EPISODES 4 | รสจูบแรกที่ได้สัมผัส

หลังทานข้าวเสร็จปลายฟ้าก็สั่งไวน์มานั่งดื่มหลายต่อหลายแก้ว จนเมาไม่ได้สติแล้ว เวกัสค่อยๆพยุงแล้วอุ้มมาที่รถ

ตลอดทางปลายฟ้าเอาแต่ดิ้นไปดิ้นมากระโดดมานั่งบนตักแกร่งของเขาใช้แขนเรียวทั้งสองคล้องคอคนโตไว้แน่น หน้าอกโตใหญ่โตเนินนมล้นทะลักเสียดสีกับแขนแร่งของชายหนุ่มไปมา

“ปลายรักพี่นะ รักมากด้วยนะรู้เปล่า”

เธอกระซิบลงข้างริมใบหูชายหนุ่มแล้วจุ๊บลงที่แก้มสองสามทีอย่างมั่นเขี้ยว เขาไม่ได้เอ่ยปฏิเสธอะไรเธอ นอกจากนั่งยินยอมให้เธอทำทุกอย่างตามใจ มือหนากอดเอวเธอบางไว้เบาๆ

“……”

“รักพี่ที่สุด พี่หมอเวกัสคนหล่อของปลาย จูบกันไหมคะ ปลายอยากจูบพี่เหลือเกิน อยาครอบครองริมฝีปากพี่แค่อยากจูบ ขอได้ไหมคะจูบปลายหน่อยได้ไหม”

ไม่เพียงแต่พูดเธอยังรั้งใบหน้าคมคายเข้ามาใกล้ๆ ยิ่งมองใกล้ๆเธอยิ่งเห็นถึงความหล่อเหงาของเขา ผิวเนียนขาวจั๊วะไร้รูขุมขน หน้าใส กรอบหน้าทรงลูกครึ่ง

“เมาแล้วนั่งนิ่งๆใกล้ถึงคอนโดแล้ว ถ้าพูดไม่รู้เรื่องจะพาไปส่งที่บ้านนะ” ชายหนุ่มเอ็ดเธอที่นั่งดิ้นไปดิ้นมา

“ถ้าไปที่บ้าน ต่อไปพี่คงไม่ได้เจอหน้าปลายอีกแล้วนะ ปลายคงหนีพี่ไปไกลแสนไกลเหมือนที่พี่ต้องการ ไปสิคะไปส่งที่บ้านเลย ปลาย…”

“ปลายฟ้า ฉันบอกแล้วไงอย่าพูดแบบนี้ ฉันไม่ยอมให้เธอเป็นอะไรแน่นอนจำไว้” น้ำเสียงแข็งกร้าวเอ่ยตวาดใส่เธอจนเธอยิ้มร่าออกมา

“เป็นห่วงปลายใช่ไหมล่ะ ดีใจจังที่พี่เป็นห่วง จูบกันหน่อยได้ไหมคะ ปลายอยากจูบ อยากครอบครองริมฝีปากของพี่อยากเป็นเจ้าของมัน”

ปลายฟ้ารั้งคนตรงหน้าเข้ามาประกบริมฝีปากเธอค่อยๆจูบอย่างเก้อๆกังๆ ไม่เป็นประสีประสาเพราะเธอไม่ค่อยจูบมาก่อนมีแต่เคยดูๆคนจูบกันมาสุดท้ายกำแพงที่สร้างขึ้นมาก็พังทลายไม่เป็นท่า เวกัสหักห้ามใจเอาไว้ไม่อยู่กดรั้งท้ายทอยเธอเข้ามาจูบอย่างดุเดือด เป็นจูบที่ทั้งเร้าร้อนและอบอุ่นในเวลาเดียวกัน

รสจูบมันช่างหวานหอม เย้ายวนและปลุกเร้าใจ เขาสอนให้เธอเกี่ยวแลกลิ้นไปมาก่อนจะถอนจูบ เพราะถ้าจูบนานกว่านี้มีหวังได้ทำมากกว่าจูบแน่นอน

“หวานที่สุดเลย ขอจูบอีกได้ไหมคะ ชอบค่ะ”

“นั่งเงียบๆพอแล้ว เมาแล้วอย่าหื่นปลายฟ้า”

“อะไรแข็งๆดันก้นปลายก็ไม่รู้ พี่พกอะไรมาอ่ะ”

“ไปนั่งที่ตัวเองไป ฉันเหนื่อยขาแล้ว”

“ไม่ค่ะ อยากนั่งตักพี่แบบนี้ มันอบอุ่น ที่ปลายบอกจะเลิกยุ่งกับพี่ ปลายโกหก ปลายเลิกไม่ได้หรอก ปลายรักพี่ วันเดียวที่จะเลิกรักได้ คือวันที่ปลายสิ้นลมหายใจค่ะ”

“ไม่เจ็บรึไง ไม่เจ็บไม่ทรมานกับสิ่งที่ฉันมอบให้รึไง?” เธอเอื้อมมือไปจับมือหนามาทาบอก หัวใจดวงน้อยๆของเธอเต้นแรงถี่ๆ

“เจ็บสิคะแต่ทำไงได้ ใจมันรักไปแล้ว พี่ดูนี่สิคะหัวใจปลายเต้นแรงมากเลยนะ ต่อให้เจ็บเจียนตายปลายก็ขอรักพี่ ขอทำตามหัวใจตัวเองให้ถึงที่สุด”

“ฉันมันอันตราย เธออย่ามายุ่งกับฉันดีกว่าปลายฟ้า ชีวิตเธอจะไม่ปลอดภัยนะ”

“พี่และพ่อก็พากันพูดแต่คำนี้ ไม่ว่าจะอันตรายแค่ไหนปลายก็ไม่กลัวขอแค่ได้รักพี่ ได้รับเศษเสี้ยวหัวใจของพี่”

“เธอไม่เคยได้เศษเสี้ยวหัวใจฉันเพราะเธอ…” เธอแตะนิ้วชี้ลงที่ริมฝีปากคนตรงหน้าแล้วซบลงบนอกแกร่งของชายหนุ่ม

“ไม่ต้องพูดค่ะ ปลายไม่อยากฟัง พี่ชอบผลักไสไล่ส่งปลาย ปลายไม่ไปค่ะ คืนนี้ไม่ไปไหนทั้งนั้นจะอยู่กับพี่”

“แต่เอ้ะ…อะไรแข็งๆ เอาออกได้ไหม มันชนก้นปลายนานแล้วนะ”

“ไม่ได้นั่งนิ่งๆ ถ้ายิ่งขยับมันยิ่งแข็ง”

ชายหนุ่มกอดเอวเธอไว้แน่น จนเธอหลับไป ตอนนี้เขาปวดหนึบมากเพราะเธอที่ปลุกเร้าอารมณ์ความเป็นชายของเขา เขาจะไม่ทำอะไรเธอเด็ดขาด พอมาถึงคอนโดเขารีบอุ้มเธอมานอนบนเตียงทันที

“เมาแล้วยั่วเก่ง เธอน่าทะนุถนอม พี่ไม่อยากทำให้เธอเจ็บและพี่จะไม่ยอมปล่อยให้เธอทำอะไรบ้าๆอย่างที่พูดหรอกนะยัยลูกหมีของพี่”

มือหนาสากยกขึ้นลูบที่ใบหน้าของหญิงสาวเบาๆ ก่อนจะค่อยปลดกระดุมเสื้อผ้าเธอลงที่ละเม็ด เขาแอบกลืนน้ำลายเหนียวลงคอสองสามรอบ

เนื้อตัวของเธอขาวละมุนดุจไข่มุก รูปร่างสะโอดสะองไร้ที่ติ ใบหน้าสวยหวาน หน้าอกอวบหน้าสัม เอวคอดกิ่วหน้าท้องแบนราบชวนหลงใหล เวกัสค่อยๆถอดทุกอย่างออกที่ละชิ้นจนตอนนี้มีเพียงบราสีเนื้อตัวเล็กๆและกางเกงตัวจิ๋วบางๆปกคลุมส่วนสงวนของเธอ มือหนารีบปลดเข็มขัดและควักท่อนเอ็นที่ผงาดออกมา เขามองร่างกายที่เย้ายวนใจ

พลางสาวมือโอบรูดท่อนเอ็นไปมาจินตนาการ ว่าเขากำลังทำเรื่องอย่างว่ากับเธอ จนเขากระตุกน้ำกามออกมา เขาละเลงบนตัวเธอก่อนจะเดินเข้าไปอาบน้ำ พอเดินออกมาก็เจอร่างเล็กนั่งมองเขาอย่างงงๆ

“น้ำอะไรไม่รู้ทั้งคาวทั้งเหนียวเต็มตัวปลายเลย” เธอทำหน้ามุ่ยมองน้ำกามบนตัวด้วยความงุนงง ไม่รู้ว่าน้ำพวกนี้อยู่บนตัวเธอได้ยังไง

“ไม่มีอะไรหรอก เดี๋ยวฉันหาเสื้อให้สวมนะ”

“ใครถอดเสื้อให้ปลายเหรอคะ?”

“เอ่อ…เธอถอดเอง ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก”

“ถ้าทำปลายก็ไม่ว่าค่ะ ปลายยอมให้พี่ทำทุกอย่าง”

“….” เขาละสายตาจากเธอแล้วเดินมาหยิบเสื้อยืดของตัวเองและกางเกงบ๊อกเซอร์โยนให้เธอ เธอรับมันมาสูดกลอายของเขาบนเสื้อผ้า

“จะลุกไปอาบน้ำเองหรือจะให้เช็ดตัวให้? ไม่ชอบให้คนสกปรกอยู่ใกล้”

“เช็ดให้ค่ะ อยากให้เช็ดให้ อยากให้พี่ดูแลเหมือนเมื่อก่อนที่เคยดูแลปลาย”

เธอนั่งตาละห้อยมองคนโตที่ค่อยๆใช้ผ้าเช็ดตามเนื้อตามตัวให้เธอเบาๆ

“ถอดชุดชั้นใน และกางเกงซะ แล้วสวมชุดนี้นอนเดี๋ยวฉันไปเคลียร์งานแป๊บ”

“ไม่อยากอยู่ดูปลายเปลี่ยนชุดเหรอคะ”

“ไม่ได้มีอะไรหน้าดูขนาดนั้น”

พรึ่บ!!! ปลายฟ้าดึงแขนคนโตไว้แล้วผลักให้นอนราบลงกับเตียงกระโดดขึ้นคร่อมแล้วก้มประกบจูบที่เร้าร้อน จูบได้สักพักเวกัสก็รีบผลักเธอออกแล้วเดินออกไปทันทีเพราะถ้าอยู่นานกว่านี้กำแพงที่เขาสร้างต้องพังไม่เป็นท่าแน่ๆ

“จูบสองรอบแล้ว เก่งจังปลายฟ้า”

เธอค่อยๆเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วฟุ่บหน้าลงหมอนแล้วหลับไป มารู้สึกตัวอีกทีก็เช้าแล้ว นอนยิ้มมองคนตรงหน้าที่นอนหันหน้าเข้าหาเธอและกุมมือเธอไว้

“รักนะคะ อยากตื่นมาเจอพี่แบบนี้ทุกวันจัง”

จุ๊บ เธอจุ๊บลงที่หน้าผากของชายหนุ่มแล้วเดินออกมาสำรวจรอบห้องและเข้าไปด้านในห้องทำงานเจอรูปภาพถ่ายในวัยเด็กของทั้งคู่มากมาย มีรูปเธอมากมายในห้องทั้งในวัยเด็กและวัยโตปัจจุบัน

เธอมองมันด้วยรอยยิ้มและเกิดความสงสัยมากมาย เขาเก็บรูปเธอไว้มากมายแต่ทำไมถึงคอยแต่ผลักไสไล่ส่งเธอแบบนี้

“ปลายฟ้าทำอะไร!!!”

เพล้ง!! รูปในมือหล่นลงกับพื้นกระเบื้องอย่างแรงจนกรอบรูปแตกเป็นรูปเธอสมัยที่สวมใส่ชุดรับปริญญาอัปลงอินสตาแกรมแต่เขาไปบันทึกรูปมาทำกรอบรูปใส่

“ปลายฟ้า มานี่เลยยุ่งอะไรกับของๆฉัน”

“โอ้ยยยย พี่เวกัสปลายเจ็บนะลากปลายแรงไปไหมเนี่ย คนนะคะไม่ใช่หินไม่ใช่เหล็กลากซะแขนปลายถลอกเลยเนี่ย”

“ใครอนุญาตให้เข้าไปข้างใน ทำของเสียหายด้วย ใครอนุญาตห้ะ!!”

ชายหนุ่มมองเธออย่างคาดโทษ พอเขาลืมตาตื่นมาก็ไม่เห็นเธอบนเตียงเลยเดินหาจนมาสดุดที่ห้องทำงาน เขาหงุดหงิดอย่างมากที่เธอเข้าไปด้านในไปเห็นในสิ่งที่เขาปิดเธอมาตลอด

“ปลายอนุญาตเองค่ะ ห้องทำงานพี่มีแต่รูปปลาย พี่รักปลายใช่ไหมบอกปลายมาเถอะค่ะ”

“ไร้สาระ รูปพวกนั้นพ่อเธอให้ฉันเลยเก็บๆไว้สักวันคงจะคืนให้ท่านไม่ได้มีค่าอะไร”

“พ่อไม่มีทางให้รูปพวกนั้นกับพี่แน่นอน พ่อเกลียดพี่จะตาย”

“….”

“พี่รักปลายใช่ไหมคะ ตอบปลายได้ไหมว่ารักปลายเหมือนที่ปลายรักพี่ ตอบให้ปลายชื่นใจได้ไหมคะว่าเรารักกัน” เธอยิ้มร่ามองคนตรงหน้ารอคำตอบจากปากเขา

“ไม่เคยรัก ไม่มีวันรักเลิกเพ้อเจ้อ ไปเก็บชุดและกระเป๋าแล้วกลับไปได้แล้ว”

“ปากแข็งจังเลย รักก็แค่บอกว่ารัก จะไปยากอะไรคะ ปลายยังบอกพี่ตลอดว่าปลายรักพี่ รักพี่มาก รักที่สุด”

“ฉันไม่ได้ปากแข็ง ฉันแค่ไม่ได้รักเธอ ฉันเอ็นดูเธอเหมือนน้องสาวเพราะเธอเป็นลูกเพื่อนคนสนิทของพ่อฉันแค่นั้น” น้ำเสียงที่เอ่ยตอบเธอนั้นเต็มไปด้วยความนิ่งและเย็นชา

“แต่ปลายอยากเป็นเมีย ไม่ได้อยากเป็นน้องไม่ได้อยากมีพี่ชาย ปลายอยากมีผัว!”

“ปลายฟ้าพูดอะไรคิดบ้าง เธอเป็นผู้หญิงนะ”

“คิดมาตลอดหลายสิบปี ความฝันปลายมีอย่างเดียวคือเป็นเมียพี่ เป็นแม่ของลูกพี่ค่ะ”

“ไม่มีวันนั้นหรอก เลิกฝันลมๆแล้งๆซะ”

“ต้องมีสิค่ะ ถึงพี่ไม่อยากเป็นผัวปลาย แต่ปลายจะยัดเยียดตัวเองให้เป็นเมียพี่ ขอเวลาหน่อยสิคะถ้าปลายทำให้พี่คลั่งปลายได้ ปลายจะไม่ไปไหนแต่ถ้าทำไม่ได้ปลายจะไปค่ะ จะไปจากชีวิตพี่จริงๆ”

“ไปตั้งแต่วันนี้เลย เชิญ!”

“ไม่ไปค่ะ ปลายหิวมีอะไรกินไหมคะหรือให้ปลายกินพี่ปลายก็พร้อมนะคะ” เธอจะพุ่งเข้าใส่คนตรงหน้าแต่เขาดันหันเธอไว้

“ไปอาบน้ำเดี๋ยวให้คนเอามื้อเช้ามาให้ แล้วรีบกลับซะ ป่านนี้พ่อเธอคงตามหาแล้ว”

“ไม่ไล่สักวันได้ไหมคะ ไล่ตลอดเลย”

“…...”

“รักพี่นะคะ พี่เวกัส”

“เธอเชื่อฉันนะการถอยให้ไกลจากผู้ชายอย่างฉันมันดีที่สุดแล้ว พ่อเธอก็บอกว่าฉันอันตราย ทำไมถึงไม่ยอมฟังท่าน ทำไมต้องขัดคำสั่งท่าน เธอก็รู้นิสัยพ่อเธอ”

“หัวใจไงคะ หัวใจมันเรียกร้องหาพี่ ปลายเลยทำตามหัวใจตัวเอง ไม่ว่ามันจะเจ็บสาหัสแค่ไหนก็จะทนค่ะ” เธอยิ้มแล้วเดินกลับเข้าไปในห้อง ไม่สนใจคำพูดเขาเลยสักนิด ไม่นำเข้าหูเลยด้วยซ้ำ

“เฮ้อ~ปลายฟ้าเธอนี่มันแสบจริงๆ แล้วฉันจะใจแข็งได้ยังไง ก็ดูเธอทำสิ!”