โซ่ล่ามรักเมียเด็ก

“นายครับ ผมผิดไปแล้ว ได้โปรดไว้ชีวิตผมด้วยครับนาย ได้โปรดไว้ชีวิตผมด้วย” เสียงร้องขอชีวิตของชายคนหนึ่งที่กำลังจะถูกพิพากษาด้วยฝีมือของผู้เป็นนาย ทุกคนต่างรู้ดีว่ากฎของแก๊งคืออะไรเมื่อไหร่ที่ใครทรยศต่อแก๊งคือความตาย เพราะเจ้านายของพวกเขาไม่เคยไว้ชีวิตใคร เขาปลิดชีพของคนอื่นได้อย่างเลือดเย็นถึงแม้เสียงโหยหวนนั้นจะน่าสงสารเพียงใดก็ตาม

ชายที่เหมือนดั่งมัจจุราชกำลังนั่งไขว่ห้างสูบบุหรี่อย่างใจเย็น เขามองภาพชายที่ร้องของชีวิตด้วยใบหน้าเรียบเฉยและสายตาเย็นชาที่ยากจะเดาออก เขาไม่มีความรู้สึกสงสารหรือคิดจะปล่อยคนทรยศให้กลับมาทำร้ายตัวเองภายหลังเพราะเขาไม่เคยปราณีใคร

ปัง!!กระสุนหนึ่งนัดที่เจาะเข้าหน้าผากของชายที่ร้องขอชีวิตและกระสุนนัดนั้นได้พรากลมหายใจเฮือกสุดท้ายดับลงต่อหน้าลูกหน้าอีกหลายร้อยชีวิต ก่อนที่เขาจะลุกจากเก้าอี้จัดแจงเสื้อผ้าของตัวเองอย่างใจเย็น

“แฮวอน จัดการต่อด้วย” เสียงเข้มสั่งมือซ้ายจัดการศพของชายคนนั้น โดยการโยนให้เป็นอาหารของจระเข้ในบ่อหลังโกดังและชายคนนี้คือรายที่เท่าไหร่ไม่รู้ที่ได้เป็นอาหารของจระเข้ในบ่อแห่งนี้

“ครับนาย”

“นายครับ คุณกังยูและคุณจียง เชิญนายไปนั่งดื่มที่ผับต่อครับ นายจะไปไหมครับ”

“อืม” มือขวาที่เดินตามหลังเจ้านายเอ่ยถามขึ้นหลังจากที่เดินออกมาจากโกดังชั้นใต้ดินกำลังจะเดินขึ้นรถ หลังจากที่ขึ้นรถเดินทางไปที่ผับของตัวเอง เขานั่งเงียบตลอดทางสายตาทอดมองออกไปยังหน้าต่างรถ ช่วงนี้เขาได้แต่รู้สึกว่าชีวิตของตัวเองช่างน่าเบื่อสิ้นดี

“Hi จุนซาเพื่อนรัก” หลังจากที่รถแล่นเข้ามาจอดที่วีไอพีของผับ สองขายาวรีบสาวเท้าเดินเข้าไปในผับทันที ก่อนที่เขาจะเดินมาที่มุมประจำของเพื่อนรักทั้งสอง สองข้างของเพื่อนรักอย่างกังยูและจียงรายล้อมไปด้วยหญิงสาวข้างกาย

“วันนี้สักคนไหม”

“ไม่”

“เป็นเหี้ยไรวะ ทำหน้าเหมือนเบื่อโลก” จุนซาไม่ได้ตอบเพื่อนรัก เขานั่งเอนตัวบนโซฟาท่าทางสบายพร้อมกับรับแก้วเหล้าจากสาวสวยเซ็กซี่ที่ชงมาให้ สายตาของพวกเธอที่พร้อมจะพรีกายให้กับเขาอย่างชัดเจนซึ่งปกติจุนซาเขาจะไม่กินพนักงานในผับของตัวเอง เพราะกลัวเสียการปกครองของลูกน้อง

“ของล็อตนี้มีปัญหาเหรอวะ”

“ไม่”

“แล้วมึงจะทำหน้าเบื่อโลกทำไม ให้กูเรียกเด็กให้ไหม”

“ไม่”

“อ้าว!!ไอ้นี่” กังยูส่ายหัวให้เพื่อนรักที่กำลังทำหน้าตาเบื่อโลกในขนาดที่สาว ๆ ในผับต่างพากันทำหน้าเชื้อเชิญให้เขาเข้าหาแต่นั้นไม่ได้ผลสำหรับเขาตอนนี้ เสียงเพลงดังกระหึ่มในผับเนื่องจากวันนี้คือวันหยุดสุดสัปดาห์นักท่องราตรีมักจะเย็นเป็นพิเศษเช่นกัน

“กูขึ้นไปตรวจงานก่อนนะ”

“เอ่อ ๆ จะไปไหนก็ไป” จียงหันมาตอบเพื่อนรักและก็หันกลับไปหาสาวสวยที่กำลังนั่งคร่อมอยู่บนตักเขาอยู่โดยไม่ได้สนใจเพื่อนอีก

ปึก!!

“โอ๊ย” ตลอดทางที่จุนซากำลังจะเดินขึ้นไปชั้นสองของห้องทำงานมีแต่ผู้หญิงส่งสายตาให้ตลอดทางเดินแต่เจ้าตัวกลับไม่สนใจเขาเร่งฝีเท้าเดินไปยังห้องทำงานให้เร็วที่สุดแต่ยิ่งรีบก็ยิ่งไม่ทันที่เขาจะระวังตัว จนเผลอเดินชนกับผู้หญิงตัวเล็กคนหนึ่งซึ่งคาดว่าหน้าจะเป็นพนักงานของผับ

“หึ!!หาวิธีอ่อยได้ดีนิ”

“ไอ้บ้า ใครอ่อยนายกัน ห๊ะ!! ทำไมเดินไม่ดูทางแถมเดินชนคนอื่นยังไม่ขอโทษ ที่บ้านไม่สอนมารยาทรึไง”

“เธอ!!”

## กดหัวใจ กดติดตาม กดคอมเม้นต์ เป็นกำลังใจให้ไรต์ด้วยนะทุกคน##