บทที่ 1 Intro
บทที่ 1
Intro
ร้านเหล้าในที่ลับ
"เป็นไง!!! พวกมึง!!!! บรรลุนิติภาวะปรับ ก็พากันมาร้านกูเลย" กราฟหันมาพูดกับรุ่นน้องที่พออายุบรรลุนิติภาวะกันถึงร้านของเขา
"พี่กราฟก็พูดเกินไป" อาร์ท บอกรุ่นพี่โรงเรียนของพวกเขา
"แล้วนี่ยังไง ทำไมไอ้เปา มันยิ้มอย่างกับคนบ้ากับโทรศัพท์ว่ะ" กราฟถามถึงรุ่นน้องที่เอาแต่นั่งยิ้มกับโทรศัพท์ อย่างกับคนเพิ่งตกหลุมรัก
"มันมีแฟนน่ะ พี่กราฟเลยมีอาการเพ้อๆ แบบนี้แหละพี่" อาร์ท มองเพื่อนแล้วส่ายหัวก่อนที่จะตอบหนุ่มรุ่นพี่
"พี่เถอะเรียนมหาลัยก็หนักแล้วทำไมยังมาเปิดร้านเหล้าว่ะพี่" ไออุ่นสงสัยในการเปิดร้านเหล้าของหนุ่มรุ่นพี่ ที่เขารู้จักมาหลายปี รุ่นพี่คนนี้เรียนคณะเกษตรแต่กับมีร้านเหล้าเป็นของตัวเอง
"บังเอิญลูกหมาของกู มันชอบแดกเหล้าน่ะ กูเลยเปิดให้มันแมร่งเลย จะได้นั่งแดกที่ร้าน แถมยังอยู่ในสายตากูอีกต่างหาก เป็นไงความคิดกู"
"แมร่งรวยสัส!!!!" เสียงพวกเราดังประสานเสียงกันชมรุ่นพี่ของตน แต่เสียงแซวจากพวกเราไม่ได้ทำให้พี่กราฟรู้สึกว่าตัวเอง ต้องถมตัวเลยแม้แต่น้อย แต่กลับทำให้พี่กราฟยิ้มอย่างมีความสุขมากยิ่งขึ้น
"เห้ยยย เสียงดังว่ะ กับอีแค่มีแฟนทำมาอวด ทำไมว่ะ!!! มึงเกิดมาแล้วยังไม่เคยโดนรึไง ประกาศอยู่ได้ น่ารำคาญสัส" เสียงโต๊ะข้างๆ พวกเขาตะโกนขึ้นมา
"เอาน่าาา พวกนั้นน่าจะเมาแล้ว พวกแมร่งมาตั้งแต่ร้านเปิดเลย" พี่กราฟหันมาคุยกับรุ่นน้องร่วมสถาบันของเขา ตอนที่เขาเรียนม.5 พวกนี้ก็เข้าเรียน ม.1 เอง แล้วพวกเขาดันเป็นเด็กที่ชอบกิจกรรมเหมือนกัน นั้นเลยทำให้พวกเขาสนิทกัน
"ถึงเพิ่งจะเคยมีแฟนเป็นคนแรกก็ดีกว่า ถูกทิ้งมาแหละหว่าาา" อั่งเปาตะโกนขึ้นแบบลอยๆ
"มึงง!!!!" เสียงคนเมาขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน ลุกขึ้นยืนพร้อมจะมีเรื่องกับอีกคน
"นั่งลงเลยมึง" เสียงใสใสๆ ดังขึ้นจากด้านหลังของไออุ่น โทนเสียงนุ่มทุ้มที่ทำให้หัวใจของไออุ่นเต้นผิดไปหนึ่งจังหวะ
ไออุ่นหันหลังไปมองใบหน้าหล่อๆ ที่อยู่ใต้แสงไฟสลัวๆ แบบนี้แต่กลับดูดีจนน่าตะลึง ส่วนสูงกำลังพอดี แบบที่ไม่สูงเกินไปและไม่เตี้ยเกินไป ผิวขาวเนียนผ่องใส มองดูแล้ว ให้ความรู้สึกสะอาดตา ดูไปดูมาก็เพลินตาไม่เบาเลยครับ
แต่คนที่เดินตามไม้โทเข้ามากับทำให้คนที่เมาเต็มทีแล้วพุ่งเข้าไปหา ผู้หญิงที่บอกเลิกพี จนทำให้เขา ต้องมานั่งกินเหล้าย้อมใจ ในร้านเหล้าที่ชื่อว่า ร้านเหล้าในที่ลับ ชื่อร้านที่เรียกแขกเข้ามาที่ร้าน จำนวนไม่น้อยเลยรับ ว่าไอ้ร้านเหล้านี่มันหน้าตาเป็นไง แล้วนั้นก็ทำให้พวกเท่มาร้านนี้ในวันนี้
"มุก มุกมาหาพีเหรอครับ" หญิงสาวหน้าตาน่ารักมองตรงมาที่พีด้วยสายตาที่ไม่เหลือเยื่อใย ใหห้กับผู้ชายคนนี้อีกแล้ว ทั้งๆที่คบกันมาตั้งสามปี
"พีปล่อยมุก มุกเจ็บ" หญิงสาวพยายามสะบัดมือออก แต่ชายหนุ่มกับจับแน่นมากกว่าเดิม
"เห้ยยย ปล่อยแฟนกู" อั่งเปาที่เห็นว่าแฟนเขา กำลังเจ็บจากการถูกบีบที่ข้อมืออย่างแรง
"แฟนมึงงั้นเหรอ" พีเห็นไปมองยังคนที่กวนตีน เขาเมื่อกี้
"ใช่แล้ว แล้วมึงจะทำไม" อั่งเปาดึงหญิงสาวออกจากการเกาะกุมของพี มายืนข้างหลังตน
"นี่มึงคบกับมุกมานาน แค่ไหนแล้ว มึงรู้จักมุกดีแค่ไหนวะ" พีถามคนที่กล้ามาดึงแฟนเข้าออกไปจากมือเขา
"หกเดือน แล้วมึงล่ะนานขนาดไหนกัน" อั่งเปาจงใจกวนตีนพี ที่เมาเต็มที่แล้ว แล้วตัวพีในตอนนี้พร้อมจะ มีเรื่องกับเขาแล้ว
"สามปี กูคบกับผู้หญิงที่มึงเรียกว่าแฟน มาสามปีแล้ว จนเมื่อวันก่อนเขามาบอกเลิกกู บอกกูว่าเขาไม่รักกูแล้ว" พีมองตรงไปยังหญิงสาว ที่เขารักมากและยากที่จะตัดใจ
"นี่มุกคบซ้อนเหรอ มุกเห็นพีเป็นตัวอะไรวะ ทำไมมุกทำแบบนี้กับวะ กากีวะ"
พลั๊ก หน้าของพีเห็นตามแรงจากหมัดของอั่งเปา ที่ประเคนเข้าหน้าพีไปเต็มๆ หลังจากเขาพูดจบ
"เหี้ย!!!! ไรของมึงวะ" พีหันไปถามคนที่ต่อยเข้า หน้าเขาเต็มหมัด
"มึงจะพูดแบบนี้กับมุกได้ไงวะ!!!"
"แล้วทำไมกูจะพูดไม่ได้ในเมื่อเขาทำให้กูเจ็บ มึงเองก็เหอะเหี้ยว่ะ หน้าตาก็ดีแต่เสือกหาแฟนเองไม่ได้"
พลั๊กก ตุ๊บๆ พลั๊ก
เสียงกำปั้นบ้าง ฝ่าเท้าบ้างดังไปทั่วทั้งร้านเหล้า เมื่ออั่งเปาหมดความอดทนกับคำพูดของพี และเมื่อมีคนเปิดก็ย่อมมีคนตามเด็กทั้งสองกลุ่มชกกันนั่ว จนจับใครแยกออกไม่ทัน ไม้โทที่ไม่ชอบการทะเลาะวิวาท พยายามดึงเพื่อนตัวเองออกมากดงตีนของอีกฝ่าย
ไม้โทได้แต่นึกโทษหุ่นของตัวเองในใจ ถ้าเขากินข้าวมากกว่านี้ ตัวใหญ่กว่านี้หน่อย คงพอจะดึงเพื่อนออกมาจากการถูกกระทืบในตอนนี้ได้ กราฟเองก็พยายามที่จะห้ามรุ่นน้องที่กำลังพังร้านเขาอยู่อย่างเมามัน แต่ก็ไม่เป็นผลสำเร็จ เพราะเลือดวัยรุ่นที่มันร้อนในตอนนี้
"เห้ย!!!!! กูบอกให้หยุด!!!! ถ้าพวกมึงยังไม่หยุดกูจะแจ้งความ!!!" สิ้นเสียงคำรามของคนตัวโตกว่าไม้โทเล็กน้อย ที่เพิ่งจะเดินเข้ามาในร้าน ด้วยช็อปน้ำเงิน ทำให้ทุกคนต้องหยุดชะงัก เมื่อคนมาใหม่บอกว่าจะแจ้งความ
