดกระจายไปด้วยเศษเสื้อผ้าที่ภูผาได้จัดการฉีกทึ้งมันอย่างไม่ใยดีเมื่ออารมณ์ของเขากำลัง คุกรุ่นยิ่งกว่าเปลวเพลิงที่มีน้ำมันราดสุมเพิ่มไปเสียอีก

ร่างสูงลุกขึ้นหลังจากที่ตื่นนอนได้สักพัก สายตาคมจดจ้องคนตัวเล็กที่กำลังนอนหลับตาพริ้มด้วยความเหน็ดเหนื่อยหลังจากที่เขาเพิ่งจะปล่อยให้เธอเป็นอิสระเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา รอยยิ้มร้ายยกขึ้นที่มุมปากเมื่อเห็นคราบเลือดสีแดงสดบนเตียงกว้างแม้ว่าจะแปลกใจอยู่ไม่น้อยที่ได้ครอบครองหญิงสาวที่เพียบพร้อมทั้งหน้าตา ฐานะ และหน้าที่การงานด้วยอาชีพนักแข่งรถหญิงอย่างเธอ

ภูผาจัดการกับตัวเองด้วยเวลาอันรวดเร็วจนกระทั่งคนตัวเล็กบนเตียงเริ่มขยับตัวและลืมตาขึ้นมองร่างสูงด้วยแววตาเรียบนิ่ง

“ตื่นแล้วเหรอ” เสียงทุ้มเอ่ยกับหญิงสาวด้วยรอยยิ้ม

“อืม” คนตัวเล็กตอบเบาๆ ก่อนจะชะงักเมื่อรับรู้ว่าร่างกายของเธอตัวในตอนนี้กำลังเปลือยเปล่าอยู่

“ฉันจะกลับแล้ว จะเดินไปส่งไหม” ภูผายกยิ้มกวนๆ ซึ่งเขารู้คำตอบดีว่าเธอคงไม่ทำแบบนั้นแน่ๆ

“...”

“ลืมมันซะไอ้ผู้ชายเลวๆ คนนั้นน่ะ ถ้าลืมไม่ได้ก็นึกถึงเซ็กส์ของฉันเมื่อคืน ฉันรับรองว่าเธอลืมได้แน่”

“ไอ้บ้า” คนตัวเล็กถึงกับเอ่ยคำด่าออกมาเมื่อความมั่นใจของคนตัวโตที่เอ่ยออกมานั้นดูภูมิใจอยู่ไม่น้อย

“หึ ฉันไปละ หวังว่าเราจะได้เจอกันอีกนะ คืนไหนสักคืน”

“ไม่มีวันนั้นหรอกย่ะ!”

“การแข่งอาทิตย์หน้าก็สู้ๆ ล่ะ ชนะให้ได้” ภูผาเอ่ยพร้อมกับวางมือลงบนศีรษะเล็กด้วยความเอ็นดู

“นี่! ฉันแก่กว่านายตั้งสองปีนะ ทำอะไรเกรงใจกันหน่อย”

“แล้วไงอะ” ภูผายักไหล่อย่างไม่ใส่ใจเขารู้เรื่องนี้ดีอยู่แล้วแต่เพียงแค่ไม่ได้สนใจมันเท่าไหร่นัก

“ฮึ่ย! อย่ามาจับหัวฉัน!”

“หึ เอาที่หนึ่งมาให้ได้ล่ะ ผมเอาใจช่วยนะครับพี่เจนนี่” ภูผาเอ่ยพร้อมกับขยี้เรือนผมนุ่มของเธอด้วยความมันเขี้ยวก่อนที่เขาจะเดินออกจากห้องของเจนนี่ไป

ใบหน้าหวานมองตามแผ่นหลังกว้างอย่างไม่พอใจ แม้ว่าเมื่อคืนเธอกับเขาจะมีความสุขด้วยกันก็ตามแต่มันก็เป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์คอยขับเคลื่อนอารมณ์บวกกับความเสียใจที่เธอถูกคนรักเก่าหักหลังสวมเขาทั้งๆ ที่วางแผนจะแต่งงานกันในไม่ช้า

เจนนี่ไม่ได้คิดมากกับเรื่องเซ็กส์เมื่อคืนเพราะเธอก็ยินยอมและปล่อยใจให้กับภูผาเช่นกัน เพียงแต่เธออยากจะจบเรื่องราวภายในวันเดียวเธอไม่อยากจะต่อความกับเขาอีก เพราะเธอเลือกแล้ว! เธออยากลองใช้ชีวิตในแบบที่ไม่เคยทำดูบ้าง

คนตัวเล็กลุกขึ้นจากเตียงด้วยความทุลักทุเลเนื่องจากเจ็บแสบที่กลางกาย ภาพเหตุการณ์เมื่อคืนย้อนหวนกลับมากว่าภูผาจะปล่อยให้เธอได้เป็นอิสระก็เกือบเช้า แต่เธอปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเซ็กส์ของเขานั้นทำให้เธอตื่นเต้นอยู่ไม่น้อย และแน่นอนว่าเธอก็ชอบมัน...

Rrrrr Rrrrr

“สวัสดีค่ะ”

(พี่โทรไปหลายสายทำไมไม่รับคะ ทำอะไรอยู่เนี่ยรู้ไหมว่าบ่ายนี้มีซ้อมนะ เจนลืมใช่ไหม)

ปลายสายของผู้จัดการสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงดุทำเอาคนตัวเล็กถึงกับทำหน้าเสีย เธอไม่ได้ลืมแต่เธอรู้สึกผิดที่ไม่มีความรับผิดชอบจนละเลยเรื่องงานแบบนี้

“เจนไม่ได้ลืมค่ะ คือเจนตื่นสาย ขอโทษพี่นุชด้วยนะคะ”

(รีบจัดการตัวเองเลยค่ะ พี่จะรอที่สนามแข่งนะคะ)

“ค่ะพี่นุช”

(อ้อ! พี่ลืมบอก มันนี้คุณทอมมาที่สนามด้วย พี่คิดว่าคุณทอมต้องสนใจน้องเจนเป็นพิเศษแน่ๆ เลย พี่ว่ามันก็ไม่เสียหายอะไรถ้า...)

“เอ่อ...พี่นุชแค่นี้ก่อนนะคะ เจนต้องรีบไปอาบน้ำแล้ว” เจนนี่เอ่ยตัดบทเมื่อผู้จัดการส่วนตัวของเธอกำลังจะจับคู่ให้เธออีกแล้ว

ซึ่งนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอเจอแบบนี้ หลังจากที่เธอเสียใจกับความรักผู้จัดการของเธอก็พยายามหาคนที่น่าสนใจเพื่อหวังที่จะให้เธอลืมความรักเก่านั้น เธอรู้ว่ามันเป็นความหวังดีแต่เธอก็ไม่อยากรีบร้อนมันจนเกินไป

หลังจากที่เซ็กส์ครั้งแรกเมื่อคืนนี้มันทำให้ความคิดของเธอเปลี่ยนไป เธอเองก็อยากจะลองใช้ชีวิตแบบที่ตัวเองต้องการบ้างเช่นกัน

* ติดตามเรื่องราวต่อได้ใน BAD PHURI รักร้ายของนายภูริ (ภูริ x พู่กัน)

** ติดตามเรื่องราวต่อได้ใน BAD PHAKIN รักร้ายของนายภาคิน (ภาคิน x เนปจูน)