ลี่หนิง1/2

ลืมแนะนำตัวค่ะทุกคน

นางเอกลี่หนิง อายุ 16 ปี เรียบร้อยอ่อนหวาน ไม่สู้คน หน้าตาน่ารัก ปากนิดจมูกหน่อย คางเรียว

พระเอก อ๋องตงโม่หยาง อายุ 30 ปี พ่อค้าที่หล่อเหลาที่สุด รำคาญอิสตรีสุดๆ

หนางหลิวอายุ 25 ปี หน้ามืดตาบอดเพราะความรัก

เหมยจิวอายุ 17 ปีสาวสวยมากด้วยเล่ห์เหลี่ยม

ซุง ซุง อายุ 18 ปี สาวใช้คนสนิทของน้องลี่หนิง

จงฉาง อายุ 25 ปีองครักษ์คนสนิทท่านอ๋องตงโม่หยาง

ซีกวาง อายุ 26 ปี องครักษ์คนสนิทท่านอ๋องตงโมหยาง

ทุกชื่อนามสมมุตินะคะ ไม่ได้มีความหมายอะไร

ในหนังสือหลังจากหน้าหนาวผ่านไป ฮูหยินรองจะตั้งครรภ์และวางแผนที่จะใส่ร้ายนาง ว่าพยายามวางยาขับเลือดในอาหาร นางคิดได้ไง แค่ใช้ลี่หนิงเยี่ยงทาสจะเอาเวลาที่ไหนไปวางแผนใส่ร้ายนาง อีกสามเดือนก็จะผ่านหน้าหนาวแล้ว ข้าควรเตรียมรับมืออย่างเดียวสินะอย่างแรกข้าต้องดูแลรักษาสุขภาพร่างกายนี้ก่อนนี่มันคนขาดสารอาหารชัดๆ เหลือแต่กระดูกแล้วน้อง

“ คุณหนูตื่นได้แล้วเจ้าคะ มาคะข้าวต้มร้อนๆ”เสียงพี่ซุง ซุง เมื่อล้างหน้าล้างมือเสร็จแล้วเราสองคนมานั่งทานอาหารในห้อง มีแค่สองห้องนอน 1 กับห้องโถงเท่านั้น ไม่มีอุปกรณ์ทำครัวอะไรเลย

“พี่ซุงขอบคุณพี่มากๆนะที่อยู่ข้างๆข้ามาตลอด พี่มาลำบากกับข้ามานาน ต่อไปนี้ข้าสัญญาจะดูแลพี่ให้ดีที่สุด เพราะพี่คือครอบครัวของข้าและเป็นคนเดียวที่เหลืออยูกับข้า”พี่ซุงนำ้ตาใหล ร้องให้สะอื้นใหญ่เลย. ข้าต้องนั่งปลอบนางเสียแล้ว

“คุณหนูพูดอะไรอย่างนั้นเจ้าคะ พี่ไม่ได้ลำบากอะไร พี่มีความสุขมากที่ได้อยู่ดูแลคุณหนู พี่ไม่มีวันไปจากคุณหนูหรอกนะเจ้าคะถ้าไม่ใช่เพราะมารดาของคุณหนู พี่คงถูกขายให้หอนางโลมไปแล้ว ” ข้าเอาผ้าเช็ดหน้าเช็ดน้ำตาให้พี่ซุง

“ ต่อไปอย่าร้องให้อีกเลยนะเจ้าคะเสียดายหน้าสวยๆของพี่” พี่ซุงหน้าแดงซะแล้ว ความจริงในร่างนี้วิญญานนางอายุ 39 ปีต้องเรียกน้องซุงมากกว่า แต่ดูสิ ร่างนี้อายุ 16 เอง

“ ขอบคุณเจ้าคะ พี่นี่แย่งจังเลย กินข้าวต่อเดี๋ยวพวกนั้นเอาเสื้อผ้ามาให้แล้ว ” ที่ผ่านมานางไม่เคยได้หยุดเลย ดูสิมือน้อยๆด้านหมดแล้วข้าวางแผนในใจแล้วพูดว่า

“พี่ซุงไปบอกห้องซักล้าง บอกว่าวันนี้ข้าไปซักผ้าไม่ไหว เมื่อวานโดนความเย็นนานเกินไป จนล้มป่วย ลุกขึ้นไม่ได้เลยถ้าเขาจะโยนงานให้พี่ ก็บอกว่าต้องออกไปหาซื้อยาข้างนอกมาให้ข้า"

พี่ซุงตกใจมาก นางมองคุณหนูด้วนสายตาที่มีความสุข ปลื้มปริ่ม อยากให้คุณหนูเด็ดขาดและไม่ยอมคนบ้างวันนี้สวรรค์คงตอบคำภาวนาของนางแล้วสินะที่ผ่านมาแม้คนผู้นั้นจะไม่รักคุณหนูของนางไม่ว่า แต่ไม่ดูดำดูดีกันบ้างเลยคิดแล้วปวดใจแทนคุณหนูนัก

ส่วนคุณหนูใช้ความอดทนอดกลั้น น้ำที่สาดออกไป ก็ไม่มีใครต้องการคืนมาช่างเป็นความอดทนที่เปล่าประโยชน์เหลือเกิน

“สู้ๆนะคะ ”

“ ซู ซู คืออะไรเจ้าคะคุณหนู”

“ ก็แบบว่า ให้กำลังใจพี่จ้าา” ต่อไปข้าจะเป็นโมทนาคนเดิม แต่ที่เปลี่ยนไปคือข้าน่ารักชะมัด อายุน้อยอยู่เลย ต้องมาเจอกับอะไรแบบนี้ แต่หน้าอก สะโพกหื้ม….16 จริงหรอลี่หนิง ขนาดขาดสารอาหาร นางซ่อนรูปชัดๆ อีตาหนางนั่นสายตาหน้ามืดตามัว มีตาแต่หามีแววไม่ขอบคุณสวรรค์ที่ลี่หนิงยังไม่ตกเป็นของเขา

ระหว่างนางนั่งรอพี่ซุง นางสังเกตเห็นผ้าห่ม เสื้อผ้าของนางเริ่มเปลี่ยนเป็นสีหม่นแล้วคงไม่ได้ชุดใหม่สินะ เป็นเสื้อผ้าที่นางเอามาเองทั้งนั้นตั้งแต่แต่งเข้ามา

แม่จะเอาสินสมรสไปแลกเป็นตั๋วเงินจ้าาาานางไม่คิดจะแก้แค้น แต่จะขอออกไปจากขุนนรกแห่งนี้เอง