บทที่ 15

หลังจากพิธีขมิ้นแขกกลับบ้าน

เพื่อน: พรุ่งนี้เจอกัน ฉันจะมาแต่เช้าตรู่เพื่อช่วยเธอในงานแต่งงาน (มองฟลอร่า) ดูแลตัวเองด้วย ลูกสาวของฉัน ขอให้พระเจ้าคุ้มครองเธอ

Richala: น้า ฉันคิดว่าฉันจะกลับบ้านเหมือนกัน

Flora: ไม่มีใครเชิญคุณ ดังนั้นเราไม่สนใจ

Hortense: ฟลอร่าหยุดเดี๋ยวนี้

ฟลอร่า: อะไรนะ? ฉันบอกความจริงกับแม่ว่าฉันเก็บตัวเงียบเพื่อไม่ให้เกิดเรื่องอื้อฉาว แต่เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเธอและครอบครัวของเธอ Richala คุณออกไปดีกว่า และจะดีกว่าถ้าคุณไม่มาที่นี่อีก

Hortense: ยัยตัวร้าย ยังไง...

Richala: คุณป้าไม่ต้องอารมณ์เสียให้ฉันคิดมากหรอก เธอพูดถูกแล้ว ฉันอธิบายแล้วว่าทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี่ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้

ฮอร์เทนเซ่: โอเค ดูแลตัวเองด้วย

ใบริชาลา

Hortense: เอาจริง ๆ แล้ว Flora คุณควรเรียนรู้ที่จะวัดคำพูดของคุณ ไม่ใช่ความผิดของเธอที่พ่อของคุณทิ้งเราไป ดังนั้นหยุดกล่าวโทษเธอ

ฟลอร่า: ฉันจะไปนอนก่อนที่ฉันจะโกรธ

ฮอร์เตนเซ่: ฉ...

Patricia: แม่ปล่อยเธอ คุณรู้ว่าเธออ่อนไหวในเวลาแบบนี้ ปล่อยมันไป

Hortense: เธอทำตัวเหมือนเด็กอย่างจริงจัง

แพทริเซีย : (ยิ้ม)

ในบาร์แห่งหนึ่ง Ezi จัดงานเลี้ยงให้กับ Emmanuel:

Ezi: ปาร์ตี้สละโสด พรุ่งนี้นายต้องเป็นผู้ชายแน่ๆ!

Emmanuel: ตกลง มาดื่มและสนุกกันเถอะ Ezi เป็นคนชวนเรา!

Ezi: ใช่....ฉันเหรอ?

เอ็มมานูเอล: อย่าทำให้ค่ำคืนนี้เสีย

พวกเขากำลังดื่มอยู่เมื่อเอมีมาถึงเพื่อคุยกับเอ็มมานูเอล

Aimée: เอ็มมานูเอล ฉันอยากจะคุยกับคุณเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันหมั้นของคุณ เอ่อ (มองลงมา) ฉันขอโทษ ฉันไม่อยากรบกวนภรรยาในอนาคตของคุณหรือแม้แต่น้อยทำให้คุณรู้สึกไม่สบายใจ คุณเป็นเพื่อนของฉันและ ... ฉันเป็นห่วงคุณจริงๆ!

เอ็มมานูเอล: อ่า ไม่มีอะไรหรอก คุณก็รู้ว่าฉันไม่เคยสนใจเรื่องพวกนี้เลย เดินหน้าต่อไป

เอมี่: ขอกอดหน่อยได้ไหม?

เอ็มมานูเอล: (ยิ้ม) แน่นอน!

Emmanuel อุ้มเธอไว้ในอ้อมแขน ในที่สุดวันแต่งงานก็มาถึง Hortense กำลังช่วย Flora ใส่เครื่องประดับของเธอ:

ฮอร์เตนเซ่: (หลั่งน้ำตา)

ฟลอร่า: (ถอนหายใจ) ถ้าเธอทำแบบนี้ต่อไปมันอาจจะน่าเบื่อก็ได้นะ เธอร้องไห้ทำไม?

Hortense: ฉันคิดว่าในวันแต่งงานของคุณ คุณจะอ่อนไหวมากกว่านี้จริงๆ

Flora: ฉันถูกลอตเตอรีถึงกับร้องไห้เลยเหรอ? อ่า เมคอัพสวยๆ ของฉันอาจจะพังก็ได้นะ

Hortense: (ยิ้ม) ฉันแค่หวังว่าทุกอย่างจะเป็นไปด้วยดีในครอบครัวคอนโดะ คุณรู้ไหมที่รัก คุณควรจะอดทนมากกว่านี้และมากกว่านี้ เอ่อ ขอแสดงความนับถือ

ฟลอร่า: หืม?

Hortense: แน่นอน ฉันไม่ได้บอกว่าคุณไม่ใช่ แต่นั่นเป็นเพียงบางครั้ง... ดูเหมือนว่าคุณจะลืมไปว่าผู้สูงอายุนั้นเหนือกว่าคุณ (หวีผมของเธอ) อยู่เคียงข้างสามีเสมอและรักคุณตราบนานเท่านาน เขาแบกคุณไว้ในหัวใจของเขาทุกอย่างจะดีสำหรับคุณ

ฟลอร่า: (หยุดชั่วคราว)

Hortense: คุณสวยมาก ฉันอิจฉา ฉันหวังว่างานแต่งงานของฉันจะเป็นแบบนี้

ฟลอร่า: อะไรก็ได้ (น้ำตาคลอเบ้า)

Hortense: (คิด: เธอมีดวงตาที่เปล่งประกาย อย่างน้อยเธอก็ต้องสัมผัสได้ Hum ที่รักของฉันโตขึ้นมาก)

Hortense จูบเขาที่แก้ม

Flora: อา น่าอายจังทำไม ...อา เธอเกือบทำเครื่องสำอางฉันพัง

Hortense: ฉันจะดูว่าการเตรียมการเป็นยังไงบ้าง ตกลงไหม? (จากไป)

Flora: (มองกระจก) ฉันทำเพื่อแม่และ Patricia ฉันต้องให้พวกเขามีชีวิตที่ดีขึ้น พวกเขาสมควรได้รับสิ่งที่ดีกว่า

หลังจากนั้นไม่กี่นาที Patricia ก็วิ่งเข้ามาในห้องของ Flora ..

Flora: แต่เธอกำลังจะจบลงด้วยการทำร้ายตัวเอง (ลุกขึ้นยืน) เกิดอะไรขึ้น?

Patricia: (มีความสุข) ครอบครัวในอนาคตของคุณอยู่ที่นี่ และคุณจะต้องทึ่ง

พวกเขามองออกไปนอกหน้าต่าง มันเป็นรถที่ประดับประดาด้วยทองคำที่งดงามจริงๆ สายตาที่งดงามทำให้ผู้คนในละแวกนั้นประหลาดใจ:

Patricia: คนรวยมักอยากโชว์ความรวยเหมือนเรา โอ้โห ฟลอร่ามีดอกไม้ไฟด้วย

Flora: (คิดว่า: พวกเขาต้องใช้จ่ายไปมากขนาดนั้นเลยหรอ เอ็มมานูเอลสนใจเงินทั้งหมดขนาดนั้นเลยเหรอ หลังจากนั้นก็ไม่ใช่เรื่องของฉัน ฉันไม่สนใจอยู่แล้ว)

แพทริเซีย: ฉันจะบอกแม่เพื่อให้เราช่วยคุณลง โอเค?

ฟลอร่า: ไปกันเถอะ

หลังจากการจากไปของแพทริเซีย

ฟลอร่าได้รับข้อความจากหมายเลขที่ไม่รู้จัก ครอบครัวคอนโดะได้รับการต้อนรับด้วยความยินดีและอารมณ์ดี

Hervé: เรายินดีต้อนรับคุณสู่บ้านที่สวยงามของเรา ฮ่าฮ่าฮ่า

อามีนา: สวยมั้ย? นอกจากนี้ยังเหลือ?

เบเนดิกต์: (กระซิบ) ถ้าคุณพยายามทำให้พวกเขาขายหน้า คุณจะทำให้ครอบครัวเราอับอายด้วย ดังนั้นใจเย็นๆ

Amina: สถานการณ์นี้ทำให้ฉันโกรธมาก (มองไปที่โทรศัพท์ของเธอ คิดว่า Aimée เป็นคนทำหรือเปล่า)

Hervéเชิญ Emmanuel นั่งลง

Hervé: Hortense นำลูกสาวของเรามาเพื่อเริ่มพิธี

Hortense: โอเค พี่ชายของฉัน

นอกบ้านมีผู้ชายกล้ามโตคอยคุ้มกัน เมื่อ Franck และ Mado มาถึง:

- เฮ้ นายจะทำอะไรน่ะ?

แฟรงค์: สวัสดี

- ใช่ตรงไปที่ประเด็น

Franck: ผู้หญิงที่จะแต่งงานวันนี้คือลูกสาวของฉัน ฉันเลยมาร่วมงานแต่งของเธอที่นี่ (เขาพูดยิ้มๆ)

พวกผู้ชายมองหน้ากันแล้วหัวเราะ

-hahahahaha คุณรู้หรือไม่ว่าฉันเป็นใคร?

Franck: ฉันจะรู้จักลูกชายของฉันได้อย่างไร

- ฉันจะบอกคุณ ฟังนะ ฉันเป็นลูกชายของเขา คุณคิดว่าเรามาสนุกกันไหม?

Mado: แต่เราคือครอบครัวของเขา! และ...

หญิงชราอย่าบอกฉันว่าเธอเป็นแม่ของเธอ ออกไปเลย ไม่งั้นฉันจะตบเธออย่างแรง

มาโดะ: แต่ว่า..

Franck: มาโดะ เราออกไปก่อนดีกว่า เราไปทานบลูเบอร์รี่กันเถอะ

Mado: อะไรที่ทำให้ผู้ชายเหล่านี้โง่เขลา

ข้างใน Hortense และ Patricia พา Flora เข้าไปในห้อง ทุกสายตาจับจ้องมาที่เธอ ชุดของเธองดงามมาก ดึงดูดความสนใจทั้งหมด... เธอนั่งถัดจากเอ็มมานูเอล

Hortense: เราเริ่มได้ ศิษยาภิบาลที่รัก

อามีนา: แต่คุณนั่งข้างเอ็มมานูเอลใช่ไหม

Marie: คุณต้องการให้เธออยู่ที่ไหน อา คุณแปลกจริงๆ

อามีนา

ศิษยาภิบาล: เราสามารถเริ่มต้นด้วยพิธีแต่งงานเพื่อที่เราจะได้เป็นหนึ่งเดียวของเอ็มมานูเอลและฟลอร่า!

พิธีเริ่มขึ้น คำอธิษฐานสาบาน Emmanuel สวมสร้อยคอแต่งงาน หลังจากนั้นพวกเขาก็ลุกขึ้น ทุกคนโยนกลีบกุหลาบด้วยความผิดหวัง... Emmanuel มอง Flora ยิ้มให้เธอและจับมือเธอเพื่อจูบ พิธีสิ้นสุดลงในตอนท้าย ในรอบที่แล้ว ทุกคนปรบมือ Hortense อุ้ม Flora ไว้ในอ้อมแขนแล้วร้องว่า

Hervé: พี่สาว หยุดนะ เธอจะทำให้ฉันร้องไห้ด้วย

ฟลอร่า: แม่ อย่าร้องไห้ ฉันไม่ชอบเห็นน้ำตา เธอรู้ไหม

Hortense: ฉันขอโทษที่เป็นแค่....อ่า (น้ำตาไหล)

แพทริเซีย: (ยิ้ม เดินเข้ามาหาเอ็มมานูเอล) พี่ชายคนสวย ฉันดีใจจริงๆ ที่คนแบบคุณเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเรา ทำให้ฉันมีความสุขจริงๆ ขอบคุณที่รับน้องสาวของฉันเป็นภรรยา

Hervé: (ขยับ)

ฟลอร่า: (หยุด)....

Hortense: Emmanuel สัญญากับฉันอย่างหนึ่ง ได้โปรดสัญญาว่าจะดูแล Flora ตัวน้อยของฉัน และจะดูแลเธอตลอดไป! ได้โปรด เอ็มมานูเอล

เอ็มมานูเอล: คุณแม่คนสวย ไม่ต้องถามฉันแน่นอน ฉันจะดูแลเธอเอง

Hortense: (พูดกับ Flora) แล้วคุณล่ะ!

เธอจับมือของฟลอร่าและวางไว้บนหัวของเธอ

ฟลอร่า: (แปลกใจ) แต่...

Hortense: สัญญากับฉันไว้เลยว่าคุณจะเป็นนางแบบและจะอยู่เคียงข้าง Emmanuel เสมอไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไร

ฟลอร่า: (ยิ้ม) แม่ ล้อเล่นอะไรเนี่ย ฉัน...

Hortense: สัญญากับฉันได้โปรด

ฟลอร่า: โอเค โอเค ฉันสัญญา!

เอ็มมานูเอล: (จับมือฟลอร่า) ไม่ต้องห่วง เราจะดูแลกันเอง ฟลอร่า?

ฟลอร่า: (ยิ้ม)

Patricia: พวกเขาน่ารักมาก

Ezi: ฉันต้องตอบว่าใช่ (ยิ้ม) แล้วที่นี่ไม่มีสาวสวยคนไหนที่อยากแนะนำให้ฉันรู้จักเหรอ? แน่นอนว่าพวกเขาต้องแตกต่างจากฟลอร่าอย่างสิ้นเชิง

แพทริเซีย: (ยิ้ม) ไม่มีใครเหมือนฟลอร่า

Ezi: คุณค่อนข้างฉลาด ถ้าคุณสูงกว่านี้ ฉันจะรับคุณเป็นภรรยาของฉัน

แพทริเซีย: ขอบคุณ

Hortense และ Patricia พา Flora ไปที่รถ เธอเข้าไปในรถและ Hortense กำลังร้องไห้ หลังจากนั้นพวกเขาก็มาถึงบ้านและมีเพื่อนในครอบครัว:

มารี: เบเนดิกต์ไปเอาถาดสวดมนต์มาให้อามีนา เธอต้องต้อนรับลูกสะใภ้

อามีนา: อะไรก็ได้...

เอ็มมานูเอล: แน่นอน! ป้าทำเถอะค่ะ

เบเนดิกต์: มาถึง เธอออกไปรับถาดและนำมา

อามีนา: เรามาจบกันเร็ว ๆ นะ

อามีนาเดินไปรอบ ๆ และฟลอร่าเทข้าวในหม้อแล้วเข้าไปในบ้าน:

เพื่อนของ Amina: โอ้ Amina ฉันต้องบอกว่าลูกสาวคนสวยของคุณสวยอย่างไม่น่าเชื่อ

ฟลอร่า: ฮ่าฮ่าฮ่า ขอบคุณ แต่ฉันรู้

ทุกคนมองหน้ากันแล้วหัวเราะ

- อะไรของเธอตลกกว่ากัน 55555

เอ็มมานูเอล: ถ้าคุณรู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องตลก

แมรี่: ทุกอย่างพร้อม?

มิคาล: ครับคุณผู้หญิง

อามีนา: คุณกำลังพูดถึงอะไร

มารี: เราจะเล่นเกมคู่รัก อย่างน้อยเจ้าบ่าวและเจ้าสาวของเราก็เล่น

เธอให้ Flora และ Emmanuel นั่งเคียงข้างกันต่อหน้าพวกเขา มีชามที่เต็มไปด้วยน้ำนมและกลีบดอกไม้:

เอ็มมานูเอล: อา ฉันรู้เกมนี้และฉันจะเอาชนะคุณแน่นอน

ฟลอร่ามองเขาขึ้นและลงแล้วมองไปทางอื่น

เอ็มมานูเอล: (คิด: ฉันดูเหมือนจะลืมไปว่ากำลังพูดถึงฟลอรา)

มารี: ที่จริงมีแหวนอยู่ในชาม และตามกลุ่มชาติพันธุ์ของเรา คนที่ได้แหวนก่อนจะเป็นคนสั่งคู่ และฉันคิดว่าน่าจะเป็นฟลอร่าที่จะประสบความสำเร็จ

เอ็มมานูเอล: คุณย่า ฉันเป็นหลานชายของคุณ และคุณสนับสนุนเธอหรือเปล่า?

Flora: (ยิ้มเยาะ) เธอเพิ่งรู้ว่าฉันดีกว่า

เอ็มมานูเอล: ดีกว่าเท้าของฉัน! ไปกันเถอะ

ล้วงมือลงไปในชามแล้วมองดู ทุกคนกรี๊ด...

เอ็มมานูเอลหาแหวนเจอก่อน เขาจับมือฟลอราและยื่นให้เธอ ดูเหมือนฟลอราจะประหลาดใจ:

เอ็มมานูเอล: เธอพบเขาแล้ว

ฟลอร่า เอ่อ...

แมรี่: ฉันบอกคุณแล้ว

เบเนดิคเต: เด็กคนนี้ช่างยอมคนเสียจริง! อย่างไรก็ตาม ฟลอร่า เธอคงเหนื่อยแล้วใช่ไหม ไปห้องของเธอกันเถอะ ฉันตกแต่งให้เธอแล้ว พวกเขาขึ้นไป สักพักเอ็มมานูเอลก็ขึ้นไปชั้นบน:

แมรี่: โอ้ลูกชาย

เอ็มมานูเอล: มีปัญหาอะไรไหม คุณยาย?

แมรี่: ฉันอยากจะบอกให้คุณดูแลเธอให้ดี

เอ็มมานูเอล: อ่า คุณยาย มันน่าอายมากที่มาจากคุณ อา (เขาเข้าไปในห้องของเขา) เขาเห็นฟลอร่านั่งอยู่บนเตียง

เอ็มมานูเอล: คุณลุกขึ้นได้แล้ว พวกเขาไปแล้ว!

Flora: (เอาผ้าคลุมหน้าออก) จริงๆ อ่า ครอบครัวเธอช่างน่ารำคาญจริงๆ! (รับนมและเครื่องดื่ม) อ่า สบายจัง

เอ็มมานูเอล: แต่นมนี้ควรจะเป็นของฉัน

ฟลอร่า: ฉันดื่มไปแล้ว แล้วไงล่ะ? โอ้ เอ็มมานูเอล ฉันอยากคุยกับคุณเกี่ยวกับเอมี เพื่อนของคุณ

เอ็มมานูเอล: เอมี่? เธอมีอะไร?

Flora: ฉันคิดว่าเธอต้องเข้ารับการผ่าตัด ทำไมเธอถึงส่งรูปคุณและกำลังกอดคุณมาให้ฉัน? มันน่าอายมากที่ได้เห็น

เอ็มมานูเอล: จริงเหรอ?

Flora: ใช่ (แสดงให้เธอเห็น) เธอคิดว่าเธอจะแยกฉันจากคุณด้วยรูปนี้เหรอ มันไม่ตลกเลย

Emmanuel: โอ้ อย่าบอกนะว่านายไว้ใจฉันขนาดนั้น

ฟลอร่า: ในตัวคุณไม่! แต่ด้วยเงินและบ้านของคุณที่หรูหรา (นั่งลง) คุณควรอาบน้ำและนอน! ฉันกำลังจะไปนอน

เอ็มมานูเอล: เอ๊ะ คุณจะนอนที่ไหน

ฟลอร่า: ฉันเป็นทาสของเธอที่ต้องนอนบนพื้นดินโดยที่ฉันไม่รู้อะไรเลยเหรอ? ฉันจะนอนบนเตียง ถ้ามันรบกวนคุณ คุณหาที่นอนได้! (เธอนอนลง) ราตรีสวัสดิ์

เอ็มมานูเอล: (ประหลาดใจ) สิ่งที่ฉันทำ!

ยังมีต่อ.