#เมียคนเลว6

ความจริงที่มัสยาได้รู้มันเกินกว่าสิ่งที่เธอจะรับไหว ความเสียใจ ความผิดหวังซ้ำ ๆ ถาโถมเข้าใส่เธออย่างจังจนเธอตั้งรับไม่ทัน มัสยาไม่รู้ว่าเธอควรรับมือกับพายุลูกนี้ยังไง เมื่อมันเป็นพายุลูกใหญ่ที่เธอยากจะฝ่าฝัน

“เป็นไงตาสว่างขึ้นมาได้ยัง” ในขณะที่ความคิดของมัสยาจมดิ่งจนยากจะกู่กลับ เสียงเอ่ยถามด้วยความเย้ยหยันของราชันย์ก็ดังแทรกเข้ามา แต่ทว่าเสียงของเขาไม่สามารถเรียกความสนใจจากหญิงสาวได้ เมื่อตอนนี้สติของมัสยามันเตลิดไปไกล แววตาของเธอเหม่อลอยอย่างไร้จุดหมาย

“………”

“มัสยา” เมื่อเห็นว่าหญิงสาวเงียบผิดปกติ ราชันย์จึงเงยหน้าจากเอกสารในมือขึ้นมองหน้าเธอ คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันเล็กน้อยเมื่อเห็นท่าทีของหญิงสาว ราชันย์เดินเข้าไปใกล้เอื้อมมือเขย่าตัวมัสยาเบา ๆ เพื่อเรียกสติที่หลุดลอยไปของเธอให้กลับคืนมา “มัสยา เธอมองหน้าฉัน ฉันบอกว่าให้เธอมองหน้าฉัน มองฉัน เธอมีสติหน่อยสิมัส” ราชันย์ทั้งเขย่า ทั้งเอ่ยเรียกหญิงสาว เขาไม่คิดเลยว่าความจริงพวกนั้นจะทำให้หญิงสาวสติหลุดได้ขนาดนี้ มัสยาในตอนนี้ดูน่าสงสารมากและในขณะเดียวกันเธอก็ดูน่าสมเพชด้วย

จริง ๆ แล้วเขาไม่ต้องการบอกเรื่องที่พ่อแม่เธอขายเธอให้เขารู้เลยนะ เพราะเขารู้ดีว่ายังไงซะเธอจะต้องเสียใจแน่นอน แต่ในเมื่อเธอเอ่ยขอจบความสัมพันธ์กับเขาก่อน ราชันย์ก็จำเป็นที่ต้องบอกความจริงข้อนี้ให้เธอรู้

ว่าเธอเป็นของเขา และจะเป็นอย่างนั้นตลอดไป

มัสยาที่ได้ยินคำพูดของราชันย์ก็เบนสายตากลับมามองสบตาเขา เขาบอกว่าให้เธอมีสติเหรอ เหอะ! มัสยาร้องเย้ยหยันตัวเองในใจ เธอจะเอาสติมาจากไหนในเมื่อรอบตัวเธอมีแต่คนใจร้ายขนาดนี้

พ่อแม่ที่เคารพรักเร่ขายเธอราวกับสิ่งของ

ผู้ชายที่เธอรักอย่างเขาก็ทำเหมือนเธอไม่มีหัวใจ

มัสยาเจ็บจนไม่รู้จะเจ็บยังไง และไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรเธอถึงจะผ่านสถานการณ์ตอนนี้ไปได้

“ฉันรู้ว่าเธอเสียใจ แต่เธอก็ควรยอมรับความจริงนะมัสยา” ความจริงที่น่าขยะแขยงพวกนั้นน่ะเหรอ สู้เธอไม่รู้มันเลยเสียยังดีกว่า เธอจะได้ไม่ต้องรู้สึกเจ็บมากขนาดนี้

“คำพูดนายดูเหมือนว่ากำลังปลอบโยนฉันนะราชันย์ แต่แววตาของนายกลับมองฉันอย่างน่าสมเพช” คำพูดของเขามันช่างสวนทางกับการกระทำ สวนทางกับแววตาพวกนั้นที่มองเธอด้วยความสมเพชอย่างเปิดเผย

เขาคงสะใจมากสินะที่เห็นเธอมีสภาพเป็นแบบนี้ ที่เห็นเธอพ่ายแพ้ให้กับเขา เขาคงถูกใจมากที่เห็นเธอแพ้อย่างราบคาบ

“แววตาฉันบอกแบบนั้นเหรอ” ราชันย์ว่าอย่างขบขันมือของเขาวางแหมะบนศีรษะเธอแล้วออกแรงลูบอย่างแผ่วเบา “ฉันสงสารเธอจะตายที่รัก เธอเป็นเมียฉันนะฉันจะมองเธอด้วยสายตาสมเพชแบบนั้นได้อย่างไร” ก้มลงจุมพิตหน้าผากมัสยา “ลุกไปแต่งตัว” ก่อนจะเอ่ยสั่งเธอเสียงเข้ม

“ฉันไม่ไป”

“เธอมีสิทธิ์ปฏิเสธฉัน” น้ำเสียงราบรื่นของราชันย์ทำให้มัสยาต้องหยัดตัวลุกขึ้นยืนเพื่อไปแต่งตัวตามคำสั่งของเขาอย่างว่าง่าย

เพราะยังไงเธอก็ไม่มีสิทธิ์เลือกอะไรได้อยู่แล้ว นอกจากทำตามคำสั่งของเขา

ทั้งที่เพิ่งได้รับรู้ความจริงอันแสนโหดร้าย แต่เธอก็ไม่มีเวลาแม้กระทั่งจะมานั่งเสียใจเลยด้วยซ้ำ

***

วันนี้ราชันย์มีประชุมใหญ่กับเหล่าแก๊งมาเฟียอื่น ๆ ที่เป็นเพื่อนสนิทของเขาเอง ราชันย์จึงจะพามัสยาไปด้วยเนื่องจากเขาเพิ่งทำให้เธอเสียน้ำตาจึงจะพาเธอไปเปิดหูเปิดตาเป็นการไถ่โทษ

ถึงมัสยาจะเป็นผู้หญิงที่เขาซื้อมาด้วยเงิน แต่ราชันย์ไม่ได้มองว่าเธอมีค่าแค่นั้น มัสยาเป็นผู้หญิงที่เขาชอบและอยากได้มาตั้งแต่ไหนแต่ไร จากความชอบ ความอยากได้ก็แปรเปลี่ยนมาเป็นความรัก

ราชันย์รักมัสยา

แต่ทว่าเขาก็ไม่ได้รักเธอมากพอขนาดที่จะหยุดอยู่ที่เธอได้ เขายังสนุกอยู่กับการมีใครไปเรื่อย ๆ ยังสนุกอยู่กับการได้ลองสิ่งใหม่ ๆ แต่ถึงกระนั้นมัสยาก็เป็นเพียงผู้หญิงคนเดียวที่ราชันย์ยกย่อง

นายหญิงแห่งแก๊งมังกรทอง ต้องเป็นมัสยาคนเดียวเท่านั้น