7แก้ปัญหา

Chapter 7

“พราวจะทำอย่างที่น้าทองพูดไหม?” น้ำผึ้งเอ่ยพร้อมกับยื่นแก้วน้ำหวานให้ พราวนภาดื่มอย่างกระหาย พร้อมกับขมวดคิ้วมองแก้วน้ำหวานอย่างสงสัย น้ำหวานที่เคยดื่มมาหลายวัน กลับมีรสชาติแปลก ๆ ไม่อร่อยอย่างที่ควรจะเป็น

“พราวไม่รู้” พราวนภาส่ายหน้าไปมา น้ำตาเม็ดใสไหลริน หัวใจของเธอหนักอึ้งราวกับหินผาทับหัวใจ เธอเครียดกังวลไปหมด นอนไม่หลับมาหลายวันเพราะคิดมากกับเรื่องนี้

“เธอควรบอกพี่ไคเลอร์นะ”

“บอกแล้วจะยังไง เขามีคู่หมั้นอยู่แล้ว จะให้พราวไปพูดเรื่องนี้กับเขายังไง” พราวนภาเสียงเครือ น้ำตาเม็ดใสไหลอาบแก้ม “พราวเกลียดการเป็นมือที่สาม แต่พราวกลับเป็นเสียเอง ฮึก พราวกลับเป็นเสียเองน้ำผึ้ง”

“ให้น้ำผึ้งบอกให้ไหม?”

“พราว…” พราวนภาอึกอัก น้ำผึ้งจึงเป็นคนแชทไปบอกไคเลอร์เอง

“พี่ไคเลอร์ว่ายังไง?”

“เขายังไม่ตอบเลย” น้ำผึ้งวางโทรศัพท์ลงที่นอน “เอ่อ พราว”

“หือ”

“ภาพพวกนั้น เป็นเรื่องจริงไหม?”

“ไม่ใช่ ภาพพวกนั้นไม่ใช่พราว คุณหญิงคงไม่อยากให้ลูกชายรับผิดชอบพราวกับลูก ถึงได้สร้างเรื่องขึ้นมา คุณหญิงเกลียดพราว บังคับให้พราวเลิกกับพี่ไคเลอร์ พราวก็ยอมเลิกแล้ว เพราะไม่อยากเป็นมือที่สาม เพราะไม่อยากให้ครอบครัวต้องเดือดร้อน แต่มันดันมีเรื่องท้องเกิดขึ้นมา”

“พราวยังอยากเรียนหนังสือไหม?” คำถามของเพื่อนจี้หัวใจพราวนภาอย่างจัง หล่อนอยากเรียนหนังสือมาก แต่เกิดเรื่องแบบนี้ ไม่รู้จะทำยังไงต่อไป

“น้ำผึ้งก็รู้ว่าพราวชอบเรียนหนังสือมาก มันเป็นสิ่งที่จะเป็นบันไดให้พราวได้ทำงานดี ๆ เพราะถ้าพราวเรียนจบพราวก็จะเรียนต่อปริญญาตรี จบปริญญาตรีก็จะได้มีงานดี ๆ ทำ ไม่ต้องดิ้นรนมากกว่าที่เป็นอยู่”

“ปีนี้เราก็เรียนจบแล้วนะพราว ถ้าพราวท้องโตไปเรียน โรงเรียนต้องไล่ออกแน่ ๆ ถ้ามันไม่มีทางออกเลย ถ้าครอบครัวพี่ไคเลอร์ไม่รับผิดชอบ พราวก็ไม่ควรเก็บเด็กเอาไว้นะ”

“น้ำผึ้ง!”

“น้ำผึ้งพูดเพราะหวังดี น้ำผึ้งไม่อยากให้พราวต้องมาเจ็บช้ำเพราะเรื่องที่เกิดขึ้น พราวควรได้ไปต่อ ไม่ควรพังทลายเพราะท้องไม่มีพ่อ”

“…”

“มึงควรจะฟังเพื่อนมึงนะอีพราว ลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว กูจะพามึงไปทำเอง”

“พราวไม่ไปนะแม่” พราวนภาปฏิเสธ แต่ก็ถูกแม่ฉุดกระชากลากไปที่คลีนิกจนได้

“ใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงทุกอย่างก็จบแล้ว”

“ไม่นะแม่”

“มึงเอาไว้ก็มีแต่สร้างปัญหา ถ้ามึงเอาออก ทุกอย่างมันก็จบ”

“ไม่นะแม่ ไม่” พราวนภาส่ายหน้าไปมา เธอไม่อยากทำร้ายลูก ถึงแม้ว่าลูกจะเกิดมาจากความไม่ได้ตั้งใจ แต่ในเมื่อเขาเกิดมาแล้ว เขาเป็นผู้บริสุทธิ์ เขาควรมีโอกาสได้ออกมาลืมตาดูโลก เขาไม่ควรจะถูกทำลาย

“อีพราว อีลูกโง่!” ทองประกายด่าทอลูกสาวอย่างโมโห เป็นแค่นักเรียนมัธยมปลาย งานการเงินทองก็ไม่มีจะเลี้ยงเด็กที่เกิดมาได้ยังไง

“ไม่แม่ พราวไม่ทำ พราวไม่ฆ่าลูก” พราวนภาปฏิเสธพัลวัน มือเรียวกุมหน้าท้องตัวเอง ใบหน้าบิดเบี้ยวเพราะความเจ็บปวด เลือดสีแดงสดจะไหลอาบขา พร้อมกับความเจ็บที่แล่นขึ้นเป็นริ้ว

“กรี๊ดดด อีพราว” ทองประกายหวีดร้องตกใจ ทำให้หมอที่คลินิกวิ่งกันออกมา

“แม่ลูกพราว แม่…” พราวนภาถูกพาไปที่เตียง ความเจ็บปวดแล่นขึ้นอีกระลอก จนพราวนภาต้องกรีดร้องแล้วหมดสติลง

——

ไคเลอร์บินลัดฟ้ากลับมาเมืองไทยอย่างร้อนใจ พอรู้ข่าวจากน้ำผึ้งเรื่องพราวนภาตั้งครรภ์เขาก็รีบบินกลับมา ที่จริงตั้งใจกลับมาอาทิตย์หน้า เพราะต้องการเคลียร์เรื่องเรียนก่อน แต่พอรู้ว่าพราวนภาท้อง เขาก็ยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อมาหาเธอกับลูก

“น้ำผึ้ง พราวล่ะ?”

“พราวไปทำแท้งลูกของพี่ค่ะพี่ไคเลอร์ น้ำผึ้งพยายามปรามแล้วแต่พราวไม่ยอมฟัง พราวไม่อยากท้องค่ะพี่ไคเลอร์”

“แล้วรู้บ้างไหมว่าโรงพยาบาลอะไร?” ไคเลอร์เอ่ยอย่างร้อนใจ

“คลินิก&&ค่ะ เป็นคลินิกที่รักษาคนไข้ พร้อมกับเปิดที่ทำแท้งเถื่อนไปด้วยค่ะ พี่ไลเลอร์ต้องรีบไปหยุดพราวนะคะ พี่ต้องรีบไปหยุดพราวให้ได้”

“พี่ไม่ยอมให้พราวทำร้ายลูกพี่เด็ดขาด” ไคเลอร์รีบขึ้นรถแล้วขับออกไปอย่างรวดเร็ว

น้ำผึ้งมองตามรถแล่นไปแล้วแสยะยิ้ม ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างมีความสุข ต่อให้ไคเลอร์ไปห้ามพราวนภาได้ แล้วมันจะมีประโยชน์อะไร ยังไงเด็กในท้องนังพราวก็ไม่อยู่แล้ว เพราะเด็กนั่นมันตายตั้งแต่ก่อนไปแล้ว

น้ำหวานที่เธอให้มันกินทุกวันก็ถูกผสมด้วยยาขับเลือดชนิดรุนแรง กินติดต่อกันทุกวัน บวกกับความเครียดบวกกับพักผ่อนไม่พอ ยังไงลูกนังนั่นก็ไม่มีโอกาสได้ออกมาลืมตาดูโลก

เธอสะใจจริงๆ ที่จะได้เห็นนังพราวนภาถูกผู้ชายที่มันรักที่สุดเกลียด เธอดีใจที่ได้เห็นคนที่เธออิจฉาที่สุดในชีวิตพังลงต่อหน้า

ใคร ๆ ก็ต่างรักและเอ็นดูมัน ที่โรงเรียนมันเป็นผู้หญิงที่เรียนเก่งที่สุด ไม่ว่าจะเป็นการสอบอะไร มันจะได้ที่หนึ่งเสมอ ยิ่งเป็นการสอบชิงทุนที่เธออยากได้เป็นหนักเป็นหนา พราวนภาก็เป็นคนสอบได้

หลายอย่างที่ควรจะเป็นของเธอก็ถูกแย่งชิงไป มันยิ่งทำให้เธอเกลียด เกลียดมาก เกลียดจนไม่อยากเห็นมันได้ดี อยากให้มันพังทลายลงด้วยฝีมือของเธอ

ผู้ชายในโรงเรียนไม่ว่าจะเป็นรุ่นน้องหรือว่ารุ่นพี่ ต่างก็ชื่นชอบพราวนภา ส่วนเธอไม่มีผู้ชายคนไหนมาชายตาแลสักคน ทั้งที่เธอก็ไม่ใช่คนขี้ริ้วขี้เหร่อะไร ยิ่งเธอได้รู้ว่าพี่ไคเลอร์ผู้ชายที่เธอหมายปอง ชอบนังเพื่อนที่แสนเกลียด จิตใจของเธอก็เต็มไปด้วยความเกลียดและความอิจฉา

ไคเลอร์เป็นผู้ชายที่ร่ำรวย เป็นผู้ชายที่เธอหมายปอง แต่กลับต้องเสียให้กับผู้หญิงอย่างพราวนภา ผู้หญิงซื่อบื้อ ผู้หญิงหน้าโง่คนนั้นเธอก็ยิ่งเกลียด แต่ที่พยายามพูดดีทำดีด้วยก็เพราะรอโอกาส เหยียบกระทืบมันให้จมดิน

ที่ตรวจครรภ์ที่แม่มันไปเจอก็ฝีมือของเธอทั้งนั้น ไหนจะเป็นภาพสุดแซ่บที่เธอจ้างคนที่เก่งเรื่องการตัดต่อ ตัดต่อภาพพราวนภากับผู้ชายคนอื่น ๆ เริงรักกัน เธอส่งให้กับแม่ของไคเลอร์ พร้อมกับส่งข้อความไปใส่ไฟ ว่าเด็กในท้องพราวนภาไม่ใช่หลานท่าน วันที่พราวนภาถูกแม่พาไปหาคุณหญิงสร้อยสุดา ท่านจึงไม่ได้เห็นอกเห็นใจ แต่แสดงความรังเกียจ และไล่สองแม่ลูกนั้นออกมา

“สมน้ำหน้า สะใจจริง ๆ เลยโว้ย”