คนคนนั้นคือรักแรก

โบตั๋นสาวน้อยที่แอบรักพี่ชายตัวโตสุดหล่อที่เป็นหลานของเพื่อนคุณปู่.. เธอจำได้เลยว่าครั้งแรกที่เธอเห็นพี่เขาที่นี่มันคือตอนที่เธออายุ 12ปีเท่านั้นเอง.. เธอจำได้นะว่าครั้งแรกที่เห็นพี่เขามันทำให้เธออายม้วนหน้าแดง มือไม้ของเธอสั่นไหวจนไม่รู้ว่าจะเอามันไปเก็บไว้ตรงไหนดี.. ตอนนั้นเธอดีใจมากที่เจอพี่เขา.. ความรู้สึกของเธอในตอนนั้นมันคือความรู้สึกที่ทำให้หัวใจของเธอกระชุ่มกระชวยพองโต... วันนั้นทั้งวันเธอมีความสุขมากๆ.. พี่เขาในวันนั้นคือเขาหล่อจริงๆ.. ถึงแม้ว่าพี่เขาจะแต่งตัวธรรมดาๆ เสื้อยืดกางเกงยีนส์.. แต่มันกลับทำให้พี่เขาดูหล่อกร้าวใจเธอจริงๆ...

" นี่ๆ... เพ้อฝันอะไรอีกคะแม่โบตั๋น..."

" โธ่..เมย์ก็.. คนกำลังนึกถึงหน้าพี่โยอยู่.. เมย์อ่ะชอบมาขัดจังหวะฝันหวานๆของเราตลอดเลย..." โบตั๋นถึงกับทำหน้าเซ็งออกมาทันที.. คนกำลังฝันหวานฝันว่าเธอได้จูบพี่เขา.. พี่เขาบอกรักเธอ.. พี่เขากอดเธอเอาไว้และเอาหัวของเธอไปแนบไว้ที่หน้าอกของพี่เขา.. แต่ยัยเมย์นี่สิทำเสียบรรยากาศหมด...

" เพ้อเจ้ออีกแล้ว.. ไปค่ะอ่านหนังสือเตรียมสอบได้แล้ว.. เออ... ว่าแต่.. ช่วงนี้แกได้เจอพี่โยอะไรของแกบ้างป่ะ?" เมย์เองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าผู้ชายที่เพื่อนเธอหลงไหลได้ปลื้มมานานแสนนานน่ะเขาหน้าตาเป็นยังไงบ้างแล้วและเขามีอะไรเปลี่ยนแปลงไปรึเปล่า...

" ก็.. ไม่ค่อยได้เจอนะเห็นคุณปู่บอกว่าพี่โยเขาไปเรียนต่อที่เมืองนอกน่ะ.. แต่ฉันคิดว่าถ้าพี่โยกลับมาพี่โยต้องหล่อขึ้นอีกเป็นกองแน่ๆเลย... ฉันอยากเจอพี่โยของฉันแล้วสิ..."

เมย์นั่งมองเพื่อนของตัวเองที่ทำถ้าเพ้อฝันอีกครั้งมันก็ทำให้เธอได้แต่ส่ายหน้าไปมาเพราะความรำคาญ...

" แน่ใจเหรอว่าพี่โยของแก.. หายไปตั้งนานไม่ใช่เป็นพี่โยของคนอื่นเขาแล้วเหรอ?..."

" ไอ้เมย์.. ถ้าแกไม่พูดก็ไม่มีใครว่าแกเป็นใบ้หรอกนะจะบอกให้.. พูดไม่เข้าหูไม่ติวให้แล่ว... หึ..."

" เฮ้ย.. ไม่ได้สิ โอ๋ๆๆ พี่โยของแกก็ของแก.. ต่อให้พี่เขาจะมีใครยังไงก็ยังคงเป็นของแก...โอเคไหม.. มาค่ะมาติวให้หน่อยสิที่รักของเมย์... นะคะๆ.. จุ๊บๆ.. เร็วๆ.. "

โบตั๋นถึงกับยู่ปากใส่เพื่อนตัวเองทันที.. จะว่าไปเรื่องที่เมย์พูดมันก็อาจจะเป็นความจริงก็ได้.. แต่เธอก็ไม่สนหรอกเธอคิดแค่ว่าพี่โยคือของเธอยังไงก็คือของเธอ.. ต่อให้เขาจะมีใครมาก่อน.. เธอก็ไม่สนเธอเลือกที่จะไม่สนใจคนพวกนั้น..

แต่จะว่าไป.. เธอก็ไม่ได้เจอพี่โยมานานเหมือนกันนะ.. ตั้งแต่พี่โยอายุ20ปี... เธอก็ไม่เจอพี่โยอีกเลย.. เห็นคุณปู่บอกว่าพี่โยขอไปเรียนต่อที่จีน ถึงแม้ว่าจีนมันจะไม่ไกลจากเมืองไทยมากเท่าไร แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่เธอจะไปๆมาๆ และไม่ง่ายเลยที่เธอจะไปเจอพี่โย.. เธอภาวณาขอให้พี่โยอย่ามีใครนอกจากเธอ.. เธอไม่อยากเสียใจเลย....