ตอนที่6/2 (อดีต) ตอนนับสองอยู่ปี1

ตอนที่6/2 (อดีต) ตอนนับสองอยู่ปี1

.

.

# ย้อนไปเมื่อตอนที่นับสองอยู่ปี1 / กันต์อยู่ปี4

ณ หน้าตึกคณะวิศวกรรมยานยนต์

“เฮียโนอาร์....น้องเก่งไหม น้องสอบเข้าคณะเดียวกับเฮียได้แล้ว เย้!....”

น้ำเสียงสดใสของนับสองดังมาแต่ไกล ส่งผลให้เป็นหนึ่งและกันต์ที่นั่งอยู่โต๊ะหินอ่อนหันไปมองอาหมวยน้อยที่กำลังวิ่งมาด้วยท่าทางสดใสร่าเริง

“สองค่อยๆ เดิน เดี๋ยวล้ม...”

แทนที่คนเป็นพี่ชายจะพูดประโยคนี้ แต่ดันเป็นเพื่อนพี่ชายอย่างกันต์ที่เอ่ยเตือนแทนซะงั้น

“....” เป็นหนึ่งทำเพียงแค่ปลายตามองเพื่อนรักนิ่งๆ ไม่ได้พูดอะไร ก่อนจะหันไปมองน้องสาวตัวเองที่วิ่งมานั่งข้างๆ พร้อมกอดแขนเขาอย่างออดอ้อน

“ว่าไงคะ น้องเก่งไหม” สาวน้อยในชุดนักศึกษารัดรูป กระโปรงทรงเอแสนสั้น เสื้อก็เล็กกระดุมแทบปริ ถามพี่ชายอีกครั้ง

“อืม เก่ง” เป็นหนึ่งตอบน้องสาว อมยิ้มให้เล็กน้อยพร้อมโยกหัวคนตัวเล็กเบาๆ อย่างเอ็นดูในความช่างพูดช่างเจรจา

“ถ้าน้องเก่ง...งั้นน้องขอรางวัลหน่อยสิ” เธอยิ้มพร้อมแบมือ

“หืม อะไรอีก” เป็นหนึ่งขมวดคิ้วสงสัยว่าน้องสาวอยากได้อะไร

“เลี้ยงชาบูน้องหน่อยจิ เลี้ยงเพื่อนๆ น้องด้วย นะๆ พี่ชายสุดหล่อของน้อง” พูดพร้อมทำตาปิ๊งๆ ออดอ้อนอย่างน่ารัก

“อืม...ได้ เย็นนี้แล้วกัน” แล้วคนเป็นพี่ชายก็ต้องตามใจน้องสาวคนเดียวเหมือนทุกที

“เย้ รักเฮียที่สุดเลย...พี่กันต์ก็ไปด้วยกันนะคะ” หญิงสาวกอดพี่ชายแน่น ก่อนจะผละออกแล้วหันมาชวนเพื่อนของพี่ชาย

“ครับ”

กันต์ตอบยิ้มๆ มองหน้าน้องสาวเพื่อน ก่อนจะสังเกตเห็นว่าอาหมวยน้อยของเขา ใส่ชุดที่ทั้งสั้นและรัดมากๆ ทำให้คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันเป็นปมอย่างไม่ค่อยชอบใจนัก

“เสื้อจะเล็กไปไหนสอง กระโปรงก็สั้น ทำไมไม่ใส่ให้มันยาวกว่านี้หน่อย...ใส่แบบนี้มันน่าเกลียด ไม่ถอดไปเลยล่ะถ้าจะสั้นขนาดนี้!” ด้วยความปากหมาเป็นนิสัย สุดท้ายเขาก็อดไม่ได้ที่จะพูดมันออกมา

“ก็พอดีนะคะ...เฮียโนอาร์ยังไม่เห็นว่าอะไรเลย ทำไมพี่กันต์ต้องว่าสองด้วย จิ๊!”

นับสองหน้าบึ้งตอบกันต์ ทำไมเขาต้องว่าเธอใส่แบบนี้แล้วน่าเกลียดด้วย...ทีผู้หญิงที่เขาควงแต่ละคนนี่ มีแต่สั้นๆ ทั้งนั้น ทีแบบนั้นล่ะชอบ...เพราะเป็นเธอใส่สินะ เขาถึงได้มองว่ามันน่าเกลียด เสียความรู้สึกชะมัด...

“เออ กูยังไม่ว่าอะไร มึงจะเดือดร้อนทำไม?” เป็นหนึ่งหันไปเลิกคิ้วถามกันต์ หรี่สายตาจับผิดเพื่อน

“อะ เอ่อ...ก็สองเป็นน้องไง แต่งแบบนี้มันไม่น่ารัก ไม่สมวัย ถ้าเป็นคนอื่นกูก็คงไม่พูดหรอก” กันต์รีบตอบกลับ ก่อนจะเบือนหน้าหนีไปมองทางอื่น

.

.

.

ปากมันก็เป็นซะแบบเนี้ย!

ยิ่งกับผู้หญิงแล้วด้วย ห้ามพูดคำว่าน่าเกลียด อิพี่มันไม่รู้รึยังไง

พี่ชายแท้ๆยังไม่เดือดร้อน

พี่ชายเทียมดันเดือดร้อนแทนซะนี่