BAD OLD LOVE - ทวงรักเก่า | 7

สองขาถูกหนีบขึ้นไปและถอยหลังหนีผมเช่นเคย ส่วนผมก็กระชากขาเธอลงมาอีกครั้งเหมือนที่เคยทำ จากนั้นก็จับขาของเธอขึ้นพาดบ่าให้มองเห็นกลางสาวของเธอชัดๆและมันยิ่งทำให้ผมมั่นใจมากกว่าเดิมว่าที่ผ่านมาเธอไม่เคยให้ใครได้เข้ามาทำอะไร

“พี่เรย์ ไม่เอา หนูไม่เอา”

“จะเรียกฉันทำไมนักหนา เรียกไปฉันก็ไม่หยุด”

“ฮึก...หนูขอร้อง พี่เรย์อย่าใจร้ายเลยนะ”

สวบ !

“อื้ออออ…อ๊าาาาาา”

“ซี๊ดด...อ่าาาา” เสียงร้องครางของผมกับเธอดังขึ้นพร้อมกัน แน่นอนว่าผมดันแก่นกายเข้ามาทีเดียวมิดด้ามและไม่ให้จังหวะเธอรู้ตัว

ผมมองหน้าเธอที่ตอนนี้ใบหน้าบ่งบอกถึงความเจ็บและน้ำตาที่ไหลลงมาเยอะกว่าเดิมแต่มันก็ไม่ได้ทำให้ผมสงสารเธอหรืออะไร

“ฮึก...ฮือออ คนใจร้าย พี่เรย์ใจร้ายที่สุด”

ผมแช่แก่นกายไว้นิ่งเพื่อให้เกิดความคุ้นชิน แน่นอนว่าร่องรักของเธอตอนนี้อาจจะลืมผมไปแล้วก็ได้แต่เมื่อภายในของเธอเริ่มตอดรัดผมแน่นมากขึ้น ผมก็จัดการขยับสะโพกทันที

ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ !

“อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊าา”

“ซี๊ดดด เธอแม่ง” เลี่ยงไม่ได้ที่จะพูดว่าเธอแม่งเอามันมาก ผมยังจำได้ดีว่าครั้งแรกรู้สึกยังไง ตอนนี้ผมก็ยังรู้สึกกับร่องรักของเธอเหมือนเดิม

แน่นเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน

“ฮึก…ฮือออ พอเถอะนะ หนูขอร้อง”

ผมกระแทกแก่นกายเข้าหากลางกายสาวของเธอพร้อมกับสองมือที่ตอนนี้จับเอวบางไว้เป็นที่ยึด

“อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ พี่เรย์...อ๊าา”

“ซี๊ดด...อ่าาา โคตรแน่น”

“อ๊าาาา…อื้อออออ”

เมื่อผมพอใจกับท่านี้ผมก็จับเธอเปลี่ยนท่าโดยการจับเธอหันหลังและยกตัวเธอขึ้นก่อนจะดันแก่นกายเข้าไปอีกครั้ง

สวบ !

“อื้ออ พี่เรย์พอเถอะ หนูเจ็บไปหมดแล้ว”

“ฉันไม่พอ ฉันจะเอาเธอจนกว่าฉันจะพอใจ...ซี๊ดดด”

“อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ อื้ออ”

หลังจากจับเธอหันหลังแล้วผมก็จับไหล่ของเธอเพื่อเป็นที่ยึดและกระแทกกระทั้นเข้าหากลางกายสาวของเธอทันที

ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ !

“อ๊าา ลึกไปแล้วเจ็บไปหมดแล้ว”

“ซี๊ดด...โคตรลึก”

เสียงเนื้อกระทบเนื้อปกคลุมไปทั่วห้องบวกกับเสียงครวญครางของเราทั้งสองคนที่ดังขึ้น

“อ๊าา...พี่เรย์ขอร้องหนูไม่ไหว”

“ขอร้องงั้นหรอก็ร้องไปแล้วกันเพราะฉันให้เธอร้องยันเช้าแน่” พูดจบผมก็ออกแรงกระแทกสะโพกเข้าหาตัวเธอให้แรงกว่าเดิม

ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ !

“อ๊าา...อื้อออ เจ็บ”

“ซี๊ดด...อ่าาา โคตรเสียว” ยิ่งท่านี้มันยิ่งเสียวเพราะแก่นกายของผมมันเข้าไปได้ลึกกว่าท่าอื่นๆ

“หนูไม่ไหวแล้ว อ๊าาาา” เธอร้องขึ้นอีกครั้งก่อนจะทิ้งตัวลงกับเตียงอย่างหมดแรงส่วนผมก็จับเธอเปลี่ยนท่าและกระแทกเข้าหาเธออีกครั้ง

“อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ เจ็บไปหมดแล้วพี่เรย์”

“แล้วยังไง ฉันต้องเบาให้เธอหรอ...ซี๊ดดดด”

"พี่เรย์เห็นหนูเป็นอะไรถึงทำกับหนูแบบนี้”

“นางบำเรอไง ทำไมคิดว่าฉันเห็นเธอเป็นเมียหรือไงอย่าหวังไปหน่อยเลย”

“อ๊ะ…อื้ออออ”

“โอ้ววว…ซี๊ดดดด” ผมกระแทกแก่นกายเข้าหาคนตรงหน้าอีกสองสามครั้งก่อนจะปล่อยน้ำรักใส่เธอทันที

จากนั้นเมื่อมั่นใจแล้วว่าแก่นกายที่อยู่ภายในตัวของเธอมันเริ่มขยายใหญ่ผมก็เริ่มที่จะขยับสะโพกอีกครั้ง

“อื้อ พอแล้วพี่เรย์”

“พูดไปฉันก็ไม่พอ เธอจะพูดทำไมนักหนาวะ” ผมขึ้นเสียงใส่เธอก่อนจะออกแรงกระแทกอีกครั้ง

ไม่รู้ว่าตัวเองได้ปลดปล่อยไปกี่ครั้ง ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปกี่ชั่วโมง รู้เพียงแค่ว่าตอนนี้ท้องฟ้ามันเปลี่ยนสีจากความมืดเป็นสีสว่างแล้ว

หลังจากเสร็จภารกิจบทรักครั้งนี้ผมก็ลุกจากเตียงตรงไปอาบน้ำก่อนจะมาล้มตัวลงนอนข้างเธออีกครั้ง

แพรพรรณ

ปัจจุบัน

หลังจากวันนั้นวันที่พี่เรย์ทำกับฉัน เขาก็ทำแบบนั้นมาเรื่อยๆจนตอนนี้ก็ปีกว่าแล้วที่ชีวิตฉันต้องติดอยู่กับเขาและวันนี้คือวันที่ฉันจะรวบรวมความกล้าเพราะฉันจะคุยเรื่องนี้กับเขา

“หนูมีเรื่องจะคุยกับพี่เรย์” ฉันพูดขึ้นทันทีเมื่อประตูห้องถูกเปิดออก

“ว่า”

“ตอนนี้ปีกว่าแล้วที่หนูอยู่ในฐานะนางบำเรอ ตอนนั้นพี่เรย์เคยพูดไว้แค่ปีเดียว” เพราะฉันยังจำคำพูดของเขาในวันนั้นได้ดี

“งั้นเธอเป็นนางบำเรอให้ฉันสักหนึ่งปีเป็นยังไง”

“ฉันให้โอกาสเธอเลือกติดอยู่กับฉันหนึ่งปีหรือพูดความจริงแล้วจบกัน”

“ถ้าเธอเลือกเธอจะอยู่ในฐานะนี้แค่หนึ่งปีแต่ตอนนั้นเธอไม่ได้เลือกเพราะฉะนั้นตอนนี้เธอก็เลือกไม่ได้”

“หนูยอมพี่เรย์มาเยอะแล้ว ยอมทน ยอมเจ็บมาเป็นปี ตอนนี้พี่เรย์ควรปล่อยหนูไปได้แล้ว”

“ความเจ็บที่เธอว่ายังไม่เท่าฉันในตอนนั้น”

❤️

ยืนหนึ่งเรื่องความเลว