บทที่ 3

ในร้านอาหาร Flora เข้ามาและเห็น Ezi กำลังดื่มอยู่

Flora: (เดินเข้ามาหา) คุณช่วยอธิบายให้ฉันฟังได้ไหมว่าเรื่องราวของ Ezi เหล่านี้คืออะไร?

Ezi: (เริ่ม) โอ้! พระเจ้า.. คุณทำให้ฉันกลัว มีอะไรอีก?

Flora: ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงบอกฉันว่าคุณต้องการเลิก? Ezi ฉันหวังว่านี่เป็นเรื่องตลกและไม่มีอะไรมากไปกว่านี้...

Ezi: (ยืนขึ้น) Flora เราต้องคุยกันอย่างจริงจัง

Flora: คุยกันที่นี่ ฉันไม่อยากฟังอะไรทั้งนั้น เราจะอยู่ด้วยกัน เข้าใจฉันถูกไหม?

Ezi: คุณมันบ้าจริงๆ! อยากแต่งงานกับฉัน...ในขณะที่ระหว่างเราไม่มีอะไรนอกจากความสนุก ฟลอร่า! แน่นอนว่าเราไม่ได้นอนด้วยกัน แต่ฉันไม่สามารถแต่งงานกับผู้หญิงง่ายๆ อย่างคุณได้

Flora: (ตกใจ) ง่ายสำหรับฉัน?

Ezi: แน่นอนตอนนี้ที่ฉันบอกคุณทุกอย่างอยู่ห่างจากฉัน

Flora: (หัวเราะเน้นเสียง) แล้วเธอคิดว่าจะหนีไปได้ง่ายๆ อย่างนั้นเหรอ? ฉันจะฆ่าคุณ

Ezi: ฮะ Flora ตบเขา Ezi ตกใจ ลูกค้าร้านอาหารทั้งหมดลุกขึ้นยืนเพื่อหยุด Flora

Flora: (ผลักพวกเขา) ปล่อยฉัน! ฉันจะฆ่าเขา (ดิ้นรน) เธอสงบลงทันทีหลังจากนั้นไม่กี่นาทีและจัดทรงผมของเธอ

Ezi: (ตกใจ) เชี่ย! ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันเดทกับผู้หญิงบ้าๆ แบบเธอ เธอทำให้ฉันกรามหัก

Flora: ฟังฉันให้ดี คุณจะไม่หนีไปจากเรื่องนี้ ฉันสัญญา ฉันจะฟ้องคุณคนงี่เง่า (เธอจากไป)

ในวิลล่าหลังใหญ่ ครอบครัวคอนโดะทั้งหมดกลับไปประกอบอาชีพของตน รับประทานอาหารเช้าด้วยกัน:

เบเนดิกต์: บอกเอ็มมานูเอล ผู้หญิงคนนี้ที่เราพบที่ร้านอาหารคือใคร

เอ็มมานูเอล: ไม่มีใคร !

เบเนดิกต์: อะไรนะ? แล้วเธอตบคุณทำไม

เอ็มมานูเอล: เธอไม่ได้ตบฉัน

เบเนดิกต์: คนโกหก เราเห็นคุณสบายดี

เอ็มมานูเอล: เบเนดิกเต้ หยุดทำให้ฉันสับสนกับเรื่องนี้ได้ไหม (มองเธอ)

เบเนดิกต์: อืม

Marie: นั่นคือเหตุผลที่คุณไม่ต้องการแต่งงาน? คุณสนใจผู้หญิงคนนี้ไหม?

เอ็มมานูเอล: คุณย่า…

อามีนา: ฉันหวังว่าจะไม่ เพราะฉันบอกคุณแล้วว่าฉันจะไม่ยอมรับผู้หญิงอย่างเธอในครอบครัวของฉัน เธอเป็นลูกสะใภ้ของฉันไม่ได้

เอ็มมานูเอล: แต่แม่ ผมรักเธอ

Amina: แต่เธอได้ยินเสียงตัวเองพูดไหม? เป็นไปไม่ได้ที่คุณจะแนะนำฉันให้รู้จักกับผู้หญิงคนนี้

BELIVE: แต่ที่รัก คุณเป็นอะไรหรือเปล่า คุณไม่ใช่เหรอที่ตะโกนจากหลังคาบ้านว่าเขาเพิ่งจะแต่งงานตอนนี้ เพราะเขาพยายามอย่างเหนือมนุษย์เพื่อที่จะมีใครสักคน คุณปฏิเสธที่จะยอมรับทางเลือกของเขา... pff ฉันคิดว่าคุณต้องป่วย เราจะไป รพ.ในวันพรุ่งนี้เพื่อรับการรักษาอย่างจริงจัง

อามีนา: คุณดูถูกฉันเหรอ ไม่ว่าเขาจะชอบหรือไม่ ฉันจะไม่ยอมรับผู้หญิงคนนี้ในบ้านหลังนี้ เอ็มมานูเอลสมควรได้รับสิ่งที่ดีกว่านั้น

เอ็มมานูเอล (ลุกขึ้นทันที): ฉันไม่หิวแล้ว ให้มันชัดเจนเถอะแม่ ถ้าฉันจะไม่แต่งงานกับเธอ ก็เท่ากับว่าฉันจะอยู่เป็นโสดไปตลอดชีวิต เพราะเธอคนเดียวที่ฉันรัก (เขาไป )

Amina: แต่คุณจริงจัง กลับมาที่นี่ทันที

Marie: Amina จริงๆ แล้วคุณเห็นแก่ตัวมาก ทำไมคุณไม่พยายามเข้าใจเขาด้วยความพยายามทั้งหมดที่เขาทำเพื่อเอาใจคุณ คุณแค่ทำให้เขารำคาญ (เธอจากไป)

เชื่อ (ย่อมาจาก); ฉันก็ทิ้งคุณเหมือนกัน (เขาจากไป)

อามีนา: แล้วเธอ.. หมายความว่าไงที่ออกไป (จับผิดเธอ)

Bénédicte (เน้นที่จานของเธอ)...

เอ็มมานูเอลซ่อนตัวอยู่ในขณะที่ดูฉากนั้นและระเบิดเสียงหัวเราะออกมา เอ็มมานูเอล: ไม่ แต่คุณแข็งแกร่งอะไร.. ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า เขาเข้าไปในห้องของเขาและทิ้งตัวลงบนเตียง: ฉันคิดว่าฉันพบวิธีกำจัดอาการชักของแม่แล้ว ทันใดนั้นโทรศัพท์ของเขาก็เริ่มดังขึ้น

*สายเข้า*

เอ็มมานูเอล (คำตอบ): สวัสดี! เยี่ยมมาก การโทรนี้มีค่าอะไรสำหรับฉัน

Ezi: ใช่ สวัสดี! เดาอะไร!

เอ็มมานูเอล: อะไรนะ!

Ezi: ในที่สุดฉันก็เลิกกับฟลอร่า

เอ็มมานูเอล: เฮ้! !คุณจริงจังไหม

Ezi: แน่นอนถ้า

เอ็มมานูเอล: ดีแล้ว! ฉันเองที่ต้องรับผิดเสมอ...เธอไม่รู้หรอกว่าเธอตบฉัน (คิดถึงแก้มที่ยังเจ็บอยู่)

เอซี่: เฮ้! เธอตบคุณด้วย อ่า! ผู้หญิงคนนี้เป็นปรากฏการณ์ที่จะได้เห็นอีกครั้งจริงๆ เธอต้องเข้ารับการบำบัดอย่างจริงจัง แถมยังตบหน้าฉันและขู่จะฟ้องฉันด้วย..โอ้พระเจ้า ทำไมฉันเจอแต่ผู้หญิงแบบนี้ตลอด..pff

เอ็มมานูเอล: หึ! คุณจริงจังไหม

Ezi: ฉันดูเหมือนโกหกเหรอ?

เอ็มมานูเอล: ในระยะสั้น คุณต้องระวังเธอจริงๆ

Ezi: นั่นคือสิ่งที่ฉันจะทำ อย่างไรก็ตาม ฉันได้เลิกกับเธอไปแล้ว นั่นคือสิ่งสำคัญ

เอ็มมานูเอล ; โอเค ฉันจะทิ้งคุณไว้ เราจะตามให้ทันในวันพรุ่งนี้

Ezi: โอเค ราตรีสวัสดิ์

เอ็มมานูเอล: ถึงคุณด้วย (วางสาย) อา! พระเจ้า ช่างเป็นวันที่ห่วยแตกจริงๆ...pff (ลูบคอ) .

*สิ้นสุดการสนทนาทางโทรศัพท์*

Flora กลับมาถึงบ้านและพบว่า Hortense หลับอยู่บนโซฟา

. ฟลอร่า: (มองอาหาร) เธอรอฉันทำไม? อาห์...แม่นั่นไม่มากเกินไป

Patricia: (มาถึง) เธอกังวลเกี่ยวกับคุณเสมอ แต่ไม่เหมือนเธอ คุณไม่แคร์ คุณเป็นอะไรกับคุณ! ฮะ

Flora: ปล่อยฉันนะ ฉันไม่ตลก ฉันจะไปพักผ่อน (ย้าย Hortense)

Hortense: (ตื่นขึ้น) อู้ ที่รัก กลับมาแล้วเหรอ?

ฟลอร่า: ไปนอน (เข้าห้อง)

Hortense: เธอจะไม่กินเหรอ?

แพทริเซีย: บางทีหลังจากนั้น คุณก็รู้จักแม่ อย่าห่วงแม่มาก ไปพักผ่อนเถอะแม่ ถ้าแม่หิวแม่จะมากินข้าว

ฮอร์เตนเซ่: แล้วคุณล่ะ?

แพทริเซีย: ตอนนี้ฉันต้องแก้ไขบันทึกของฉัน ฉันต้องทำงานให้หนักขึ้นเพื่อพิสูจน์ให้นักศึกษาแพทย์เห็นว่าฉันไม่ได้เป็นแค่ใครก็ตาม (ยิ้ม)

Hortense: โอเค ที่รัก ราตรีสวัสดิ์ จากนั้น (เธอจากไป)

Patricia: ขอบคุณเช่นกัน Patricia นั่งลงและเริ่มแก้ไข

ต่อมาฟลอร่ามาถึงและพบเธอ:

ฟลอร่า: ทำไมคุณไม่นอน มันสายไปแล้ว

แพทริเซีย: ฉันต้องแก้ไข โอ้ ฉันอุ่นอาหารเย็นแล้ว คุณกินได้

ฟลอร่า: (รับอาหาร) ขอบคุณน้องสาว แพทริเซีย (เขียนทั้งหมด) ทำไมเธอดูเหนื่อยจัง นิสัยเธอไม่น่าคิดเลย

ฟลอร่า: (ยิ้ม) แล้วเธอรู้นิสัยฉันตั้งแต่เมื่อไหร่?

Patricia: คุณเป็นน้องสาวของฉัน แม้ว่าคุณมักจะน่าเบื่อและ... ซนมาก ฉันเป็นห่วงคุณ

Flora: ฉันกับ Ezi เลิกกันแล้ว

แพทริเซีย : จริงสิ! อืม

Flora: ดูเหมือนว่าจะไม่ทำให้คุณประหลาดใจจริงๆ

แพทริเซีย: ก็คาดเดาได้ เขาก็ไม่ชอบคุณเหมือนกัน จริงไหม?

Flora: (พยักหน้า): ฉันต้องยอมรับว่าฉันสนใจเงินของเขามากกว่าตัวเขา แต่... ฉันชอบเขาแบบนั้นนิดหน่อย (จินตนาการ)

Patricia: ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า เธอตลกมากจริงๆ

Flora: ฉันจะไม่ปล่อยเขาไปแบบนั้น เขาต้องตอบแทนฉันอย่างสาสม

แพทริเซีย: อืมมม

Flora: ฉันจะยื่นเรื่องร้องเรียนที่ทำผิดสัญญาและทำให้เสียเวลา แบบนี้ไม่ถูกลงโทษเหรอ?

แพทริเซีย: ใช่ แต่เขาจะไม่ติดคุกสองวัน แถมยังมีเงิน ดังนั้น...

ฟลอร่า : ถ้ามันทำให้ฉันได้อะไรจากเขาบ้าง (ยิ้ม) ก็เพอร์เฟ็กต์นะน้องสาว เรียนเก่ง ฉันคงต้องไปนอนแล้วล่ะ (เธอจากไป)

แพทริเซีย : ว้าว! นักวัตถุนิยมอะไร

วันรุ่งขึ้นฟลอร่าไปที่เอซี่

ฟลอร่า: ก๊อก ก๊อก ก๊อก

เอซี่: เข้ามา

พฤกษา (เข้า):...

Ezi: คุณกำลังมองหาอะไรในตัวฉัน

Flora: เกมไม่ได้มาเพื่อคุณ

Ezi: (หัวเราะ) มันค่อนข้างตลกที่มาจากคุณจริงๆ

ฟลอร่า (วางกระดาษบนโต๊ะ)

Ezi: นั่นอะไรอีกแล้ว?

Flora: ตามมาตรา 27 ของบุคคล (การแต่งงาน) การหมั้นไม่สามารถหักได้หากไม่มีคำอธิบายที่ถูกต้อง ฉันหวังว่าคุณจะเห็นด้วยกับฉัน

อีซี่: ห้ะ?

ฟลอร่า: (ยืนขึ้น) เรามีนัดกันพรุ่งนี้ เตรียมทนายดีกว่า ฉันจะฟ้องคุณข้อหาใช้เวลาของฉันในทางที่ผิด (ยิ้ม) ขอให้วันนี้เป็นวันที่ดี

เอซี่: เอ่อ! รอ ! แต่คุณกำลังพูดถึงอะไร คุณบ้าไปแล้ว...คุณหมกมุ่นอยู่กับฉันหรือเปล่า? เอ๊ะ

Flora: ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า อย่าทำให้ฉันหัวเราะ ไม่มีอะไรมากให้ฉันหมกมุ่นอยู่กับคุณ! แต่ฉันไม่ชอบสนุกกับฉันและฉันจะแสดงให้คุณเห็นว่าฉันสามารถทำอะไรได้บ้าง (เธอจากไป)

Ezi: (ตกใจ) พระเจ้า! เธอคนนี้บ้าจริงๆ

ในถนนของ adeticopé hortense กำลังขายผ้าขาวม้า เมื่อมีผู้หญิงคนหนึ่งมาถึงหน้าร้านของเธอ

มาโดะ: เอ๊ะ! คุณเอง ฮอร์เทนส์ หายไปนาน เป็นไงบ้าง?

ฮอร์เตนเซ่: มาโดะ?

Mado: ใช่ ตัวฉันเองในเนื้อหนัง

ฮอร์เตนเซ่: คุณมาทำอะไรที่นี่? ฉันสงสัยมากว่าผ้าขาวม้าของฉันสนใจคุณ

Mado: ถูกต้อง คุณรู้จักฉันดี ฉันไม่ได้สวมเสื้อผ้าที่น่าขยะแขยง ฉันมาที่นี่เพื่อซื้อผ้าขาวม้าสวยๆ ในร้านตรงข้าม และเห็นคุณแล้วฉันก็พูดกับตัวเองว่า ทำไมไม่ทักทายล่ะ

Hortense: ฉันดีใจที่คุณสบายดี แต่อย่างที่คุณเห็น ฉันอยู่ที่ทำงาน คุณช่วยปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ ลูกค้าออกไปได้แล้ว

Mado: โอเค ไม่ต้องกังวล Franck สบายดี เขาไม่เคยพูดถึงคุณหรือลูกสาวของคุณ ดังนั้นฉันเดาว่าคุณไม่รู้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่หรือไม่ นี้ไม่?

Hortense (พยักหน้าของเธอ) ฉันไม่รู้อะไรเลยและฉันไม่สนใจจริงๆ . ปล่อยฉันไว้คนเดียวตอนนี้

แพทริเซีย: แม่! คุณสบายดีไหม? (ดู มาโดะ)

มาโดะ: โอ้ เธอโตขึ้นนะเด็กน้อยของฉัน... เธอกลายเป็นโสเภณีเหมือนพี่สาวของเธอเหรอ? (ฮอร์เตนล์ตกใจ) ไม่ต้องทำหน้าแบบนั้นก็รู้อยู่แก่ใจว่าลูกสาวใช้ร่างกายจนมีทุกวันนี้...สงสัยได้มาจากใคร (ยิ้ม)

Patricia: คุณผู้หญิง ฉันคิดว่าคุณกำลังจะลงน้ำ ฉันขอให้คุณปล่อยเราไว้ตามลำพังและไปตามทางของคุณเอง

Hortense: (ยิ้ม) แน่นอน เมื่อคุณใช้ร่างกายเพื่อยั่วยวนผู้ชายที่แต่งงานแล้ว คุณคิดว่าทุกคนก็ทำเหมือนกัน

มาโดะ: (โมโห) คุณหมายความว่ายังไง?

Hortense: Patricia ที่รักของฉันไม่สนใจเธอ เธอน่าสงสาร

มาโดะ ฉันขอโทษ! รอสักครู่เพื่อดูว่าฉันจะทำอะไรกับคุณ ...

Mado จับผมของ Hortense แล้วผลักเธอลง...

แพทริเซีย : (ตกใจ) แม่! แหม่มเป็นอะไรกับคุณ?

มาโดะ: คุณ! เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใครถึงขึ้นเสียงต่อหน้าข้า?

แพทริเซีย : (ข่มอารมณ์โกรธ)...

ฟลอร่า: (มา) แกคิดว่าแกเป็นใครมาผลักแม่ฉัน?

Mado หันกลับมาและ SPLASHHH เธอได้รับการตบอย่างมหัศจรรย์จาก Flora

ทุกคนตกใจ... ตีผู้หญิงวัยเดียวกับแม่หรือเปล่า? คำสาปอะไร!

มาโดะ: (ตกใจ) ไอ้สารเลว ฉันจะ...

Flora: ลดเสียง Mado ของคุณลง!

Hortense: (ตกใจ) ฟลอร่า…

Flora: ฉันไม่ใช่ Patricia นะ แม้แต่แม่ของฉันก็ไม่กล้าพูดกับฉันหรอก ตามใจฉัน... ฉันแค่เตือนเธอ เพราะคราวหน้า ฉันจะตัดเท้าเธอออก ! ดังนั้นอย่ากล้า รบกวนครอบครัวของฉันเข้าใจไหม

มาโดะ: ได้ยินเกี่ยวกับฉัน ฉันไม่ปล่อยเธอไปง่ายๆหรอก สาวๆ มารยาทแย่ (เธอจากไป)

Hortense: ตบ Mado ได้ยังไง Flora! เธอแก่กว่าคุณและคุณต้องเคารพผู้ใหญ่ ชัดเจนไหม?

Flora: แม่ ความเคารพเริ่มที่ตัวคุณเอง และฉันไม่ใช่ Patricia ที่จะฟังสิ่งที่คุณพูดเสมอ (มองที่ผู้คน) คุณกำลังดูอะไรอยู่? อ่า (พูดกับ Hortense) ฉันบอกเธอเสมอว่าอย่าขายผ้าขาวม้าที่ริมตลาดอีกต่อไป มันน่าสมเพชจริงๆ... หยุดเดี๋ยวนี้ (เธอจากไป)

Hortense: ผู้หญิงคนนี้กำลังจะฆ่าฉัน แต่ทำไมเธอหยาบคายจัง?

แพทริเซีย (ยิ้ม): วันนี้ฉันจะช่วยเธอขายของ เธอว่าไงนะ?

Hortense (ถอนหายใจ): โอเค

ในตอนเย็น Flora, Hortense และ Patricia อยู่ที่โต๊ะเงียบๆ

Hortense: ฟลอร่า ฉันรู้ว่าคุณดื้อรั้นและมีวิธีของตัวเอง แต่วิธีการทำของคุณไม่สมเหตุสมผล

ฟลอร่า: แม่ให้ฉันกินหน่อยได้ไหม ฉันหิวจริงๆ

Hortense: โอ้พระเจ้า ช่างเป็นผู้หญิงที่หยาบคายจริงๆ

Patricia: อย่างน้อยคุณควรฟังแม่และ ..

ฟลอร่า: แก อย่าพูดอะไรอีกสักคำไม่งั้นฉันจะเตะก้นแก ปล่อย… ผู้หญิงคนนี้ผลักแม่แล้วแกยังกล้าบอกให้ฉันฟัง ตบหน้าเธอแบบนี้สมควรโดนมันโง่

ฮอร์เตนเซ่: ฟลอร่า!

ฟลอร่า: อะไรนะ! อะไร? ฉันทนไม่ได้แล้ว ฉันเบื่อคุณ คุณไม่ฟัง ฉันเบื่อ

ทันใดนั้นก็มีเสียงเคาะประตูที่ Hortense กำลังจะเปิด และเธอก็ได้ยินเสียงดัง...

Franck: (โมโหx) เธอคิดว่าเธอตบเมียฉันเพื่อใคร? ลูกสาวของคุณอยู่ที่ไหน

แพทริเซีย: พ่อ?

Flora: เขามาแล้ว (ยิ้ม) ฉันจะสอนบทเรียนดีๆ ให้เขา เขาจะไม่มีวันลืม

Patricia: (ประหลาดใจ) ฟลอร่า!

Flora ไปที่ห้องนั่งเล่นที่ Franck และ Mado อยู่ที่นั่น

มาโดะ: ที่รัก เธออยู่นี่

Franck: Hortense คุณไม่ได้สอนลูกสาวของเราเรื่องมารยาทเหรอ? ทำไมพวกเขาต้องทำตัวเหมือนเด็กผู้หญิงที่มีการศึกษาไม่ดี? คุณพยายามที่จะทำให้ฉันอับอาย!

Hortense: (ยิ้ม) นั่นมันปัญหาของคุณ พาเมียคุณออกไปจากบ้านฉัน Frank: อะไรนะ?

ฟลอร่า:: คุณไม่ได้ยินเหรอ? หรือเธอควรจะย้ำคุณเป็นครั้งที่สอง? รับมันและไป! ท่าน…

Franck: ฟลอร่าเคารพฉัน ฉันเป็นพ่อของคุณ

Flora: ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ดูสุภาพบุรุษคนนี้สิ เขาจำได้ว่าเขามีลูกสาวชื่อ Flora! เอ่อ นายออกไปจากบ้านเราเดี๋ยวนี้ เร็วเข้า

Franck: (จับมือ Mado) ไปกันเถอะ… ถึงยังไงฉันก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับครอบครัวนี้อีกแล้ว

พวกเขาออกไปและ Hortense ก็เริ่มร้องไห้

ฟลอร่า: หยุดฉันเดี๋ยวนี้ 13 ปีแล้ว คิดเรื่องอื่นเถอะ อย่าทำให้เราเสียน้ำตา (เธอจากไป)

Patricia: Flo... แม่ไม่ต้องห่วง ฉันจะคุยกับเธอเอง

ฮอร์เทนเซ่: เธอแย่กว่าฉัน เธอมีวิธีป้องกันตัวเอง ทำตัวแข็งกร้าวกับคนอื่น (เช็ดน้ำตา) ไม่ต้องห่วง

แพทริเซีย: ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าพ่อจะพูดแบบนั้น (กอดแม่) ใจเย็นๆ แม่ เขาทำให้ฉันผิดหวังมาก

Flora: (เข้าไปในห้องของเธอ) ผู้หญิงคนไหนสนใจว่าผู้ชายที่ทิ้งเธอจะพูดอะไร? aahhh มันน่ารำคาญ เธอไม่เคารพตัวเองเลยเหรอ? (กราดเกรี้ยว)

วันรุ่งขึ้น พฤกษามาถึงห้องอาหาร ฮอร์เตนเซ่กำลังเสิร์ฟ:

Hortense: นั่งลงและกิน

ฟลอร่า: (นั่งลง)

Patricia: มันมีกลิ่นที่ดี ฉันแน่ใจว่าฉันจะมีความสุข yum yum ตลอดมื้อเช้า Flora ไม่พูดอะไรและจากไป

Hortense: ผู้หญิงคนนี้จะไม่หยุดกังวลฉัน... pff

แพทริเซีย : (ยิ้ม) สบายดีค่ะแม่

ฮอร์เตนเซ่: กินสิที่รัก วันนี้มีเรียนไม่ใช่เหรอ?

แพทริเซีย: ใช่ใช่

ในศาล Flora กำลังนั่งอยู่ในห้องทำงานของเธอ เมื่อ Ezi มาถึงพร้อมด้วย Emmanuel เพื่อนของเธอและทนายความของเขา

เอ็มมานูเอล: อ่า! พระเจ้า ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันจะพลาดการผ่าตัดเพียงเพื่อสิ่งนี้! ฉันทำอะไรลงไป

Ezi: เธอบ้าไปแล้ว เธอต้องได้รับการผ่าตัดร้ายแรงแน่ๆ

ผู้พิพากษา: คดีนี้น้อยมากที่จะเสนอต่อศาล... ในศาลอย่างจริงจัง เราสามารถยุติคดีนี้ด้วยกันเองได้ ใช่ไหม?

เอ็มมานูเอล: เหมือนกับที่เธอยอมแพ้ (มองฟลอร่า) เธอไม่อายเหรอที่ไล่ตามผู้ชายแบบนั้น?

Flora: ตัดสินว่าฉันทุ่มเททั้งเวลา แรงกาย และแรงใจทั้งหมดไปกับความสัมพันธ์นี้ แล้วจู่ๆ เขาก็ตัดสินใจทิ้งฉันและโยนฉันทิ้งเหมือนถุงเท้าขาดๆ ! ข้าพเจ้าขอชดใช้ท่านผู้พิพากษา

เอ็มมานูเอล: (ประหลาดใจ) ช่างเป็นแม่มดเสียนี่กระไร! Ezi คุณตกหลุมรัก a..pff จริงๆ

Ezi: ฉันบอกคุณแล้ว... เอ่อ ผู้พิพากษา ฉันต้องบอกว่า... ฉันชอบเธอ แต่หลังจากออกเดทได้เพียงสองเดือน เธอก็กลายเป็นคนน่ารำคาญและน่าเบื่อจริงๆ

ผู้พิพากษา: ยังไง?

Ezi: เธอต้องการให้ฉันซื้อเสื้อผ้าแฟนซีและเครื่องประดับสำหรับผู้หญิงของเธอ พยายามไปพบพ่อแม่ของฉันเสมอ ส่วนที่แย่ที่สุดคือเธอต้องการให้ฉันแต่งงานกับเธอ ดังนั้นเธอจึงไม่เหมาะกับฉันเลย เธอเป็นคนที่พุ่งพรวด คุณผู้พิพากษา

ฟลอร่า: ฮ่าฮ่าฮ่า แน่นอนสิ! ตุลาการ ผู้หญิงคนไหนจะไม่ถูกครอบงำด้วยความร่ำรวย? ฉันมีความสุขที่มีแฟนที่เป็นอิสระ เอ่อ แต่เขาโกหกฉันและเพื่อ...(น้ำตาไหล) และหักอกฉัน

เอ็มมานูเอล: ร้องไห้... เธอร้องไห้เหรอ? ช่างเป็นอะไรที่บิดเบือนจริงๆ

ผู้พิพากษา: คุณผู้หญิงใจเย็นก่อน.. หลังจากฟังแต่ละส่วนแล้ว ในที่สุดฉันก็ตัดสินใจว่าคุณเอซี่ขอโทษคุณผู้หญิงและชดเชยให้เธอเป็นจำนวนเงิน 100,000 ฟรังก์

Flora (คิด: 100,000 ฟรังก์ แต่น้อยไป! พูดสั้นๆ ว่าเงินก็คือเงิน) ขอบคุณ ผู้พิพากษา แม้ว่าจะไม่มีอะไรมาแลกเกียรติของฉันได้ (น้ำตาคลอ)

เอ็มมานูเอล (คิดว่า: นักแสดงหญิงคนไหน)

Ezi: ฉันขอโทษสำหรับทุกสิ่งที่ทนายความของ Ezi ให้ซองจดหมายแก่ Flora

Ezi: ตอนนี้เราเท่ากันแล้ว อยู่ให้ห่างจากฉัน ถ้าฉันเห็นคุณเข้ามาใกล้ฉันอีก ฉันจะ...(เอามือไปที่ป้ายเพื่อฆ่าเธอ)

Flora: ราวกับว่าคุณทำได้ พวกเขาออกจากออฟฟิศ Ezi (กรีดร้อง) อ่าห์ บ้าไปแล้ว

เอ็มมานูเอล: คุณบ้าไปแล้วเหรอ? คุณใช้เงินเพียง 100,000 ฟรังก์เท่านั้น ไม่ต้องวุ่นวายกับมัน

Ezi: (มองที่ Emmanuel) คุณเห็นน้ำตาของเธอ เธอซุกซนมาก ฉันเกลียดเธอ! ฉันหวังว่าจะไม่ได้เจอเธออีก.

Flora: (มาถึง) ฉันก็ไม่! (เช็ดน้ำตาและยิ้ม) 100,000 ฟรังก์ก็ไม่มีความหมายอะไรในสายตาของคุณสำหรับฉันเช่นกัน แต่อย่างน้อยคุณก็ใช้จ่ายไปสองสามอย่าง... ฉันจะลาก่อน! (จากไป )

เอ็มมานูเอล: ว้าว เธอเจอผู้หญิงบ้าๆ คนหนึ่ง ฉันหวังว่าคุณจะไม่คบฉันกับคนแบบเธออีกต่อไป ฉันต้องไปแล้ว ฉันต้องไปคุยกับแม่ของฉัน แล้วไปโรงพยาบาล เราจะตามทัน

Ezi: โอเคหมอ

เอ็มมานูเอล: (ยิ้ม) ฉันทิ้งคุณ (เขาจากไป)

ที่บริษัทของ Mr BELIVE (เชี่ยวชาญด้านการขายเครื่องใช้ในครัวเรือนรองเท้าหรูหราและการตลาดผลิตภัณฑ์อาหาร)

ฟลอร่าอยู่หน้าอาคารเมื่อเธอได้รับโทรศัพท์จากหัวหน้าของเธอ:

ฟลอร่า: ครับท่าน?

เหนือกว่า: คุณอยู่ที่นั่นไหม

ฟลอร่า: ครับท่าน

ผู้บังคับบัญชา: ผู้หญิงกำลังรอคุณอยู่ เธอเป็นพนักงานขายจากที่นั่น เวลานี้เธอต้องพักเบรก อย่าลืมรายละเอียดการติดต่อของเธอ มันเป็นคำสั่งซื้อจำนวนมาก โอเคไหม?

ฟลอร่า (กลอกตา) โอเค…(วางสาย) ฉันเป็นพนักงานต้อนรับหรือคนส่งของ?

เธอเข้ามาในบริษัทและมันหรูหรามาก มีแก้วอยู่ทุกที่ และผู้คนที่อยู่ที่นั่น... สดใส ฟลอร่ากำลังจะเอาจานไปฝากที่แผนกต้อนรับ และกำลังวางแผนที่จะออกไป เมื่อจู่ๆ อามีนาเห็นเธอเข้ามา:

อามินะ: (หยุด)

Flora: (มองไปด้านข้างคิดว่า: เธอคิดว่าใครเรียกแบบนั้น?) ขอโทษ?

_(พนักงานขาย) คุณผู้หญิงรองประธาน เธอเพิ่งส่งอาหาร ทำให้ผิดหวังกับการนัดหมายของบอส Mr BELIVE กับลูกค้าชาวอังกฤษของเรา Flora: (คิดดูสิ เธอเป็นรอง CEO ที่ไม่เลวสำหรับผู้หญิง เธอสวยจริงๆ)

อามีนา: คุณคือ... _ท่านรองประธานาธิบดี สามีของคุณไม่ว่างในขณะนี้ เขาขอให้ฉันบอกคุณให้ไปรับคู่ของเขา ตอนนี้พวกเขาอยู่ที่สำนักงานของคุณในสำนักงานของคุณ

อามีนา: ใช่ แต่...

ฟลอราทิ้งอามินาไว้ข้างหลังเมื่อเธอมาถึงทางออก มีคนเข้ามาพร้อมรองเท้าที่กระแทกเธอ ฟลอราเสียการทรงตัว เธอถูกคนๆ หนึ่งจับไว้เมื่อเธอมองไปที่คนที่เป็นเอ็มมานูเอล

Flora: (ประหลาดใจ โกรธ) คุณอีกแล้ว!

เอ็มมานูเอล: ไม่ ไม่ คุณมาทำอะไรที่นี่

อมีนามองดูพวกเขาจากระยะไกลและรู้สึกประหลาดใจที่เห็นพวกเขาเป็นแบบนี้

ยังมีต่อ...