ตอนที่ 6 จำผู้ชายคนแรกของเธอให้ดี (ฉากเรท)

EP 06

แควก ! สิ้นเสียงกระซิบชวนขนลุกเสื้อแขนเดี่ยวตัวบางก็ถูกฉีกขาดไม่มีชิ้นดี จมูกคมสันเลื่อนมาประกบจูบบนกรีบปากบางมือหนาบีบสันกรามเธอจนเชอร์รีนเผลออุทานออกมา ลิ้นสากก็สอดเข้าไปดูดดุ้นอุ้งปากเล็กอย่างมูมมามราวกับเสือที่กระหายเหยื่อมานานพร้อมกับรวบข้อมือทั้งสองข้างของเธอเอาไว้..

"อื้อ!" เชอร์รีนร้องประท้วงในลำคอ เรียวลิ้นไร้เดียงสารับรู้ถึงรสชาติหวานอมขมจากฝ่ายตรงข้ามที่มอบจูบป่าเถื่อนให้เธอ ใบหน้าหวานพยายามเบียนหลบสัมผัส แต่กลับโดนสายตาดุๆของชายหนุ่มจ้องมองมาเธอจึงจำใจเผยอริมฝีปากให้คนตรงหน้ารังแกอุ้งปากตัวเองต่ออย่างคนไร้ทางสู้...

"ไม่เคยจูบ?" เเทนไทผละจูบออกเรียวคิ้วขมวดพันกันพร้อมกับยิงคำถามใส่คนใต้ร่างที่กำลังนอนหอบหายใจเฮือกใหญ่

"อื้อ! นะ...นายขโมยจูบแรกฉันไป" ใบหน้าหวานที่กำลังบิดเบี้ยวด้วยอาการไม่พอใจเบียนหลบสายตา ท่าทางของหญิงสาวตรงหน้าส่งผลให้แทนไทเลื่อนมือลงตํ่าจนถึงสองกรีบเคลม ปลายนิ้วมือสอดแทรกมันเข้าไปก็แตะเข้ากับเยื้อบางๆ..

"ฉันเป็นผู้ชายคนแรกด้วยรึป้าว.." นํ้าเสียงแหบพร่าถามกลับไปพร้อมกับจับหัวหยักถูไถกับปากทางให้เกิดนํ้าหล่อลื่น ชายหนุ่มรู้สึกพึงพอใจที่ได้ทั้งจูบแรกและครั้งแรกของเธอก่อนที่ร่างหนาจะเอี้ยวตัวขึ้นแล้วจับเรียวขาแยกออกเพื่อเปิดทาง เอวสอบดันหัวหยักเข้าแล้วแช่ไว้แบบนั้น..

"จะ...เจ็บ...เอามันออกไป..." ร่างเล็กดิ้นต่อต้าน หยาดนํ้าสีใสไหลอาบพวงแก้ม ถึงแม้จะมีเครื่องป้องกันอยู่มันก็ไม่อาจบรรเทาความเจ็บให้น้อยลงเลย

"ตอบคำถามฉันมาก่อน"

"อื้อ..นะ..นายเป็นผู้ชายคนแรกของฉัน"

"แล้วจำชื่อเจ้าของเธอไว้ให้ขึ้นใจล่ะ...ฉันเตือนด้วยความหวังดี"

ปึก! ปึก!

"กรี๊ดดดดดดดด...!" เชอร์รีนกรีดร้องเสียงหลงเมื่อร่างกายโดนของแข็งทะลุผ่านเยื้อบางๆเข้ามา เหมือนร่างกายมันฉีกขาดแทบอยากจะหนีจากสถานะการณ์แบบนี้ หยาดนํ้าสีใสไหลคลอเบ้าอาบพวงแก้มลงมาเรียวขาสั่นระริก..

"อย่าเกร็ง.." ใบหน้าหล่อเหลาเหยเกเมื่อถูกร่องแคบตอดรัดท่อนเนื้อ จนชายหนุ่มรู้สึกปวดเร้าๆ แทบจะปลดปล่อยความใคร่ใส่ถุงอยู่ทุกวินาที...เอวสอบเริ่มขยับเป็นจังหวะเนิบนาบปรับสภาพให้จุดเชื่อมต่างขนาดเข้ากันได้ดี..

"จะ...เจ็บ...อึก...เอาออกไปก่อนได้มั้บ" เชอร์รีนพูดด้วยนํ้าเสียงสั่นเครือ เปลือกตาคู่สวยเปียกชุ่ม เธอเม้มริมฝีปากมือบีบเข้าหากันเป็นเส้นตรงกลั้นความจุกแน่นเอาไว้..

"แล้วแม่งใครใช้ให้เกร็ง..."

เพี๊ยะ ! แทนไทสบถออกมาเมื่อคนใต้ร่างไม่ยอมผ่อนคลายเกร็งเรียวขาจนสั่นระริก ชายหนุ่มจึงจัดการตบเข้าที่ต้นขาเนียนจนร่างเล็กสะดุ้งเผลอตัวได้โอกาสร่างหนาก็แทรกตัวเข้าไปจนสุดโคน..

"อ๊าา!!...นะ...นาย...บะ...เบาหน่อย...ฮึก..อ๊ะ!"

"...."

"อ๊ะ...อ๊าย!!"

พั้บๆๆๆๆๆๆ!!! แทนไทตอกอัดแก่นกายใส่ร่างขาวเนียนไม่ยั้ง อารมณ์พุ่งกระฉูดจนยากที่จะถอย ใบหน้าหล่อเหลาเชิดขึ้นหลับตาขบกรามแน่นพร้อมกับเปล่งเสียงลมหายใจหนักๆออกมาด้วยความรัญจวนใจ

"โอ๊ย...อ๊ะ!...อ๊ะ!...อ๊ะ!...จะ...จุกพอแล้ว...ไม่เอาแล้ว..." คนตัวเล็กส่ายหัวปฏิเสธอย่างบ้าคลั่ง ร่างกายเธอสั่นคลอนตามแรงโยกราวกับแผ่นดินไหว ความจุกแสบเข้าเล่นงานทวีคูณขึ้นเรื่อยๆ ดวงตากลมโตเหลือบมองตรงนั้นที่ผลุบเข้าผลุบออกด้วยแววตาตื่นตระหนก...

"อ๊า...พูดจาน่ารำคานหน่า"

"อึก..!" เชอร์รีนกลํ้ากลืนเสียงครางเอาไว้เมื่อมือหนาบดขยี้คางมนด้วยแรงมหาศาล จนความปวดร้าวเข้าเล่นงาน ใบหน้าหวานเชิดขึ้นเผลอกัดริมฝีปากตัวเองจนเกิดรอยแผลส่งผลให้ปลายจมูกสัมผัสได้ถึงกลิ่นคาวเลือด..

"ให้ตายเถอะ.."

พั้บๆๆๆๆๆ !!! นํ้าเสียงแหบพร่าสบถออกมาอย่างเหลืออดพร้อมกับผละมือออกจากคางมน เปลี่ยนเป็นจับแขนเธอค้องลำคอแล้วโน้มตัวลงประกบจูบ ลิ้นสากตะลอมดูดดุ้นกรีบปากบางสลับกับดูดเม้นหนักๆจนเกิดเสียงลามก นํ้าลายไหลเลอะตามมุมปาก..

"จูบฉันเชอร์รีน.." นํ้าเสียงแหบพร่ากระซิบข่มขู่แล้วบีบเค้นเต้าอวบเต็มไม้เต็มมือจนมันรู้สึกเจ็บ คนตัวเล็กที่ใบหน้าเปียกชุ่มด้วยหยาดนํ้าตาหมดทางเลือกยอมทำตามอย่างว่าง่าย เธอค่อยๆจูบตอบชายหนุ่มอย่างอ้อยอิ่ง แทนไทจึงจัดการจูบตอบเธอด้วยการใช้ลิ้นเกี่ยวพันหยอกล้อกับเรียวลิ้นไร้เดียงสา พร้อมกับกดจูบเบาๆไม่นานเชอร์รีนก็เริ่มเป็นงานจูบคนบนร่างจนแทนไทแทบเสียสติลงตรงนี้...

"อื้มส์.."

"อื้อ!" มือบางที่ถูกมัดเข้าหากันเลื่อนขึ้นขยํ้าเรือนผมสลวย ร่างเธอสั่นคลอนรุนแรงขึ้นเรื่อยๆตามแรงกระแทกที่ตอกอัดใส่ร่างเล็กไม่ยั้ง จากอาการเจ็บแสบในช่วงแรกๆตอนนี้แปรเปลี่ยนเป็นเสียวซ่าน ทุกจังหวะการเข้าออกทำเอาหญิงสาวแทบลืมหายใจมันรู้สึกดีอย่างที่ไม่เคยได้รับจากใครมาก่อน...

"อ๊าา!!...โอ๊ย...นะ...นาย...นํ้าอะไรไม่รู้เต็มท้องไปหมดเลย.."

"เธอกำลังจะเสร็จ.."

"อื้ออ...สะ...เสียวจัง..อ๊ะ!" ใบหน้าหวานเชิดขึ้น พร้อมกับครางออกมาไม่เป็นศัพท์ ริมฝีปากแดงระเรื่อจากการจูบกระชากวิญญาณมาเผยอขึ้นด้วยท่าทางเซ็กซี่ ส่งผลให้คนบนร่างต้องซุกใบหน้าเข้าที่ซอกคอหอมกรุ่นริมฝีปากอุ่นร้อนดูดเม้มฝากรอยความเป็นเจ้าของเอาไว้บนร่างเธอ..

"นะ...นาย...มะ...ไม่ไหว...แล้ว...อ๊าย!!"

ปึก!! ปึก!! ปึก!! ปึก!! ๆๆๆๆๆ เอวสอบซอยถี่ๆเข้าร่องแคบอย่างไม่ปราณี จนร่างกายขาวเนียนขึ้นสีแดงเถือก มวลนํ้าอุ่นร้อนไหลวนในช่องท้องก่อนจะค่อยๆไล่มาถึงจุดสุดยอด..

"อ๊ะ....กรี๊ดดดดดดด...!!"

"อ๊าา..!" ร่องแคบตอดรัดแก่นกายใหญ่แน่นวินาทีต่อมาก็ปลดปล่อยสายธารสีขาวขุ่นอุ่นร้อนออกเป็นจำนวนมาก ทำให้แทนไทปลดปล่อยออกมาในเวลาไกล้เคียงกันแล้วเอวสอบก็ถอดแก่นกายออกพร้อมกับเอี้ยวตัวขึ้นแล้วคว้าถุงยางเปื้อนเลือดสีแดงสดออกโยนทิ้งถังขยะข้างเตียง...

"ขอร้อง...พะ....พอเถอะนะ...ฉันไม่ไหวแล้ว" เชอร์รีนอ้อนวอนขอร้องคนตรงหน้า ที่กำลังจะรุกรานร่างกายเธออีกรอบ แทนไทกระชากร่างเปลือยเปล่าลุกขึ้นชิดกับผนังห้องฝั่งหัวเตียง มือหนาจับเรียวขาข้างขวาชันขึ้นแล้วสอดแทรกแก่นกายใหญ่ไร้เครื่องป้องกันเข้าไป

ปึก!! ปึก!!

"อื้อ!...จะ...เจ็บ พะ...พอแล้ว"

"แน่นชิบ.." ชายหนุ่มขบกรามแน่นเมื่อถูกตอดรัดมากกว่าเดิม ความไกล้ชิดแบบเนื้อแนบเนื้อทำให้เขาแทบไม่อยากถอดร่างกายออกจากเธอ

พั่บ!! พั่บ!! พั่บ!! ๆๆๆๆๆ

"อ๊ะ...กรี๊ดดดดดดดดดด!" เอวสอบซอยถี่ๆใส่ร่างเธอไม่ยั้ง จนช่องทางรักคับแคบฉีกขาดไปทีละนิด ความจุกใหญ่พองโตอัดแน่นเต็มช่องท้อง ร่างกายขาวผ่องขึ้นสีแดงระเรื่อ เอวขอดถูกแทนไทจับเอาไว้แน่น เสียงร่างเล็กกระทบกับผนังห้องดั่งสนั่นหวั่นไหวราวกับทั้งตึกมีแค่เราสองคน..

"อาาาส์...."

"ฮึก..จะ...เจ็บ...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ!!" นํ้าตาหยดแล้วหยดเล่าไหลอาบพวงแก้มเนียนใส เชอร์รีนจิกนิ้วเข้าหากันแน่นจนเกิดรอยเล็บบนหลังมือ ริมฝีปากเกิดรอยแผลจากการกัด ใบหน้าหวานส่ายไปมาราวจะขาดใจ ตามต้นขามีนํ้าสีขาวหนืดไหลปะปนเลือดลงมา แต่คนที่เอาแต่กระแทกใส่ร่างเธอก็ไม่มีวี่แววว่าจะหยุด..

"คนใจร้าย...ฮึก...เจ็บจะตายอยู่แล้วนะ...อ๊ะ!!" นํ้าเสียงสั่นเครือตัดพ้อออกมา..

"เจ็บแล้วไง...ฉันจำเป็นต้องแคร์?"

"อึก..อ๊ะ..อ๊ายย!!" แทนไทไม่สนใจความรู้สึกหญิงสาว จมูกคมสันซุกไซร้ตามซอกคอเธอแล้วฝากรอยเป็นจํ้าๆสีม่วงชํ้าเอาไว้ มือหนากอบกุมหน้าอกอวบที่สั่นสะท้านแล้วบีบเค้นหนักๆ เอวยังคงขยับสอดใส่ไม่หยุด ปลายหัวสัมผัสได้ถึงความนุ่มลื่นที่ดูดกลืนแก่นกายเข้าไป ทุกจังหวะเข้าออกสร้างความรัญจวนซาบซ่านส่งผลให้ชายหนุ่มออกแรงกระแทกเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ..

พั่บ!! พั่บ!!ๆๆๆๆๆ

"อึก...อ๊ายย!!!" เสียงครางไม่เป็นศัพท์ยิ่งเพิ่มความพอใจให้กับชายหนุ่ม เอวสอบซอยถี่ๆไม่มีท่าทีว่าจะเหนื่อย ท่อนแขนกำยำโอบกอดร่างเล็กที่เริ่มอ่อนเพลียลงเรื่อยๆเอาไว้แน่น ลมหายใจหนักๆหลุดออกจากริมฝีปากหยักอยู่เรื่อยๆ

"อาาาส์...ไม่ไหวละแม่ง"

พั่บ!! พั่บ!! พั่บ!!

"อ๊าาส์...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ายย!!"

"อ๊าา.."

"อึก...ฮึก"

พรวด !! แทนไทปลดปล่อยนํ้ากามใส่คนตัวเล็กเป็นจำนวนมาก จนเชอร์รีนทรุดตัวล้มลงบนเตียง เธอร้องให้ออกมาด้วยความเจ็บแสบตรงนั้นมันเสียวก็จริงแต่มันเป็นครั้งแรก เธอรับมันไม่ไหว มันรุนแรงเกินไป...

"ลุกขึ้น เธอต้องทำมันต่อ"

"ขอร้องเถอะนะ....ฉะ....ฉันไม่ไหวแล้วจริงๆ" เชอร์รีนยกมือที่ถูกมัดจนเกิดรอยแดงเพราะแรงดิ้นของเธอไหว้ขอร้องคนตรงหน้า แม้กระทั้งแรงจะยืนยังไม่เหลือ ตรงนั้นมันฉีกขาดเพราะขนาดและความรุนแรงที่แทนไทมอบให้มันป่าเถื่อนเกินไป...

"ถ้าฉันยังไม่บอกว่าพอใจ เธอก็ต้องทำมันต่อไม่มีข้อแม้ใดๆทั้งสิ้น..." มือหนาคว้าหมับเข้าที่คางมนแล้วบดขยี้ ก่อนที่ชายหนุ่มจะนั่งลงบนเตียงแล้วกระดิกนิ้วให้เธอคลานมาขย่มร่างตัวเอง... "หน้าที่ของเธอคือทำตามที่ฉันสั่ง.."

"พะ...พอเถอะ ฉะ...ฉันไม่ไหวแล้ว..."

"อยู่บนเตียงเธอเป็นแค่ทาสของฉัน..."

"...."

"ไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ....เข้าใจที่พูดใช่มั้ย?"

.

.

.

ใครจะเป็นทาสใครกันแน่นะ?

Next..

"เธอคิดผิดแล้วเชอร์รีน...ที่เอาตัวเข้าแลก"